Με βαρύγδουπους τίτλους «υποδέχτηκε» ο φιλοκυβερνητικός, αλλά όχι μόνο αστικός Τύπος τη δήθεν «αντίσταση» της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) στην κυβέρνηση και το «μνημόνιο», με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσαν πρωτοκλασάτοι εργατοπατέρες. «Παντιέρα ...ΠΑΣΚΕ», λέει το ένα συγκρότημα, «Δεν βάζουν πλάτη», λέει το άλλο, «Αντάρτικο», λέει το τρίτο. Βέβαια, αυτό που γίνεται φανερό όσο και αν έντεχνα προσπαθούν να το κρύψουν οι αστικές φυλλάδες, είναι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, έχουν φθαρεί και τώρα κάνουν προσπάθεια να δείξουν δήθεν ...ανάστημα στα αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι ίδιοι που τώρα εμφανίζονται να ...αντιδρούν, είναι αυτοί που για πολλά χρόνια έβαλαν πλάτη για να εφαρμόζεται η πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Αυτοί πρωτοστατούσαν σε υπογραφή Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με μηδαμινές ή και μηδενικές αυξήσεις, που στην ουσία ισοδυναμούν με μειώσεις του εισοδήματος, δεδομένου ότι καθημερινά το ροκανίζουν οι ανατιμήσεις και οι αυξήσεις παντού. Αυτοί πρωτοστατούσαν στο πέρασμα εργασιακών σχέσεων που τσακίζουν το σταθερό εργάσιμο χρόνο, τη δουλειά με δικαιώματα, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.

Ακόμα και αυτήν την ύστατη στιγμή, της λεγόμενης αντίστασης, προβάλλουν στους εργάτες την υποταγή στο εκμεταλλευτικό σύστημα, κλείνοντας σε όλες τις πτώσεις την «ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», την «ευρωπαϊκή ενοποίηση», προβάλλουν τη στρατηγική των κεφαλαιοκρατών περί «ευρωομόλογων» και «αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου». Φυσικά, αυτή η στάση δεν εκπλήσσει τους εργαζόμενους. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της εργατικής αριστοκρατίας, να υπηρετεί το σύστημα που την ταΐζει. Οι εργάτες πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη. Η ουσιαστική βελτίωση της θέσης τους, ώστε να ανοίξει και ο δρόμος για τη δική τους εξουσία περνάει μόνο μέσα από τη συσπείρωση στο ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργατογειτονιά σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, απομονώνοντας και τους υπαλλήλους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.