Ετσι ο Φ. Κουβέλης δήλωσε χτες: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να αγνοήσει το τεράστιο αναπτυξιακό κενό που υπάρχει στη δανειακή σύμβαση. Πρέπει άμεσα να επιταχυνθούν οι διαδικασίες υλοποίησης του ΕΣΠΑ και ο ανακαθορισμός των στόχων του. Η κυβέρνηση οφείλει και μπορεί να διεκδικήσει τη χρηματοδότηση ενός πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος της τάξης των 30 δισ. ευρώ. Χωρίς ανάπτυξη θα παραμείνει η ελληνική οικονομία σε στασιμότητα και η αναζήτηση των εσόδων θα γίνεται μόνο με την περικοπή συντάξεων, μισθών και κοινωνικών δαπανών».
Παραμύθια της Χαλιμάς. Τα μέτρα που καρατομούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, το εργατικό λαϊκό εισόδημα, ήρθαν στη φάση της κρίσης για να μείνουν στη φάση της αναιμικής ανάπτυξης και να εγγυηθούν περισσότερα κέρδη για τους κηφήνες της πλουτοκρατίας. Απ' την ανάπτυξη που προηγήθηκε δεν ωφελήθηκαν όλοι, κάθε άλλο. Ο λαός μετρούσε απώλειες, μικρότερες μεν σε σχέση με σήμερα, απώλειες δε. Οταν το κεφάλαιο επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων θα αποκατασταθούν, ούτε το λαϊκό εισόδημα θα αυξηθεί, ενώ και πάλι η όποια ανάπτυξη θα επέλθει σε τομείς όπου οι άρπαγες του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου θα οσμιστούν τα μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.
Αυτή η ανάπτυξη, των κερδών, μπορεί να είναι παντιέρα των αστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, δεν μπορεί όμως να την «ανεμίζει» ο λαός. Οφείλει να πάρει τη θέση του κάτω απ' τις σημαίες της πάλης για μια άλλη ανάπτυξη που στο κέντρο της θα έχει τις δικές του ανάγκες. Και τέτοια μπορεί να εγγυηθεί μόνο μια λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Οσο συμμετείχε ως τιμητής των πάντων, ήταν μια «μάχη κατά της διαφθοράς» και του «μαύρου πολιτικού χρήματος». Οταν αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για μια επιχειρηματική δραστηριότητα και μάλιστα του συζύγου της, τότε η όλη υπόθεση χαρακτηρίστηκε «φαρσοκωμωδία». Ο λόγος για την υποκριτική συμπεριφορά της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που ενώ από την πρώτη στιγμή γνώριζε πολύ καλά ότι η ιστορία του «ενός εκατομμυριούχου» ήταν μια γελοία υπόθεση, με στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού, προκειμένου να αποκρύψουν την ασύλληπτη κλοπή πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι και τον εξάγουν, (εκατοντάδες δισεκατομμύρια έβγαλε στο εξωτερικό η πλουτοκρατία), την επιδοτούμενη από τις ελληνικές κυβερνήσεις εξαγωγή κεφαλαίων για επενδύσεις στο εξωτερικό, όλα όσα η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων του Μάαστριχτ δίνει στους μεγαλοεπιχειρηματίες για να κερδοφορούν, ωστόσο έσπευσε από την πρώτη στιγμή να πάρει μέρος στο κακοστημένο θέατρο, παριστάνοντας την οργισμένη για τη διαφθορά και την κατάντια του πολιτικού συστήματος! Μετά τη νέα τροπή, εν πολλοίς αναμενόμενη, που πήρε η γελοία αυτή υπόθεση, η Ντ. Μπακογιάννη, δηλώνει «αποπροσανατολισμένη» και στόχος μεθοδεύσεων εξαιτίας των «αποκαλύψεων που έκανε για τα οικονομικά των κομμάτων»! Αστεία πράγματα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι θέσεις της για τα οικονομικά των κομμάτων είναι περισσότερο για το θεαθήναι και την εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων. Η πρώην υπουργός, που παριστάνει τον υπέρμαχο της διαφάνειας, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή δεν πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα στο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί. Ας καθιερώσουν τη ονομαστικοποίηση των μετοχών, την κατάργηση του τραπεζικού και επιχειρηματικού απορρήτου, τη λειτουργία οφ σορ εταιρειών, όπως ακριβώς έχει προτείνει το ΚΚΕ. Με την ευκαιρία, πώς μπορεί η Ντ. Μπακογιάννη και ξεχωρίζει το «μαύρο πολιτικό χρήμα» από την (καθαγιασμένη) «επιχειρηματική δραστηριότητα»;
