Απαράδεκτη και διάτρητη χαρακτηρίζει τη σύμβαση ο δημοτικός σύμβουλος Μιχάλης Σελέκος και συμπληρώνει:

«Με τη σύμβαση αυτή - αποικιοκρατικού τύπου - ουσιαστικά ξεπουλιέται ολόκληρο το Χαϊδάρι, αφού η ιδιωτική εταιρία (άγνωστο ποιοι την αποτελούν) θα διαχειρίζεται το σύνολο των δραστηριοτήτων της πόλης μας.

Ενδεικτικά, αναφέρω ορισμένες από τις δεκάδες αρμοδιότητες που αναλαμβάνει: Ολες τις αναθέσεις εκπόνησης μελετών και τη διενέργεια διαγωνισμών, τα ιστορικά κτίρια, τους ορεινούς όγκους, τα πολιτιστικά και αθλητικά κέντρα, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα μεταφορικά μέσα, τις εργατικές κατοικίες, τη διοργάνωση σεμιναρίων, τα διατηρητέα, τις βιοτεχνίες και βιομηχανίες, την προστασία του περιβάλλοντος, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας!

Αναλαμβάνει, επίσης, την προώθηση των προβλημάτων ενώπιον των κρατικών αρχών και αυτών των δικαστών! Καθορίζει αναγκαστικά τα ανταποδοτικά τέλη.

Πουλάνε, δηλαδή, το υπέδαφος και το έδαφος, ουρανό και θάλασσα. Χαρίζουν δικαιώματα, που απορρέουν από το θεσμό της αυτοδιοίκησης σε μια εταιρία, που έχει μόνο σκοπό την κερδοσκοπία. Παρακάμπτουν τους θεσμούς για να κάνουν εμπόρευμα όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Ο δρόμος που ακολουθεί ο δήμαρχος είναι επικίνδυνος.

Για πρώτη φορά, γίνεται προσπάθεια να συνδεθεί τόσο ωμά και βίαια το κεφάλαιο με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η ουσία είναι ότι αντί η δημοτική αρχή να διεκδικεί όσα χρήματα παράνομα παρακρατεί και μας οφείλει η κεντρική διοίκηση, θα αναγκάσει τους πολίτες να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στις τσέπες, μέσω μιας εταιρίας που βλέπει όλες τις δραστηριότητες λογιστικά με τη μορφή του κέρδους.

Ως "Δημοτική Ενωτική Κίνηση" Χαϊδαρίου καλούμε όλους τους κατοίκους, τους μαζικούς φορείς να αντιδράσουν ενωμένα και μαζικά σ' αυτή την προσπάθεια. Ο λαός δεν επέλεξε δημοτική αρχή για να πουλήσει την πόλη σε ξένους ομίλους.

Χρειάζεται εγρήγορση και άμεση αντίδραση όλων.

Ο δρόμος που πιλοτικά ανοίγουν στο Χαϊδάρι θα φτάσει παντού».

Εναν εξαιρετικά επικίνδυνο δρόμο, για το σύνολο των δημοκρατικών κατακτήσεων, που επιβιώνουν ακόμα και αντανακλώνται στη σημερινή μορφή του πολιτικού - διοικητικού συστήματος της χώρας, ανοίγει το κυβερνητικό κόμμα, με μια «αθώα» σύμβαση, που πρόκειται να υπογραφεί εντός των ημερών στο Χαϊδάρι (ανάλογη σύμβαση ετοιμάζεται και στη Νίκαια).

Η σύμβαση προβλέπει ότι το σύνολο των αρμοδιοτήτων που ανήκουν στον Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης μεταβιβάζεται σε έναν ιδιωτικό επιχειρηματικό Ομιλο. Ο Ομιλος εξουσιοδοτείται επίσης να εκτελεί το σύνολο των δραστηριοτήτων της δημοτικής αρχής (από την προκήρυξη διαγωνισμών και ανάθεση έργων ως και την υπογραφή «συμφώνων αλληλεγγύης, φιλίας και συνεργασίας με άλλους ΟΤΑ»! Ο ίδιος αναλαμβάνει να εκπροσωπεί τον Δήμο στις σχέσεις του με την κεντρική κρατική διοίκηση! Το καταπληκτικότερο όλων: «Η σύμβαση ανανεώνεται αυτοδικαίως» στο διηνεκές...

Ο δήμος εμφανίζεται να εκχωρεί σε ιδιωτική εταιρία την ίδια την ιδιότητά του ως πρώτη βαθμίδα της κρατικής διοίκησης και τις λειτουργίες που απορρέουν από αυτήν. Το γεγονός εκφεύγει της τοπικής διάστασης, καθώς αφορά στο σύνολο των διαφαινόμενων σε πολλούς τομείς μετεξελίξεων του πολιτικού συστήματος.

