Πέντε μήνες πέρασαν από την ημέρα που ο Στέλιος Μπενετάτος, επικεφαλής της αγωνιστικής παράταξης «Δημοκρατική Ενότητα», ανέλαβε τη διοίκηση του Δήμου Νίκαιας, της πόλης του αγώνα, της προσφυγιάς και της καθημερινής πάλης για την επιβίωση.

Και μέσα σε αυτούς τους πέντε πρώτους μήνες, παρά το δυσβάσταχτο οικονομικό χρέος των 13 δισ. που άφησε πίσω της η προηγούμενη δημοτική αρχή του εκλεχτού της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Β. Τράπαλη. Παρά τα δεκάδες έργα που ήταν στη μέση εξαιτίας έλλειψης κονδυλίων, χρεών στους εργολάβους, απλήρωτους συμβασιούχους, η νέα δημοτική αρχή κατάφερε να αντιμετωπίσει σε μεγάλο βαθμό τα εμπόδια που ήταν μπροστά της, εγκαινιάζοντας μια νέα ταχτική προς όφελος των δημοτών. Πρώτ' απ' όλα, δεν επέβαλε αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη, ενώ βρίσκεται σε συνεχή επαφή με το λαό της πόλης.

«Η δύναμή μας, όπως μας είπε ο δήμαρχος στη συζήτησή του με το "Ρ" που παρουσιάζουμε σήμερα, είναι πρώτα και κύρια ο ίδιος ο κόσμος της Νίκαιας. Αυτός είναι ο πρωταγωνιστής, που επιδιώκουμε να βγει δυνατά στο προσκήνιο των εξελίξεων. Η δύναμή μας είναι οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, είναι το σύνολο του ψηφοδελτίου, οι αγωνιστές της "Δημοκρατικής Ενότητας", όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες. Ο κάθε ένας και η κάθε μια ξεχωριστά που έδωσαν μέχρι σήμερα τον καλύτερο εαυτό τους και οφείλουμε να τους αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, ώστε να υπηρετήσουμε όλοι μαζί το λαό της πόλης που μας εμπιστεύτηκε στο τιμόνι της διοίκησης».

To στίγμα ήδη έχει δοθεί για όλα όσα απασχολούν τους εργαζόμενους. Ο Δήμος της Νίκαιας πρωταγωνίστησε στις κινητοποιήσεις ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ μαζί με το λαϊκό κίνημα. Στα μεγάλα ζητήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, έχει ανοίξει συνεχή διάλογο «εν δράσει» με τους πολίτες. Στα Δημοτικά Συμβούλια έχουν θέση και λόγο και οι εκπρόσωποι των δύο δημοτικών παρατάξεων που αποκλείστηκαν από το εκλογικό σύστημα.

Στα ζητήματα διοίκησης με διαφάνεια και συλλογική λειτουργία προσπαθεί να αξιοποιήσει όλο το δυναμικό των εργαζομένων του δήμου, στους οποίους στηρίζεται και η προσπάθεια αυτή. Σταθερό κριτήριο το συμφέρον του δημότη, απορρίπτοντας κάθε λογική επιχειρηματικότητας και πελατειακών σχέσεων.

Οι ανάγκες όμως του Δήμου της Νίκαιας σε έργα και υποδομή προκειμένου να αναβαθμιστεί η καθημερινή ποιότητα ζωής των κατοίκων της, απαιτούν δραστική παρέμβαση και κυρίως οικονομική ενίσχυση από την κυβέρνηση και το κράτος. Αλλά η κυβέρνηση έχοντας άλλη πολιτική, δεν έχει σκοπό να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του λαού της Νίκαιας.

Ηδη η δημοτική αρχή ενημερώνει τους κατοίκους για τη μέχρι σήμερα πορεία της, σε όλες τις γειτονιές, με κορύφωση μια μαζική κινητοποίηση τις επόμενες μέρες.

