ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γενική η καταδίκη

Την... τιμητική της είχε χτες στο σύνολο του Τύπου η κυβερνητική μεταρρύθμιση στην Παιδεία και, ιδιαίτερα, το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. «Με άριστα απέτυχε η μεταρρύθμιση», έλεγε ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής», ενώ ο αντίστοιχος τίτλος του «Εθνους» σημείωνε «1.000 αριστούχοι δεν τα... κατάφεραν» και του «Βήματος» συμπλήρωνε εξίσου ειρωνικά: «Βάσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ: τα αδιέξοδα και τα παράδοξα - Χώρα... αριστούχων υποψηφίων φοιτητών».

Οι «Ριπές» των «Νέων» υπογραμμίζουν: «Θρίαμβος της... επιστήμης και της λογικής - όπως θα έλεγαν σαρκαστικά οι παλαιότεροι - με τις βάσεις εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση...

"Ημέρες δόξης λαμπρές" για την παραπαιδεία, μήνες αγωνίας και άγχους για τους μαθητές. Και χρόνια αφαίμαξης του οικογενειακού εισοδήματος για τη φροντιστηριακή προετοιμασία. Αυτό είναι το τελικό "κατόρθωμα" του νέου συστήματος...».

Και οι «Απόψεις» της «Ελευθεροτυπίας» συμπληρώνουν: «... Τι άλλη επιβεβαίωση της αποτυχίας του συστήματος χρειάζεται, πέρα από τη σφαγή των αρίστων στα ΑΕΙ και την τραγική υποβάθμιση των ΤΕΙ, όπου εισάγονται υποψήφιοι με βαθμό 6.29 και 5,8;».

Κι εμείς, αναρωτιόμαστε, πού ήταν όλοι αυτοί, όταν το κίνημα των μαθητών και αυτό της Παιδείας γενικότερα, αγωνιζόταν ενάντια στην κυβερνητική μεταρρύθμιση;

Αντε και σ΄ ανώτερα

Η είδηση από τις Βρυξέλλες έχει τη συμβολική, αλλά και ουσιαστική σημασία της: «Το Συμβούλιο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας ανακοίνωσε σήμερα ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου ανέλαβε για ένα χρόνο την επί τιμή προεδρία του σώματος. Ο Ελληνας υπουργός διαδέχτηκε στη θέση αυτή τον Γερμανό ομόλογό του, Γιόσκα Φίσερ, και θα ασκήσει τα καθήκοντά του για ένα χρόνο και συγκεκριμένα μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 2001». Προς Θεού, κανένας δεν ισχυρίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν βάλει το χεράκι τους, ούτε ότι πρόκειται για αναγνώριση υπηρεσιών. Ομως, δεν μπορεί να μη φανταστεί κανείς την ικανοποίηση ...της Μαντλίν Ολμπράιτ γι' αυτήν την τιμή που έγινε στο «χαϊδεμένο παιδί» της. Αντε και γγ του ΝΑΤΟ...

Παραλειπόμενα μιας συνέντευξης

Η προ ημερών συνέντευξη του Μ. Κωστόπουλου σε εφημερίδα του Βόλου προκάλεσε ποικίλα σχόλια, όχι, όμως, τέτοια και τόσα που περίμεναν οι εμπνευστές της επιχείρησης, οι οποίοι δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους γι' αυτό. Αλλωστε, την απογοήτευσή του δεν έκρυψε και ο εξ Αθηνών «μόνιμος θαμώνας Κολωνακίου» συνεργάτης της εφημερίδας «Θεσσαλία», ο οποίος παρουσιάζεται ότι ...πήρε τη συνέντευξη και ο οποίος μια βδομάδα μετά, με σχόλιό του στην ίδια εφημερίδα, εγκαλεί το ΚΚΕ, γιατί δεν απάντησε (!) ...ανησυχώντας ιδιαίτερα, που συνεχίζει την πολιτική της απομόνωσής του!

