ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Μπαγαποντιές» και λασπολογία

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολοι ίδιοι είναι, αρκεί να διαχειρίζονται κονδύλια, υποστηρίζει, με λίγα λόγια η προχθεσινή «Καθημερινή», με αφορμή το θέμα του μελετητικού κέντρου που θέλει να φτιάξει η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Η ΔΗΠΑΚ (η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ στους πανεπιστημιακούς) έχει διατυπώσει ξεκάθαρη θέση για το θέμα και έχει ταχθεί ενάντια στη δημιουργία του Κέντρου, ενός ακόμα κέντρου απορρόφησης κονδυλίων για να στηριχθεί και να αναπαραχθεί με «επιστημονικούς» όρους η πολιτική της κυρίαρχης τάξης. Επίσης, όπως είναι γνωστό οι ταξικές δυνάμεις σε όλους τους χώρους (π.χ. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) έχουν ταχθεί ενάντια σε αυτά τα «κέντρα μελετών».

Παρ' όλα αυτά, η «Καθημερινή»... αναρωτιέται αν η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ θα είχε «άλλη στάση» αν βρισκόταν στην ηγεσία της ομοσπονδίας! Ξέρει ότι την ίδια στάση θα είχε το ΚΚΕ απέναντι στα κονδύλια της ΕΕ, αλλά πετάει λάσπη. Προσπαθεί να λερώσει το ΚΚΕ, ταυτίζοντάς το με τους διάφορους διαχειριστές της εκάστοτε εξουσίας που πρόθυμα ξεκοκκαλίζουν τα κοινοτικά κονδύλια τα οποία δίνονται αποκλειστικά και μόνο για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ. Η «Καθημερινή» μάλιστα ενοχλήθηκε και από αυτό: Θεωρεί... «μπαγαποντιά» απέναντι στην ΕΕ, την πρόταση της ΔΗΠΑΚ να διατεθούν τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονται για το Κέντρο, στα ίδια τα πανεπιστήμια για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες τους. Ο καθένας επιλέγει τα συμφέροντα που εξυπηρετεί...

Συστράτευση με την ΠΑΣΥ

Την τελευταία δεκαετία μειώθηκε δραστικά το αγροτικό εισόδημα, αλλά και οι μικρομεσαίοι αγρότες. Τα επίσημα στοιχεία δίνουν ότι ξεκληρίστηκε το 25% των αγροτών, ενώ το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 17%. Οι ρυθμοί φτώχειας και ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών επιταχύνονται με την ΚΑΠ 2014 - 2020, για να κυριαρχήσουν αποκλειστικά οι μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, όπως γίνεται και στους άλλους τομείς της οικονομίας. Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της ΕΕ και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Από την αρχή της νέας χρονιάς φαίνεται καθαρά ότι εντείνεται η άγρια επίθεση, με τα νέα, πολλά και σκληρότερα, αντιαγροτικά μέτρα, που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και με πρόσχημα την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τις δόσεις του μνημονίου. Τα μέτρα αυτά οδηγούν την αγροτιά σε νέα φτώχεια και απόγνωση και τα οποία, αν εφαρμοστούν, θα επιταχύνουν κι άλλο τους ρυθμούς ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, για να ολοκληρωθεί γρηγορότερα το πέρασμα της γης, της αγροτικής παραγωγής, των επιδοτήσεων και των άλλων ενισχύσεων, γενικότερα του παραγόμενου αγροτικού πλούτου της χώρας μας, στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Η προοπτική σωτηρίας των μικρομεσαίων αγροτών από το ξεκλήρισμα, καθώς και της εξασφάλισης ενός καλύτερου μέλλοντος βρίσκεται στην πρόταση της ΠΑΣΥ, για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη ενάντια στα μονοπώλια, που συμφέρει το λαό και θα υλοποιείται στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, θα στηρίζεται στις κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές επιχειρήσεις και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικροπαραγωγών αγροτών, για να εξασφαλίζει καλό εισόδημα στους αγρότες - παραγωγούς και ποιοτικά, υγιεινά και φτηνά προϊόντα για την τροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού. Ο δρόμος αυτός απαιτεί συστράτευση με την ΠΑΣΥ και μέτωπο αγώνα με την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Πρόκληση