Στην πλατεία Κουμπάκη, για παράδειγμα, έγινε μια πραγματική λαϊκή συνέλευση. Η μαζικότητά της ήταν μεγαλύτερη από τις προεκλογικές συγκεντρώσεις και κράτησε ώρες! Ζωντανός, ουσιαστικός διάλογος για τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα που συνθέτουν την καθημερινότητά τους. Ολοι είχαν λόγο.

«Νιώθουμε συγκίνηση και συναισθανόμαστε την ευθύνη που έχουμε απέναντί σας, είπε ο δήμαρχος στη συγκέντρωση. Κουνήστε μας γερά, κάντε μας κριτική. Ελέγχετέ μας. Μην μας αφήνετε σε χλωρό κλαρί. Θα κριθούμε και μεις και σεις αν τους τραντάξουμε για τα καλά. Μας ανήκουν όλα και τα διεκδικούμε όλα. Μπορούμε να επιβάλλουμε την αναγκαιότητα για να ανασάνει η πόλη. Ξέρουμε να αγωνιζόμαστε για να κερδίζουμε».

Οι δημότες της πόλης, μαζί με το δήμαρχό τους, διεκδικούν αγωνιστικά αυτά που δικαιούνται. Η φωτογραφία από την κινητοποίηση μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών, για να δοθεί στο Δήμο η οικονομική ενίσχυση που δικαιούται

Ο Δήμος Νίκαιας δε θα γίνει μοχλός αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής και το πιο σημαντικό έργο που ευελπιστούμε να φέρουμε σε πέρας είναι να συμβάλλουμε στη συσπείρωση των πιο διαφορετικών ανθρώπων στον αγώνα για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής. Μπορούμε να αλλάξουμε τη φορά των πραγμάτων, γιατί μας συμφέρει, γιατί αξίζει να αναπτερώσουμε την ελπίδα, στη δύναμη του αγώνα, στην προοπτική της λαϊκής νίκης».

Ο ίδιος σαν δημοτική αρχή και πιστός στην προεκλογική του δέσμευση πως «οι εργασιακές σχέσεις ομηρίας δεν είναι στη λογικής της νέας δημοτικής αρχής και πως ο Δήμος θα απασχολεί προσωπικό με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, καλύπτοντας όλες τις πάγιες ανάγκες του, προχώρησε στην προκήρυξη θέσεων με διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ, με πλήρη διαφάνεια και χωρίς να ξεχωρίζει τους εργαζόμενους σε «δικούς μας» και «τους άλλους». Στο διαγωνισμό για την κάλυψη αυτών των θέσεων μπορούν να πάρουν μέρος και οι πρώην συμβασιούχοι του Δήμου, οι οποίοι έζησαν το καθεστώς της ομηρίας από την προηγούμενη δημοτική αρχή, η οποία μάλιστα πριν αποχωρήσει από το Δήμο δε φρόντισε, αν και οι συμβάσεις τους είχαν λήξει, ούτε να τους εξοφλήσει.

Αναφερόμενος στη νεολαία, ο δήμαρχος επισημαίνει:

«Η προηγούμενη δημοτική αρχή, τη μισή και λειψή δόση στις σχολικές επιτροπές την είχε χρησιμοποιήσει αλλού. Εμείς όσα χρήματα πήραμε τα διαθέσαμε στα σχολεία την ίδια μέρα. Το πρόβλημα όμως παραμένει γιατί τελικά η χρηματοδότηση είναι "σταγόνα στον ωκεανό" μπροστά στις ανάγκες.

Αμεσος στόχος μας είναι η κατασκευή νέων σχολείων που θα καλύψουν τις κτιριακές ανάγκες και θα εξασφαλίσουν πρωινή βάρδια σε όλα τα σχολεία. Καινοτόμο πρωτοβουλία αποτελεί η λειτουργία Δημιουργικής Απασχόλησης μέσα στα σχολεία, με πολιτιστικό περιεχόμενο τους καλοκαιρινούς μήνες, με καλλιτέχνες - εργαζόμενους του Δήμου, που και τα παιδιά ενισχύει και τους γονείς διευκολύνει, ενώ προχωρεί και το Κέντρο Πληροφόρησης για τη νεολαία.

