Στο σταμάτημα ή στον περιορισμό των απαραίτητων για τη δημόσια υγεία ελέγχων που πραγματοποιούν οι Ελεγκτές Γιατροί, οδηγούν οι τεράστιες ελλείψεις ελεγκτών γιατρών που αντιμετωπίζει η Νομαρχία Αθηνών.

Ετσι η Νομάρχης Ελένη Μπεσμπέα με επείγον έγγραφό της (26.10.2001) προς τους γιατρούς που διενεργούσαν ελέγχους στους κατά τόπους δήμους, τούς καλεί να επιστρέψουν στα Κεντρικά Ελεγκτήρια Τομέων της Νομαρχίας. «Λόγω εκτάκτων και εξαιρετικών αναγκών, αναφέρει η Ελ. Μπεσμπέα, σταματά προς το παρόν η λειτουργία των περιφερειακών ελεγκτηρίων της υπηρεσίας». Η παύση αυτή επιβλήθηκε, όπως επισημαίνει η νομάρχης, από τη μείωση των υπηρετούντων γιατρών της νομαρχίας (θάνατοι, παραιτήσεις, διορισμοί στο ΕΣΥ κλπ). Η έγκριση συμβάσεων έργου με Ελεγκτές Γιατρούς, αναφέρεται στο έγγραφο, εκκρεμεί ακόμα στο υπουργείο Εσωτερικών.

Σημειώνεται ότι η Νομαρχία Αθηνών έχει επανειλημμένα ενημερώσει το υπουργείο Υγείας για τις συγκεκριμένες ελλείψεις προσωπικού, που έχουν σαν αποτέλεσμα να είναι απογυμνωμένες οι Διευθύνσεις Υγείας, με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αδύνατη η άσκηση του κρίσιμου ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν στην προστασία της δημόσιας Υγείας.

Το προσωπικό αυτό είναι επιφορτισμένο με τον έλεγχο των βιβλιαρίων των ασφαλισμένων, τον έλεγχο όλων των φορέων παροχής ΠΦΥ, την Προαγωγή Υγείας, τη χορήγηση αδειών λειτουργίας εργαστηρίων και διαγνωστικών κέντρων και άλλους σημαντικούς ελέγχους.

Με επιστολή της στις 13.7.2001 η Ε. Μπεσμπέα ενημέρωσε τον υπουργό Υγείας ότι είναι ανέφικτη η άσκηση του προβλεπόμενου ελέγχου λόγω έλλειψης προσωπικού. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην επιστολή της στις τέσσερις συνολικά Διευθύνσεις Υγείας και Δημόσιας Υγιεινής της Νομαρχίας Αθηνών, στην αρμοδιότητα των οποίων ανήκουν 7.500 οδοντιατρεία και 5.700 συμβεβλημένοι γιατροί, εργάζονταν 37 γιατροί και 9 οδοντίατροι.

Πανελλαδική συγκέντρωση αναπήρων στην Ομόνοια και πορεία διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας πραγματοποιεί σήμερα στις 11:30 π.μ. η Συντονιστική Επιτροπή Αναπηρικών Φορέων και Συνδικαλιστών (ΣΕΑΦΣ), που συγκροτήθηκε πρόσφατα από συνδικαλιστές και φορείς όλων των χώρων για την αγωνιστική συσπείρωση και προώθηση των αιτημάτων των αναπήρων και την προάσπιση της Κοινωνικής Πρόνοιας. Το αγωνιστικό ραντεβού έχει δοθεί στην πλατεία Ομονοίας (μπροστά στο κατάστημα «Χόντος», πεζόδρομος Κοτοπούλη και Ομόνοια).

Οι ανάπηροι διαμαρτύρονται για τη διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να υιοθετήσει την απαράδεκτη πρόταση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΑΕΑ) για την παρακράτηση ποσού σε ποσοστό 1,5% από τα κάθε μορφής επιδόματα που καταβάλλονται στους ανάπηρους, ώστε να συνεχίσει να χειραγωγεί το αναπηρικό κίνημα. Ταυτόχρονα, διεκδικούν την αύξηση των κοινωνικών δαπανών για δημόσια - δωρεάν υγεία, πρόνοια, εκπαίδευση, τη δωρεάν παροχή των απαραίτητων τεχνικών βοηθημάτων για όλους τους αναπήρους.