Κλιμακώνει η κυβέρνηση την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων με στόχο να πείσει τους εργαζόμενους ότι την ώρα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η βάρβαρη επίθεση ενάντια στα εισοδήματά τους, οι ...«καλοί επιχειρηματίες» μετά από «παραίνεση» της κυβέρνησης «προστατεύουν» το λαϊκό εισόδημα με μειώσεις τιμών. Ετσι, υιοθέτησε και πρόβαλε ως επίδειξη «κοινωνικής αλληλεγγύης» των επιχειρήσεων τις προσωρινές μειώσεις τιμών που ανακοινώνουν προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους και τα μερίδιά τους στην αγορά, προσαρμόζοντας την τιμολογιακή τους πολιτική στα δεδομένα της μείωσης της κατανάλωσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας εξέδωσε ολόκληρη ανακοίνωση με τον πομπώδη και απολύτως παραπλανητικό τίτλο «η ανταπόκριση των επιχειρήσεων στο κάλεσμα κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης του υπουργείου συνεχίζεται»! Οπως διαπιστώνει κανείς, διαβάζοντας τη δισέλιδη ανακοίνωση, πρόκειται για μία επιχείρηση που ανακοίνωσε μειώσεις τιμών μέσα στο χρόνο σε ...16 προϊόντα! Και τι είναι αυτά; Ιδού: Τέσσερις σοκολάτες (οι τιμές τους μειώνονται τον Ιούνη, όταν «πέφτει» η κατανάλωσή τους), τρεις συσκευασίες ρυζιού τύπου παρμπόιλντ και εννέα κονσέρβες για γάτες. Προϊόντα ...ευρείας κατανάλωσης και πρώτης ανάγκης!! Το μόνο που συνεχίζεται εδώ είναι η κοροϊδία και η πρόκληση!

Η διάλυση των δημόσιων συγκοινωνιών

Χειρότερες και ακριβότερες συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τη νεολαία της πρωτεύουσας ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στον κοινωφελή χαρακτήρα τους και ανοίγοντας το δρόμο για την οριστική ιδιωτικοποίησή τους. Κανέναν δεν πρέπει να πείσουν οι «δεσμεύσεις» των αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών ότι με το νομοσχέδιο «διασφαλίζεται» ο δημόσιος χαρακτήρας των αστικών συγκοινωνιών, «προστατεύονται» οι θέσεις εργασίας του προσωπικού τους. Λένε ψέματα. Η περικοπή της κρατικής επιδότησης από το 70% στο 40%, η λειτουργία των αστικών συγκοινωνιακών φορέων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με στόχο την κερδοφορία τους, θα έχουν ως αποτέλεσμα απανωτές αυξήσεις στα εισιτήρια, διαρκείς μειώσεις μισθών και απάνθρωπα ωράρια εργασίας για τους υπαλλήλους τους. Πολύτεκνοι, ηλικιωμένοι, ΑμΕΑ, σπουδάζουσα νεολαία και άλλες κατηγορίες του πληθυσμού, που απολάμβαναν μέχρι σήμερα μειωμένο ή δωρεάν κόμιστρο, θα χάσουν και αυτήν την ελάχιστη παροχή. Το λέει καθαρά το νέο «επιχειρηματικό πλάνο» - νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών: Οι ατέλειες θα χορηγούνται μόνο εφόσον τα αρμόδια υπουργεία έχουν τους σχετικούς πόρους.

Οι «οικονομικά αδύνατοι», αυτοί τους οποίους το τελευταίο διάστημα υποκριτικά επικαλούνται τα κυβερνητικά στελέχη για να συκοφαντήσουν τους απεργούς στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είναι αυτοί που κύρια θα πληρώσουν τόσο τις αυξήσεις στα εισιτήρια όσο και τις γενικότερες αρνητικότατες συνέπειες που θα προκαλέσουν στις μετακινήσεις τους η μείωση των δρομολογίων, οι περικοπές προσωπικού, η επιδείνωση των σχέσεων εργασίας στις νέες συγκοινωνιακές επιχειρήσεις. Οι αυξήσεις στα εισιτήρια, ύψους 40%, που θα εφαρμοστούν από την 1η του Φλεβάρη, είναι μόνο η αρχή. Ηδη δεκάδες δρομολόγια έχουν καταργηθεί στο όνομα του εξορθολογισμού του κόστους λειτουργίας, ακόμα περισσότερα θα καταργηθούν στο άμεσο μέλλον. Οι χρόνοι αναμονής στις στάσεις θα αυξηθούν, ενώ ακόμη και ζητήματα ασφάλειας στους δρόμους της πρωτεύουσας δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής κανενός.

