Μια αλλαγή που εντάσσεται απόλυτα στο γενικότερο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής, που ακολουθεί πιστά τις εντολές της ΕΕ, ώστε να χτυπηθούν οι εργασιακές σχέσεις στο σύνολό τους και πολύ συγκεκριμένα το 8ωρο. Ενδεικτικές, άλλωστε, του τι θα ακολουθήσει στο μέλλον, είναι οι προεκλογικές δηλώσεις της κοινοτικής επιτρόπου Κοινωνικών Υποθέσεων Α. Διαμαντοπούλου. Η επίτροπος ουσιαστικά είχε πει ότι για την Ευρωπαϊκή Ενωση το 8ωρο είναι καταδικασμένο, όπως και η εργασία σε σταθερό εργοδότη, καθώς και ότι η πλήρης απασχόληση έχει να κάνει μόνο ως προς το εύρος, την έκταση της απασχόλησης και όχι ως προς το είδος της!

Ετσι, μέσα στην προεκλογική περίοδο, λίγες μόνο μέρες πριν την προεκλογική φιέστα του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη, που στηρίχτηκε και στην «ευγενική χορηγία» των ιδιοκτητών του συγκροτήματος, η νομάρχης Πειραιά Μαρία Τσανάκη, αποφάσισε ότι από τις 5 Απρίλη 2000, όλα τα εμπορικά καταστήματα του «VILLAGE PARK» θα μπορούν να λειτουργούν, από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή 11 το πρωί με 11 το βράδυ και το Σάββατο από τις 10.30 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ!

Η απόφαση πάρθηκε στις 27 Μάρτη, ύστερα από αίτηση της επιχείρησης στις 23 Μάρτη, χωρίς όμως να έχει ζητηθεί από κανέναν - αν και είναι υποχρεωτικό από το νόμο - η σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και των εργοδοτών. Παράλληλα, βασίζεται στον αυθαίρετο χαρακτηρισμό της επιχείρησης ως... τουριστικού αξιοθέατου, μια και μόνο σε τουριστικές περιοχές μπορεί να επεκταθεί το καλοκαίρι το ωράριο λειτουργίας!

Οπως τονίζεται στην απόφαση της νομαρχίας, το VILLAGE PARK... «προάγει τον τρόπο ψυχαγωγίας του κοινού ολόκληρου του λεκανοπεδίου Αττικής, απασχολεί μεγάλο αριθμό εργαζομένων παράλληλα δε, αποτελεί πόλο έλξεως εσωτερικού και εξωτερικού τουρισμού!»

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις περιοχές που δεν είναι τουριστικές, το χειμώνα τα καταστήματα κλείνουν στις 8 το βράδυ και τα Σάββατα στις 6 το απόγευμα. Το καλοκαίρι κλείνουν στις 9 το βράδυ. Επίσης, στην απόφασή της η νομάρχης σημειώνει ότι η περιοχή «απέχει σημαντικά» από άλλη εμπορική αγορά και μεμονωμένα καταστήματα, όταν σε απόσταση «αναπνοής» υπάρχουν κεντρικοί δρόμοι γεμάτοι εμπορικά καταστήματα!

Ωστόσο, η εργοδοτική ασυδοσία και η αυθαιρεσία της νομάρχη δεν έμειναν χωρίς απάντηση. Το Συντονιστικό των Σωματείων των εργαζομένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες, ένα όργανο που πρόσφατα φτιάχτηκε, εκφράζοντας τη διάθεση κοινού αγώνα των σωματείων που το απαρτίζουν, προχώρησε στην πρώτη κινητοποίηση. Οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν μέσα στο συγκρότημα, μοίρασαν ανακοινώσεις, διαπίστωσαν κι άλλες αυθαιρεσίες και τόνισαν ότι δε θα αντισταθούν στην εργοδοτική πρόκληση.

Η αστραφτερή «βιτρίνα» του Village Park υπέστη την πρώτη της φθορά, για να αποκαλύψει ότι οι «ψυχαγωγικές» υπηρεσίες που προσφέρει περνούν μέσα από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Επιπλέον, έδειξε πόσο λίγο υπολογίζουν οι ιδιοκτήτες του ακόμη και τη σημερινή νομοθεσία, ήδη αρκετά ευνοϊκή για την εργοδοσία.

Πριν την κινητοποίηση, τα Σωματεία Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και Πειραιά, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και Αθήνας, είχαν καταγγείλει την απαράδεκτη επέκταση του ωραρίου στο «VILLAGE PARK». Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις υπογραμμίζουν ότι η αλλαγή αυτή του ωραρίου είναι ιδιαίτερα αρνητική για τους εργαζόμενους, καθώς αποτελεί ένα πρώτο βήμα ανατροπής του ωραρίου τους. Ηδη στο «VILLAGE PARK» εφαρμόζονται 7ωρα ή 9ωρα, αυθαίρετα και χωρίς να πιστοποιούνται και να πληρώνονται υπερωρίες. Παράλληλα, την ίδια στιγμή τα περισσότερα καταστήματα ουσιαστικά λειτουργούν παράνομα, καθώς οι θεωρημένες καταστάσεις της Επιθεώρησης Εργασίας μιλούν για κλείσιμο των καταστημάτων στις 8.30 το βράδυ, ενώ τα μαγαζιά κλείνουν στις 11 μ.μ..

Αύριο, ακολουθεί μια νέα συγκέντρωση εργαζομένων, αυτή τη φορά έξω από τη νομαρχία Πειραιά, όπου τελικά θα συγκληθεί το νομαρχιακό συμβούλιο για το θέμα, ύστερα από τις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν. Αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν έντονα και από τους εμπόρους σε διάφορες περιοχές της Αθήνας.