Τη συνεχιζόμενη πορεία μεταφοράς του κόστους Υγείας στο χρήστη των υπηρεσιών, που συντελείται με τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης κατήγγειλε χτες στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Παναγιώτης Κοσιώνης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης σχετικής Επερώτησης της Νέας Δημοκρατίας.

Σχολιάζοντας τις νομοθετικές ρυθμίσεις που έχει προωθήσει η κυβέρνηση, ο βουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι «κινούνται στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης πολιτικής και ιδεολογικής άποψης που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στη χώρα μας. Είναι στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού». Επισήμανε, μάλιστα, ότι «έγινε έρευνα και αποδείχτηκε ότι από τις 100 δραχμές που δίνονται για παροχή περίθαλψης το 43,6% πάει από την τσέπη του χρήστη. Τώρα αυτό επεκτείνεται περισσότερο. Και ξέρετε τι πληρώνει ο χρήστης; Πληρώνει και το χιλιάρικο και το πεντοχίλιαρο και στα εξωτερικά ιατρεία για εισαγωγή, πληρώνει στον καπνό, στο αλκοόλ έμμεση φορολογία. Πληρώνει την άμεση φορολογία του, πληρώνει την έμμεση φορολογία του και στο τέλος πάλι πληρώνει»!

Ειδικά για το θέμα των εξωτερικών ιατρείων ο Παναγιώτης Κοσιώνης μίλησε για «μετατροπή του απογευματινού ιατρείου σε ιδιωτικό ιατρείο». Παράλληλα, για το θέμα των δαπανών του προϋπολογισμού ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε πως η Υγεία είναι «από τις μεγαλύτερες παραγωγικές επενδύσεις», καθώς και ότι «εάν δεν κάνεις δωρεάν παροχή περίθαλψης υψηλής ποιότητας τότε όλα τα άλλα δε λένε απολύτως τίποτε».

Τέλος, αναφερόμενος στην επερώτηση της Νέας Δημοκρατίας ο Παναγιώτης Κοσιώνης σημείωσε ότι η όποια κριτική ασκείται είναι στη βάση της ιδεολογικής συγγένειας με τις επιλογές της κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι γίνεται αναφορά σε προβλήματα «αλλά καμιά λέξη για το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο που καθορίζει και δημιουργεί τέτοια προβλήματα που υπάρχουν στα νοσοκομεία».

Στη γνωστή του τακτική των κατηγοριών όσων αντιτίθενται στις πολιτικές επιλογές του υπουργείου Υγείας επιδόθηκε και χτες ο υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, χαρακτηρίζοντας «δημαγωγία και παραπληροφόρηση», όσα λέγονται για τα απογευματινά ιατρεία, σημειώνοντας πως «δεν επηρεάζεται το σύστημα δωρεάν παροχής υγείας», προσθέτοντας πως οι διαγνωστικές εξετάσεις θα είναι δωρεάν.

Από την πλευρά της ΝΔ ο βουλευτής του κόμματος Νικήτας Κακλαμάνης έκανε λόγο για έλλειψη κάλυψης των εξόδων στα απογευματινά ιατρεία σημειώνοντας, ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το κόστος αυτό καλύπτεται από τα Ταμεία.

Οπως φαίνεται στον πίνακα οι ιδιωτικές δαπάνες εκτινάχτηκαν από 123,1 δισ. δραχμές το 1998 -χρονιά που επιβλήθηκε η λίστα- σε 241,7 δισ. δραχμές ή αυξήθηκαν κατά 96,3%. Σε αυτή τη δαπάνη περιλαμβάνονται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα, τα φάρμακα από τις συνταγές των ιδιωτών και τα φάρμακα που αγοράζονται χωρίς συνταγή. Το ποσό από τη συμμετοχή στα φάρμακα (κυμαίνεται από 10-25%) ανέρχεται σε 85,23 δισ. δραχμές για το 2000.

Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται σε έρευνα του Βασίλη Κοντοζαμάνη που έγινε για λογαριασμό του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών και παρουσιάστηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου.

