Στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου που έδωσε τις προάλλες, ο Αλ. Τσίπρας εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να μας βγάλει όλους αμνήμονες, αν όχι χαζούς. Ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΝ δε συνεργάζεται πουθενά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, λέγοντας: «Και στις προηγούμενες εκλογές δεν κάναμε συνεργασία με δυνάμεις από τα 2 μεγάλα κόμματα»! Να θυμίσουμε: Από τους 19 δήμους, που σύμφωνα με τα δικά τους λεγόμενα «κέρδισαν» στην Αττική, στους 12 ο ΣΥΝ συμμετείχε με το εξής σχήμα: Ανεξ. ΣΥΝ - ΝΔ, ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, Ανεξ. ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ - ΣΥΝ, ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Σε 3 δήμους της Θεσσαλονίκης κέρδισε η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Σε 7 πρωτεύουσες νομών κέρδισε σε 2 υποψήφιος του ΣΥΝ που υποστηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ και σε 5 υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ που στηρίχτηκε από τον ΣΥΝ. Σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αποκτήθηκαν και οι νομαρχίες Πρέβεζας και Σάμου. Η λίστα δεν έχει τέλος. Το ίδιο και η υποκρισία, ο οπορτουνισμός, η αφερεγγυότητα και η προσπάθεια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους και το λαό για την πραγματική του στρατηγική και τις αντιφάσεις της.

Με χτεσινή του ανακοίνωση, ο ΣΥΝ μας πληροφορεί ότι ο Μ. Γλέζος, ο Π. Τριγάζης και η Μ. Αρβανίτη - Σωτηροπούλου κατέθεσαν αναφορά στο Συνήγορο του Πολίτη για «παραβιάσεις του Δικαιώματος στην Ειρήνη», όπου αναφέρεται: «Εχουμε επίγνωση ότι το νομικό υπόβαθρο για την προσφυγή μας είναι ασθενές. Ομως είναι καιρός για την ανάληψη πρωτοβουλιών, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες, για να αναγνωρισθεί το δικαίωμα στην ειρήνη ως ανθρώπινο δικαίωμα, άμεσα συνυφασμένο με το δικαίωμα στη ζωή».

Αναρωτηθήκαμε όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση αυτή, αν στ' αλήθεια πιστεύουν ότι με προσφυγές σε θεσμούς, ανεξάρτητες αρχές, ακόμα και δικαστήρια, μπορεί να επιβληθεί η ειρήνη. Πολύ, δε, περισσότερο όταν τέτοιες πρωτοβουλίες δε συνοδεύονται από καμία έμπρακτη συμβολή στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος. Οταν το κείμενο που κατέθεσαν στον Συνήγορο του Πολίτη βρίθει διαπιστώσεων, αλλά καμίας συγκεκριμένης αναφοράς στους υπαίτιους και στις αιτίες που προκαλούν επεμβάσεις, συρράξεις, αιματηρούς πολέμους.

Η ειρήνη χρειάζεται υπεράσπιση από ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Η φιλοδοξία όσων υπογράφουν την αναφορά να «αναπτύξουν καμπάνια μέσω των οργανώσεών τους για τη συγκέντρωση υπογραφών με στόχο να κατοχυρωθεί και συνταγματικά το δικαίωμα στην ειρήνη ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα», μόνο ως κίνηση για το θεαθήναι μπορεί να εκληφθεί. Οι ιμπεριαλιστές δε λογαριάζουν Συντάγματα προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους. Οπως δεν λογαριάστηκε το ελληνικό Σύνταγμα όταν η χώρα παραδιδόταν στους μακελάρηδες του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Αλλωστε, όταν δεν είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, τα Συντάγματα, απλά, δε λαμβάνονται υπόψη.

Η υπόθεση της ειρήνης δεν υπηρετείται, δυστυχώς, από κινήσεις εντυπωσιασμού. Η ειρήνη δεν επιβάλλεται συνταγματικά. Θα επιβληθεί όταν ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα θα εκριζώσει την εξουσία εκείνων που την υπονομεύουν και τη στερούν από την ανθρωπότητα.