Με αφορμή την επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων του «VILLAGE PARK» στο Ρέντη ο Θωμάς Χόρτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις «Μαρινόπουλου», δήλωσε στο «Ρ»: «Φαίνεται πως με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση, εργοδότες, αλλά δυστυχώς και η αιρετή Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν βαλθεί να ανατρέψουν ό,τι έχει απομείνει όρθιο στα εργασιακά μας δικαιώματα. Δεν τους φτάνει που με τη μέχρι σήμερα τακτική τους, οι εργασιακές σχέσεις θυμίζουν Μεσαίωνα, αλλά τώρα εξαπολύουν νέες λυσσαλέες επιθέσεις σε ό,τι μας έχει απομείνει», υπογραμμίζει ο Θ. Χόρτης.

Παράλληλα τονίζει ότι η απόφαση της νομάρχη Πειραιά για το «VILLAGE PARK» δεν είναι μια μεμονωμένη ενέργεια που αφορά μόνο το συγκεκριμένο χώρο. «Είναι μια απόφαση που εδώ και καιρό θέλουν να πάρουν και που έχει επίπτωση σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλη την Ελλάδα. Στόχος τους είναι η κατάργηση της Κυριακής αργίας και προπάντων η πλήρης αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων».

Καταλήγοντας ο Θ. Χόρτης δηλώνει την πίστη των εμποροϋπαλλήλων ότι δε θα επιτρέψουν να γίνουν άλλες αλλαγές στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και θα αγωνιστούν προκειμένου να μην περάσουν τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης και των εργοδοτών.

Με πρόσφατη απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, για το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων, καθώς και με τη σχετική απόφαση του Νομάρχη, που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή, επιχειρείται στην ουσία η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και η ελαστικοποίηση του ωραρίου, τονίζει η Σοφία Καλαντίδου, πρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης.

Η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων έκανε προσφυγή κατά της νομιμότητας της απόφασης, αφού παραβιάστηκε η σχετική νομοθεσία, προχώρησε όμως και σε δυναμικές κινητοποιήσεις, που είχαν αποτελέσματα σε διάφορες περιπτώσεις. Να σημειωθεί ότι το άρθρο 46 του Ν. 2224/94 ορίζει όπως «κατ' εξαίρεση, με απόφαση του οικείου νομάρχη, μπορεί να επιτρέπεται η λειτουργία την Κυριακή και τις ημέρες αργίας ορισμένων καταστημάτων που εξυπηρετούν την τουριστική κίνηση σε αυστηρά οριοθετημένες περιοχές».

Η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης καταγγέλλει ότι αντί για αυστηρά οριοθετημένες περιοχές η απόφαση του ΝΣ καλύπτει ολόκληρους δήμους που δεν έχουν χαρακτηριστεί ως τουριστικοί τόποι, η δε απόφαση πάρθηκε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων.

Η Σοφία Καλαντίδου τόνισε ότι το πρόβλημα αυτό αποτελεί θέμα που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα, επειδή η εμπειρία δείχνει ότι «οι ελαστικές μορφές εργασίας εφαρμόστηκαν πρώτα στο εμπόριο, με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης των πελατών και στη συνέχεια επεκτάθηκαν και σ' όλους τους άλλους κλάδους».

Μια εικόνα που θυμίζει στην πραγματικότητα μεσαίωνα έχει αρχίσει και δημιουργείται τα τελευταία χρόνια στο εμπόριο, καθώς κυβέρνηση, πολυεθνικές και μεγαλέμποροι επιδιώκουν με οποιοδήποτε τρόπο την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου. Τόσο της λειτουργίας, όσο και της εργασίας. Πρόσφατο αποκορύφωμα αυτών των προσπαθειών είναι η παρανομία στο «VILLAGE PARK».

Ωστόσο, η επίθεση που ξεκίνησε πολύ καιρό πριν, είχε και άλλες «κορυφαίες» στιγμές, αλλά και μια σταθερή, αργή μα αποτελεσματική πλευρά. Οι μορφές απασχόλησης μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο «ελαστικές», κάτω από την πίεση των εργοδοτών και με συγκεκριμένα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, η οποία δεν έχει κρύψει ότι στοχεύει σε σημαντική αύξηση του ποσοστού της μερικής απασχόλησης και ωράρια εργασίας που θα προσαρμόζονται εύκολα στις ανάγκες των εργοδοτών. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 40% με 60% των εμποροϋπαλλήλων εργάζονται ως ωρομίσθιοι!

Η τελευταία αλλαγή που είχε γίνει στο ωράριο ήταν πριν τρία χρόνια, το 1997, μετά από συμφωνία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, του ΣΕΛΠΕ (πολυκαταστήματα), του ΣΕΣΜΕ (σούπερ μάρκετ) και της ΕΣΕΕ (έμποροι).

Η συμφωνία που είχε γίνει τότε, προέβλεπε: Ελεύθερη έναρξη της λειτουργίας των καταστημάτων. Καθημερινά κλείσιμο των καταστημάτων στις 8 μ.μ. το χειμώνα και στις 9 μ.μ. το καλοκαίρι. Το Σάββατο θα κλείνουν στις 6 μ.μ. και την Κυριακή αργία, από την οποία εξαιρούνται τα αμιγώς τουριστικά καταστήματα. Στο πλαίσιο αυτό μπορούν οι κατά τόπους εμπορικοί σύλλογοι να προχωρούν σε τοπικές ή κλαδικές συμφωνίες για μικρότερα ωράρια. Παρά το ότι αυτό το πλαίσιο προωθήθηκε, από την πίεση των συνεχών κινητοποιήσεων εμποροϋπαλλήλων - ΕΒΕ ενάντια στην παράταση του ωραρίου (σε διάφορες περιοχές, πολυκαταστήματα κλπ) - η τελική μορφή του κινούνταν στα όρια της απελευθέρωσης και δε διασφάλιζε το κλείσιμο των καταστημάτων τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης. Επίσης, από τη συμφωνία έλειπε οποιαδήποτε αναφορά στις εργασιακές σχέσεις, στην κατάργηση του ωρομισθίου και της μερικής απασχόλησης, που αποτελούσαν και αποτελούν τα κυριότερα αιτήματα των εμποροϋπαλλήλων.

