Συνάντηση των επιτελών του στρατού Νότιας και Βόρειας Κορέας έγινε χτες, στο πλαίσιο των επαφών συντονισμού που αποφασίστηκαν στη συνάντηση των ηγετών των δύο χωρών φέτος τον Απρίλη, με πρόθεση να τεθεί τέλος στην εμπόλεμη κατάσταση που ακόμα ισχύει από τον πόλεμο στη Χερσόνησο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, καθώς δεν έχει υπογραφεί συνθήκη ειρήνης.

Η συνάντηση γίνεται λίγες μέρες μετά από την κίνηση της Βόρειας Κορέας να αποστείλει στις ΗΠΑ τα λείψανα Αμερικανών στρατιωτών από την περίοδο του πολέμου του 1950 - '53. Οπως ανακοινώθηκε, οι στρατηγοί των δύο χωρών, ο Βορειοκορεάτης Αν Ικ Σαν και ο Νοτιοκορεάτης Κιμ Ντο Γκιούν, συζήτησαν τρόπους ώστε να προχωρήσουν οι διμερείς πρώτες συμφωνίες για την αποφυγή ατυχήματος στρατιωτικής εμπλοκής, όπως είχε συμφωνηθεί τον Απρίλη και αφορά την αποστρατιωτικοποίηση από βαριά όπλα της διασυνοριακής περιοχής του Πανμουντζόμ, πράγμα που προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις αλλά και τον τερματισμό των ναυτικών ασκήσεων. Επίσης συζητούνται οι δυνατότητες εξασφάλισης της ασφαλούς αλιείας στις συνοριακές περιοχές.

Η συνάντηση επίσης έρχεται μετά τη συνάντηση των Προέδρων των ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας, Ντόναλντ Τραμπ και Κιμ Γιονγκ Ουν, τον περασμένο Ιούνη στη Σιγκαπούρη, όπου έγινε ένα πρώτο βήμα προσέγγισης που δείχνει το διευρυνόμενο παζάρι στην περιοχή, στην οποία σημαντικός παράγοντας είναι η Κίνα, που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις. Η Βόρεια Κορέα δείχνει διατεθειμένη να μειώσει τις εγκαταστάσεις των δοκιμών πυραυλικών συστημάτων, να δεχτεί ελέγχους στο πυρηνικό της πρόγραμμα εφόσον πάρει ανταλλάγματα και μειωθούν οι στρατιωτικές απειλές.

Πάντως, δημοσιεύματα αμερικανικών μέσων που επικαλούνται πηγές στις μυστικές υπηρεσίες, αναφέρουν ότι παρατηρήθηκε αυτές τις μέρες έντονη δραστηριότητα σε εργοστάσια κατασκευής βαλλιστικών διηπειρωτικών πυραύλων. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας κάνει λόγο για ανάγκη αμοιβαίων κινήσεων ώστε να μειωθούν τα οπλοστάσια των δύο πλευρών και ζητάει σταδιακή άρση των κυρώσεων, παράλληλα με τις κινήσεις αποπυρηνικοποίησης που κάνει η ίδια, και όχι να περιμένουν Νότια Κορέα και ΗΠΑ, πρώτα αυτή να ολοκληρωθεί, για να τις άρουν.