Ισχυρίστηκε, ακόμα, ο Αλ. Τσίπρας ότι το κόμμα του στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δε συνεργάστηκε με κανένα απ' τα δύο μεγάλα κόμματα. Είπε ψέματα. Συνεργάστηκε και με τα δύο. Και προϊόν αυτής της συνεργασίας ήταν οι «νίκες» για τις οποίες ζητωκραύγαζε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Βγαίνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και κάνει σημαία του το αίτημα για σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Και αυτοπροβάλλεται να αντιπαλεύει την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας. Λέει ψέματα. Οταν άρχισε να «ξηλώνεται το πουλόβερ», έβαζε πλάτη, στηρίζοντας τις τότε μετοχοποιήσεις. Ο πρώην πρόεδρός του παρενέβαινε στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των ΚΕΣ. Ο νυν πρόεδρός του δηλώνει ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν απειλείται απ' το ιδιωτικό. Με έμφαση διαβεβαιώνει το κεφάλαιο πως δε θέλει την κατάργηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων στον τομέα της Υγείας. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τελευταία παριστάνει τον «αντιδικομματικό πολεμιστή». Πώς το κάνει; Δε υπάρχουν σήμερα προϋποθέσεις συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, λένε ηγετικά του στελέχη. Αλλά, όμως, διεκδικούν ψήφο να μπουν στη Βουλή για να συμβάλουν στην προώθηση των θετικών εξαγγελιών του ΠΑΣΟΚ και να αντισταθούν στα αρνητικά μέτρα της πολιτικής του, ώστε να το εμποδίσουν από τη «δεξιότερη στροφή». Μπορεί κανείς να του έχει εμπιστοσύνη; Αποτιμώντας συνολικά την πορεία του έως τώρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαψε ποτέ να ρίχνει νερό στο μύλο του συστήματος και να αποπροσανατολίζει την εργατική τάξη και το λαό απ' την αναγκαία για τα συμφέροντά τους πορεία που έπρεπε και πρέπει να ακολουθήσουν. Είναι δύναμη αναξιόπιστη και αφερέγγυα. Και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί και στην κάλπη.

Οι δύο διαφορετικοί δρόμοι ανάπτυξης που λένε ότι ακολουθούν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα άλλο από δύο παράδρομους που οδηγούν στην ίδια λεωφόρο με προορισμό και τερματικό σταθμό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, των κεφαλαιοκρατών. Ο δρόμος ανάπτυξης που το ΚΚΕ προτείνει είναι στην αντίθετη κατεύθυνση. Γι' αυτό συγκρούεται με τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο δικός μας δρόμος έχει προορισμό, στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών συμφερόντων. Είναι ο δρόμος του δίκιου του εργάτη, γι' αυτό είναι ρεαλιστικός. Εργατιά, αγροτιά, μικρομεσαίοι της πόλης και της υπαίθρου. Εχετε το δίκιο με το μέρος σας. Εχετε τη δύναμη να το επιβάλετε. Εχετε το ΚΚΕ. Εμπιστευτείτε μας και στην κάλπη. Γιατί, δυνατό ΚΚΕ σημαίνει δυνατός ο λαός.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχετε δει, άλλωστε, κανένα σχέδιο δράσης σε εθνικό επίπεδο από αυτήν την κυβέρνηση να μην πηγαίνει καλά και να μην είναι αποτελεσματικό; Ας είμαστε σοβαροί...

Εθνικό σχέδιο είχε για τα δάση, εθνικό σχέδιο για την Υγεία, εθνικό σχέδιο για την Οικονομία και όλα πήγαν μια χαρά.

Μπορεί να τα κάνει τα σκανδαλάκια της πού και πού η κυβέρνηση, αλλά όταν ...σκέφτεται εθνικά τελειώνουν τα αστεία. Είναι υπεύθυνη, αποφασιστική και οργανωμένη.

ΒΕΒΑΙΑ, ΟΣΟ ΚΑΛΗ και να είναι, δεν είναι ...ΠΑΣΟΚ. Αν είχαμε τώρα «πράσινη» κυβέρνηση, δε θα συζητούσαμε καν για γρίπη. Ο ιός δε θα είχε εισέλθει καν στην Ελλάδα...

Διότι το θέμα είναι διεθνές και, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ξέρει προσωπικά τον Μπαρόζο με τον οποίο μιλάει συχνά - πυκνά.

Αν είναι δυνατόν να αντιμετώπιζε τέτοια προβλήματα η χώρα, στην οποία θα ήταν αυτός πρωθυπουργός. Αδιανόητο...

ΠΑΝΩ ΑΠΟ όλα, όμως, έχουμε εμπιστοσύνη στις δημόσιες δομές της Υγείας, τις οποίες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν φροντίσει, και η Νέα Δημοκρατία, και το ΠΑΣΟΚ, να ενισχύσουν με κάθε τρόπο...

Τα κονδύλια των προϋπολογισμών γιγαντώνονται για την Υγεία από χρονιά σε χρονιά, τα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας αναπτύσσονται και δεν υποβαθμίζονται...