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Μακριά από εμάς η υποτίμηση της δημοσιογραφικής ανησυχίας. Μακάρι να υπήρχε και για τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα. Εδώ, όμως, πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Οπως εγκυρότατα μαθαίνουμε, τη συγκεκριμένη συνέντευξη του Μ. Κωστόπουλου την κάλυψε ένα μυστήριο και βαρύ πέπλο σιωπής! Μάλιστα, έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας πήραν είδηση ότι δημοσιεύεται δισέλιδη συνέντευξη, όταν η εφημερίδα είχε κυκλοφορήσει και αναρτηθεί στα περίπτερα! Και δε μιλάμε για κάποια αθηναϊκή εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας με εκατοντάδες άτομα προσωπικό, που μένουν στα τέσσερα σημεία της υδροκέφαλης Αθήνας. Μιλάμε για μια επαρχιακή εφημερίδα, όπου τα «νέα» κυκλοφορούν αμέσως και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους... Δε θέλουμε να εμπλακούμε σε απόψεις και κρίσεις, σχόλια και γεγονότα, που ευρέως κυκλοφορούν για τον εν λόγω «συνεργάτη», και στο Βόλο και στην Αθήνα, και τα οποία μας καταγγέλλονται, γιατί απλά δεν είναι εκεί το ζήτημα...

Οπως και να έχει, η επιχείρηση - «συνέντευξη Μ. Κ.» σε εφημερίδα της γενέτειράς του απέτυχε παταγωδώς για τους εμπνευστές της. Μην κουράζεστε άλλο, παιδιά. Ο κόσμος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι εργαζόμενοι γενικότερα, σας έχουν πάρει όλους χαμπάρι...

Η... ευαισθησία της εκμετάλλευσης

Το 85% των κωφών χρησιμοποιεί κινητό τηλέφωνο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας τους. Ποσοστό το οποίο είναι απολύτως δικαιολογημένο, αφού το κινητό παρέχει τη δυνατότητα γραπτών μηνυμάτων, που διευκολύνει την τηλεφωνική επικοινωνία τους.

Εμαθε το νούμερο, λοιπόν, η PANAFON κι άρπαξε αμέσως την ευκαιρία. Χάρισε στην Ομοσπονδία Κωφών την αξία δύο εκατομμυρίων γραπτών μηνυμάτων, δηλαδή, εξήντα εκατομμύρια περίπου δραχμές κι έκανε το ποσοστό και, κυρίως, την «κοινωνική ευαισθησία» της διαφήμιση, η οποία θα προβάλλεται από σήμερα στην τηλεόραση. Στόχος, βέβαια, είναι η προσέλκυση και νέων πελατών, ποντάροντας στη συγκινησιακή φόρτιση που προκαλεί η εικόνα μιας κοπέλας, να λέει στη νοηματική γλώσσα «σ' ευχαριστώ»...

Τι αντιπροσωπεύουν τα εξήντα εκατομμύρια, μπροστά σε όσα βγάζει ετησίως η εταιρία, χάρις στη μονοπωλιακή θέση, που της έχουν εξασφαλίσει οι κυβερνώντες; Ψίχουλα... Οσο, πάνω κάτω, θα αντιπροσωπεύουν και μπροστά σε όσα θα εισπράξουν μακροπρόθεσμα, από την ανάγκη επικοινωνίας των κωφών.

Ραντεβού στην Πράγα

Associated Press

Πολλαπλασιάστηκαν τις τελευταίες μέρες τα μέτρα ελέγχου στα σύνορα της Τσεχίας με τις γειτονικές της χώρες (στη φωτογραφία, Τσέχος συνοροφύλακας ελέγχει εξαντλητικά αυτοκίνητο προερχόμενο από τη Γερμανία). Και δεν έχουν λείψει και περιστατικά απαγόρευσης εισόδου στην Τσεχία, με αστήρικτες δικαιολογίες, όταν είναι φανερό πως οι εισερχόμενοι πηγαίνουν στο μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού της Πράγας. Χτες, το απόγευμα, αναχώρησε από την Αθήνα και η πολυμελής αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, η οποία θα πάρει μέρος στις εκεί κινητοποιήσεις.

Ο,τι και να κάνουν, όμως, οι τσεχικές αρχές, οι προβλέψεις όλων συμπίπτουν στην εκτίμηση πως το αυριανό συλλαλητήριο ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση» και την ιμπεριαλιστική νέα τάξη θα είναι ακόμη μεγαλύτερο και από τα αντίστοιχα του Σιάτλ και της Νέας Υόρκης. Γι' αυτό, περισσότεροι από 11.000 άνδρες της αστυνομίας και των ειδικών δυνάμεων θα περιφρουρούν την ησυχία των «μεγάλων» και «ισχυρών» του πλανήτη, που θα συγκεντρωθούν στην τσεχική πρωτεύουσα, ενώ, για μήνες τώρα, ειδικοί εκπαιδευτές του FBI κάνουν «μαθήματα» στις τσεχικές δυνάμεις καταστολής.

