«Η απεργία πείνας πρέπει να τερματιστεί το ταχύτερο... δε θέλουμε να δημιουργηθεί άσκοπα πρόβλημα στις σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ενωση» (Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ, Αγκυρα, 1η Μάη 2001).

Η δήλωση του - πάλαι ποτέ «αριστερού» και νυν αριστερού άλλοθι - προεδρεύοντος της μεικτής επιτροπής Ευρωκοινοβουλίου - Τουρκικού Κοινοβουλίου αντικατοπτρίζει με ανατριχιαστική καθαρότητα το πώς βλέπει η Ευρωπαϊκή Ενωση τους Τούρκους πολιτικούς κρατούμενους: Ως ένα ενοχλητικό εμπόδιο στην «καλυτέρευση» των σχέσεών της με την υπερπολύτιμη σύμμαχο Τουρκία, ως κάποιους, που «άσκοπα» παλεύουν, άσκοπα κάνουν απεργία πείνας, άσκοπα πεθαίνουν. Ακόμη και το γεγονός ότι στην επίσκεψή του στην Τουρκία ο Κον - Μπεντίτ, στην κοινή του δήλωση με τον ευρωβουλευτή Γιοχάνες Σβόμποντα, κάλεσε για «διάλογο» με αυτούς, εντάσσεται στη λογική της ψιμυθίωσης της εικόνας που επικρατεί στις τουρκικές φυλακές. Της συνεχιζόμενης τραγωδίας της τουρκικής Αριστεράς, που εξακολουθεί να βιώνει στο πετσί της την καταστολή, που παραπέμπει στη χούντα του Κενάν Εβρέν και των παλικαριών του.

Από το Μάρτη έως τώρα, είκοσι είναι οι νεκροί μεταξύ των απεργών πείνας πολιτικών κρατουμένων και συγγενών τους, ενώ τουλάχιστον διακόσιοι πενήντα βρίσκονται αντίκρυ με το θάνατο. Αλλοι οχτακόσιοι συμμετέχουν στην απεργία πείνας. Ζητούν την ακύρωση της απόφασης μεταφοράς τους στις φυλακές Τύπου F, των «Λευκών Κελιών», όπου απομένουν στο (ανύπαρκτο) έλεος των βασανιστών τους. Ζητούν παραπομπή των ενόχων για τις δολοφονίες 30 εξ αυτών το Δεκέμβρη, τους βασανισμούς, τους ξυλοδαρμούς, τους βιασμούς, τον εξευτελισμό των ίδιων, των συγγενών τους και των δικηγόρων τους, σε δικαστήρια. Ζητούν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τους συγγενείς τους. Μόνο που η κυβέρνηση του επίσης πάλαι ποτέ «αριστερού» Μπουλέντ Ετσεβίτ - που πολύ άνετα συγκυβερνά με τους φαιούς ακροδεξιούς του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το κόμμα του Τούρκου πολιτικού, που καταρρίπτει κάθε ρεκόρ στα σκάνδαλα διαφθοράς, Μεσούτ Γιλμάζ - αρνείται κάθε διάλογο με τους πολιτικούς κρατουμένους.

Ως προς αυτό έχει, αναμφιβόλως, την αμέριστη υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας των ΗΠΑ. Στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την «τρομοκρατία» σε διεθνές επίπεδο, που κυκλοφόρησε τη βδομάδα που πέρασε και στα αποσπάσματά της για την Τουρκία, με ανυπόκριτη ικανοποίηση, σημειώνεται ότι η κυβέρνηση της χώρας είχε ως «υψηλή προτεραιότητα» την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», καθότι «αριστερές τρομοκρατικές ομάδες», μεταξύ άλλων, «απειλούσαν τη σταθερότητά της». Πάλι καλά, που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν κάλεσε την Αγκυρα να εξοντώσει τους πολιτικούς κρατούμενους μια ώρα αρχύτερα...

Η τροποποίηση του «αντιτρομοκρατικού» νόμου που ψηφίστηκε, στις αρχές της βδομάδας, από τους Τούρκους βουλευτές δεν εντυπωσίασε τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επισημαίνουν ότι η εφαρμογή των τροποποιήσεων - που δίνουν τη δυνατότητα για αθλοπαιδιές και συναντήσεις μεταξύ των κρατουμένων - επαφίεται στους διευθυντές των φυλακών και τους δεσμώτες τους...

Κι όμως, οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι μητέρες τους, οι αδελφές τους, τα παιδιά τους, εξακολουθούν να παλεύουν. Ανάμεσά τους η 22χρονη Φατμά, που πραγματοποιεί απεργία πείνας για συνολικά 173 μέρες. «Δοκιμάσαμε κάθε μορφή διαμαρτυρίας... Δεν άλλαξε τίποτα», λέει. Και κατέφυγε στο έσχατο μέσο διαμαρτυρίας - την απεργία πείνας μέχρι θανάτου.