Το αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας ήταν η εικόνα που έχει διαμορφωθεί σήμερα στο εμπόριο να είναι πολύ χειρότερη από τότε, αφού η μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο έχουν γίνει πάγια κατάσταση. Οι παραβιάσεις των μεγάλων πολυκαταστημάτων και σούπερ μάρκετ, όσον αφορά το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και κατ' επέκταση του ωραρίου εργασίας των εργαζομένων, είναι πλέον δεδομένες, αφού έχουν πετύχει σ' ένα βαθμό την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας, μέρα με τη μέρα εφαρμόζουν και πιο ευέλικτες μορφές εργασίας. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση κάνει με κάθε τρόπο «πλάτες» στις πολυεθνικές του χώρου, μη ελέγχοντας τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας που γίνονται.

Τα μηχανήματα της βιοϊατρικής και τα αναλώσιμα υλικά των δημοσίων νοσοκομείων αγοράζονται υπερτιμημένα

Εκφραση της ίδιας αντίληψης αποτελεί η άποψη ότι τα ασφαλιστικά ταμεία είναι πελάτες των δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων και των άλλων υπηρεσιών υγείας, και όχι βραχίονες κοινωνικής προστασίας.

Αυτή η αντίληψη εκφράζεται πλέον με μετρήσιμα μεγέθη:

• Ο κρατικός προϋπολογισμός δίνει όλο και λιγότερα κονδύλια για την υγεία -πρόνοια (2,9% επί του ΑΕΠ) αφήνοντας τα υπόλοιπα 5,1% να το τα πληρώσουν οι πελάτες δηλαδή ασθενείς και ασφαλιστικά Ταμεία. Η κρατική επιχορήγηση μειώνεται σταδιακά.
• Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, που έχουν μπει δυναμικά στο χορό και φιλοδοξούν να υποκαταστήσουν τα ασφαλιστικά Ταμεία με την αμέριστη συμπαράσταση της κυβέρνησης λειτουργούν μόνο με πελατειακές σχέσεις.

Αλήθεια πρώτη: Η μετατροπή της υγείας από πανάρχαιο κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα με χρηματιστηριακές διαστάσεις, με τη σφραγίδα του σημερινού κράτους είναι η πιο βαριά και απάνθρωπη παραοικονομία. Οπου υπάρχει κίνητρο κέρδους στην υγεία συνυπάρχει και παραοικονομία.

Οι κατεξοχήν υπεύθυνοι -κράτος και επιχειρηματίες- να παίρνουν μέτρα και να δαπανούν προληπτικά μας στέλνουν να πληρώσουμε αδρά στις επιχειρήσεις υγείας μετά τη νόσηση και μάλιστα μας καλλιεργούν ενοχές γιατί δεν πήραμε τις ατομικές ευθύνες νωρίτερα.

Αλήθεια δεύτερη: Η απουσία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας είναι μια σοβαρή, ύπουλη και «αιματηρή» αιτία παραοικονομίας.

Οι διαπλεκόμενοι κρατικοί και ιδιωτικοί ιθύνοντες φροντίζουν επιμελώς ώστε ο «βαρύς» ιατρικός εξοπλισμός να εγκαθίσταται πρώτα στον ιδιωτικό τομέα και αφού αποσβεστεί πέντε και δέκα φορές, φέρνουν και μερικά μηχανήματα στα κρατικά νοσοκομεία. Μερικές φορές δε φτάνουν ποτέ, άλλοτε κάνουν ένα και δύο χρόνια να λειτουργήσουν, άλλοτε είναι παρωχημένης τεχνολογίας, άλλοτε είναι ανεπαρκή για τις ανάγκες κ.ο.κ

Αν ο «Ευαγγελισμός» είχε μαγνητικό τομογράφο και δεύτερο αξονικό τομογράφο τότε -με αδρούς υπολογισμούς- το Ελληνικό Δημόσιο θα είχε δύο δίσ. δραχμές το χρόνο λιγότερα έξοδα μόνο απ' τον καλύτερο εξοπλισμό ενός νοσοκομείου.

Αυτά τα δύο δισ. τα καρπώθηκαν γνωστές ιδιωτικές μονάδες νόμιμα με τις ευλογίες του κράτους.

Αν αυτό το μικρό παράδειγμα το αναγάγουμε σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς υγείας, προκύπτουν εκατοντάδες «ζεστά» δισ. που χαρίζονται κυριολεκτικά.

Αλήθεια τρίτη: Γι' αυτή τη μορφή παραοικονομίας πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά και σε βάθος πολλοί αρμόδιοι και συναρμόδιοι...

Στο χώρο της δημόσιας υγείας δρουν ανεμπόδιστα και μερικά τρωκτικά, μεγάλα ή μικρά.

Είναι και γιατροί και διοικητικοί αλλά και εξωνοσοκομειακοί παράγοντες και υπακούουν στην κρατούσα αντίληψη, ότι δηλαδή υγεία = εμπόρευμα και ανήκουν συνήθως σε κυβερνητικά κόμματα ή εμφανίζονται δήθεν απολίτικοι. Είναι τα στηρίγματα του κυκλώματος μέσα στα νοσοκομεία.

Οι σχέσεις τους με τις φαρμακευτικές και τις άλλες επιχειρήσεις υγείας έχουν πάρει «επαγγελματικό χαρακτήρα». Ο τρόπος που εκβιάζουν τους ασθενείς θυμίζει τους μαυραγορίτες της κατοχής.