Μάλιστα, το γεγονός ότι εκχωρούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο δικαιώματα που εκπορεύονται από την ίδια την αιρετότητα του πρώτου βαθμού διοίκησης του κράτους μοιάζει επιμέρους, μπροστά στην τερατώδη διάσταση, που αποκτά προοπτικά η όλη επιχείρηση επανακαταμερισμού εξουσίας: Από την άσκηση κρατικής εξουσίας στο δημόσιο χώρο, ανάληψή της ευθέως από καθαρόαιμους ιδιωτικούς μηχανισμούς διοίκησης.

Αυτό που δηλώνεται ως προοπτική μέσα από τις συγκεκριμένες συμβάσεις συνιστά ποιοτικό άλμα στις σχέσεις κράτους - ιδιωτικού κεφαλαίου, καθώς το κρατικομονοπωλιακό σύστημα εμφανίζεται να μην ικανοποιείται από το σημερινό επίπεδο σύμφυσης κράτους - επιχειρήσεων. Ζητείται ευθέως πλέον από το ιδιωτικό κεφάλαιο, πέρα από την οικονομική ενίσχυση και τη διοικητική υποστήριξη, η ανάληψη άμεσα κρατικής πολιτικο-διοικητικής εξουσίας για τη χωρίς ενδιάμεσους διαχείριση οικονομικών μεγεθών, που συνταγματικά ακόμα σήμερα ανήκουν στο κράτος.

Η εξέλιξη έχει, επίσης, άμεση σχέση με την ορατή πλέον πορεία αντιδραστικοποίησης του αστικού κράτους. Αφορά στην κατάργηση δημοκρατικών κατακτήσεων που εμπεριέχονται στη λειτουργία του σημερινού πολιτικο-διοικητικού συστήματος. Αφορά, τόσο αλλαγές στον καταμερισμό εργασίας ανάμεσα στο κράτος και το ιδιωτικό κεφάλαιο, όσο και τη διοίκηση κρατικών υποθέσεων απευθείας από το ιδιωτικό κεφάλαιο και μάλιστα με όρους πολυεθνικών.

Στο ειδικό επίπεδο της αυτοδιοίκησης, θα έχει σαν αποτέλεσμα οι δημοτικές επιχειρήσεις, που λειτουργούν ήδη με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να μοιάζουν αγγελούδια μπροστά σε ό,τι προωθείται. Τώρα εκχωρείται το σύνολο της λειτουργίας του δήμου σε ιδιωτική επιχείρηση. Από την ανάγνωση της σχετικής σύμβασης φαίνεται πως ίσως μείνει στο δήμο μόνο η Υπηρεσία Ληξιαρχείου. Το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο παύει ουσιαστικά να έχει λόγο ύπαρξης.

Βέβαια, ο πραγματικός εφιάλτης για όσους διατηρούν ακόμα αυταπάτες για περιθώρια βελτίωσης της αστικής δημοκρατίας θα αρχίσει, όταν αυτή η «αθώα» τοπική σύμβαση θα βρει την επέκτασή της, τόσο στο σύνολο της αυτοδιοίκησης, όσο και σε άλλες βαθμίδες κρατικής διοίκησης. Κι αυτό θα συμβεί αναγκαστικά, όσο αυτή θα είναι η φορά εξέλιξης των πολιτικών πραγμάτων.

Το ίδιο το μεγάλο κεφάλαιο, ισχυροποιημένο πλέον, σπεύδει να δείξει πως δεν ανέχεται ούτε καν αυτά τα όρια της, έτσι κι αλλιώς, ασφυκτικής για τα λαϊκά στρώματα δημοκρατίας. Δηλώνει, με πολλούς τρόπους πλέον, έτοιμο να αναλάβει χωρίς ενδιάμεση πολιτική μεσολάβηση το ίδιο την εξουσία και σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Κι από αυτή τη θέση δεν έχει κανένα πρόβλημα να αφήνει ελεύθερους τους πολιτικούς εκπροσώπους του να σχεδιάζουν και υλοποιούν όσο δημοκρατικά θέλουν αιρετούς θεσμούς, οι οποίοι χωρίς πραγματική εξουσία θα είναι κάτι λιγότερο κι από μαϊντανοί. Η περίπτωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το πώς δύο δοτά όργανα, η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ασκούν πραγματική εξουσία είναι χαρακτηριστική.

