Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, μετά και την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης στην Ελβετία, πάνω στο σχέδιο της διχοτομικής «λύσης», που ολοκληρώθηκε σ' αυτήν τη φάση χωρίς συμφωνία, δεν μπορούν να ιδωθούν έξω από το «κάδρο» της όξυνσης των ανταγωνισμών ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη και μονοπώλια, που μαίνεται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και αφορά τεράστια οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Αυτό επιβεβαιώνουν ο «συνωστισμός» ενεργειακών μεγαθηρίων στην ευρύτερη περιοχή (γαλλική «Τοtal», αμερικανική «Exxon Mobil», ιταλική «ENI», αμερικανο-ολλανδική «Νoble», βρετανική BP, ρωσική «Rosneft», εταιρεία του Κατάρ, κορεατική «Kogas» και εταιρείες του Ισραήλ και της Αιγύπτου), η τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, όπως των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ρωσίας, η σφοδρή διαπάλη για την «επόμενη μέρα» στη Συρία και το Ιράκ.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, βάση για συζήτηση θεωρείται το διχοτομικό σχέδιο που συμφώνησαν το 2014 οι Αναστασιάδης - Ερογλου και αυξάνονται οι πιέσεις για να κλείσει το ζήτημα. Με τις αστικές τάξεις της Ελλάδας της Τουρκίας ενταγμένες στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να ανταγωνίζονται για το ποιος θα αποσπάσει καλύτερα αποτελέσματα σε αυτό το επικίνδυνο για τους λαούς παζάρι.

Το σίγουρο είναι ότι κάθε βήμα στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό κατοχυρώνει ένα προς ένα τα διχοτομικά συστατικά της «λύσης» και ρίχνει το σπόρο μελλοντικών εντάσεων, αντιθέσεων και ανταγωνισμών, σε βάρος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, συνολικά των λαών της περιοχής.

Για παράδειγμα, τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία των ΗΠΑ, της Βρετανίας (που δεν διαπραγματεύεται τις βάσεις της στο νησί), του ΟΗΕ, με τη συναίνεση της ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς, επεξεργάζονται για την επόμενη μέρα σχέδια εγκαθίδρυσης «μηχανισμού παρακολούθησης» της «λύσης», που θα αντικαταστήσουν το σημερινό σύστημα των εγγυήσεων, ή και σχέδια συγκρότησης διεθνούς αστυνομικο-στρατιωτικής δύναμης στο νησί, στο όνομα της «ασφάλειας», με τη συμμετοχή τουρκικών δυνάμεων, ουσιαστικά με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ.

Ολες αυτές οι προτάσεις έπεσαν για να μείνουν, και φυσικά θα αξιοποιηθούν σε επόμενο γύρο του παζαριού. Απώτερος πραγματικός τους στόχος είναι να παγιωθούν τα τετελεσμένα και να ανοίξει απρόσκοπτα ο δρόμος για την «ασφαλή» εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του νησιού, η αξιοποίηση της στρατηγικής του θέσης, η προώθηση των ευρύτερων ευρωατλαντικών σχεδιασμών στον ανταγωνισμό με άλλες δυνάμεις όπως η Ρωσία ή η Κίνα, που έχουν επίσης συμφέροντα στην περιοχή.

Γι' αυτό έχει ιδιαίτερη αξία για τους λαούς σε Ελλάδα, Κύπρο, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, να συνειδητοποιηθεί ότι η διχοτομική «λύση» που προωθείται, όχι μόνο δεν εγγυάται βιώσιμη λύση υπέρ του λαού της Κύπρου, αλλά συνδέεται με νέα όξυνση των αντιθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, με αρνητικές συνέπειες για τους λαούς.

Από αυτήν την άποψη, είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και της ΝΔ, των άλλων κομμάτων που προπαγανδίζουν το μονόδρομο της ευρωΝΑΤΟικής «στρούγκας», του ΝΑΤΟ που στήριξε την κατοχή στην Κύπρο, της ΕΕ, που όσο κι αν προσπαθούν να την εξωραΐσουν, έχει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή εξέλιξη στο Κυπριακό.

Οπως επιβεβαίωσε και η συζήτηση την Τρίτη στη Βουλή, μόνο μία Κύπρος στην οποία πραγματικός αφέντης θα είναι ο λαός της, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Λατίνοι και Μαρωνίτες, μπορεί να εγγυηθεί τα πραγματικά τους συμφέροντα.

Μέσα από εκεί προβάλλει η αναγκαιότητα του συντονισμού της πάλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την εξάλειψη των συνεπειών της κατοχής στην Κύπρο, για την απελευθέρωση συνολικά από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Για μια Κύπρο Ενιαία, Ανεξάρτητη, με Μία και Μόνη Κυριαρχία, μία Ιθαγένεια και Διεθνή Προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.