Η δράση τους είναι αισθητή σε όσους ζουν και εργάζονται στα νοσοκομεία, αλλά πάντα είναι καμουφλαρισμένοι. Μόλις ακούσουν απεργία εμφανίζονται ως δήθεν ανθρωπιστές και λοιδορούν το μάχιμο κομμάτι των γιατρών που προσέχει τον άρρωστο και θέλει να ζει από έναν αξιοπρεπή μισθό. Το χρηματιστήριο είναι μια άριστη διέξοδος γι'?αυτούς, όπως και για πολλούς παραοικονομούντες στη χώρα μας.

Ευτυχώς είναι λίγοι και όχι ικανοί να διασύρουν το σώμα των νοσοκομειακών γιατρών.

Η ευθύνη μας είναι να πείσουμε την κοινωνία να στηρίξει τις μισθολογικές και εργασιακές διεκδικήσεις των γιατρών. Είμαστε λειτουργοί αλλά και σκληρότατα εργαζόμενοι επιστήμονες. Δεν είμαστε χωροφύλακες να πιάσουμε τα «τρωκτικά». Είμαστε όμως ικανοί να «τρομοκρατήσουμε ιδεολογικά» όσους εκβιάζουν τους ασθενείς.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο ερώτημα: Γιατί το υπουργείο Υγείας -αλλά και πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης- όταν αναφέρονται στην παραοικονομία της υγείας εννοούν σχεδόν αποκλειστικά το χρηματισμό κάποιων γιατρών που τελικά καρπώνονται ένα ελάχιστο κομμάτι απ' τη συνολική πίττα «μαύρου χρήματος»;

Αλήθεια τέταρτη: Ο «φαινότυπος» -αυτό που φαίνεται δηλαδή- της παραοικονομίας από κάποιους υγειονομικούς είναι μόνο η κορυφή της παραοικονομίας στα δημόσια νοσοκομεία. Επομένως δεν αποδίδει την έκταση του συνολικού προβλήματος η εμφάνιση μόνο κάποιων γιατρών ως παραοικονομούντων τη στιγμή που αποκρύβεται ο ογκώδης και ρυπαρός «γονότυπος», που κατασκεύασαν και συντηρούν πρωτίστως οι κρατούντες.

Στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και στα ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα η χρηματοδότηση από το δημόσιο είναι είτε έμμεση -όπως περιγράφηκε- είτε άμεση (π.χ. Ωνάσειο).

Ομως δε φτάνει αυτό. Οι υπερτιμημένες ιατρικές πράξεις, οι εργαστηριακές εξετάσεις χωρίς σκοπιμότητα, η αναγκαστική επιλογή για αναβαθμισμένη κλίνη, η απόκρυψη εσόδων συνιστούν ένα μεγάλο κρίκο στην αλυσίδα της παραοικονομίας.

Αλήθεια πέμπτη: Αυτή η δήθεν αθέατη για το κράτος πλευρά αποτελεί σοβαρό στοιχείο ορατής επιβάρυνσης των οικονομικών του κάθε νοικοκυριού αλλά και ορατής αφαίμαξης της εργασίας πολλών νέων γιατρών που δουλεύουν εκεί για ένα κομμάτι ψωμί.

Επιπρόσθετα αυτοί με μερικούς γιατρούς του ΕΣΥ έχουν μετατρέψει τους κρατικούς χώρους σε ιδιωτικά ιατρεία, αφιερώνοντας μέρος του ωραρίου τους.

Κι ενώ όλα αυτά είναι γνωστά τοις πάσι, το υπουργείο Υγείας δεν τιμώρησε ποτέ επώνυμους γιατρούς του ΕΣΥ με αποδεδειγμένη παράνομη επ' αμοιβή εξωνοσοκομειακή δραστηριότητα.

Αλήθεια έκτη: Η θωράκιση της Πλήρους και Αποκλειστικής Απασχόλησης (ΠΑΑ) όλων των κατηγοριών των γιατρών του δημοσίου και η μονιμότητα δεν είναι στις προτεραιότητες του κράτους. Αν γινόταν η θωράκιση της ΠΑΑ -και ξέρουν οι κρατούντες πως πρέπει να γίνει- και ίσχυε η μονιμότητα όπως ήταν πριν το 1992, τότε θα υπήρχε μια σοβαρή συμβολή στο χτύπημα της παραοικονομίας.

Συνεπώς ένα μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας είναι κατευθυνόμενες.

Οταν ένα σημαντικό διεθνές συνέδριο χρειάζεται 200.000 έγγραφα και 400.000 δραχμές για έξοδα μετάβασης και διαμονής ο νέος γιατρός αδυνατεί να τα καλύψει με συνέπεια να δέχεται την πίεση: Αν θες εκπαίδευση θα προωθήσεις το δικό μου προϊόν.

Αλήθεια έβδομη: Η γενναία κρατική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και της έρευνας βοηθάει τα εθνικά συμφέροντα και κλείνει πόρτες της παραοικονομίας και περιορίζει τους εκβιασμούς.

Αλήθεια όγδοη: Η ανάπτυξη της κρατικής φαρμακοβιομηχανίας θα αποτελέσει ανασχετικό παράγοντα σε φαινόμενα παραοικονομίας.

Ολα τα αναλώσιμα υλικά των δημόσιων νοσοκομείων και τα μηχανήματα βιοϊατρικής τεχνολογίας αγοράζονται υπερτιμημένα. Π.χ. το ίδιο μηχάνημα υπερήχων μπορεί να το αγοράσει το Κρατικό Αθήνας 50 εκ. δραχμές, ενώ γνωστές επιχειρηματικές μονάδες υγείας μπορεί να το αγοράσουν 42 εκ. δραχμές. Αυτή η σιωπηλή συνωμοσία των πολυεθνικών να προσφέρουν μέσω διαγωνισμών στο δημόσιο υπερτιμημένα προϊόντα σημαίνει υπερκέρδη και πιθανώς να συνοδεύεται και από μίζες.

