«...Σήμερα, στη διαλεύκανση των αιτίων και την αξιολόγηση των αιματηρών γεγονότων στη Συρία ή στην Ουκρανία, είναι λάθος να τις εξετάζουμε χωριστά, να τις αποσπούμε από το σύνολο της σειράς παρόμοιων εκδηλώσεων των τελευταίων δεκαετιών: τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, την Ουκρανία - είναι όλοι τους κρίκοι της ίδιας αλυσίδας...».

«...Φυσικά, εμάς τους Ρώσους κομμουνιστές, πάνω απ' όλα μας ρωτούν για το πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε το ρόλο του ρωσικού καπιταλισμού. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, πρέπει να προχωρήσουμε με αφετηρία τη λενινιστική αντίληψη του ιμπεριαλισμού, σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια μικρή ομάδα μεγάλων ιμπεριαλιστικών αρπακτικών που ληστεύουν τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο...».

«...Στη Ρωσία προχωρά η διαμόρφωση του ιμπεριαλισμού. Στη ρωσική αστική τάξη ανήκει ιδιαίτερη ευθύνη για την καταστροφή του σοσιαλισμού, για το αίμα και τον πόλεμο που η αντεπανάσταση έφερε στους λαούς της Σοβιετικής Ενωσης. Μπακού, Τιφλίδα, Καραμπάχ, Σουμγκαίτ, Τατζικιστάν, Υπερδνειστερία, Τσετσενία, Αμπχαζία, Οσετία, σήμερα Ουκρανία. Είναι μια αλυσίδα των αιματηρών συγκρούσεων που έφερε ο καπιταλισμός».

Και συνέχισε: «Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι εμείς οι κομμουνιστές δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις διακρατικές αντιθέσεις του καπιταλιστικού κόσμου και τις ρωγμές στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Σήμερα, το ΚΕΚΡ στηρίζει τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών του Ντονμπάς, όπου προλεταριακές δυνάμεις αποτελούν τη βάση των ενόπλων ομάδων. Αυτό ακούσια το παραδέχτηκε κι ο Πούτιν, ο οποίος δήλωσε πως ο Ποροσένκο και οι δολοφόνοι του χάνουν από τους ανθρακωρύχους και τους οδηγούς τρακτέρ. Το ΚΕΚΡ βοηθά την Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση του Ντονμπάς και απαιτεί από τη ρωσική κυβέρνηση ακόμη πιο ουσιαστική πολιτική, υλική και στρατιωτική βοήθεια στον αντιφασιστικό αγώνα.

Εχουμε, επίσης, υποστηρίξει την τωρινή βοήθεια των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων προς τις επίσημες αρχές και τον αγώνα του λαού της Συρίας. Ωστόσο, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να τονίσουμε πως αυτή η βοήθεια δε δίνεται για ιδεολογικούς λόγους, ούτε από αισθήματα δικαιοσύνης. Η αστική Ρωσία δεν είναι η Σοβιετική Ενωση. Τα κίνητρα των αρχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι τα συμφέροντα του ρωσικού κεφαλαίου. Μπορούμε, λοιπόν, να περιμένουμε προδοσία εκ μέρους των ρωσικών αρχών, κάτι για το οποίο προειδοποιήσαμε τους φίλους μας στη Συρία και στην Ουκρανία. Στο Ντονμπάς, αυτές οι διαδικασίες παρατηρούνται ήδη αρκετά ξεκάθαρα. Αυτό αποδεικνύεται από τη λεγόμενη Συμφωνία του Μινσκ και την προγραμματισμένη για το Μάρτη παράδοση του ελέγχου των συνόρων των Λαϊκών Δημοκρατιών του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ στις αρχές του Κιέβου, όπως κι ο προφανής αντικομμουνισμός των αστικών κυβερνήσεων των λεγόμενων Λαϊκών Δημοκρατιών, που εμπόδισαν τη συμμετοχή των Κομμουνιστικών Κομμάτων στις εκλογές και ακόμη και η δολοφονία των πιο σημαντικών πολεμάρχων υπέρ της σοσιαλιστικής ανάπτυξης (όπως του Μοζγκοβόι)».

Και συνέχισε αναφερόμενος στην πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό:

«...Σήμερα, στις τάξεις της Αριστεράς και ακόμη και μεταξύ των Κομμουνιστικών Κομμάτων, μπορούμε να παρατηρήσουμε δύο φαινομενικά αντίθετες κλίσεις: η πρώτη είναι η υποστήριξη των αστικών αρχών της χώρας τους στην αμυντική ή επιθετική πολιτική τους. Η δεύτερη, η άρνηση της ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης και η καταδίκη κάθε πράξης αστικών δυνάμεων, όπως π.χ. το να βοηθήσουν στην πάλη του Ντονμπάς. Ποια από αυτές τις παρεκκλίσεις είναι χειρότερη; Οπως είπε στην εποχή του ο Στάλιν: "Κι οι δύο είναι χειρότερες". Κι εδώ θέλουμε να ευχαριστήσουμε το ΚΚΕ για τη συνεπή, διεθνιστική στάση του, που οδήγησε τον Ποροσένκο να απαγορεύσει την είσοδο στην Ουκρανία τριών στελεχών του, μεταξύ αυτών του ευρωβουλευτή Σωτήρη Ζαριανόπουλου και του βουλευτή Γιώργου Λαμπρούλη.

Ετσι, για μας, το συμπέρασμα είναι σαφές: οι κομμουνιστές δεν μπορούν να ενσωματωθούν στον αγώνα του ενός ή άλλου "καλύτερου ιμπεριαλισμού". Πάντα πρέπει να οδηγούν την πάλη της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό. Μόνο η σοσιαλιστική επανάσταση μπορεί να λύσει ριζικά την εξάλειψη της εκμετάλλευσης και να θέσει ένα τέλος στους ατελείωτους πολέμους».