Οπως εξηγούσαν φαρμακοποιοί στο «Ρ» οι ασθενείς αναγκάζονται να πληρώνουν τα φάρμακα εκτός λίστας, προτιμούν να μην μπαίνουν στην ουρά για να γράψουν ένα φάρμακο, ενώ μεγάλο μέρος της λιανικών πωλήσεων ανήκει σε ανασφάλιστους που κυρίως είναι οι μετανάστες.

Από το 1998, αναφέρεται στην έρευνα, εφαρμόζεται η θετική περιοριστική λίστα φαρμάκων η οποία ανάγκασε τις εταιρίες να μειώσουν τις τιμές αρκετών φαρμακευτικών προϊόντων για να εισέλθουν σε αυτή.

«Ουσιαστικά, συνεχίζει, το κράτος προσπάθησε να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη εξαλείφοντας φόρους που επιβάρυναν την τελική τιμή των προϊόντων. Η μεσοσταθμική μείωση των τιμών ήταν της τάξης του 21%, ποσοστό που αντιστοιχεί στην εξάλειψη φορολογικών επιβαρύνσεων στην τιμή του φαρμάκου. Οπως διαπιστώνεται, το πρώτο έτος εφαρμογής των νέων μέτρων (1998) η απόκλιση της δαπάνης από την αναμενόμενη ήταν 5,5 δισ. δραχμές. Το 1999 η απόκλιση μεγαλώνει και φτάνει τα 69 δισ. ενώ το 2000 αγγίζει τα 136 δισ. δραχμές. Επομένως, τα μέτρα που ελήφθησαν αντί να μειώσουν τη δαπάνη στα επιθυμητά επίπεδα, μάλλον προκάλεσαν αδικαιολόγητη θεραπευτική αναστάτωση και οδήγησαν σε υποκατάσταση προϊόντων που χορηγήθηκαν με ιατρική συνταγή χωρίς οικονομικό όφελος».

Και η έρευνα τονίζει: «Στην ουσία, η μείωση ήταν λογιστική και όχι πραγματική. Το κράτος με την εξάλειψη των φόρων που προορίζονταν για τη χρηματοδότηση δημοσίων οργανισμών και ασφαλιστικών ταμείων, όπως ο ΕΟΦ και το ΤΣΑΥ, αναγκάστηκε να καλύψει τις ανάγκες τους από άλλες δημόσιες δαπάνες. Ως συνέπεια, αντί να μειωθεί η πραγματική δαπάνη μεταφέρθηκε».

Το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς φαρμάκων από το 1995 και εντεύθεν καταλαμβάνουν τα εισαγόμενα φάρμακα τα οποία παρουσίασαν πολύ γρήγορους ρυθμούς αύξησης, από 18,3% της αγοράς το 1987, σε 57% το 2000.

«Η πτώση του μεριδίου των παραγόμενων φαρμάκων αποδίδεται στον τρόπο τιμολόγησής τους που ευνοεί την εισαγωγή φαρμάκων αντί να ενισχύει την εγχώρια παραγωγή» υποστηρίζει η έρευνα. Ωστόσο όμως και στο φάρμακο ισχύουν οι κανόνες της αγοράς όπου εκδηλώνεται και ασυδοσία.

Μια έκφραση αυτής της πλευράς αποτελούν και οι παράλληλες εξαγωγές, που όπως επισημαίνεται στην έρευνα, «παρουσίασαν έκρηξη, από το 1998 και εντεύθεν, λόγω του νέου συστήματος υπολογισμού των τιμών των φαρμακευτικών προϊόντων και ανέρχονται σε 103 δισ. δραχμές».

Οι παράλληλες εξαγωγές γίνονται με εισαγόμενα, από το εξωτερικό, φάρμακα που επανεξάγονται σε χώρες όπου η λιανική τιμή των φαρμάκων είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Βέβαια, η εξαγωγή φαρμάκων δε γίνεται λαθραία, αλλά με άδειες εξαγωγής που είναι σε γνώση τόσο της κυβέρνησης όσο και των εταιριών. Ετσι, λοιπόν, οι αρμόδιοι έχουν πλήρη γνώση πώς μπορούν να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις, για να μην υπάρχουν προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της αγοράς.

Μια ακόμα από τις επιπτώσεις της στροφής στα εισαγόμενα φάρμακα είναι η κάμψη της μέσης ετήσιας απασχόλησης στη φαρμακοβιομηχανία της χώρας μας.