Αλήθεια ένατη: Η κυβέρνηση αποφεύγει τις κεντρικές προμήθειες που δίνουν δυνατότητα καλύτερης διαπραγμάτευσης για να μη χαλάσει τα υπερκέρδη των πολυεθνικών και την παραοικονομία που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του συστήματος.

Η απλή, αλλά τόσο σπουδαία ιατρική πράξη του μάχιμου γιατρού της γειτονιάς αποτιμάται από το κράτος μόλις 2.500 δραχμές (μεικτά). Δεν είναι αστείο. Είναι ρητή εντολή του κράτους: Αν θες να ζήσεις κάνε παραοικονομία. Και όμως υπάρχουν γιατροί που ανθίστανται και είναι προς τιμήν τους.

Αλήθεια δέκατη: Η απαξίωση της ιατρικής πράξης ωθεί μέρος των γιατρών στην παραοικονομία, ταυτόχρονα δε καθιερώνει και κοινωνικά πρότυπα αποδοχής και στήριξης τέτοιων συμπεριφορών.

Αν πούμε για τους χαμηλούς μισθούς τότε κάποιοι, ίσως, απαντήσουν ότι κι αν διπλασιάζονταν οι μισθοί το φαινόμενο θα υπήρχε.

Αν υποστηρίξουμε ότι το φαινόμενο παράγεται στην κοινωνία, εισάγεται στα νοσοκομεία και αναπαράγεται, οι ίδιοι θα πουν ότι η κοινωνία -που οι κρατούντες καθοδηγούν- αποδοκιμάζει την παραοικονομία ως πρακτική.

Αν θεωρήσουμε το φαινόμενο σύμφυτο ή σιαμαίο αδελφό του υπάρχοντος συστήματος θα ξεγλιστρήσουν λέγοντας ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις απελευθερωτικές! Δηλαδή να τεθούν σε ισχύ όλοι οι κανόνες προσφοράς και ζήτησης που οδηγούν σε αμερικανοποίηση του συστήματος, όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού στερείται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Φαίνεται ότι είναι αδίστακτοι και στη θεωρία και στην πράξη επικαλούμενοι μάλιστα τα πρόσφατα εκλογικά ποσοστά που δίνουν στα κόμματα της εξουσίας 87%.

Οι υγειονομικοί αλλά και όλοι οι πολίτες πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Το παραπάνω σημείωμα δε φιλοδοξεί να καλύψει όλες τις πλευρές του φαινομένου της παραοικονομίας. Απλώς επιχειρεί να δώσει τις διαστάσεις που κατά τη γνώμη του γράφοντος είναι οι σωστές.

Χρειάζεται ευρεία συζήτηση και κυρίως πράξη. Και πάν' απ' όλα χρειάζεται η ρήξη με όλες τις πλευρές αυτής της βαρβαρότητας που προσβάλλει τις τσέπες μας και κυρίως τον πολιτισμό της χώρας όπου γεννήθηκε η επιστήμη της ιατρικής.

Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι παραμένουν καθηλωμένοι στο 2,5% του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ απαιτείται ο διπλασιασμός τους

Το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ θα γίνει στις 4,5 και 6 Μάη και τυπικά πρόκειται να ασχοληθεί με το τεράστιο θέμα της οικονομικής ασφυξίας της αυτοδιοίκησης. Στην πράξη, όλα μαρτυρούν πως ένας αριθμός 5.000 ανθρώπων θα περάσει ένα ευχάριστο τριήμερο με πληρωμένα από τους δημότες έξοδα στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, ενώ ένας μικρός αριθμός αιρετών θα συζητήσει και για τα οικονομικά.

Κι αυτή, όμως, η συζήτηση για τα οικονομικά έχει προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Μόλις προχτές το ΔΣ της ΚΕΔΚΕ κατέληξε σε μια από τις τρεις εισηγήσεις, αυτή που αφορά την πρότασή της για τον τρόπο κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων. Για το δεύτερο θέμα, που είναι η απόδοση φορολογικής εξουσίας στους ΟΤΑ δεν υπάρχει εισήγηση. Εχουν μοιραστεί μόνο κάποια τεχνοκρατικού τύπου κείμενα μέσα από τα οποία γίνεται προσπάθεια να εξοπλιστούν οι αιρετοί, με επιχειρήματα ουσιαστικά υπέρ της πρόσθετης φορολόγησης των δημοτών.

Ας σημειωθεί ότι από το προηγούμενο συνέδριο, η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ είχε δεσμευτεί με απόφαση να παρουσιάσει έγκαιρα εισηγήσεις, οι οποίες έπρεπε να έχουν ήδη συζητηθεί στα Δημοτικά Συμβούλια και τις τοπικές ενώσεις. Η διαδικασία αυτή δεν εφαρμόστηκε κι αν κρίνει κάποιος από τις μέχρι τώρα κυβερνητικές δηλώσεις επί αυτών των θεμάτων συμπεραίνει πως οι αποφάσεις υπέρ του κυβερνητικού σχεδιασμού έχουν ήδη παρθεί και απλά το συνέδριο θα χρησιμοποιηθεί για τη νομιμοποίησή τους. Το πρόβλημα δεν είναι διαδικαστικό, καθώς σύντομα η κυβέρνηση θα εμφανιστεί να εξαγγέλλει νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης, δηλώνοντας πως έτσι ανταποκρίνεται σε αιτήματα της Αυτοδιοίκησης.