«Πλήγμα για την εικόνα της χώρας στη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα» που «επιβαρύνει τα ποσοστά ανεργίας και αποθαρρύνει κάθε νέα επένδυση» «είδε» ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Γ. Γραμματίδης στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης της πολυεθνικής «Coca Cola 3Ε» που ανακοίνωσε το κλείσιμο δυο εργοστασίων, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα. Την ώρα που οι απολύσεις στην εταιρεία έχουν ξεπεράσει τις 300 αξιοποιώντας την πολιτική της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου - τρόικας και πλουτοκρατίας ώστε να διώξουν παλιούς εργαζόμενους για να τους αντικαταστήσουν με νέους φθηνούς εργάτες, οι παπαγάλοι των ελληνοαμερικάνικων επιχειρηματικών κύκλων κρώζουν «για τη δυσάρεστη εξέλιξη που αποδεικνύει ότι το ελληνικό κράτος παραμένει σταθερά εχθρικό στην επιχειρηματικότητα». Απαιτούν χυδαία και θρασύτατα «επιτέλους έμπρακτα ένα κράτος φιλικό προς την επιχειρηματικότητα», τα κοράκια του κεφαλαίου, την ίδια στιγμή που υπολογίζουν τη διαιώνιση των κερδών τους πάνω στα συντρίμμια των εργατικών κατακτήσεων και την πτώχευση του λαού. Συγκαλύπτουν ότι η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και η αναζήτηση μισθών πείνας για μεγαλύτερη κερδοφορία, φέρνει τέτοιες καταστάσεις, μόνο που αυτές είναι φιλικότατες στην επιχειρηματικότητα. Οι εργαζόμενοι να το κατανοήσουν, συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει άλλη σε όφελός τους λύση στον καπιταλισμό και να τους σαρώσουν.
Μόνο ότι θα ...βρέξει σοκολάτες δεν μας είπανε και για την ώρα μείναμε με την κακοκαιρία, τις καταιγίδες και τα χιόνια. Κι όλα αυτά τα βαφτίζουν «ανάπτυξη». Με τον Σαμαρά να κρατά τη ...σημαία.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μετά την άγρια φορολογία, την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την εξαφάνιση των συλλογικών συμβάσεων και τη νομιμοποίηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας όντως ...κάποιος θα αναπτυχθεί.
Ομως, αυτός δε θα είναι ο ελληνικός λαός που καταδικάζεται αμετάκλητα στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Αντιθέτως, θα είναι οι πολυεθνικές, οι τράπεζες, οι κατασκευαστικές εταιρείες που θα δούνε ξανά τα κέρδη τους να «ανηφορίζουν», τις μετοχές τους να παίρνουν τα πάνω τους και τους μετόχους να «βγάζουν» κι άλλα κέρδη στην Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Πάντως, αν αυτό είναι το ...προεκλογικό χαρτί του συστήματος προφανώς έχουν χάσει από χέρι και καλό θα είναι να το καταλάβουν. Ούτε ο αντικομμουνισμός τους δε θα τους σώσει, ούτε τίποτε άλλο.
Ολα αυτά φυσικά αν γίνουν εκλογές μιας και τα σενάρια αναβολής τους ...επ' αόριστον είναι κάτι παραπάνω από ενεργά όπως άπαντες έχουν καταλάβει.
Βλέπετε, το σύστημά τους φθίνει και εξαθλιώνει τον κόσμο, δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο και κυρίως την πραγματική προοπτική του που είναι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του εργαζόμενου, του νέου ...του ανθρώπου γενικώς.
Κι από αυτό ψάχνουν ζαλισμένοι τρόπο να ξεφύγουν. Δε βρίσκουν όμως γιατί απλούστατα δεν υπάρχει. Και το μόνο που τους μένει είναι η ιδεολογική τρομοκρατία μαζί με τον αυταρχισμό. Αυτά θα χρησιμοποιήσουν εφεξής...