Στον πίνακα που δημοσιεύουμε, φαίνεται η εξέλιξη των συνολικών φαρμακευτικών δαπανών στην Ελλάδα.

Η αυξημένη κατανάλωση και δαπάνη φαρμάκων, αναφέρεται στην έρευνα, επηρεάζεται από τη γήρανση του πληθυσμού, τη μεγάλη κάλυψη του πληθυσμού, την αύξηση του ΑΕΠ, τη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών στους κατοίκους των μεγαλουπόλεων και στην εμφάνιση νέων ασθενειών, τις τιμές, στην εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, στην ανάπτυξη νέων θεραπειών και την υψηλή τεχνολογία υγείας.

Μια ακόμα αιτία της αύξησης των τιμών είναι η υποκατάσταση παλιών φαρμάκων από νέα ακριβότερα. «Τις περισσότερες φορές -αναφέρεται στην έρευνα- τα νεότερα και πιο ακριβά φαρμακευτικά προϊόντα λόγω της υψηλότερης αποτελεσματικότητας αυξάνουν μεν τη φαρμακευτική δαπάνη, αλλά μειώνουν το συνολικό κόστος θεραπείας επιδρώντας θετικά στις συνολικές δαπάνες υγείας. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ για την περίοδο 1980-91 αποδείχτηκε ότι, η αύξηση κατά 1 δολάριο της δαπάνης για φάρμακα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της νοσοκομειακής δαπάνης κατά 3,65 δολάρια και την αύξηση της εξω-νοσοκομειακής δαπάνης κατά 1,54 δολάρια, με συνολικό όφελος 1,11 δολάρια».

Τέλος στην έρευνα σημειώνεται ότι συνολικές δαπάνες για την υγεία παρουσιάζουν αυξητική τάση με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα να μειώνεται. Ετσι, ενώ το 1989 οι δημόσιες δαπάνες υγείας αποτελούσαν το 63% των συνολικών δαπανών υγείας, το 2000 το αντίστοιχο ποσοστό έφτασε το 57%.

Δημόσια δωρεάν Υγεία-Πρόνοια και ενιαία καθολική Κοινωνική Ασφάλιση είναι το αίτημα που εκφράζει την πλειοψηφία του πληθυσμού

Τα παραπάνω επισημαίνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) σε προκήρυξή του προς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, όλο το λαό. «Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση, συνεχίζει η προκήρυξη, δεν είναι η υγεία του ελληνικού λαού - αυτό δείχνουν εξάλλου τα πολύνεκρα εργατικά ατυχήματα - αλλά πώς το κράτος, ελαχιστοποιώντας τις κοινωνικές δαπάνες στα πλαίσια των απαιτήσεων των σταθεροποιητικών προγραμμάτων, να μετακυλήσει ακόμα περισσότερο τις δαπάνες στα ασφαλιστικά ταμεία και στους ασφαλισμένους. Πώς να ελαφρύνει τις υποχρεώσεις του κεφαλαίου και να εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων».

Αυτά αποτελούν μέρος της γενικότερης στρατηγικής για την ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ, και τονίζει: «Η κυβέρνηση θεωρεί την Υγεία εμπόρευμα και όχι αγαθό, που ο καθένας θα αγοράζει υπηρεσίες ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα και όχι ανεξάρτητα από αυτήν, σύμφωνα με τις ανάγκες του και τη δυνατότητα που παρέχει σήμερα η ανάπτυξη της επιστήμης και τα επιτεύγματα της τεχνολογίας».

«Τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία, επισημαίνει το ΠΑΜΕ, είναι ένα ακόμα χαράτσι σε βάρος των εργαζομένων και των ασφαλιστικών ταμείων. Η κυβέρνηση αρνείται να αναπτύξει την πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, που τόσο ανάγκη έχει ο ελληνικός λαός. Αρνείται να αναπτύξει τα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου, να επανδρώσει επαρκώς τα Κέντρα Υγείας αγροτικού τύπου. Εμπορευματοποιεί αυτή την οξυμένη λαϊκή ανάγκη, μετατρέποντας σταδιακά τα νοσοκομεία σε επιχειρήσεις, που θα λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος, και τους ασθενείς σε πελάτες. Ανοίγει παράλληλα το δρόμο στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, που καραδοκούν για να αναπτύξουν τις επενδύσεις τους, μέσα από τον εξαναγκασμό ουσιαστικά των εργαζομένων να προσφύγουν σ' αυτές, για να έχουν σήμερα αυτές τις παροχές που είχαν μέχρι χτες εξασφαλίσει μέσα από το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα».