Η πρόταση της ΚΕΔΚΕ δε διαφέρει και πολύ από την εφαρμοζόμενη για το 2000 κατανομή. Μεγάλο μέρος της κυβερνητικής κοινωνικής πολιτικής ασκείται με χρήμα της Αυτοδιοίκησης

- Το ΔΣ της ΤΕΔΚΝΑ αποφάσισε να ζητήσει αναβολή του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ, γιατί δεν έχει γίνει καμία συζήτηση στους δήμους για το τεράστιο θέμα των οικονομικών. Μετέχοντας στην οικονομική επιτροπή και γνωρίζοντας τα κείμενα που θα συζητηθούν, πιστεύετε ότι είναι σε θέση οι αιρετοί που θα πάρουν μέρος στο συνέδριο να καταλήξουν σε αποφάσεις που να μη θίγουν τους δημότες;

-Μπορούν να πάρουν αποφάσεις που να μη θίγουν, αν το θέλουν. Αλλά οι όποιες αποφάσεις πάρουν θα είναι ερήμην όχι απλώς σε σχέση με την αναβολή, αλλά γιατί δεν έχουν συζητήσει καν τα Δημοτικά Συμβούλια. Από το Δεκέμβρη δήλωναν ότι πρέπει να πάει η εισήγηση στους δήμους και να κάνουν προτάσεις. Δεν έγινε. Επισήμαναν ότι μελετάνε τους ΚΑΠ αλλά χωρίς εισήγηση.

Το συνέδριο αρχίζει την τρίτη μέρα του Πάσχα και εκ των πραγμάτων τώρα δεν υπάρχει δυνατότητα να συνεδριάσουν τα ΔΣ, όταν μόλις προχτές στο ΔΣ της ΚΕΔΚΕ οριστικοποιήθηκαν οι προτάσεις κι αυτό μόνο για τους ΚΑΠ. Αυτές οι προτάσεις έπρεπε τουλάχιστον 20 μέρες πριν να έχουν συζητηθεί στα Δημοτικά Συμβούλια. Αρα η απόφαση της ΤΕΔΚΝΑ να ζητήσει αναβολή της συζήτησης είναι τεκμηριωμένη και σωστή.

-Ομως το συνέδριο φαίνεται να προχωρά. Τι προβλέπουν τελικά όποια κείμενα έχουν εγκριθεί;

-Για τους ΚΑΠ η πρόταση καταλήγει με δεδομένο ότι κανένας δήμος δεν πρέπει να πάρει λιγότερα απ' αυτά που πήρε πέρσι. Δεύτερο ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των μικρών δήμων για λειτουργία. Εμείς λέμε ότι τη βιωσιμότητα πρέπει να την καλύψει η κυβέρνηση και όχι οι ΚΑΠ. Δεν είναι υποχρέωση των δήμων να στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική. Με την πρόταση της ΚΕΔΚΕ ορίστηκε ένα ελάχιστο λειτουργικό κόστος και χωρίστηκαν οι δήμοι σε τρεις κατηγορίες.

Η πρώτη κατηγορία είναι οι δήμοι μέχρι 3.000 κατοίκους, η 2η με 5.000, στην τρίτη κατηγορία μοιράζεται ένα ποσό ανά κάτοικο και ό,τι μένει μοιράζεται πληθυσμιακά. Ετσι το 80% του ποσού μοιράζεται με τις κατηγορίες και το 20% πληθυσμιακά.

-Αυτό όμως, τελικά σημαίνει στασιμότητα στο ταμείο με βάση και τον πληθωρισμό. Πόσο κοντά, λοιπόν, στις πραγματικές ανάγκες βρίσκεται η πρόταση;

-Η ερώτηση πρέπει να απαντηθεί σε σχέση και με το σχέδιο για την πρόσθετη φορολογία. Πιστεύουμε ότι το σύνολο της ρύθμισης που προωθείται κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Από τη στιγμή που ο δήμος θα έχει τη δυνατότητα θα επιβάλλει φόρους, θα την αξιοποιήσει. Κι ας μην έχουμε αυταπάτες. Δε θα καταργηθούν φόροι που εισπράττει η κεντρική διοίκηση, για να δοθεί τέτοιο δικαίωμα στους δήμους. Οι υπάρχοντες φόροι θα παραμείνουν και θα επιβληθούν νέοι.

Η άποψή μας είναι ότι οι φόροι που αφορούν έσοδα της ΤΑ και τα εισπράττει το κράτος, δηλαδή, όπως ο φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας, το χαρτόσημο, ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων και του χρηματιστηρίου, πρέπει να ενσωματωθούν στους ΚΑΠ κι αν αυτό συμβεί ισοδυναμεί περίπου με το 5% του κρατικού προϋπολογισμού από το 2,5 που δίνεται σήμερα. Ετσι δε θα χρειαστεί να μπουν νέοι φόροι.

-Μπορεί να διεκδικηθεί αυτό;

-Από το συνέδριο της Ρόδου ακόμα έχουμε ομόφωνες αποφάσεις που δεν πρέπει να μείνουν στα συρτάρια και αναφέρονται σε διεκδίκηση του 1/5 των παρακρατηθέντων, στο 25% από το 20% της φορολογίας εισοδήματος. Χρειάζεται χρονοδιάγραμμα διεκδίκησης και αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα να πάμε και σε κινητοποιήσεις.

