Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως έγινε γνωστό, η ΚΟΕ, που με το ένα πόδι πάταγε στον ΣΥΡΙΖΑ και με το άλλο στο «Μέτωπο» του Αλ. Αλαβάνου, τον οποίο στήριξε εξαρχής σε όλες του τις επιλογές, αποφάσισε να επανεξετάσει τη σχέση της με το σχήμα, διαμαρτυρόμενη ότι υποτιμάται η διάσταση της «νέας κατοχής», ότι πολύς λόγος γίνεται για «εκλογές», αλλά και για το γεγονός ότι το σχήμα εκπροσωπείται στα ΜΜΕ αποκλειστικά από τον Αλ. Αλαβάνο.

Συγχρόνως, ο ΣΥΝ φαίνεται να μην πείθει ούτε τους έτοιμους να πειστούν, με την έννοια των κοινών πολιτικών και «αντιμνημονιακών» αναφορών, για τη σύμπηξη μιας εκλογικής κολεγιάς σε αντιμνημονιακή βάση, αλλά σε γραμμή αστικής διαχείρισης. Ο Γ. Δημαράς ανακοίνωσε ότι όποτε γίνουν εκλογές το σχήμα του θα πάρει μέρος σ' αυτές αυτόνομα.

Βεβαίως, οι οβιδιακές μεταμορφώσεις του χώρου αυτού δεν αποκλείουν αύριο οι αποφάσεις να αλλάξουν και μπροστά στην κάλπη όλοι να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να παριστάνουν τους μονιασμένους αντιμνημονιακούς.

Αυτό, όμως, επιβεβαιώνει ότι συνεργασίες και συμμαχίες με μόνη συγκολλητική ουσία την κάλπη και την προσδοκία της συμμετοχής στη διαχείριση του συστήματος δεν αφορούν στο λαό και στα συμφέροντά του. Αυτή που ο λαός έχει συμφέρον να πρωτοστατήσει για τη συγκρότησή της, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ στην κάλπη και στο κίνημα, είναι η λαϊκή συμμαχία, για τη λαϊκή εξουσία.

Σαν τα... μανιτάρια έχουν αρχίσει και φυτρώνουν διάφορα νέα πολιτικά σχήματα που επιδιώκουν να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, υπηρετώντας την ίδια αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Σε ανακοίνωσή της η «Ενωτική Κίνηση» (πολιτικό σχήμα που συγκροτήθηκε πρόσφατα από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ) παραπονιέται επειδή, με την ανάδειξη της νέας κυβέρνησης, φαίνεται ότι «το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και υπονομεύει τη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική συνοχή». Επομένως, και ο δικός τους καημός είναι η διάρρηξη της «κοινωνικής συνοχής». Με απλά λόγια, ανησυχούν μη σηκώσουν οι εργαζόμενοι κεφάλι και, αντιλαμβανόμενοι ότι οι ανάγκες τους έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τις ανάγκες της πλουτοκρατίας, οργανώσουν την πάλη τους για την ανατροπή των μονοπωλίων.

Επιβεβαιώνεται και έτσι, ότι στο πλαίσιο της αναδιαμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού θα πυκνώσουν οι προσπάθειες εκπροσώπων και συνοδοιπόρων της αστικής τάξης να μπερδέψουν το λαό και να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων τους ενάντια στην αληθινή πηγή των προβλημάτων τους: την εξουσία των μονοπωλίων. Οπως λέει και η «Ενωτική Κίνηση», «οι νέες πολιτικές δυνάμεις που βγαίνουν από τα σπλάχνα του Λαού μας, αξιώνουν από ΟΛΟΥΣ συμπόρευση σε μια ενωτική πορεία αφύπνισης και αγώνα». Τι λένε δηλαδή; Εργάτες και κεφάλαιο να «ενωθούν», ώστε οι πρώτοι να υπογράψουν τη θανατική τους καταδίκη.

Οι φτωχοί συνταξιούχοι του ΙΚΑ και του ΟΓΑ δεν μπορούν πια να πληρώσουν τη συμμετοχή τους στα φάρμακα (δηλαδή μέχρι 25%) και σταματούν την αγωγή τους, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται καθημερινά η υγεία τους από τις επιπλοκές των χρόνιων παθήσεων.