Οι απομακρυσμένοι δήμοι της πρωτεύουσας, ιδιαίτερα εκείνοι που συγκεντρώνουν συμπαγή εργατικά στρώματα και χαμηλά εισοδήματα, δήμοι καταχρεωμένοι και προσφάτως στριμωγμένοι στον κορσέ του «Καλλικράτη», θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. Το νομοσχέδιο το λέει καθαρά: Ο νέος «επιχειρηματικός» ΟΑΣΑ θα υπογράφει ειδικές συμβάσεις με τους δήμους. Τα «ασύμφορα» δρομολόγια θα «κόβονται». Με απλά λόγια, όποιος δήμος έχει - ή θέλει - να πληρώσει, θα εξυπηρετείται σε ένα ανεκτό πλαίσιο. Τα «επιχειρηματικά σχέδια» των νέων, μόνο κατ' όνομα δημόσιων, συγκοινωνιακών εταιρειών είναι το παν, η φτηνή, άνετη και ασφαλής μετακίνηση των πολιτών περνά σε δεύτερο πλάνο.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για τις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας αποτελεί τμήμα της γενικότερης αντιλαϊκής της πολιτικής στις μεταφορές και επικοινωνίες, που περιορίζει το δικαίωμα στη μετακίνηση και επικοινωνία του πληθυσμού, το καθιστά προνόμιο των λίγων. Πίσω από τα πανάκριβα διόδια στις εθνικές οδούς και τα «κομμένα» δρομολόγια του τρένου, μέχρι τις «άγονες γραμμές» των απομακρυσμένων νησιών και των προς ξεπούλημα περιφερειακών αεροδρομίων, βρίσκεται το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων. Ολων των καλών φίλων της κυβέρνησης, δηλαδή, που έπειτα από την παρουσίαση του σχετικού νομοσχεδίου του υπουργείου Υποδομών στρέφουν το... επενδυτικό τους ενδιαφέρον και στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας.

Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Τα μαγειρέματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ και η τακτική άσκηση φημολογείται - δικαίως - ότι κάνει το σώμα να λειτουργεί αρμονικά, βοηθά στην καλή λειτουργία του οργανισμού και μεταξύ άλλων μειώνει τις εντάσεις...

Ομως, τελευταία, τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου τον βλέπουμε πολύ ...«τσιτωμένο». Νευράκια, πολλά νευράκια και εξάρσεις, ιδίως με τα Ελληνοτουρκικά.

Θυμάστε τις ιδιαιτέρως έντονες και εξόχως «πατριωτικές» δηλώσεις του στην Τουρκία - μάλλον τραβηγμένες για έναν πρωθυπουργό που υπέγραψε το Μνημόνιο και είναι φανατικός υποστηρικτής των δράσεων του ΝΑΤΟ.

Χτες πάλι, στη Βουλή, μας εμφανίστηκε εξοργισμένος, αγανακτισμένος και συγχυσμένος σχετικά με τα θέματα του Αιγαίου, τις ελληνοτουρκικές συζητήσεις και τα πιθανά κοιτάσματα.

Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: `Η ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εγκαταλείψει τη γυμναστική, ή, όντως, κάτι μαγειρεύεται και κάποιες πολυεθνικές τρίβουν από τώρα τα χέρια για τα κέρδη που θα έχουν.

Εμείς μια φορά δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι έχει αφήσει εκείνη την ωραία και εφαρμοστή φόρμα που φορούσε στον Μαραθώνιο να σκονίζεται στην ντουλάπα...

ΣΕ «ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ» προσανατολίζεται - όπως διαβάζουμε τουλάχιστον - η δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης, προκειμένου, λέει, να μετεγκατασταθούν οι οίκοι ανοχής σε περιοχή έξω από την πόλη...

Θα είναι κάτι σαν ...βιομηχανικό πάρκο; Σαν ΒΙΠΕ; Πώς ακριβώς το αντιλαμβάνονται;

Με δεδομένο, πάντως, ότι η Θεσσαλονίκη διαθέτει έναν «τεχνοκράτη» και «εκσυγχρονιστή» δήμαρχο, μάλλον ...η πορνεία θα είναι η σύγχρονη αντίληψη αναφορικά με τις σχέσεις των δύο φύλων και τον έρωτα.