Το ξαναζωντάνεμα και τη σύνδεση της ιστορίας με το χαρακτήρα της πόλης θα επιχειρηθεί μέσα από το Πολιτιστικό καλοκαίρι που ετοιμάζει η δημοτική αρχή. Με πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλες τις συνοικίες για παιδιά και μεγάλους, ενώ μετά από χρόνια, στις αρχές του καλοκαιριού αναμένεται να λειτουργήσει θερινός κινηματογράφος».

Ο δήμαρχος Νίκαιας ενημερώνει τους κατοίκους της πόλης σε λαϊκή συγκέντρωση

Το μεγαλύτερο μέρος των χρεών σε μισθούς του 2002, παρά την άσχημη οικονομική κατάσταση, εξοφλήθηκε, αξιοποιώντας τα χρήματα που πήραμε από το υπουργείο Εσωτερικών σαν έκτακτη επιχορήγηση, μετά την κινητοποίηση του δήμου και του λαού της πόλης στις αρχές του Μάρτη. Αυτά, όμως, είναι λίγα για τις πραγματικές ανάγκες. Ο,τι λεφτά πήραμε κοιτάξαμε να εξοφλήσουμε τα χρέη της προηγούμενης διοίκησης. Μέσα στα άμεσα χρέη περιλαμβάνεται και το ένα δισ. εξακόσια εκατομμύρια δραχμές που πήρε η προηγούμενη διοίκηση σαν προκαταβολή για το 2003.

Αποτέλεσμα των τοκοχρεολυσίων δανείων και των προκαταβολών αυτών είναι ότι από τις 580.000 ευρώ, που είναι η κρατική επιχορήγηση το μήνα, στο ταμείο του δήμου μπαίνουν μόνο 28.000 ευρώ. Για να εκτιμήσει κανείς το πρόβλημα, μόνο οι μισθοί των μονίμων υπαλλήλων είναι 900.000 ευρώ».

Παρά τον πλήρη φάκελο, η ανάπλαση της πλατείας Κουμπάκη καθυστερεί, με ευθύνη της κυβέρνησης

Ο Στέλιος Μπενετάτος, δήμαρχος Νίκαιας

Ενδεικτικά, κάποια από τα έργα που διεκδικεί ο δήμος είναι:

Ηράκλειτος: Το παλιό κτίριο των τεχνικών σχολών βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη. Να σταματήσει κάθε εμπλοκή που υπάρχει σήμερα, να κατεδαφιστεί, για να στεγάσει το 11ο Γυμνάσιο που είναι σε λυόμενα.

Πλατεία Κουμπάκη: Στη λαϊκή συνέλευση εκφράστηκε η απαίτηση να αρχίσει το έργο που σταμάτησε, παρά τον πλήρη φάκελο που καταθέσαμε. Και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για παραπέρα καθυστέρηση.

Εμείς αρνούμαστε, τονίζει, τη λογική των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Η «αποτελεσματικότητά» τους τα προηγούμενα χρόνια βοά για την κοροϊδία σε βάρος των ανέργων, χωρίς να δημιουργούν υποδομές. Ο Δήμος Νίκαιας αρνήθηκε τις Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης και το συντονισμό της Νομαρχίας με τους δήμους γι' αυτό. Διεκδικούμε όμως τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσω του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΠΕΠ) Αττικής, που αναλογεί στο νικαιώτικο λαό για έργα που καλύπτουν τις ανάγκες της πόλης, με προσωπικό που θα έχει πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Βεβαίως, η πολιτική ευθύνη θα είναι όλη δική τους, αν τα στερήσουν από τους πολίτες θεωρώντας τα μη «επιλέξιμα» από την ΕΕ. Για παράδειγμα, διεκδικούμε έργα ανάπλασης στα Ασπρα Χώματα, την πιο υποβαθμισμένη περιοχή της πόλης μας, όπως π.χ. η κατασκευή ενός Πνευματικού Κέντρου, η αναπαλαίωση του παλιού κτιρίου χαμάμ.