Τα στοιχεία αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας τη βδομάδα που πέρασε μετά από αποκαλύψεις γιατρών και ασθενών με διαβήτη. Στο ερώτημα των γιατρών «γιατί έκοψες τα φάρμακά σου;» η απάντησή τους είναι δραματική: «Γιατί δεν είχα να πληρώσω τη συμμετοχή». Επίσης σύμφωνα με μαρτυρίες φαρμακοποιών από την επαρχία και τις λαϊκές γειτονιές πληθαίνουν τα τεφτέρια, όπου χρεώνονται οι άρρωστοι για τα φάρμακα. Αυτοί που εγκαταλείπουν τη φαρμακευτική αγωγή στην επαρχία είναι οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν κάπου 88 ευρώ το χρόνο - γιατί τόση είναι η μέση συμμετοχή τους στα φάρμακα για το διαβήτη. Εκεί κατάντησαν τους ξωμάχους που ξόδεψαν τη ζωή στα χωράφια και στ' αγιάζι. Να μην μπορούν στα γηρατειά τους να πληρώσουν ούτε τα λίγα ευρώ για τα φάρμακά τους, που θα' πρεπε να τα παίρνουν εντελώς δωρεάν. Αλλο ένα παράδειγμα των συνεπειών της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του κεφαλαίου που, εμπορευματοποιώντας και ιδιωτικοποιώντας πλήρως τον τομέα Υγείας, όχι μόνο δε νοιάζονται για τη ζωή του λαού, αλλά τον στέλνουν στο θάνατο. Να γιατί χρειάζεται πάλη για την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους.

Αγόρι... 3,7 κιλά που ήρθε στον κόσμο χτες 11/11/11 στις 11 το πρωί, είναι το νέο μέλος του στην οικογένεια του συναδέλφου μας Γιώργου Καντζιλιέρη. Η Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας και το προσωπικό του «Ρ» εύχονται στον ίδιο και τη σύντροφό του να τους ζήσει!!

Γρηγοριάδης Κώστας

Την ίδια στιγμή, η ιταλική Γερουσία υιοθέτησε μέτρα σκληρής λιτότητας, η Γαλλία κάνει περικοπές 100 δισ., η Πορτογαλία έκοψε τον 13ο και 14ο μισθό, το Βέλγιο ετοιμάζει πακέτο περικοπών, η Ιρλανδία κόβει από τους φορολογούμενους και δίνει πάλι στις τράπεζες και στην Ελλάδα ...τα ξέρετε.

Στην όλη ιστορία υπάρχει και «σωστός δρόμος», και «ενότητα». Μόνο που πρόκειται για την «ενότητα» του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στο «σωστό δρόμο» τού να πληρώσουν την κρίση του οι εργαζόμενοι και οι λαοί γενικώς.

Βλέπετε, είναι άλλο το «σωστό» και το «λάθος» όταν είσαι τραπεζίτης ή εφοπλιστής και άλλο όταν είσαι μισθωτός. Γι' αυτό και μας «πλασάρουν» σαν σωστό το να πηγαίνει η ανεργία στην Ελλάδα στο 19% ή το να αυξάνεται η ηλικία συνταξιοδότησης στην Ιταλία και ο ΦΠΑ στη Γαλλία.

Ετσι που το πάνε, ακόμη και το να προφέρει κανείς τη φράση «αύξηση μισθών» στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα θεωρείται ...«τρομοκρατική ενέργεια» ή «έγκλημα πολέμου» και θα παραπέμπεται ο ένοχος κατευθείαν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αυτόν τον «αμερόληπτο» οργανισμό.

Μπορεί αυτό να είναι κάπως υπερβολικό, μη νομίζετε, όμως, ότι είναι και τόσο μακριά από αυτά που έχουν στο μυαλό τους.

Α, ΝΑΙ, ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ να τους συγχαρούμε για τη νέα τους 48μελή κυβέρνηση! Εξαιρετική η σύνθεσή της με όλα τα ...«καλά παιδιά» μέσα!

Να μην ξεχάσει ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, να παρουσιάσει το επίτευγμά του, στην επόμενη συνεδρίασή της. Τότε που θα συζητάνε για το πώς θα έρθουν «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» (όπως μας είπε στο τελευταίο του διάγγελμα).