Να υποθέσουμε ότι και αυτά τα μέτρα - που στην καλύτερη περίπτωση είναι ενθάρρυνση της πορνείας - εντάσσονται στο ...δίκτυο υποδομών που οφείλει να διαθέτει κάθε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη; Ενισχύουν ίσως την ανταγωνιστικότητα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαιρο πιστόλι

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάθε φορά που έρχεται το κλιμάκιο της τρόικας στήνεται το ίδιο σκηνικό τρομοκρατίας από τα αστικά ΜΜΕ που θέλουν να καλλιεργήσουν κλίμα «αγωνίας» στο λαό για το αν «θα είμαστε εντάξει στις δεσμεύσεις», αν έχουν υλοποιηθεί πλήρως οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο και άλλα παρόμοια. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και τώρα ενόψει της άφιξης του κλιμακίου των ξένων συμμάχων της κυβέρνησης το τρίτο δεκαήμερο του μήνα. Πυροδοτείται σκόπιμα κλίμα «ανησυχίας» για το «αν θα προλάβουμε» και μάλιστα μέσα στις επόμενες βδομάδες να γίνουν πράξη όλα όσα προβλέπονται στο μνημόνιο ώστε «να πάρουμε» τη δόση του δανείου και να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Είναι ευνόητο ότι σκόπιμα χρησιμοποιούν πρώτο πληθυντικό, καθώς είναι λογικό επακόλουθο του «μαζί τα φάγαμε». Ομως, το πιστόλι της χρεοκοπίας που είχε βάλει στον κρόταφο του λαού η κυβέρνηση για να περάσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου φοβίζει ολοένα και λιγότερους, γιατί στους μήνες που πέρασαν έγινε συνείδηση ότι μόνο ο λαός χρεοκοπεί, ενώ η πλουτοκρατία βγαίνει πιο ενισχυμένη από την κρίση. Είναι καιρός λοιπόν ο λαός να περάσει στην αντεπίθεση, ενισχύοντας αποφασιστικά τους ταξικούς αγώνες με στόχο τη σύγκρουση και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Λάβρος υπέρ της καταστολής

«Επιλεκτικές προσεγγίσεις κάνει η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη: Στην περίπτωση ενός δεξιού δημοσιογράφου, τον έστειλε στη φυλακή με ένα βαρύ κατηγορητήριο, ενώ στην περίπτωση της αριστεράς είναι εξαιρετικά προσεκτική...!».

Με τη δήλωση αυτή σχολίασε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. τη σύλληψη, προσαγωγή και βασανισμό στελέχους του ΣΥΝ προχτές από την Αντιτρομοκρατική, για να τον αφήσει λίγο αργότερα ελεύθερο επικαλούμενη ...λάθος λόγω ομοιότητάς του με άτομο που καταζητεί! Δε γνωρίζουμε βεβαίως, άλλωστε δεν κάνει και τον κόπο να μας πληροφορήσει, αν ο ΛΑ.Ο.Σ. διαθέτει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι κακώς ο «δεξιός δημοσιογράφος» είναι στη φυλακή και ότι στη θέση του θα έπρεπε να είναι άλλοι. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δε χάνει ευκαιρία να «κελαηδήσει» υπέρ μιας πολιτικής γενικευμένης καταστολής και δεν κρύβει την έλξη που του ασκεί η προοπτική του να μην «πετάει κουνούπι», του να γίνει ο αυταρχισμός καθημερινότητα για το λαό, για το εργατικό - λαϊκό κίνημα και ρουτίνα η φίμωση κάθε φωνής που δεν αρέσει στον ίδιο και στο σύστημα που εκπροσωπεί.

Συναγερμός για την ανεργία

Την πιο βάρβαρη και απάνθρωπη περίοδο διανύει η εργατική τάξη και η λαϊκή οικογένεια. Πληρώνει την καπιταλιστική κρίση και την κυβερνητική πολιτική διάσωσης του κεφαλαίου και με την ξέφρενη άνοδο της ανεργίας, καθώς μόλις χτες η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε 40% αύξηση των ανέργων (684.047 άνεργοι τον Οκτώβρη του 2010) μέσα σε ένα χρόνο. Την ίδια στιγμή, το μήνα Νοέμβρη του 2010, στις λίστες του ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι έφτασαν τους 773.344. Είναι δεδομένο ότι χιλιάδες άνεργοι δεν καταγράφονται στις μετρήσεις της ΕΛΣΤΑΤ λόγω των κριτηρίων που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι επίσης δεδομένο ότι χιλιάδες άνεργοι δεν εγγράφονται στον ΟΑΕΔ καθώς δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από έναν Οργανισμό που η κυβέρνηση έχει μετατρέψει σε εργαλείο ενίσχυσης της κερδοφορίας της μεγαλοεργοδοσίας. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η ανεργία είναι σαφώς μεγαλύτερη από τα επίσημα στοιχεία.