-Οι συσχετισμοί, όμως, είναι δεδομένοι και αρνητικοί. Την ίδια ώρα τα βοηθητικά υλικά του Συνεδρίου δείχνουν μια εμμονή ορισμένων να περάσουμε από την κρατική επιχορήγηση στις τοπικές φορολογίες. Γιατί αυτή η κατεύθυνση;

- Γιατί θέλουν να εφαρμοστούν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ που διατάσσουν μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, η ΤΑ μόνη της να αντλεί πόρους από την κοινωνία και όχι από το κρατικό ταμείο, το οποίο όμως έχει προεισπράξει φόρους που πρέπει να αποδοθούν στην αυτοδιοίκηση. Ισχυρίζονται ότι αυτό θα γίνει χωρίς νέους φόρους. Το ξέρουν ότι δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Δε θα καταργηθούν παλιοί φόροι. Από το προηγούμενο συνέδριο της Ρόδου δόθηκε κατεύθυνση για μετατροπή της ΤΑ σε επιχείρηση. Δόθηκε οδηγία στον προϋπολογισμό του δήμου για κάθε έργο να προβλέπεται και το έσοδο. Αν ένα έργο δεν προβλέπει έσοδα δε θα μπαίνει στον προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει πως αν θες παιδικό σταθμό αναγκαστικά πρέπει να επιβάλεις τοπικό φόρο, αφού δε θα υπάρχει κρατική επιδότηση για αυτό.

- Διαπιστώνεται μια «ρήξη» με κατακτημένα λαϊκά χαρακτηριστικά που είχε η ΤΑ όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα όπου ακόμα και συντηρητικοί δήμαρχοι διεκδικούσαν ποσά από το κράτος για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών;

-Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τη μετατροπή του δήμου σε επιχείρηση. Το ονομάζουν «εκσυγχρονισμό». Ομως ανατρέπει ό,τι λαϊκό είχε η αυτοδιοίκηση. Ο,τι λέγαμε παλιά για διεκδίκηση πόρων από το κράτος αυτοί το ονομάζουν «εξάρτηση από το κράτος», άρα, λένε, «εκσυγχρονισμός ίσον αυτονομία», δηλαδή νέοι φόροι.

- Πιστεύετε πως οι δημότες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτό το συνέδριο;

-Βεβαίως και δεν έχουν τίποτα να περιμένουν προς το συμφέρον τους. Ομως, να πούμε πως ανεξάρτητα από τους διαμορφωμένους συσχετισμούς οι ίδιοι οι σύνεδροι έχουν τη δυνατότητα να αντιδράσουν. Αναλαμβάνουν ευθύνη και πρέπει να συσπειρωθούν περισσότεροι, για να μην περάσει αυτή η μεθόδευση. Υπάρχει προηγούμενο, στο συνέδριο της Ρόδου όπου 28 σύνεδροι δεν ψήφισαν την κατεύθυνση για τους φόρους. Μπορούν να αντιδράσουν περισσότεροι.

-Αυτό προϋποθέτει αποδέσμευση από κυβερνητικές και άλλες δεσμεύσεις.

-Ναι, πρέπει να το κάνουν.

Κλειστή εξακολουθεί να παραμένει η διασταύρωση της Π. Ράλλη με τη λεωφόρο Κηφισού, λόγω των οδικών έργων που εκτελούνται στην περιοχή. Η διασταύρωση θα παραμείνει κλειστή μέχρι τις 6π.μ. της Δευτέρας. Ετσι, οι οδηγοί που έρχονται από Νίκαια προς Αθήνα στη διασταύρωση με τη Λ. Κηφισού στρίβουν δεξιά και μπαίνουν στο ρεύμα της Κηφισού προς Πειραιά και στο φανάρι της Αγ. Αννας στρίβουν αριστερά, για να ακολουθήσουν το ρεύμα της Κηφισού στην άνοδο. Οι οδηγοί που κατευθύνονται από Αθήνα προς Νίκαια ακολουθούν την Π. Ράλλη και στη διασταύρωση με τη Λ. Κηφισού στρίβουν δεξιά στο ρεύμα προς Λαμία και στη συνέχεια κατευθύνονται στη Νίκαια μέσω Λ. Καβάλας.

Για την αντιμετώπιση των αυξημένων αναγκών των γιορταστικών ημερών του Πάσχα, η «Δημοκρατική Μέριμνα» διοργανώνει και φέτος την καθιερωμένη πασχαλινή οικονομική εξόρμηση και καλεί κάθε δημοκράτη να συνεισφέρει.

Στην ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Μέριμνα» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων: «Πραγματοποιώντας και φέτος την πασχαλινή μας οικονομική εξόρμηση, προς άντληση πόρων για την ενίσχυση των θυμάτων πολιτικών διώξεων που περιθάλπουμε, απευθυνόμαστε πάλι σε σας, που χρόνια τώρα ενισχύετε την προσπάθειά μας.

Οπως σας είναι γνωστό, από την πολύχρονη επαφή μας μαζί σας υπάρχουν ακόμα πολλοί αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης, αλλά και άλλα θύματα πολιτικών διώξεων, που κατά τη διάρκεια των πολύχρονων αγώνων τους έχασαν τις δουλιές τους και την υγεία τους, με συνέπεια σήμερα - όσο απίστευτο κι αν φαίνεται αυτό - να στερούνται κάθε πόρου ζωής και ασφαλιστικής κάλυψης και να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης σε βαθιά πλέον γεράματα».

ΣΗΜ.: Προσφορές γίνονται δεκτές στα γραφεία του Σωματείου μας (Ακαδημίας 78, τηλ. 3822.776) και στην Εθνική Τράπεζα στο λογαριασμό 129/480210/14.

Παρακολουθήστε στην τηλεόραση του «902»:

Σήμερα, Κυριακή :

• Στις 12.00 «ΕΝ...ΤΥΠΟΣ...ΕΙΣ της Κυριακής». Ο Μ. Χάρος φιλοξενεί τον καθηγητή Πανεπιστημίου και βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργο Χουρμουζιάδη. Σχολιάζουν και καυτηριάζουν την επικαιρότητα όπως αυτή αποτυπώνεται στα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων.
• Στις 21.45 τον ποδοσφαιρικό αγώνα της Β' Εθνικής κατηγορίας Καλλιθέα - Αγιος Νικόλαος.