«Η κυβέρνηση στην αντιλαϊκή της πολιτική δεν είναι μόνη της. Μαζί της είναι και η ΝΔ, που το πρόβλημά της δεν είναι τα νέα χαράτσια, αυτή εξάλλου έδειξε το δρόμο όταν ήταν κυβέρνηση, αλλά γιατί οι πληρωμές στα ιδιωτικά ιατρεία το απόγευμα είναι πολύ ακριβότερες από αυτές των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρηματιών στην Υγεία», επισημαίνεται στην προκήρυξη.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους με τον αγώνα τους να σταματήσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και να διεκδικήσουν:

• Δημόσιο δωρεάν λαϊκό σύστημα Υγείας με πλήρη χρηματοδότηση από τους εργοδότες και το κράτος.
• Την κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης της Υγείας, κάθε μορφής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Καμιά πληρωμή των ασφαλισμένων στα δημόσια νοσοκομεία.
• Αμεσα να καταργηθούν οι εισφορές.

Και η προκήρυξη καταλήγει: «Η Υγεία είναι λαϊκό δικαίωμα και κρατική υποχρέωση, δεν είναι εμπορεύσιμο είδος».

«Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι μόνο η σύνταξη, αλλά και οι παροχές Υγείας και Πρόνοιας, που τόσο ανάγκη έχουν οι γυναίκες. Το χτύπημα του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και καιρό», υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

Η λειτουργία των απογευματινών ιδιωτικών ιατρείων στα λεγόμενα πλέον δημόσια νοσοκομεία αποτελεί το επόμενο βήμα για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, που μετακυλίει μεγάλες δαπάνες για νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στ' ασφαλιστικά ταμεία και στους εργαζόμενους, επισημαίνει η ΟΓΕ.

Κάνει, επίσης, τις εξής επισημάνσεις:

• Τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία δημιουργούν πελατειακές σχέσεις νόμιμες, μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.
• Είναι απαράδεκτο το επιχείρημα ότι θα μειωθεί η χαώδης «λίστα», που με την πολιτική της η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει, με την πληρωμή υπηρεσιών Υγείας από τους ασθενείς.
• Η προοπτική της ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με πρόληψη, πάει στις ελληνικές καλένδες με τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, που τόσο ανάγκη έχει η γυναίκα για να ανταποκριθεί στον αναπαραγωγικό της ρόλο, και όχι μόνο. Η μητρότητα έχει ήδη μπει στους νόμους της αγοράς και ακριβοπληρώνεται από τις ίδιες τις γυναίκες.
• Την υγεία θα την απολαμβάνουν οι έχοντες, και οι γυναίκες δεν ανήκουν σ' αυτούς. Κατέχουν το μεγαλύτερο μεράδι μεταξύ των ανέργων και των ανασφάλιστων.
• Το μέτρο αυτό όχι μόνο δε βοηθάει τον ελληνικό λαό, αλλά ανοίγει και άλλους δρόμους για την ανάπτυξη της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας.

«Η συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο στο Αφγανιστάν πλήττει και μ' αυτό τον τρόπο τις γυναίκες. Ηδη αφαιρέθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό 100 δισ. για τη συμμετοχή της σ' αυτόν τον βρώμικο πόλεμο», τονίζει η ΟΓΕ. «Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα», επισημαίνει, τέλος, η ΟΓΕ και υπογραμμίζει ότι εμμένει στα χρόνια αιτήματά της για:

• Την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Υγείας.
• Δημόσιες, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας για όλο το λαό ως υποχρέωση και αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας.
• Ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας που να παρέχει πρόληψη, με υπηρεσίες στους χώρους δουλιάς-κατοικίας-εκπαίδευσης.
• Οργανική σύνδεση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας με τον οικογενειακό γιατρό και το Κέντρο Υγείας, τη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.