Η «λύση» ενταφιασμού του Κυπριακού

Τον τελευταίο καιρό μια άλλου είδους «κινητικότητα» παρατηρείται γύρω από το Κυπριακό. Δεν έχει τόσο να κάνει με τους αέναους κύκλους των «εκ του σύνεγγυς» συνομιλιών, που ανά τακτά διαστήματα επαναλαμβάνονται υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, όπως αυτός που πρόσφατα ξεκίνησε στη Ν. Υόρκη, κατρακυλώντας την υπόθεση της Κύπρου σε όλο και χαμηλότερα επίπεδα υποχωρήσεων και εγκατάλειψης των βασικών αρχών επίλυσης του προβλήματος. Αλλά είναι μια «κινητικότητα» περισσότερο εσωτερικής κατανάλωσης με όλα τα χαρακτηριστικά μιας μεθοδευμένης προπαγάνδας. Δηλαδή στρώνεται το έδαφος για να περάσει η «λύση» που ετοιμάζεται όσο γίνεται πιο ανώδυνα.

Στο επίκεντρο αυτής της αποπροσανατολιστικής καμπάνιας η καλλιέργεια ψευτοδιλημμάτων του τύπου «Ομοσπονδία» ή «Συνομοσπονδία», «λύση με την Κύπρο εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης» ή «μη λύση και διαιώνιση» της σημερινής κατάστασης. Αποσιωπούν όμως σκόπιμα, να αναφερθούν στις προϋποθέσεις επίλυσης του Κυπριακού, οι οποίες είναι μεν γνωστές αλλά έχουν εξοβελιστεί από το λεξιλόγιο της ελληνικής και της κυπριακής διπλωματίας. Το πραγματικό δίλημμα λοιπόν είναι τι είδους κράτος θα προκύψει από την όποια λύση. Αν και, με την πορεία που έχουν δρομολογήσει, αυτό που θα προκύψει είναι αναίρεση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Θα είναι η Κύπρος ενιαία; Το κράτος θα είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο; Κουβέντα δεν κάνουν. Βέβαια, αυτοί που εκχωρούν διαρκώς κυριαρχικά δικαιώματα σε υπερεθνικά κέντρα, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, δεν έχουν πρόβλημα αν το μόρφωμα που θα προκύψει από την όποια λύση του Κυπριακού θα είναι κράτος κυρίαρχο και ανεξάρτητο. Το θέμα το έχουν λυμένο. Το ζητούμενο γι' αυτούς, αυτό δηλαδή που ενδιαφέρει όσους, εντός και εκτός Ελλάδας και Κύπρου ασχολούνται με το Κυπριακό, είναι να κλείσει η υπόθεση, έστω και διά του ενταφιασμού της. Θέλουν να απαλλαγούν από ένα «αγκάθι» που κάθε φορά το αισθάνονται να τους ενοχλεί όταν προσπαθούν να ενταχθούν και να λειτουργήσουν στα πλαίσια της λογικής που εγκαθιδρύει η εποχή της «νέας τάξης».

Το «αγκάθι» αυτό, που λέγεται Κυπριακό, το βρίσκουν μπροστά τους στην ελληνοτουρκική προσέγγιση, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια πλήρους επιβολής του «δικαίου» της νέας τάξης των ιμπεριαλιστών. Μια προσέγγιση που και αυτή με τη σειρά της αποτελεί προϋπόθεση για την ανάθεση κάποιου ρόλου στην ελληνική άρχουσα τάξη στην επιχείρηση λεηλασίας των λαών και των χωρών της περιοχής. Ρόλο, για τον οποίο η κυβέρνηση Σημίτη είναι αποφασισμένη να πληρώσει ακριβό τίμημα, προκειμένου να τον εξασφαλίσει.

Ποιον άραγε μπορούν να κοροϊδέψουν όσοι μεθοδεύουν αυτή τη διολίσθηση; Το γεγονός ότι εκπορεύεται από οργανωμένο κέντρο αυτή η εκστρατεία, δε χωράει αμφιβολία. Ξεκίνησε με τα όσα περί Συνομοσπονδίας είχε προ καιρού πει ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Γ. Πανταγιάς και συνεχίζεται με δηλώσεις και αρθρογραφία διαφόρων εμπλεκομένων με την υπόθεση παραγόντων, όπως ο Π. Κ. Ιωακειμίδης, νυν σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών.

Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί οι οποίοι σήμερα κόπτονται για τη λύση του Κυπριακού; Είναι αυτοί που στον έναν ή τον άλλο βαθμό ευθύνονται όλα αυτά τα χρόνια για τη σημερινή κατάντια του προβλήματος, γιατί περί τέτοιας πρόκειται. Είναι αυτοί που ένα διεθνές πρόβλημα, όπως το Κυπριακό, το εγκλώβισαν στη μέγκενη του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των αμερικανοκαθοδηγούμενων ελληνοτουρκικών σχέσεων και τώρα, μέσα από αυτήν, επιδιώκουν να δώσουν λύση. Δε θα είναι όμως λύση, όπως δεν ήταν λύση η διαιώνιση της αγγλικής κατοχής του νησιού, ενάντια στην οποία αγωνίστηκε ο κυπριακός λαός.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Τον είχαν στη «ναφθαλίνη»;

Πρώην σύμβουλος της πολυθρύλητης ΝΑΣΑ, με σπουδές στο Χάρβαρντ, στο ΜΙΤ, στη Βοστόνη, στο ΑΠΘ, με διπλώματα Φυσικής, Αστροφυσικής, Βιοϊατρικής Τεχνολογίας, Βιοηθικής, Θεολογίας, πρώην εργαζόμενος στο Τμήμα Τεχνητής Καρδιάς του Νοσοκομείου της Βοστόνης. Αυτά είναι ορισμένα από τα βιογραφικά στοιχεία του κ. Νικολάου Χατζηνικολάου.

Ποιος είναι αυτός; Οχι, μην πάει το μυαλό σας σε κάποιον απροσδιορίστου χώρας διπλωμάτη καριέρας, σε κάποιον εκπρόσωπο ξένης πρεσβείας ή σε κάποιον επιφανή Αμερικανό επιστήμονα, εργαζόμενο σε χώρους υψίστης κρατικής ασφαλείας των ΗΠΑ! Πρόκειται απλά για το νέο - όπως όλοι επιμένουν - εκπρόσωπο Τύπου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Στα 47 του χρόνια μπόρεσε να κάνει όλα τα παραπάνω, και μερικά ακόμα. Διαβάζουμε, επίσης, από το βιογραφικό του ότι είναι αρχιμανδρίτης. Οτι χειροτονήθηκε διάκονος το 1990 από τον άλλοτε μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανό, ότι εγκατέλειψε τη ΝΑΣΑ για να αφιερωθεί στο Θεό, ότι αρχικά πήγε στη Μονή Αγίου Παύλου και ότι την τελευταία δεκαετία ανήκει στη δύναμη της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Ορους.

Στο Αγιον Ορος, λοιπόν, περίμενε υπομονετικά, προσευχόμενος για να φτάσει η ώρα να κληθεί από τον κ. Χριστόδουλο να συνεχίσει το θεάρεστον έργο του, για άλλη μια φορά ξανά εγκοσμίως, και μάλιστα σε μια φάση κατά την οποία η Ιεραρχία της Εκκλησίας επιδιώκει να παίξει ευρύτερο πολιτικό ρόλο.

Τελευταίοι στις δημόσιες δαπάνες

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) και περισσότεροι από 85.000 νέοι άνθρωποι προστέθηκαν στο φοιτητικό και σπουδαστικό δυναμικό της χώρας. Ανεξάρτητα και πέρα από τους εντεινόμενους ταξικούς αποκλεισμούς και διακρίσεις, τις εκφυλιστικές καταστάσεις κλπ κλπ, το νούμερο των 85.000 είναι ο μεγαλύτερος από ποτέ άλλοτε αριθμός εισαγωγής νέων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τι συμβαίνει, όμως, με τις αντίστοιχες κρατικές δαπάνες; Η πορεία τους πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σύμφωνα με τα τελευταία συγκριτικά στοιχεία της Γιούροστατ οι δημόσιες δαπάνες στη χώρα μας, για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΑΕΙ - ΤΕΙ) δεν πλησιάζουν ούτε καν στο μισό του κοινοτικού μέσου όρου. Συγκεκριμένα και με μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 100, η δημόσια δαπάνη ανά μαθητή και φοιτητή στην Ελλάδα, δίνει στη χώρα μας την τελευταία θέση, με 40,7. Στην προτελευταία θέση βρίσκεται η Ισπανία με 69,4 και ακολουθούν η Ιταλία με 75,9, η Πορτογαλία με 87,3 κλπ. Ανάλογα είναι και τα στοιχεία της οικονομικής ενίσχυσης φοιτητών (υποτροφίες, επιδοτούμενα δάνεια, κλπ), ως ποσοστό (%) των δαπανών. Η Ελλάδα κατέχει και πάλι την τελευταία θέση, με 0,4, με την Ιταλία στην προτελευταία (1,2) και ακολουθούν η Αυστρία με 1,7, η Πορτογαλία με 1,8 κλπ.

