Τούρκοι δημοκράτες διαμαρτύρονται έξω από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα ενάντια στην τουρκική κυβέρνηση, που δολοφονεί τους απεργούς πείνας

Σε λίγες μέρες θα συζητηθεί στο τουρκικό Κοινοβούλιο νομοσχέδιο, το οποίο είναι «κομμένο και ραμμένο» εναντίον των απεργών πείνας και των υποστηρικτών τους, οι οποίοι είναι, στην πλειοψηφία τους, συγγενείς τους.

Σύμφωνα με λεπτομέρειες του νομοσχεδίου, που μετέδωσαν χθες το Γερμανικό Πρακτορείο και το τουρκικό Ανατολή, αυτό προβλέπει ότι θα καταδικάζονται σε ποινή φυλάκισης δύο έως τεσσάρων χρόνων όσοι κρίνονται ένοχοι ότι παρακινούν, ενθαρρύνουν, εξωθούν ή υποστηρίζουν (!) απεργούς πείνας. Μάλιστα, σε περίπτωση που κάποιος απεργός πείνας υποστεί μόνιμη εγκεφαλική βλάβη ή πεθάνει, η ποινή μπορεί να φτάσει ακόμη και σε κάθειρξη 20 ετών.

Επίσης, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί τους γιατρούς των φυλακών να αναλαμβάνουν τη φροντίδα των απεργών πείνας, παρά τη θέλησή τους, με άλλα λόγια, την επικίνδυνη πρακτική της αναγκαστικής σίτισης.

Το Αθηναϊκό Πρακτορείο μεταδίδει ότι η εφημερίδα Τζουμχουριέτ, σε άρθρο της, υπογραμμίζει ότι το νέο νομοσχέδιο, που προώθησε στην τουρκική Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης, όχι μόνον είναι ασαφές και μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκες συγγενών των κρατουμένων και μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά αποτελεί και μια κίνηση ακατάλληλη για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των Λευκών Κελιών: «Αντί να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα των απεργών πείνας με διάλογο, το υπουργείο Δικαιοσύνης αποφάσισε να τους σταματήσει, τιμωρώντας τους δικούς τους», έγραψε η εφημερίδα στο χθεσινό της φύλλο.

Στην απεργία πείνας που ξεκίνησε πάνω από ένα χρόνο πριν, οι νεκροί έχουν φθάσει τους 80, με τους 36 να έχουν σκοτωθεί από επιχειρήσεις των τουρκικών αρχών: Την πρώτη φορά ήταν η εισβολή σε 4 φυλακές, το Δεκέμβρη του 2000, όταν 30 κρατούμενοι βρήκαν το θάνατο στην επιχείρηση Επιστροφή στη Ζωή. Η δεύτερη φορά ήταν τη Δευτέρα, αυτή τη βδομάδα, όταν μια ομώνυμη επιχείρηση κόστισε τη ζωή έξι ανθρώπων σε σπίτια απεργών πείνας, στη συνοικία Κιουτσούκ Αρμουτλού της Κωνσταντινούπολης.

Και σ' αυτήν την επιχείρηση εγείρονται σοβαρές αμφιβολίες για τους ισχυρισμούς των αρχών ότι οι έξι «αυτοπυρπολήθηκαν» και ότι οι δυνάμεις που μετείχαν πυροβόλησαν «μόνο στον αέρα». Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες το περιοδικό Ο Αγώνας (που πρόσκειται σε οργανώσεις στις οποίες ανήκουν οι απεργοί πείνας), επικαλούμενο την οργάνωση Ταγιάντ, οι Σουλτάν Γιλντίζ, Μπάρις Κας, Μπουλέντ Ντουργκάντς, έπεσαν νεκροί από σφαίρες των ειδικών δυνάμεων, και ήταν συγγενείς πολιτικών κρατούμενων - όχι απεργοί πείνας. Η Αρζού Γκουλέρ, απεργός πείνας για 152 μέρες, σύμφωνα με την Ταγιάντ, έχασε τη ζωή της λόγω των χημικών που έριξαν οι ειδικές δυνάμεις. Ο μόνος απεργός πείνας που αυτοπυρπολήθηκε ήταν, κατά την ίδια πηγή, ο Χαϊντάρ Μποζκούρτ, ο οποίος δέχτηκε και αυτός τις σφαίρες των ειδικών δυνάμεων.

Χθες επίσης υπήρξαν δύο κινήσεις κατά των πρακτικών βασανιστηρίων, που ακολουθούνται στις φυλακές: Η πρώτη ήταν αυτή του ισλαμιστή πολιτικού Μεχμέτ Μπεκαρολού (κόμμα Σααντέτ, το διάδοχο της Ευημερίας), ο οποίος κατήγγειλε ότι πληθαίνουν οι καταγγελίες για βασανιστήρια στις στρατιωτικές φυλακές. Οπως μετέδωσε το NTV, ο βουλευτής κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας απάντηση από τον υπουργό Αμύνης Τσακμάκογλου.

Η δεύτερη καταγγελία ήρθε από την οργάνωση Διεθνής Αμνηστία και συνοδεύτηκε από μια έκθεσή της. Οπως σημειώνει η οργάνωση, «η συστηματική και διαδεδομένη φύση των βασανιστηρίων στην Τουρκία καθιστούν σχεδόν τους πάντες υποψήφια θύματα βασανισμού, δήλωσε την Πέμπτη η οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Διεθνής Αμνηστία, κατά τη δημοσίευση της έκθεσής της με τίτλο "Τουρκία: Τα βασανιστήρια και η ατιμωρησία έπρεπε να είχαν ήδη τερματιστεί"».

Ως συνήθη (!) βασανιστήρια καταγράφονται οι ξυλοδαρμοί, η γύμνωση, η σεξουαλική κακοποίηση, οι απειλές θανάτου και βιασμού, ψυχολογικά βασανιστήρια, τα ηλεκτροσόκ, το κρέμασμα από τα χέρια, η στέρηση του ύπνου, της τροφής, του νερού και της χρήσης τουαλέτας.

«Παρ' όλες τις διακηρύξεις προθέσεων, στις οποίες έχει προβεί η τουρκική κυβέρνηση, δεν έχουμε δει ακόμα κανένα σημάδι, που να δείχνει ότι λαμβάνονται σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα για να καταπολεμηθούν τα βασανιστήρια και η ατιμωρησία που τα συνοδεύει», πρόσθεσε η Διεθνής Αμνηστία.