Γρηγοριάδης Κώστας

Ταυτόχρονα, όμως, με ύπουλο τρόπο δηλώνει ότι οι απεργίες δημιουργούν ζημιές σε «εκατοντάδες επιχειρηματίες». Πάντως, αν το στέλεχος της ΔΗΣΥ αναφέρεται και συμπονεί τους «επιχειρηματίες» των νησιών, δηλαδή τους αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματοβιοτέχνες και μικρούς αγρότες, γιατί δε λέει κουβέντα για την πολιτική που τους συνθλίβει ευνοώντας με κάθε τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο; Μάλλον μόνο για τους μεγαλοξενοδόχους και τους εφοπλιστές νοιάζεται.

Αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα είναι ότι η ΔΗΣΥ προσπαθεί να στρέψει τα πλατιά λαϊκά στρώματα ενάντια στους αγώνες των εργατών, χτυπώντας, στην ουσία, τη συμμαχία που μπορεί να δημιουργηθεί ανάμεσά τους ενάντια στον κοινό τους αντίπαλο, τα μονοπώλια. Αυτή τη συμμαχία φοβάται η ΔΗΣΥ, η οποία, ως γνήσια εκπρόσωπος της αστικής τάξης, γνωρίζει πως αυτή η συμμαχία μπορεί να παρασύρει στο διάβα της όλους αυτούς τους «καλοθελητές» που δήθεν νοιάζονται για τους μεν και χτυπάνε τους δε. Οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που δε χάνουν ευκαιρία να λιθοβολήσουν τους αγώνες τους.

«Λαγός» όνομα και πράγμα έχει αποδειχτεί ο βιομήχανος Μάνεσης όσον αφορά και την υπονόμευση των εργατικών αγώνων. Το είχαν πει οι χαλυβουργοί από την πρώτη στιγμή σχετικά και τα σχέδιά του για χτύπημα του 8ωρου. Τώρα βγαίνει και δίνει το σύνθημα για το πώς πρέπει να συκοφαντούνται οι εργατικοί αγώνες. Απόδειξη πρόσφατη επιστολή του προς το σωματείο, στην οποία λανσάρει και ...νέες ορολογίες. Οπως υποστηρίζει, το σωματείο συνεχίζει «μια παράνομη απεργία παρασύροντας και διατηρώντας σε ιδιότυπη απεργιακή ανεργία επί πεντάμηνο το σύνολο του προσωπικού του εργοστασίου, που στερείται το μεροκάματό του». Δηλαδή, ο Μάνεσης δίνει γραμμή για όλη την τάξη του στο πώς θα αντιμετωπίζουν τους εργατικούς αγώνες με το επιχείρημα ότι έτσι πιέζονται οι επιχειρηματίες, οι εργάτες χάνουν μεροκάματα, εταιρείες κινδυνεύουν με κλείσιμο κτλ. νομίζοντας πως έτσι θα σπάσει τους χαλυβουργούς.

Δε λέει βέβαια ο Μάνεσης τι θα γίνει με τους καθόλου ιδιότυπα ανέργους που αυτός θέλει να επιβάλει σε 93 οικογένειες στις οποίες μοίρασε χαρτιά απολύσεων, τι θα γίνει με αυτούς που η τάξη του και η κρίση τους στέλνει στην ανεργία και που έφτασαν συνολικά στο 20%. Και τι να πει άλλωστε; Να λυπηθεί για τα θύματά τους;

Κι αν οι βιομήχανοι αποφάσισαν να ξεχωρίζουν τους εργαζόμενους σε αυτούς που οι ίδιοι απολύουν όπως οι 93 της «Χαλυβουργίας» και στους ... «απεργιακούς άνεργους», αυτούς δηλαδή που δε κάνουν τη χάρη στην εργοδοσία να σκύψουν το κεφάλι, οι περήφανοι απεργοί της «Χαλυβουργίας» τους έχουν απαντήσει ξεκάθαρα από την αρχή: «Είμαστε όλοι απολυμένοι και στο εργοστάσιο θα επιστρέψουμε όσοι ήμασταν όταν ξεκινήσαμε την απεργία». Δηλαδή, όλοι για έναν και ένας για όλους.