Προπορεύεται το «Οχι» στη Δανία

Ελάχιστες μέρες έχουν απομείνει, μέχρι τις 28 Σεπτέμβρη, που οι Δανοί θα κληθούν να ψηφίσουν «ναι» ή «όχι» στην ένταξη της χώρας τους στην ΟΝΕ και τα μηνύματα απο τη χώρα της μικρής γοργόνας λένε, πως ενισχύονται οι οπαδοί του «όχι», αφού όλο και περισσότερο αναποφάσιστοι γέρνουν προς το μέρος τους.

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της κρατικής στατιστικης υπηρεσίας, οι αντίπαλοι της ΟΝΕ συγκεντρώνουν ποσοστό 49,1% και προηγούνται έξι ποσοστιαίες μονάδες των υποστηρικτών της. Το ίδιο ποσοστό (49,1%) στο «Οχι» δίνει και η τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου «Γκάλλοπ», αλλά στο «Ναι» δίνει μόνο 38%, ανεβάζοντας τη μεταξύ τους διαφορά στις 11 ποσοστιαίες μονάδες.

Χαρακτηριστική απόδειξη του γενικότερου κλίματος είναι το γεγονός, πως σημειώνονται ήδη έντονα φαινόμενα γκρίνιας στο στρατόπεδο των οπαδών του «Ναι», ενώ δε λείπου και οι αλληλοκατηγορίες. Προχθές, ο υπέρμαχος του ευρώ, πρώην ηγέτης της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης Ούφε - Ελεμαν Γένσεν κατηγόρησε τον επίσης οπαδό του «Ναι» σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό Πάουλ Νίρουπ Ράσμουσεν, ότι εκείνος ευθύνεται για την επερχόμενη ήττα.

Μεγαλώνουν τα παγκόσμια προβλήματα επισιτισμού

Αυξάνεται η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών, αλλά τα προβλήματα επισιτισμού σε πολλές χώρες του λεγομένου Τρίτου Κόσμου παραμένουν ή και αυξάνονται. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών κατά την περίοδο 2000 - 2001 αναμένεται να αυξηθεί κατά 0,3%, φτάνοντας τα 1,882 δισ. τόνους. Στην ίδια έκθεση, όμως, επισημαίνεται, ότι περισσότερες από 36 χώρες θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επισιτισμού. Και, μάλιστα, σημειώνεται, ότι η παραγωγή δημητριακών θα αυξηθεί κατά 3,9% στις αναπτυγμένες χώρες και θα μειωθεί κατά 2,6% στις αναπτυσσόμενες, δηλαδή στις χώρες που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα προβλήματα επισιτισμού.

Εκτιμήσεις και στοιχεία, που μοιάζουν κατ' αρχή να αντιφάσκουν, αλλά στην πραγματικότητα εκφράζουν τις βαθύτερες και συνεχώς οξυνόμενες αντιφάσεις του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Ανάγκη η συνέχιση του αγώνα

Τα αποτελέσματα των φετινών εξετάσεων, με την τελική πλέον ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα τριτοβάθμια ιδρύματα των υποψηφίων από δύο εξεταστικά συστήματα, αυτό των δεσμών και αυτό των πανελλαδικών εξετάσεων, ήρθαν να επιβεβαιώσουν την πλήρη αποτυχία της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Ηρθαν να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά το δίκαιο αγώνα των μαθητών και των συνεπών αγωνιστικών δυνάμεων στο εκπαιδευτικό και γενικότερα λαϊκό κίνημα, που διεκδίκησαν και διεκδικούν μια άλλη παιδεία.