Υπό αυτή την προοπτική, γίνονται ευκολότερα κατανοητές και διακηρύξεις οπαδών αυτού του συστήματος, όταν εσχάτως αρχίζουν να μιλούν για αιρετή τριτοβάθμια διοίκηση, ακόμα και για καθιέρωση απλής αναλογικής σε όλα τα αιρετά όργανα από το δήμο μέχρι και τη Βουλή. Δημοκρατικά οι πάντες μπορούν να εκφράζονται, αρκεί να μη διοικούν.

Μακράν επιδιώκει να αφήσει σε επιδόσεις ιδιωτικοποίησης τον ομογάλακτό του δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Τζανίκο, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου Κ. Ντηνιακός, με μία σύμβαση που προωθεί για έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο και από την οποία προβλέπεται πως μια ιδιωτική επιχείρηση θα αναλάβει σχεδόν το σύνολο της λειτουργίας του δήμου.

Από τις πρώτες αράδες της πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα σύμβασης, γίνεται καθαρό ποιος έχει το πάνω χέρι στη σχέση δήμου - ιδιωτικής επιχείρησης. Στην επιστολή τους προς το δημοτικό συμβούλιο, οι εκπρόσωποι της εταιρίας «Ελληνικός Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης» δηλώνουν πως οι ίδιοι έχουν τη δύναμη και τις σχέσεις να εξασφαλίσουν τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ο δήμος, για να συναφθούν, με βάση αυτές, τα απαραίτητα για μια σειρά έργα δάνεια από μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού.

Γι' αυτή τους ακριβώς την ικανότητα, ζητούν από το δημοτικό συμβούλιο να τους μεταβιβάσει μία μόνο ιδιότητα: Αυτήν της «Αναθέτουσας Αρχής».

Πίσω, όμως, από αυτές τις δύο αθώες λέξεις, υπάρχει το σύνολο της λειτουργίας του δήμου ως συνταγματικά οριζόμενο πρωτοβάθμιο όργανο άσκησης κρατικής εξουσίας!

Και για να μη μείνει αμφιβολία για το τι ακριβώς ζητούν, παραθέτουν σε δύο πυκνογραμμένες σελίδες το σύνολο των αρμοδιοτήτων που προβλέπει ο Δημοτικός Κώδικας ότι ανήκουν στην αυτοδιοίκηση.

Για τη νομιμοποίηση αυτής της μεθόδευσης, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου εμφανίζεται να υπογράφει μια επιστολή προς τη διεύθυνση ZAGARAS TRADING LTD, CHRIST CHURCH SQUARE, DUBLIN 9 - IRELAND, με την οποία κυριολεκτικά εκλιπαρεί την ιδιωτική εταιρία να αναλάβει την εξασφάλιση της εκτέλεσης μιας σειράς δημόσιων έργων στην περιοχή, ύψους σε πρώτη φάση 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Προθύμως, ο Ομιλος απαντά ότι αναλαμβάνει, αρκεί να του μεταβιβαστεί το σύνολο των αρμοδιοτήτων που ανήκουν στην Αναθέτουσα Αρχή, δηλαδή στο εκλεγμένο δημοτικό συμβούλιο. Η σύμβαση έχει, ήδη, τις υπογραφές των εκπροσώπων της εταιρίας και εντός της βδομάδας συζητείται στο δημοτικό συμβούλιο.

Είναι απορίας άξιο πώς θα εξασφαλιστεί υπερψήφισή της, όταν ανάμεσα στ' άλλα αναφέρει: «Ως αναγκαστικό περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής καθορίζεται η πρόβλεψη ανταποδοτικών τελών από τη λειτουργία του έργου (...), ο τύπος και το ύψος των οποίων θα καθοριστεί με τη σύμβαση»! Δηλαδή το δημοτικό συμβούλιο δε θα εκχωρήσει μόνο τις αρμοδιότητές του, αλλά θα προσυμφωνήσει με τον ιδιωτικό Ομιλο και το χαράτσι που θα επιβληθεί στους δημότες για κάθε έργο ή υπηρεσία που θα παρέχει στο εξής μια ιδιωτική εταιρία για λογαριασμό του δήμου.

Κάθε γραμμή της από 13 σελίδες αποτελούμενης σύμβασης χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς ήδη η ανάγνωσή της και μόνο οδηγεί όσους δημοτικούς συμβούλους πήραν στα χέρια τους το έγγραφο στο να συμπεραίνουν απόλυτα πως μετά την ανάληψη των δημοτικών λειτουργιών από την ιδιωτική επιχείρηση στο Δήμο δε θα μείνει ούτε καν αυτή η σφραγίδα του!