Επίσης χρόνια η πόλη ζητάει Μουσείο Μικρασιατικής Μνήμης. Φέτος, 80 χρόνια από την εγκατάσταση στην πόλη των πρώτων προσφύγων Μικρασιατών, αυτό το έργο θέλουμε να ενταχτεί στις αναπαλαιώσεις δύο προσφυγικών τετραγώνων που ήταν προγραμματισμένα έργα με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει σύντομες απαντήσεις και για τη γενικότερη ανάπλαση, προς το Σπίτι της Αρσης Βαρών. Παράλληλα απαιτούνται συγκοινωνιακές παρεμβάσεις και ενίσχυση του μηχανολογικού εξοπλισμού του τομέα καθαριότητας.

Νεκροταφείο Νεάπολης. Ξεκινάμε ενέργειες ώστε ο χώρος, αφού αναπλαστεί, να παραδοθεί στους πολίτες, υλοποιώντας ένα μεγάλο όραμα όσον αφορά την αξιοποίηση ελεύθερων χώρων. Ανάμεσα στα έργα που είναι στις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής είναι και το κλειστό γυμναστήριο στο χώρο της μηχανικής καλλιέργειας, το οποίο από το περασμένο καλοκαίρι έχει μείνει στη μέση, λόγω λειψής χρηματοδότησης.

Αφού έχτισε τον μοναδικό ελεύθερο χώρο των Αμπελοκήπων, το κτήμα Θων, με δύο γυάλινα μεγαθήρια, ο μεγαλοεργολάβος Μπ. Βωβός ετοιμάζεται για το τελευταίο «χτύπημα» του σχεδίου του: Να γκρεμίσει την πολυκατοικία της οδού Κηφισίας 5 που εφάπτεται του κτήματος, διότι... η Αθήνα χρειάζεται ελεύθερους χώρους!

Συγκεκριμένα, το σχέδιο του μεγαλοεργολάβου προβλέπει την κατεδάφιση της πολυκατοικίας της οδού Κηφισίας 5, με το σκεπτικό της ανάδειξης του διατηρητέου ναΐσκου του Αγ. Νικολάου και της δημιουργίας ελεύθερου χώρου. Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι το κτήμα Θων αποτελούσε το μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο των Αμπελοκήπων, τον οποίο ο Μπ. Βωβός, μετά από συμπαιγνία κυβέρνησης και Δήμου Αθήνας, μετατρέπει σε μπετόν. Και τώρα «χαρίζει» πράσινο στους Αθηναίους κατεδαφίζοντας μια πολυκατοικία, αφού προηγούμενα, έχει καταστρέψει 8 στρέμματα ελεύθερης γης.

Σύμφωνα με υπόμνημα των κατοίκων προς το ΣτΕ, «ο μόνος λόγος που ο Μπ. Βωβός ζητά την απαλλοτρίωση της πολυκατοικίας, είναι η αναβάθμιση των κτισμάτων του», εφόσον, «εφάπτεται του ενός κτιρίου του και βρίσκεται νοτιοανατολικά του άλλου». Οπως σημειώνεται «δεν κρύβει το εκκλησάκι, αντίθετα το κρύβουν τα τεράστια κτίριά του».

