Στάχτη στα μάτια και εμπαιγμό απέναντι στα λαϊκά στρώματα αποτελεί η τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση σχετικά με τη «μείωση» του ειδικού φόρου κατανάλωσης (ΕΦΚ) πάνω στο πετρέλαιο θέρμανσης. Η φοροληστεία θα συνεχιστεί και το φετινό χειμώνα, ταυτόχρονα και παράλληλα με όλη την γκάμα των αντιλαϊκών μέτρων που αποκτούν μόνιμο χαρακτήρα και για τη φάση ανάκαμψης των επιχειρηματικών κερδών και του παραγόμενου ΑΕΠ και τα οποία καθιστούν και πάλι απλησίαστο το πετρέλαιο θέρμανσης για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των λαϊκών νοικοκυριών.

Συγκεκριμένα, η κυβερνητική τροπολογία για τον ΕΦΚ προβλέπει για το φετινό χειμώνα μείωση κατά 30%, στα 230 ευρώ ανά χιλιόλιτρο (από 330 ευρώ σήμερα), ενώ η λιανική τιμή του πετρελαίου θέρμανσης αναμένεται να διαμορφωθεί στα 1,15 ευρώ/λίτρο (από 1,26 ευρώ / λίτρο τον Απρίλη του 2014).

Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο του αρχικού μνημονίου και του εφαρμοστικού νόμου, κυβέρνηση και τρόικα είχαν απογειώσει τους φόρους από τα 21 ευρώ/χιλιόλιτρο (χειμώνας 2010 - 2011) στα 60 ευρώ/χιλιόλιτρο (χειμώνας 2011 - 2012). Στη συνέχεια (χειμώνας 2012 - 2013), στο πλαίσιο της απόλυτης εξίσωσης των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης ανάμεσα στο πετρέλαιο θέρμανσης και το πετρέλαιο κίνησης, ο φόρος απογειώθηκε στα 330 ευρώ στο χιλιόλιτρο.

Σε αυτό το πλαίσιο, μετά και τη «μείωση» στα 230 ευρώ/χιλιόλιτρο, ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης διαμορφώνεται σε επίπεδα 11 φορές πάνω από αυτά του 2010. Η φοροληστεία της λαϊκής οικογένειας έχει και συνέχεια, με τον ΦΠΑ (23%), ο οποίος προστίθεται πάνω στο άθροισμα της τιμής που επιβάλλει το κύκλωμα διύλισης - εμπορίας και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης.

Κεντρικό ζητούμενο για την κυβέρνηση και για το κεφάλαιο τόσο στην περίπτωση της συγκεκριμένης παρέμβασης στον ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, όσο και στην «επανεξέταση» άλλων αντιλαϊκών φόρων, είναι ο βαθμός «αποδοτικότητάς» τους σε συνδυασμό με το επίπεδο της λαϊκής κατανάλωσης. Σε τελική ανάλυση, αυτό που τους «κόφτει» είναι το λεγόμενο «φορολογικό κόστος», δηλαδή η διαμόρφωση του φόρου σε «κατάλληλο» επίπεδο, έτσι ώστε να ενισχύεται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η συνολική μάζα των φόρων που εισρέουν στο κρατικό ταμείο. Σε αυτό το πλαίσιο, τα αστικά επιτελεία χαρακτηρίζουν ως «απώλεια» οποιοδήποτε ποσό βρίσκεται χαμηλότερα από το μέγιστο δυνατό επίπεδο φοροαφαίμαξης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία:

• Το έτος 2008 οι φορολογηθείσες ποσότητες πετρελαίου θέρμανσης διαμορφώθηκαν σε 3,6 εκατομμύρια χιλιόλιτρα. Για το χειμώνα του 2013, συρρικνώθηκαν στις 868,4 χιλιάδες χιλιόλιτρα. Στην εν λόγω περίοδο, η καταγραφόμενη πτώση της κατανάλωσης φτάνει στο 76,9%. Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η κατανάλωση για το χειμώνα 2013 - 2014 διαμορφώθηκε στα 1,086 εκατ. χιλιόλιτρα.
• Τα κρατικά έσοδα από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης από 76,1 εκατ. ευρώ το έτος 2008, εκτοξεύτηκαν για το 2013 στα 286,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, το ποσοστό της διόγκωσης (2008 - 2013) φτάνει στο 276,5%!
• Σύμφωνα με την «έρευνα οικογενειακών προϋπολογισμών» που διενήργησε η ΕΛΣΤΑΤ, στο 12μηνο του 2013 περίπου ένα στα τρία λαϊκά νοικοκυριά αναγκάστηκαν να «κόψουν» την κεντρική θέρμανση των κατοικιών τους, σε μια εξέλιξη που συνδέεται τόσο με την «απογείωση» των ειδικών φόρων στο πετρέλαιο, όσο και με τη συνολικότερη αντιλαϊκή επίθεση. Ο αριθμός των νοικοκυριών που διέθεταν κεντρική θέρμανση υποχώρησε σε 1.592.835 το 2013, από 2.317.127 το 2012.

Χαρακτηριστική, εξάλλου, του σκεπτικού των αστικών επιτελείων για τις όποιες παρεμβάσεις είναι και παλαιότερη έκθεση του ΙΟΒΕ, σύμφωνα με την οποία οι συνέπειες του μέτρου της εξίσωσης «συνδέονται με την περιβαλλοντική επιβάρυνση στα αστικά κέντρα, λόγω της εκτεταμένης χρήσης καυσόξυλων για τη θέρμανση των κατοικιών, που είναι ιδιαίτερα πιθανό να επιφέρει σημαντικό πρόσθετο κόστος στο σύστημα Υγείας», επίσης, με την «αύξηση της ενεργειακής ένδειας και την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, καθώς υπολογίσιμο τμήμα των πολιτών δεν ήταν σε θέση να εξασφαλίσει το ελάχιστα απαιτούμενο επίπεδο θέρμανσης στην κατοικία του». Στο «διά ταύτα», αυτό που τους κόφτει είναι το «κόστος» στις δαπάνες ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης των συνθηκών υγείας που διαμορφώνουν απέναντι στο λαϊκό πληθυσμό.

Απροκάλυπτος εμπαιγμός είναι ωστόσο και το διαφημιζόμενο από τη συγκυβέρνηση «επίδομα θέρμανσης», τα ψίχουλα του οποίου ουσιαστικά αφορούν στην «επιστροφή» ενός ελάχιστου μέρους από τις απανωτές ανατιμήσεις των Ειδικών Φόρων που επιβλήθηκαν στα τελευταία χρόνια κι αυτό για μια πολύ μικρή κατηγορία δικαιούχων.

Χαρακτηριστικά, για ολόκληρο το χειμώνα και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις (εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια), για ένα σπίτι 80 τ.μ. στην περιοχή της Αθήνας, το επίδομα αυτό μπορεί να φτάσει μέχρι τα 218 ευρώ (για ολόκληρο το χειμώνα), όταν για να ζεσταθεί στοιχειωδώς ένα σπίτι απαιτεί ποσότητες πετρελαίου με πολλαπλάσιο κόστος.

Ταυτόχρονα, απελπιστική διαμορφώνεται η κατάσταση και φέτος για τη θέρμανση σε σχολεία, νοσοκομεία, ιδρύματα, τα οποία χτυπιούνται ταυτόχρονα και από τη διάλυση των προβλεπόμενων κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού.