ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ, δεν έχετε παράπονο, μετεκλογικά ασχολούνται αποκλειστικά με τα φλέγοντα προβλήματα του λαού. Με όσα καθημερινά τον απασχολούν, τον αγχώνουν και τον ταλαιπωρούν.

Δεν είναι αλήθεια ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, κοιμούνται και ξυπνάνε με την αγωνία του ... τι ζητάει ο Φώτης Κουβέλης για «μπει» στην κυβέρνηση που «ψήνεται»;

Είναι μήπως ψέμα ότι η βασική αγωνία του ανέργου είναι το αν θα έχει τον Αντώνη Σαμαρά για πρωθυπουργό ή θα του προκύψει κανένας άλλος;

Αυτός που είδε το μισθό του να μειώνεται στο μισό τι άλλο μπορεί να κάνει παρά να αναλογίζεται ποια θεσμική διαδικασία θα προτείνει ο Ε. Βενιζέλος και αν είναι συμβατή με το Σύνταγμα.

ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ που δεν το αντιληφθήκατε έχει ξεκινήσει και η διαδικασία της φοβερής και τρομερής «επαναδιαπραγμάτευσης» των μνημονίων, πριν καν προλάβουν να στήσουν την κυβέρνησή τους. Τέτοια ταχύτητα...

Γι' αυτό έχουν προκύψει τα πολύ σημαντικά ερωτήματα του είδους: «Πότε ο ελληνικός λαός θα εξαθλιωθεί εντελώς; Το 2014 ή το 2016» ή «ποιοι θα καταστραφούν πρώτα οι μισθωτοί ή οι αγρότες;». Πραγματικά μιλάμε για ομηρικές διπλωματικές μάχες.

ΠΑΝΤΩΣ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης «η Ευρώπη πήρε μια ανάσα»! Πράγματι την πήρε, όμως είναι η ...βαθιά ανάσα της Κομισιόν, του ΔΝΤ, και όλων των άλλων εκπροσώπων του κεφαλαίου προκειμένου να ξεκινήσουν μια ακόμη επίθεση.

Εδώ για τους εγχώριους εκπροσώπους και συμμάχους τους όμως, δεν υπάρχει καμία «ανάσα». Πρέπει να «τρέξουν» όσο μπορούν περισσότερο για να «περάσει» η αντιλαϊκή πολιτική που έχουν από καιρό ετοιμάσει.

Και πρώτη προϋπόθεση γι' αυτό είναι να μπει ο λαός στο περιθώριο. Είτε από φόβο και ανασφάλεια είτε με «παραμύθια» για φιλολαϊκές λύσεις και πολιτικές μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.