Και ας μη χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα» για τα μεροκάματα που στερούνται οι απεργοί, αυτοί που αξιώνουν να τα τσακίσουν. Γιατί, στην προκειμένη περίπτωση, οι χαλυβουργοί αντέχουν, με όπλο την πρωτόγνωρη έμπρακτη αλληλεγγύη από όλη την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα ακόμα και από μικρά παιδιά. Αυτή η αλληλεγγύη είναι που τρομάζει την εργοδοσία, και γι' αυτό σχολιάζει ειρωνικά τις καθημερινές εκδηλώσεις που γίνονται στο χαλυβουργείο. Σκυλιάζουν οι μεγαλοεργοδότες όταν βλέπουν εργάτες αδελφωμένους να δυναμώνουν το κοινό τους μέτωπο ενάντια στον κοινό τους αντίπαλο. Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους απεργούς είναι μαχαιριά για όλους τους εργοδότες, καθώς αποδεικνύουν τη δύναμη που έχουν οι εργάτες όταν ο ένας στηρίζει τον άλλον, όταν ενωμένοι ορθώνουν τοίχο και απορρίπτουν την υποταγή στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Λογικό είναι: ο φόβος του Μάνεση είναι φόβος της τάξης του. Γιατί αν το παράδειγμα των χαλυβουργών ακολουθήσουν όλοι οι εργάτες, η κοινωνία της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας θ' αρχίσει να τρέμει και στο τέλος θα γκρεμιστεί.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κυβέρνηση δίνει την ύστατη μάχη! Προσπαθεί να περικόψει τις δαπάνες του Δημοσίου για να αποφύγει νέα μέτρα από την τρόικα. Μιλάμε για πραγματικό αγώνα.

Προσπαθεί να μας κόψει τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς, τα επιδόματα ανεργίας, την πολιτική προστασία, τα συγγράμματα στα πανεπιστήμια και ό,τι άλλο φανταστείτε για να μην κοπούν εκ νέου οι μισθοί και οι συντάξεις.

Γιατί, φυσικά, έχει πολύ μεγάλη διαφορά το αν θα σου κόψουν ευθέως το μισθό από το να τον ...κόψεις μόνος σου για να πληρώσεις μια ιδιωτική κλινική, έναν ιδιωτικό σταθμό ή οποιονδήποτε άλλον επιχειρηματία.

Κι από πάνω πρέπει να γίνουν και οι «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (αυτές οι δύο λέξεις στα δελτία ειδήσεων, αν το έχετε προσέξει, πάνε πάντα μαζί, ποτέ χώρια).

Μόνο που κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να μας πει για ...ποιους είναι «αναγκαίες». Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν έχουν να κάνουν με τις δικές μας ανάγκες. Το να μιλάς γι' αυτές θεωρείται «ανευθυνότητα» και «έλλειψη σοβαρότητας».

Αντιθέτως, το να μιλάς για το πώς θα δημιουργηθούν συνθήκες όπου κάθε πολυεθνική θα μπορεί να έρθει εδώ και να κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, θεωρείται «σοβαρότητα» και «αναπτυξιακή προοπτική».

ΕΙΧΕ - ΔΕΝ ΕΙΧΕ, πάντως, το «πέταξε» σε τηλεοπτική εκπομπή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Π. Οικονόμου. Μπορεί, λέει, να γίνουν και το... Σεπτέμβρη οι εκλογές.

Ηταν βεβαίως μεταξύ ...σοβαρού και αστείου, μόνο που στην πολιτική τίποτε δε λέγεται έτσι για να ειπωθεί απλώς.

Αγνωστο το τι σκέπτονται τα επιτελεία τους, το σίγουρο είναι πάντως ότι αυτό που κυρίως τους ενδιαφέρει σχετικά με τις εκλογές είναι το να διαμορφώσουν τους καλύτερους όρους για να περάσουν τα ψευτοδιλήμματά τους...