Βέβαια, η εικόνα που έδινε χτες η πλειοψηφία των ΜΜΕ και διάφορων αναλυτών είναι επικρίσεις για το χάλι της μεταρρύθμισης, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το εξεταστικό σύστημα, και κατανόηση για τα θύματά της, δηλαδή τους μαθητές. Βέβαια, εύλογα αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατό να είναι οι ίδιοι που επέκριναν τους μαθητές όταν διεκδικούσαν γνώση και όχι απόγνωση, όταν ακριβώς αναδείκνυαν την αποστέωση της γνώσης και το κυνήγι της βαθμοθηρίας. Φυσικά, είναι ουκ ολίγες οι τραγελαφικές καταστάσεις που δημιούργησε η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και οι εξετάσεις. Γίνεται λόγος για τη «σφαγή ή αποτυχία των αριστούχων», για την «επιτυχία» των αδυνάτων. Και όντως είναι για γέλια και για κλάματα το γεγονός ότι μαθητές του 19,4 δεν κατάφεραν να περάσουν, ενώ «περνάνε» μαθητές με απολυτήριο πολύ κάτω από τη βάση.

Φυσικά, αυτή η προσέγγιση είναι επιφανειακή, αν σκεφτεί κανείς ότι οι σχολές των ΤΕΙ που περνάνε πολλοί από τους αδύνατους μαθητές ή αλλιώς αυτοί που δε διέθεσαν υπέρογκα κονδύλια για φροντιστήρια και ιδιαίτερα, είναι σχολές επιπέδου ούτε ΙΕΚ, όπως Τμήματα Ανθοκομίας κλπ. Βέβαια, η ψευδαίσθηση που θέλει να δημιουργήσει το υπουργείο περί ανοιχτών οριζόντων και πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καλλιεργείται στην κοινή γνώμη. Η ουσία όμως είναι ότι οι ταξικοί φραγμοί, αφού πρώτα έχουν αποβάλει κατά χιλιάδες τους μαθητές από το λύκειο και τη γενική γνώση, βρίσκουν την έκφρασή τους και ανάμεσα στους επιτυχόντες, που καταφέρνουν να διαβούν τον εξεταστικό λαβύρινθο με όλες τις αντιξοότητές του και τις βαριές οικονομικές επιβαρύνσεις, ιδιαίτερα για τα λαϊκά στρώματα.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι δημιουργούνται δύο κατηγορίες εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και οδηγούν, μέσω της διαδικασίας του ασφυκτικού εναγκαλισμού του λυκείου με το σύστημα εισαγωγής, σε καταστάσεις εκφυλισμού, που θυμίζουν λοταρία. Το κυνήγι του βαθμού, που φτάνει σε ακραίες καταστάσεις όπου θα μετράει και το τελευταίο μόριο, πέρα από το ότι οδηγεί σε εξαντλητική προετοιμασία, που θα ξεκινάει από τις πρώτες τάξεις του λυκείου και του γυμνασίου ακόμα, έχει ένα ιδιαίτερα ευεργετικό αποτέλεσμα για τους κάθε είδους εμπόρους της γνώσης. Τα φροντιστήρια με τα τμήματα προετοιμασίας θα κατοχυρώσουν ακόμα περισσότερο το ρόλο τους ως απαραίτητα για την όχι απλώς επιτυχία, αλλά... για τη μεγάλη επιτυχία.

Ολη αυτή η «τραγοκωμωδία» δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απόρροια ενός εκπαιδευτικού συστήματος, που πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό του έχει την ταξική επιλογή, την αποσπασμένη γνώση, τη δημιουργία νέων ανθρώπων εύκολων στην εκμετάλλευση, είτε ανήκουν στις σειρές των επιτυχόντων, είτε στους απόκληρους της εκπαίδευσης. Η ουσία, λοιπόν, της παιδείας και της γνώσης, που είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που να μπορούν να σταθούν στη ζωή, εξακολουθεί να είναι το μεγάλο ζητούμενο. Και στη διεκδίκηση του άλλου δρόμου τόσο για την παιδεία, όσο και για την κοινωνία, μπορούν να ελπίζουν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι, και στο συντονισμένο αγώνα τους, που μπορεί να ξεπεράσει τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής.

«Αιέν αριστεύειν»!

Δεκάξι χρόνια

σπούδαζα σκυμμένος

σαν το σκλάβο

και διακρίσεις

μάζευα και «άριστα»

και «μπράβο»

κι όμως εγώ

ο άριστος, ο πρώτος,

ο φωστήρας,

δουλιά δε βρίσκω

πουθενά, ούτε