Αύριο, Δευτέρα :

• Στις 23.15 «Παρουσίες». Καλεσμένη της εκπομπής η ερμηνεύτρια Νάντια Καραγιάννη. Μιλάει για τα πρώτα της βήματα στο χώρο της μουσικής, σαν ερμηνεύτρια δημοτικού τραγουδιού, τη μετέπειτα πορεία της στο έντεχνο, αλλά και για το σημερινό ελληνικό τραγούδι και τα σχέδιά της.

Η Κίνηση Αντιστασιακών Εκπαιδευτικών (ΚΑΕ) πραγματοποιεί Γενική Απολογιστική Συνέλευση για τα μέλη της και τους συγγενείς των μη ζώντων μελών της, την Πέμπτη 20-4-2000 στις 10 π.μ., στην αίθουσα της ΠΕΑΕΑ της οδού Λυκούργου 10 - 4ος όροφος (είσοδος από τη στοά). Επίσης, μπορούν να πάρουν μέρος και να γίνουν μέλη ο κάθε εκπαιδευτικός που ενδιαφέρεται. Για όσα από τα μέλη δεν μπορούν να προσέλθουν, για λόγους υγείας, και να ψηφίσουν, αυτό μπορεί να γίνει με αντιπρόσωπό τους και γραπτή εξουσιοδότησή τους. Υποψήφιοι για το ΔΣ μπορούν να είναι όλα τα μέλη της ΚΑΕ.

• Η Πόπη Ε. προσφέρει 50 δολάρια, μέσω ΚΟΒ Νεάπολης Κοκκινιάς.
• Οι Παναγιώτης και Ευθυμία, άντιστασιακοί, προσφέρουν 50 δολάρια, μέσω ΚΟΒ Νεάποπλης
• Οι αντιστασιακοί Κ.Δ. και Γ.Π. προσφέρουν 40.000 δρχ.
• Ο Ι.Θ.Γ.Κ. προσφέρει 100.000 δρχ. στη ΝΕ Εύβοιας για το 16ο Συνέδριο
• Η Λαμπρινή Χατζηδαμιανίδου από τη Γερακώνα Κιλκίς προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Γουμένισσας, 5.000 δρχ.
• Ο Ιωάννης Λαμπρής πολιτικός μηχανικός προσφέρει 100.000 δρχ.
• Ο Γιάννης Α. Προμπονάς προσφέρει 50.000 δρχ. στη μνήμη του θείου του ΜΑΝΩΛΗ Γ.ΠΡΟΜΠΟΝΑ, που πέθανε στις 4 Απρίλη 2000.
• Οι φίλοι του ΚΚΕ από την Αδελαΐδα της Ν. Αυστραλίας συγκέντρωσαν και πρόσφεραν 1.420 δολάρια Αυστραλίας και εύχονται στο ΚΚΕ να πρωτοστατεί πάντα στους αγώνες, να μάχεται και να δυναμώνει.
• Ο Γιώργης και η Ντίνα Αναγνωστοπούλου προσφέρουν 26.700 δρχ.
• Μέσω ΚΟΒ Κορυδαλλού πρόσφεραν: Χρήστος Στεκουλέας και Θεολόγος Ευδοκιμίδης από 10.000, δύο οπαδοί του ΚΚΕ 10.000 δρχ. και Απόστολος Καλιάκος 5.000 δρχ.
• Ο Ευάγγελος Μποχατζιάρ από την Πάτρα προσφέρει 10.000 δρχ.

Την αντίθεσή της στην ίδρυση Τμήματος Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας εκφράζει με ανακοίνωσή της η Οικολογική Κίνηση Τρικάλων, υποστηρίζοντας ότι η ίδρυση του συγκεκριμένου τμήματος έχει σαν σκοπό τη δημιουργία επιστημόνων στην υπηρεσία των πολυεθνικών βιοτεχνολογικών εταιριών MONSANTO, NOVARTIS κλπ.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην ανακοίνωσή της η Οικολογική Κίνηση Τρικάλων, στόχος των παραπάνω πολυεθνικών κολοσσών είναι η διείσδυσή τους στον ελληνικό χώρο, με τη μέθοδο μάλιστα της δημιουργίας επιστημόνων, οι οποίοι, προκειμένου να μη μείνουν άνεργοι «θα αποτελέσουν το υποκατάστημα διακίνησης υπερατλαντικών "ερευνητικών προϊόντων" γενετικής μηχανικής».

Στην κατεύθυνση αυτή - όπως μας ενημερώνει η Οικολογική Κίνηση Τρικάλων - ένα μήνα πριν την ανακοίνωση της ίδρυσης του Τμήματος είχαν επισκεφτεί τη Θεσσαλία δύο Αμερικανοί καθηγητές βιοτεχνολογίας (για τους οποίους στην ανακοίνωση αφήνονται αιχμές για τη μορφή σύνδεσής τους με τις μεγάλες εταιρίες βιοτεχνολογίας και γενετικής μηχανικής) οι οποίοι και διενήργησαν ημερίδα για το θέμα. Μάλιστα - υπογραμμίζει η Οικολογική Κίνηση Τρικάλων - για πρώτη φορά το καινούριο βιβλίο Βιολογίας της Γ' Λυκείου, αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της διδακτέας ύλης μονομερώς στη Βιοτεχνολογία.

Μετά την επίσκεψη, πάντως, των δύο Αμερικανών καθηγητών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ανακοίνωσε την ίδρυση του συγκεκριμένου τμήματος, όταν - όπως τονίζει η Οικολογική Κίνηση Τρικάλων - «πρόσφατα όλες οι έρευνες σε Αμερική και Ευρώπη επιβεβαίωσαν όχι μόνο τον κίνδυνο από τη βιοτεχνολογία, αλλά και τη μεγάλη αυταπάτη των κοινωνικοοικονομικών πλεονεκτημάτων της για τη γεωργία και την ιατρική», όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της.