Στη Βουλή έφερε το ΚΚΕ το θέμα της διεκδίκησης, από την ενιαία πλέον Γερμανία, της καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων και την επιστροφή του κατοχικού δανείου
Τις θέσεις του ΚΚΕ για την παιδεία παρουσίασε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα
Σε μια σημαντική και ιδιαίτερης σημασίας παρέμβαση για τα κρίσιμα και οξυμένα προβλήματα της παιδείας προχώρησε χτες το ΚΚΕ, προβάλλοντας τις σχετικές προτάσεις του, στη διάρκεια της επίσκεψης της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Θεσσαλονίκης.
"Είναι αδιανόητο το φαινόμενο των αντιπαραθέσεων, που εμφανίζονται στο χώρο της παιδείας, υπογράμμισε η Αλέκα Παπαρήγα,παρουσιάζοντας,στην κατάμεστη αίθουσα της παλιάς φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τις προτάσεις του ΚΚΕ για την παιδεία. Η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" δεν πρέπει να περάσει στην παιδεία. Ο εχθρός δε βρίσκεται ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς, ανάμεσα στους απόφοιτους διαφορετικών ταχυτήτων, ανάμεσα σε γονείς και εκπαιδευτικούς. Η διαχωριστική γραμμή βρίσκεται αλλού, εκεί που αρχίζει η πολιτική της υποταγής στο καπιταλιστικό κέρδος.
Φιλοδοξούμε, συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, να ανοίξουμε σ' αυτή τη φάση μια συζήτηση για την ουσία του εκπαιδευτικού προβλήματος, για τις αρχές της εκπαιδευτικής πολιτικής. Ποιος, δηλαδή, μαθαίνει, για ποιο σκοπό μαθαίνει, τι μαθαίνει. Να συζητήσουμε για την ποιότητα της εκπαίδευσης, της κοινωνικοπολιτικής της κατεύθυνση... ".
Στη διάρκεια της χτεσινής περιοδείας της, η Αλέκα Παπαρήγα επισκέφτηκε, επίσης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, όπου συναντήθηκε με τις πρυτανικές αρχές και τους καθηγητές των εκπαιδευτικών αυτών ιδρυμάτων.
Ο λόγος για τα όσα έρχονται στην επιφάνεια, με αφορμή την "πέτρα του σκανδάλου", που οδήγησε σε παραίτηση τον Γ. Κουβελάκη. Δέκα χρόνια σχεδόν μετά, μαθαίνουμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ενδιαφερθεί σφόδρα για την απελευθέρωση του καταδικασμένου σε ισόβια για δύο φόνους, "μυστηριώδη" κρατούμενου Μπ. Ντανίλο, για λόγους "δημοσίου συμφέροντος". Η παράδοξη, τουλάχιστον, εκδήλωση ενδιαφέροντος της κυβέρνησης έγινε μέσω της τότε ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης, καθώς και της διοίκησης της ΕΥΠ.
Τα κενά και, ιδιαίτερα, τα ερωτηματικά αυτής της βρόμικης ιστορίας είναι πολλά. Τα υπάρχοντα στοιχεία, όμως, επαναφέρουν με επιτακτικό τρόπο το δημοκρατικό αίτημα του κοινοβουλευτικού ελέγχου των μυστικών υπηρεσιών. Ούτε είναι, βέβαια, τυχαίο ότι ένα χρόνο σχεδόν μετά την ψήφισή του, ο νόμος για την προστασία του απορρήτου παραμένει κενό γράμμα.