Από την πλευρά της η κυβέρνηση, δέχτηκε την πρόταση του Μπ. Βωβού, σε όλα τα σημεία, παρά τις αντιδράσεις των ενοίκων της πολυκατοικίας. Το ΥΠΠΟ, δέχεται την πρόταση της κατεδάφισης (με το σκεπτικό της ανάδειξης του ναΐσκου) και αυτός από την πλευρά του δεσμεύεται με μονομερή συμβολαιογραφική πράξη να αναλάβει την εξαγορά και κατεδάφιση της πολυκατοικίας. Η συμφωνία προβλέπει πως αν αυτό δε γίνει κατορθωτό, τότε το ΥΠΠΟ θα προχωρήσει στην απαλλοτρίωση και ο Μπ. Βωβός θα καταβάλλει το τίμημα υπέρ του Δημοσίου.

Σε όλα αυτά, συναίνεσε και η προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Αθήνας, η οποία με τη μέθοδο της αναποφασιστικότητας (άλλαξε μέσα σε δύο μήνες τρεις φορές την απόφασή της για το κτήμα Θων) και την έλλειψη πολιτικής βούλησης (ουδέποτε διεκδίκησε το χώρο), άναψε το «πράσινο φως» για την καταστροφή του ελεύθερου χώρου.

Ποιος απ' όλους αυτούς τους τσαρλατάνους, απ' όλα αυτά τα δουλικά δεκανίκια του καπιταλισμού, όλους αυτούς τους διαχειριστές της ανισότητας μπορεί να αναφέρεται στο σοσιαλισμό και να μιλάει στο όνομά του χωρίς να έχει διαπράξει το αδίκημα της συνειδητής απάτης; Χωρίς να χρεώνεται με συνειδητή παραχάραξη της ιδεολογίας με σκοπό να ξεγελάσει; Χωρίς να είναι, τελικά, ένας στυγνός πολιτικός απατεώνας;

Πώς μπορεί να είναι, ακόμα και να λέγεται, σοσιαλιστική μια κυβέρνηση που έχει βουτήξει από το λαιμό το λαό και τον πάει σέρνοντάς τον και με τη βία στο ανοιγμένο στόμα του βιομηχάνου; Πώς μπορεί να είναι σοσιαλιστική μια κυβέρνηση που μετράει την ανεργία σαν στατιστικό νούμερο; Πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι είναι σοσιαλιστές όλοι ετούτοι που στηρίζουν, που εργάζονται καλύτερα, για να πετύχει περισσότερα και ευκολότερα κέρδη το κεφάλαιο; Εδώ έχουμε να κάνουμε με άγριο καπιταλιστικό σύστημα. Με προχωρημένη ιμπεριαλιστική αισχροκέρδεια.

Βέβαια, θα απαντήσουν οι διάφοροι «θεωρητικοί», όλοι αυτοί που κατά καιρούς και με κάθε ευκαιρία - πότε κατά μόνας και πότε συντονισμένα - μιλάνε για το ζήτημα, ο σοσιαλισμός δεν είναι προνόμιο μόνο του προλεταριάτου. Ο σοσιαλισμός έχει «πολλές πλευρές» και «πολλές μορφές». Και, για να στηρίξουν την άποψή τους, θα αραδιάσουν: ουτοπικός σοσιαλισμός, «σοσιαλισμός από καθέδρας», σοσιαλδαρβινισμός, σοσιαλισμός των «Φαβιανών», δεξιός σοσιαλισμός, εθνικοσοσιαλισμός... και πάει λέγοντας. Ομως, όλα ετούτα, μαζί και οι «αχαρακτήριστοι» σημερινοί ντόπιοι και ξένοι σοσιαλιστές, είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος, της ίδιας πολιτικής απάτης. Σκοπό και στόχο έχουν να ξεγελάσουν, να αμαυρώσουν, τελικά, τον πραγματικό σοσιαλισμό. Το σοσιαλισμό της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Το σοσιαλισμό της ανατροπής του καπιταλισμού. Το σοσιαλισμό που «οι παραγωγικές σχέσεις βρίσκονται σε τέλεια αρμονία με το χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων». Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή Μαριάνθη (ΙΚΑ), Κακναβάτου Ζηνοβία (Μισθωτός στο Υγεία), Καρανδρέας Νικόλαος (Αγινήτειο), Μανωλάτος Δημήτρης (Ευαγγελισμός), Μπαράτσης Σωτήρης (Ευαγγελισμός), Μπισκίνης Σπυρίδων (ΚΑΤ), Μαυρομάτης Εμμανουήλ (Αγλαΐα Κυριακού), Νάρη Ιουλία (ΙΚΑ), Νούσσιας Χρήστος (Αμαλία Φλέμιγκ), Πασσάμ Φρίντα (Σωτηρία), Προέδρου Δημήτρης (Ιπποκράτειο), Σιώρας Ηλίας (Ευαγγελισμός), Σπηλιωτόπουλος Βαγγέλης (ΙΚΑ), Τζιώκα Αθανασία (Ερυθρός), Τομαράς Αλέξανδρος (Ελεύθερος Επαγγελματίας), Τσουρούλας Μαρίνος (Κρατικό Αθήνας) και Φίλιας Νικόλαος (Αγιος Σάββας).