Ταυτόχρονα, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, η ακρίβεια και ο βομβαρδισμός κυβερνητικών αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων στην καρδιά των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, γιγαντώνει δραματικά τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια. Η μοναδική ασπίδα των ανέργων στις σημερινές βάρβαρες συνθήκες είναι η άμεση οργάνωσή τους στα ταξικά τους συνδικάτα. Η συλλογική ενιαία δράση τους απέναντι στην επίθεση. Η διεκδίκηση άμεσων μέτρων ανακούφισης και προστασίας των ίδιων και των οικογενειών τους. Ο άνεργος δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από μια κυβέρνηση που το μοναδικό της μέλημα είναι το πόσα ακόμα μέτρα θα πάρει για να θωρακίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, οδηγώντας τον ίδιο και την οικογένειά του σε ακραία φτώχεια.

Αντίθετα, επιβάλλεται άνεργοι και εργαζόμενοι να δυναμώσουν αποφασιστικά τον ενιαίο ανυποχώρητο συλλογικό τους αγώνα, να οργανωθούν μαζικά στα ταξικά τους συνδικάτα. Να περάσουν στην αντεπίθεση για να επιβάλουν, για παράδειγμα, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ για όσο διαρκεί η ανεργία κόντρα και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που στέλνει τα χρήματα του ΟΑΕΔ στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών. Να επιβάλουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με ανανέωση των βιβλιαρίων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, κόντρα και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που μετατρέπει την Υγεία σε εμπόρευμα και αυξάνει τα χαράτσια για τις λαϊκές οικογένειες την ώρα της ανάγκης. Να μετρούν τα χρόνια της ανεργίας στα συντάξιμα. Να επιβάλλουν την απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος, σταθερού τηλεφώνου στις οικογένειες των ανέργων, κλπ., κόντρα και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που ετοιμάζει νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, κλπ.

Ο αγώνας για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων προστασίας και ανακούφισης των ανέργων και των εργαζομένων για να είναι ωστόσο νικηφόρος πρέπει να συνδέεται με την πάλη για την ανάπτυξη υπέρ των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Για μια κοινωνία απαλλαγμένη οριστικά από τα μονοπώλια, την οικονομία της οποίας, θα ορίζει ο λαός υπέρ των συμφερόντων του, κοινωνία που θα καταργήσει και την ανεργία.

Οι εργαζόμενοι έχουν γνώση

Με βαρύγδουπους τίτλους «υποδέχτηκε» ο φιλοκυβερνητικός, αλλά όχι μόνο αστικός Τύπος τη δήθεν «αντίσταση» της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) στην κυβέρνηση και το «μνημόνιο», με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσαν πρωτοκλασάτοι εργατοπατέρες. «Παντιέρα ...ΠΑΣΚΕ», λέει το ένα συγκρότημα, «Δεν βάζουν πλάτη», λέει το άλλο, «Αντάρτικο», λέει το τρίτο. Βέβαια, αυτό που γίνεται φανερό όσο και αν έντεχνα προσπαθούν να το κρύψουν οι αστικές φυλλάδες, είναι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, έχουν φθαρεί και τώρα κάνουν προσπάθεια να δείξουν δήθεν ...ανάστημα στα αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι ίδιοι που τώρα εμφανίζονται να ...αντιδρούν, είναι αυτοί που για πολλά χρόνια έβαλαν πλάτη για να εφαρμόζεται η πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Αυτοί πρωτοστατούσαν σε υπογραφή Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με μηδαμινές ή και μηδενικές αυξήσεις, που στην ουσία ισοδυναμούν με μειώσεις του εισοδήματος, δεδομένου ότι καθημερινά το ροκανίζουν οι ανατιμήσεις και οι αυξήσεις παντού. Αυτοί πρωτοστατούσαν στο πέρασμα εργασιακών σχέσεων που τσακίζουν το σταθερό εργάσιμο χρόνο, τη δουλειά με δικαιώματα, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.

Ακόμα και αυτήν την ύστατη στιγμή, της λεγόμενης αντίστασης, προβάλλουν στους εργάτες την υποταγή στο εκμεταλλευτικό σύστημα, κλείνοντας σε όλες τις πτώσεις την «ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», την «ευρωπαϊκή ενοποίηση», προβάλλουν τη στρατηγική των κεφαλαιοκρατών περί «ευρωομόλογων» και «αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου». Φυσικά, αυτή η στάση δεν εκπλήσσει τους εργαζόμενους. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της εργατικής αριστοκρατίας, να υπηρετεί το σύστημα που την ταΐζει. Οι εργάτες πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη. Η ουσιαστική βελτίωση της θέσης τους, ώστε να ανοίξει και ο δρόμος για τη δική τους εξουσία περνάει μόνο μέσα από τη συσπείρωση στο ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργατογειτονιά σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, απομονώνοντας και τους υπαλλήλους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.