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η αλλαγή σελίδας γεννά ελπίδες» («Καθημερινή») - «Ανακούφιση από την ιστορική συμφωνία σε Ελλάδα και Ευρώπη - Νέα εποχή» («Εθνος») - «Η ελπίδα επιστρέφει - Μήνυμα εθνικής αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας από τον Λ. Παπαδήμο» («Ημερησία») - «Εθνικό στοίχημα η κυβέρνηση Παπαδήμου» («Νέα»)... Η επικοινωνιακή καταιγίδα από τα αστικά ΜΜΕ με στόχο την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων και αυταπατών στο λαό για την κοινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ., όπως αναμενόταν, ξεκίνησε δυναμικά και θα κλιμακωθεί στο έπακρο τις επόμενες μέρες. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στους παραπάνω τίτλους κυριαρχούν οι λέξεις «ελπίδα» και «αισιοδοξία». Θέλουν να παραπλανήσουν τα λαϊκά στρώματα, να καλλιεργήσουν μια στάση αναμονής, να υφαρπάξουν την ανοχή τους, ώστε να κερδηθεί χρόνος που θα επιτρέψει στη νέα συμμαχική κυβέρνηση του κεφαλαίου να περάσει τα βάρβαρα μέτρα που εξοντώνουν το λαό και τα δικαιώματά του. Επιχειρούν λοιπόν να ευνουχίσουν τη λαϊκή οργή και να ανακόψουν την ορμή του ανερχόμενου λαϊκού - ταξικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι αυτοαπασχολούμενοι, δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από μια καθαρόαιμη κυβέρνηση του κεφαλαίου, που θα συσπειρώνει όλες τις δυνάμεις και τα αστικά κόμματα ακριβώς για να περάσει τα πρωτοφανούς βαρβαρότητας μέτρα που δεν μπόρεσε να περάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η ελπίδα του λαού λοιπόν βρίσκεται στην ένταση της ταξικής πάλης και αντεπίθεσης, να κάνει δύσκολη τη ζωή της κυβέρνησης, να την ανατρέψει, ανοίγοντας το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.

Δεν πρόλαβε να ορκιστεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και οι μεγάλοι υποστηρικτές της και φυσικοί σύμμαχοί της, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και καπιταλιστές, έσπευσαν να βάλουν τη δική τους ατζέντα: Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να πέσουν στα 600 ευρώ κατά μέσο όρο μέσα στο 2012 και βλέπουμε! Το μήνυμα των μεγαλοκαπιταλιστών μεταφέρει σε χτεσινό ρεπορτάζ η ιστοσελίδα Capital, προαναγγέλλοντας νέο «κύμα μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα». Η αρχή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, θα γίνει από τον τομέα της ιδιωτικής εκπαίδευσης τον επόμενο μήνα και «θα γενικευθεί πολύ σύντομα με στόχο τα επίπεδα των 600 ευρώ (σε πρώτη φάση) ως κατώτατη μηνιαία αμοιβή»! Σε άλλο σημείο σημειώνεται ότι «η μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα φανεί με τη μορφή κύματος μέσα στο 2012 και θα στηριχθεί, ως πρακτική, ασφαλώς στη δυνατότητα που παρέχεται μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων και του νέου πλαισίου εργασιακών σχέσεων». Εκτός από τις επιχειρήσεις ιδιωτικής εκπαίδευσης πάσης φύσεως, στο στόχαστρο μπαίνουν επιχειρήσεις του μεσαίου εμπορίου και από τον τομέα της μεταποίησης «μονάδες που καλύπτουν τον χώρο παραγωγής προϊόντων οικοδομής, εφαρμογής ηλεκτρισμού, οικιακών συσκευών, ενδύσεως, συναρμολογήσεων πάσης φύσεως οχημάτων και κατασκευών και επισκευών σκαφών και γενικώς ναυπήγησης». Είναι ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν ούτε ένα λεπτό. Τώρα να αναπτυχθούν μέτωπα πάλης ενάντια σε παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, να μην αφήσουν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση, να βάλουν πλώρη για τη λαϊκή εξουσία.