Απόδειξη: Ούτε ένας ιδιώτης δεν έχει τολμήσει να επενδύσει στο συγκεκριμένο τομέα. Πώς να ανταγωνιστεί ένα δημόσιο σύστημα, που και οι δυο τους στηρίζουν τόσο πολύ;

Το αντεργατικό έργο της κυβέρνησης της ΝΔ κάνει «σημαία» στην προεκλογική της καμπάνια, η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά. Η υπουργός παρουσιάζει το σχέδιο των 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ ως το «αντίδοτο στην οικονομική κρίση». Η αλήθεια είναι ότι ο πακτωλός αυτός κεφαλαίων πηγαίνει στην πλουτοκρατία για να αντιμετωπίσει την κρίση και πάλι σε βάρος των εργαζομένων και να περιφρουρήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αυτό μαρτυρούν όλα τα προγράμματα που είναι προγράμματα επιδότησης του κεφαλαίου, αλλά και εργαλεία για την εμβάθυνση της «ευελιξίας».

Επιχαίρει η υπουργός για την ενοποίηση ταμείων, όταν αυτή οδήγησε «σε ενοποίηση προς τα κάτω», σε περικοπές παροχών.

Διαφημίζει την δανειοδότηση σε ειδικές κατηγορίες εργαζομένων για την απόκτηση κατοικίας, όταν είναι γνωστό ότι η Εργατική Κατοικία, έχει μειώσει στο ελάχιστο το κατασκευαστικό της έργο και επί της ουσίας έχει μετατραπεί σε μεσάζοντα για τις τράπεζες στις οποίες αναγκάζεται να προσφεύγει η εργατική οικογένεια για να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της.

Διατυμπανίζει την δημιουργία του ΑΜΚΑ, ενώ είναι γνωστή η τεράστια καθυστέρηση στην μηχανοργάνωση των Ταμείων η οποία καταβρόχθισε τεράστιους πόρους προς όφελος ιδιωτικών εταιρειών και το χειρότερο: Το νέο σύστημα όχι μόνο δεν θα αντιμετωπίσει την εισφοροδιαφυγή, αλλά θα γίνει εργαλείο στα χέρια μιας πολιτικής που έχει σαν στόχο νέες περικοπές στις υπηρεσίες Υγείας.

Εφτασε μάλιστα στο σημείο να μιλάει για το «δικαίωμα στη μητρότητα», όταν με τον νόμο 3655/08 οι εργαζόμενες μητέρες έχασαν το δικαίωμα στην «πρόωρη» συνταξιοδότηση και υποχρεώθηκαν σε παραμονή στην εργασία κατά πέντε επιπλέον χρόνια. Οταν σε συμπαιγνία με την ΕΕ καταργεί και για τις γυναίκες του Δημοσίου το δικαίωμα στην έξοδο από την εργασία στα 60 χρόνια. Γι' αυτό, όσο και να επιχειρούν η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι της ΝΔ να παρουσιάσουν το μαύρο για άσπρο, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τη μαύρη αλήθεια. Και με αυτή την αλήθεια πρέπει να πάνε στην κάλπη.

Ψευδεπίγραφη και παραπλανητική η κόντρα των δύο μονομάχων γύρω από τα λεγόμενα «ζητήματα ασφάλειας», στην πραγματικότητα έχει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ συνδέουν ευθέως το θέμα της «ασφάλειας» είτε με το πανεπιστημιακό άσυλο είτε με τις διαδηλώσεις είτε με τους μετανάστες. Επιχειρούν δηλαδή να περάσουν στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων την ιδέα ότι η πηγή των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει (ανεργία, φτώχεια, πανάκριβη και ιδιωτικοποιημένη Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση κοκ) δεν είναι η κυρίαρχη πολιτική που υποτάσσει τα πάντα στην κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκοί - ταξικοί αγώνες που στέκονται απέναντι στην πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι όμως γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ασφάλειά τους πρώτα απ' όλα συνδέεται με το να έχουν μόνιμη και σταθερή εργασία και να μην είναι θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου των στέιτζ και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Ασφάλεια σημαίνει να εργάζεται με κανονικό ωράριο και πέντε μέρες τη βδομάδα και ο μισθός να καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσης. Ασφάλεια είναι η αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία για τα παιδιά τους και πλήρης και εξασφαλισμένη δωρεάν δημόσια Υγεία, αξιοπρεπής σύνταξη κοκ. Είναι ευνόητο λοιπόν πως για να υπάρξει ασφάλεια για τον εργαζόμενο και τα παιδιά του πρέπει να υπάρξει σύγκρουση με την πολιτική και τα κόμματα - διαχειριστές της που παράγουν την ανασφάλεια. Ασφάλεια για τον εργαζόμενο λαό σημαίνει πιο ισχυρό ΚΚΕ.

Στις 5 του Οκτώβρη όταν θα υπάρχει η πιο σφοδρή επιδρομή πρέπει να οργανωθεί μια λαϊκή αντιπολίτευση, που θα προσπαθεί να βάλει εμπόδια, να κερδίσει χρόνο ο λαός, για να οργανώνει και την αντεπίθεση. Να γιατί χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Να γιατί χρειάζεται χειραφέτηση από την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, λαϊκή αυτοδυναμία, ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, ενιαίο μέτωπο εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολούμενων της πόλης.