Εκτός απ' την «Πανεπιστημονική» την ψήφο των γιατρών διεκδικούν ακόμα: Η «Δημοκρατική Κίνησης Ιατρών», η ΠΑΣΚ - Γιατρών, η «Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών», η «Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών» και η «Ιατρική Ενότητα - Νέοι Γιατροί».

Εκλογικά κέντρα είναι τα νοσοκομεία «Αγία Σοφία» και «Ελενα Βενιζέλου».

• Στο «Αγία Σοφία» ψηφίζουν οι γιατροί που το επώνυμό τους αρχίζει από Α έως Ι και Λ
• Στο «Ελενα Βενιζέλου» ψηφίζουν οι γιατροί που το επώνυμό τους αρχίζει από Κ και Μ έως Ω.

«Ενισχύστε την αγωνιστική συσπείρωση των γιατρών στο πλάι του λαϊκού κινήματος για να παλέψουμε για πλήρη δικαιώματα σε ένα Δημόσιο, Δωρεάν, Καθολικό Σύστημα Υγείας και Ασφάλισης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους», τονίζει η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών» (ΔΠΚ) με αφορμή τις επαναληπτικές εκλογές του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) που γίνονται σήμερα και αύριο.

«Οι αναδιαρθρώσεις που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση και η κυβέρνηση στη χώρα μας στο χώρο της Υγείας, ενταγμένες στη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, στοχεύουν κυρίως να παραχωρήσουν και να υποτάξουν πλήρως και το χώρο της Υγείας - Πρόνοιας - Ασφάλισης, στη δράση και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με αρνητικές επιπτώσεις στην Υγεία του λαού, στο ρόλο και τις συνθήκες εργασίας των γιατρών» υπογραμμίζει η ΔΠΚ και συνεχίζει: «Αντιμετωπίζουν την Υγεία, όχι σαν κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, αλλά σαν εμπόρευμα. Μετακυλίουν τις δαπάνες υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό στα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους. Οι δημόσιες υπηρεσίες περίθαλψης και πρόνοιας αντιμετωπίζονται με επιχειρηματικά κριτήρια, η πρόληψη και η προαγωγή της Δημόσιας Υγείας αγνοούνται».

Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ)υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση με τη δημιουργία της Συντονιστικής Επιτροπής Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΣΕΔΥΥ) ξεπέρασε τις όποιες δυσκολίες και καθυστερήσεις απαιτούσε η δημιουργία νομοθετικού πλαισίου - καθώς δεν προχώρησε ο Οργανισμός Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ), και έβαλε άμεσα και σταδιακά σε εφαρμογή την ενοποίηση και εμπορευματοποίηση της ΠΦΥ, που αποτελούν βασικούς στόχους του κεφαλαίου.