«Οι πιο χαμηλές αποδοχές ποιες είναι; Οι μηδαμινές, δηλαδή του ανέργου! Αρα όταν λέμε ανάπτυξη αυτό εννοούμε: Να γίνουν δουλειές, να βρει ο κόσμος δουλειά. Αρα το εισόδημα μηδέν να γίνει κάτι!». Η παραπάνω φράση - μνημείο κυνισμού και βαρβαρότητας, που ειπώθηκε χτες από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Π. Οικονόμου (στον «Real Fm»), επιβεβαιώνει περίτρανα ότι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας δεν είναι απλά αδίστακτοι και επικίνδυνοι, αλλά και αποφασισμένοι να οδηγήσουν βαθιά στην εξαθλίωση την εργατική τάξη και το λαό προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Θέλουν να οδηγήσουν το λαό που όταν παίρνει «κάτι» πάνω από το «μηδέν» να είναι και ευχαριστημένος! Η παραπάνω τοποθέτηση του κυβερνητικού στελέχους μαρτυρά τη στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας που υλοποιεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, χρησιμοποιώντας ως βαρύ πυροβολικό το φόβο της ανεξέλεγκτης φτώχειας και της εξαθλίωσης. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει όριο στην αντιλαϊκή επίθεση. «Θα παίρνουμε μέτρα όσο μπορούμε και όσο αντέχει η κοινωνία», δήλωνε χαρακτηριστικά τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής, βάζοντας ταυτόχρονα και το δίλημμα «μισθός 400 ευρώ ή άνεργος». Φρόντισε, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει ότι ο μισθός μπορεί να μην είναι στα 400 ευρώ, αλλά στα 300 και ακόμα πιο κάτω, σε επίπεδα Λετονίας... Λένε την αλήθεια. Αυτή την «ανάπτυξη» οραματίζονται και υλοποιούν. «Ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας που τρέφεται από την άγρια υπερεκμετάλλευση και την απόλυτη φτώχεια των εργαζομένων και του λαού. Στο λαό δεν αξίζει να τον κοροϊδεύουν με «κάτι», δηλαδή με ψίχουλα, γιατί του ανήκουν όλα και πρέπει να τα πάρει σαρώνοντας το σάπιο καπιταλιστικό καθεστώς.
Δεν έχει σύνορα η υποκρισία, με την οποία το αστικό πολιτικό σύστημα αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει την υπόθεση της μεταφοράς στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου ευρώ, για την οποία, μέχρι πρότινος εικαζόταν ότι έγινε από Ελληνα βουλευτή. Μετά τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, που ανέβηκαν στα κάγκελα για να καταγγείλουν τον υποτιθέμενο συνάδελφό τους για «αντιπατριωτική» στάση, ήρθε τώρα ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής Νόρμπερτ Λάμερτ, να συμπληρώσει το κάδρο του αποπροσανατολισμού και της δημαγωγίας σε βάρος του λαού. Σύμφωνα με την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Γερμανός πολιτικός απέστειλε γράμμα στον Φ. Πετσάλνικο, ζητώντας εξηγήσεις σχετικά με δημοσιεύματα για Ελληνες βουλευτές που μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό, επειδή οι Γερμανοί συνάδελφοί τους έχουν αναστατωθεί με τη σχετική είδηση. Στο ίδιο γράμμα, παρακαλεί τον πρόεδρο της ελληνικής Βουλής να υποδείξει τρόπους εξάλειψης των αντιδράσεων οι οποίες εκφράστηκαν από τους Γερμανούς βουλευτές!
Είναι αδίστακτοι στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό. Οι ίδιοι που σε Ελλάδα και ΕΕ κηρύττουν τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ, μεταξύ αυτών και της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, αυτοί που υπερασπίζονται ένα αστικό σύστημα, όπου το κεφάλαιο διαπλέκεται νόμιμα και παράνομα με το πολιτικό του προσωπικό, εμφανίζονται «αναστατωμένοι» από την είδηση ότι ένας πολιτικός έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό, κρύβοντας ταυτόχρονα ότι το ποσό και η πράξη είναι σταγόνα στον ωκεανό της κλοπής, της συσσώρευσης ή και φυγάδευσης στο εξωτερικό του ιδρώτα των εργαζομένων στην Ελλάδα από τους κηφήνες κεφαλαιοκράτες. Να τους προγγίξει ο λαός, να τους τιμωρήσει. Το σύστημά τους είναι σάπιο και αυτή τη σαπίλα αναδίνει κάθε τους κίνηση, κάθε τους παρέμβαση.