«Η μείωση των κατώτατων μισθών θα δράσει ανασταλτικά στην ανεργία», δήλωσε ανενδοίαστα και θρασύτατα χτες (στον «Real Fm») ο επικεφαλής του ιδρύματος των βιομηχάνων (ΙΟΒΕ), Ι. Στουρνάρας, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι οι μισθοί των 400 και 300 ευρώ σε πρώτη φάση και οι «μισθοί Κίνας» στην επόμενη, είναι στρατηγική επιλογή της ηγεσίας του ΣΕΒ και της εγχώριας πλουτοκρατίας, που την προωθούν από κοινού με τους ξένους συμμάχους τους (τρόικα). Ελεγε ψέματα και υποκρινόταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν μέχρι πριν από λίγο καιρό διακήρυσσε ξεδιάντροπα ότι τα μέλη του Συνδέσμου δε θα σπεύσουν να ρίξουν τους κατώτατους μισθούς, συμμεριζόμενος τάχα την άποψη ότι δεν ευθύνονται για την ανταγωνιστικότητα. Αντίθετα, όπως προκύπτει από την παραπάνω δήλωση του υπαλλήλου του ΣΕΒ, χρησιμοποιούν την «ευλογημένη» ανεργία, που «παράγει» σταθερά ο καπιταλισμός, για να συμπιέσουν την τιμή της εργατικής δύναμης στα επιθυμητά επίπεδα, δηλαδή στα επίπεδα που διασφαλίζουν την ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία των μονοπωλίων. Κι όμως, οι μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες, που συνειδητά και σχεδιασμένα σφαγιάζουν τους μισθούς και τις συντάξεις και καταστρέφουν τη ζωή του λαού, έχουν το θράσος να ωρύονται ότι «ο δρόμος της εξόδου από το ευρώ θα είναι καταστροφή», όπως επανέλαβε στην ίδια συνέντευξη ο Γ. Στουρνάρας, ως αυθεντική «ηχώ» της ηγεσίας του ΣΕΒ, που από την πρώτη στιγμή έθεσε το αποπροσανατολιστικό δίλημμα «Ευρώπη ή χάος». Καταστροφή και χάος για το λαό είναι η πολιτική και τα βάρβαρα μέτρα που εφαρμόζουν η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της και θα διευρυνθούν ασύλληπτα μετά τις εκλογές. Ο λαός πρέπει να τους κόψει τη φόρα, σαρώνοντας αδίστακτα τα κόμματα της πλουτοκρατίας και ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.

«Διπλά συνένοχο για τις μοιραίες αποφάσεις που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή», χαρακτήρισε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ τον Ε. Βενιζέλο επειδή, όπως προκύπτει από δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος, Γ. Παπακωνσταντίνου, συμμετείχε στη σύνταξη του μνημονίου «όχι μόνο ως κυβερνητικό στέλεχος αλλά και ως νομικός». Σπουδαία ανακάλυψη έκανε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, που μάλιστα δε διστάζει να θριαμβολογήσει συμπληρώνοντας πως «αποδεικνύεται έτσι ότι και ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι υπόλογος, στο ίδιο έγκλημα, τουλάχιστον όσο και ο προκάτοχός του». Φυσικά, ο στόχος της ηγεσίας της ΝΔ δεν είναι να δείξει «τι Παπανδρέου, τι Βενιζέλος», αλλά να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και να αποσείσει από πάνω της τις δικές της εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική και τα μέτρα του μνημονίου που εφαρμόστηκαν. Μπορεί για λόγους καθαρά προσχηματικούς, ψηφοθηρικούς και διάσωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, να ψήφισε «όχι επί της αρχής» στο μνημόνιο, αλλά από την πρώτη στιγμή διακήρυξε ότι «συμφωνεί πλήρως με τους στόχους του μνημονίου», ότι σέβεται την υπογραφή και τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και, επιπλέον, ότι οι δανειστές θα πάρουν πίσω και το τελευταίο ευρώ. Στη συνέχεια υπερψήφισε τα δύο τρίτα των νομοσχεδίων που έφερε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή υλοποιώντας τις πολιτικές του μνημονίου, ενώ στην πράξη στήριξε το σύνολο των αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων και ταυτόχρονα στάθηκε σταθερά απέναντι στους λαϊκούς ταξικούς αγώνες με στόχο την ανατροπή τους. Υπόλογη και συνένοχη για τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου είναι η ηγεσία της ΝΔ και αυτό δεν μπορεί να το κρύψει με φτηνά επικοινωνιακά κόλπα. ΥΓ: Αν το πρώτο μνημόνιο είναι κατά τον εκπρόσωπο της ΝΔ καταστροφή, πώς γίνεται το δεύτερο να είναι σωτηρία;