Τα τέσσερα Ταμεία ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ και ΟΑΕΕ συντονίζουν τις δραστηριότητές τους και το ΙΚΑ ανακηρύσσεται πρωταγωνιστής στο στίβο του ανταγωνισμού στο χώρο της ΠΦΥ, αφού αξιοποιείται η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών του. Ετσι εφαρμόζει τα προγράμματα της Υπηρεσίας πρόσβασης στις υπηρεσίες Υγείας, το γνωστό 184 και του ελέγχου των συνταγών. Παράλληλα το ΙΚΑ καταργεί τη μονιμότητα και «μονιμοποιεί» τη σύμβαση έργου.

«Η πρωτογενής πρόληψη, για άλλη μια φορά εγκαταλείπεται και χιλιάδες θέσεις, Γενικής και Κοινωνικής Ιατρικής, καθώς και ιατρικής της εργασίας, που χρειάζεται να δημιουργηθούν, ακυρώνονται», επισημαίνει η ΔΗΠΑΚ και τονίζει: «Ο οικογενειακός γιατρός από θεματοφύλακας της υγείας της οικογένειας και συνδετικός κρίκος με τις μονάδες Υγείας που θα έπρεπε να είναι, μετατρέπεται σε θηροφύλακα, σε τροχονόμο και Προκρούστη των κρατικών δαπανών Υγείας, με τριετείς συμβάσεις χωρίς σταθερό μισθό και σύνταξη, έξω από την οργανική λειτουργία των Κέντρων Υγείας. Ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών με αναίρεση της μονιμότητας στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, διατηρούν τις χαμηλές αμοιβές, τις οποίες συνδέουν με την παραγωγικότητα. Επιδιώκουν να μετατρέψουν το γιατρό από επιστήμονα - λειτουργό σε μοχλό προώθησης και υλοποίησης της αντιδραστικής πολιτικής στην Υγεία».

Η δημιουργία των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας επιδείνωσε τα λειτουργικά προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων, σημειώνει η ΔΠΚ και υπογραμμίζει: «Το δημόσιο σύστημα υγείας στη χώρα μας, το οποίο αναπτύχθηκε κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος, ήταν πάντα πίσω από τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Ομως αποτέλεσε μια διέξοδο για το λαό αλλά και για τους γιατρούς. Εδωσε το στίγμα για τις δυνατότητες και την υπεροχή που περιέκλειε έναντι του κερδοσκοπικού ιδιωτικού τομέα. Στα πλαίσια της σημερινής πολιτικής Υγείας, έχει επεκταθεί ο επιχειρηματικός ιδιωτικός τομέας στην Υγεία, έχει διευρυνθεί η ιδιωτικοποίηση τομέων του δημόσιου συστήματος Υγείας, καθώς και η σύμφυσή του με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και όχι μόνο. Η Υγεία έχει εμπορευματοποιηθεί».

Η ΔΗΠΑΚ αρνείται το λεγόμενο πληθωρισμού των γιατρών ενώ για τις επαναληπτικές εκλογές στον ΙΣΑ σημειώνει ότι η αντιμετώπιση της διαφθοράς στις εκλογικές διαδικασίες και τη λειτουργία, δεν αντιμετωπίζονται με τα δικαστήρια, αλλά μέσα απ' την αλλαγή των στόχων και του προσανατολισμού του ΙΣΑ.

Η αλλαγή βρίσκεται, υπογραμμίζει η ΔΠΚ, στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στη βάση και στο Διοικητικό Συμβούλιο και στην ενίσχυση της ΔΠΚ, του αγωνιστικού - ριζοσπαστικού πόλου στο χώρο των γιατρών. Βρίσκεται στην αποδυνάμωση των παρατάξεων της ΔΗΚΙ, της ΠΑΣΚ Γ, των Νέων Γιατρών, της ΑΕΓ που αποτελούσαν την πλειοψηφία και αποδέχτηκαν ή στήριξαν τις βασικές αντιδραστικές επιλογές στο χώρο της Υγείας. Στην ενίσχυση της ΔΠΚ, του αγωνιστικού - ριζοσπαστικού πόλου στο χώρο των γιατρών.