ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θα συνεννοηθούμε με τους πλούσιους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ρωτάται χτες ο Γ. Μηλιός, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ («ΣΚΑΪ»), πού θα βρουν τα χρήματα για να ασκήσουν την πολιτική που υπόσχονται, αφού μέτρα που υποτίθεται ότι θα εφαρμόσουν και θα αποφέρουν χρήματα στα κρατικά ταμεία, όπως «δίκαιο φορολογικό σύστημα, περιουσιολόγιο, λειτουργία του "πόθεν έσχες", διασταύρωση στοιχείων, ώστε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή» απαιτούν χρόνο, ο οποίος δεν υπάρχει.

Απαντά λοιπόν ο κ. Μηλιός: «Ενδεχομένως την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης από μια προοδευτική κυβέρνηση να απαιτηθούν και κάποια έκτακτα μέτρα (...) σε έναν αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων ας πούμε σε κάποιες χιλιάδες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας θα μπορούσε να φορολογηθεί ο τζίρος τους κατά 1% το οποίο θα απέφερε πάνω από 1 δισ. ευρώ έσοδα στο κράτος. Γνωρίζω ότι η φορολόγηση του τζίρου έχει αρνητικές επιπτώσεις, διότι (...) αυτό θα μετακυληθεί στον καταναλωτή εν τούτοις (...) αυτό θα ήταν ένα ζήτημα το οποίο θα το θέσουμε σε διαβούλευση από τη στιγμή που θα καλέσουμε αυτούς τους επιχειρηματίες να είναι περισσότερο ειλικρινείς (...) αυτό είναι κάτι το οποίο παίζει και στο εξωτερικό. Είναι μια διεθνής τάση της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη και των προοδευτικών δυνάμεων και τέτοια μέτρα θέλουμε να υιοθετήσουμε».

Δηλαδή, λέει ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ ότι ενδεχομένως θα φορολογηθεί ο τζίρος ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων με 1%, αφού διαβουλευτούν μαζί τους. Δηλαδή, θα τους ρωτήσουν, αν συμφωνούν να τους βάλουν φόρο!!! Τόσο ριζικά φιλολαϊκά μέτρα... Και, βεβαίως, γνωρίζοντας πως αυτό θα μετακυλιστεί στους εργαζόμενους. Δηλαδή, ακόμη και αν φορολογήσουν τον τζίρο του κεφαλαίου, το φόρο θα τον πληρώσει ο λαός!

Εδώ ισχύει το «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομος». Οι διαβουλεύσεις με το κεφάλαιο καταλήγουν σ' αυτό που αποτελεί την πραγματική τάση διεθνώς, τα βάρη στους λαούς και όχι στην πλουτοκρατία.

Να σαρωθούν και τα αναχώματα

«Να μη γίνει καμία εκδήλωση προεκλογικά που θα πλήξει τον τουρισμό», αξίωσε προκλητικά χθες (σε συνέντευξή του στον Realfm) ο Π. Καμμένος, ευθυγραμμιζόμενος ουσιαστικά με την απαίτηση των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό για επιβολή «σιγής νεκροταφείου» για χάρη της ενίσχυσης της κερδοφορίας τους. Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων επαναφέρει την παλαιότερη πρόταση της ΝΔ για «μορατόριουμ» στις απεργιακές κινητοποιήσεις και στους εργατικούς αγώνες, αξιώνοντας το γονάτισμα των εργαζομένων στους δημίους τους. Την ίδια στιγμή είναι αδιανόητο για τον Π. Καμμένο να υπάρξει «μορατόριουμ» στις απολύσεις, στο τσάκισμα των μισθών και στο όργιο της μαύρης εργασίας στους εργασιακούς χώρους των ξενοδοχείων και του τουρισμού, ακριβώς γιατί τα θεωρεί αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα των εργοδοτών. Αλλωστε στο οικονομικό πρόγραμμά του έχει ενσωματώσει ατόφιες τις θέσεις των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, στην κρουαζιέρα, στη ναυτιλία κ.ο.κ. Αρκεί να αναφερθεί ότι στο όνομα της ενίσχυσης του τουρισμού ζητά απελευθέρωση του ωραρίου και δουλειά επτά μέρες τη βδομάδα στους σχετικούς κλάδους της οικονομίας, καθώς και «μείωση του εργατικού και μη μισθολογικού κόστους» προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Επίσης παρά τις αντιμνημονιακές μπαρούφες, αποδέχεται πλήρως τους εφαρμοστικούς νόμους του νέου μνημονίου που τσακίζουν τους μισθούς και τις εργασιακές συμβάσεις, συνθλίβουν τις συντάξεις και εξαϋλώνουν τα κοινωνικά - προνοιακά επιδόματα κ.ο.κ. Τέτοια κόμματα της πλουτοκρατίας ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει να λειτουργούν ως αναχώματα και εφεδρείες του αστικού συστήματος, αλλά πρέπει να τα σαρώσει μαζί με τους βασικούς πυλώνες του συστήματος και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ.

Διασπορά αυταπατών

Τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή του οικοδομήματος της ΕΕ από τα μέσα ώστε ο χαρακτήρας της να γίνει φιλολαϊκός επανέφερε χτες το πρωί ο Μανώλης Γλέζος στην πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του ΑΝΤ1. Είναι φανερό πως όταν υπερτερεί η διαχειριστική λογική στο έδαφος του καπιταλισμού για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τα επιχειρήματα που αναγκάζεται να επιστρατεύει κανείς είναι πάντα παραπλανητικά. Το οικοδόμημα της ΕΟΚ και η μετεξέλιξή της σε ΕΕ δημιουργήθηκε από αστικές κυβερνήσεις για να εξυπηρετηθούν οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις των κρατών αυτών και όχι για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων του λαού. Και ως τέτοιο θα παραμείνει μέχρι να γκρεμιστεί από τους λαούς της Ευρώπης. Αλλωστε όποιες αλλαγές γίνονται στις Συνθήκες της και στις αποφάσεις της, γίνονται γιατί στη δοσμένη στιγμή αυτές εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Αλλωστε δεν κυβερνούν οι λαοί στην ΕΕ. Ετσι και τώρα, με το λεγόμενο «νέο αέρα» που φυσάει λόγω εκλογής του Ολάντ στη Γαλλία «πουλάνε» κάλπικες ελπίδες. Γιατί παρεμπιπτόντως ο Ολάντ δίνει όρκους πίστης στο «Σύμφωνο Σταθερότητας» αλλά θέλει και ανάπτυξη, δηλαδή χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις και όχι για ανακούφιση των λαών. Γι' αυτό και είπε ότι αγαπούν και πρέπει να βοηθήσουν την Ελλάδα αλλά πρέπει να μείνει πιστή στις δεσμεύσεις της που απορρέουν από τη μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Αρα όποιος μιλάει για αλλαγή στο εσωτερικό της ΕΕ αποπροσανατολίζει τις λαϊκές συνειδήσεις από την ανάγκη να δώσουν τη μάχη και να συγκρουστούν με την εξουσία του κεφαλαίου στη χώρα τους και ταυτόχρονα σκορπίζει και την αυταπάτη πως είναι ποτέ δυνατόν το οικοδόμημα που από τη δημιουργία του είχε σαν σκοπό να υπηρετήσει τα μονοπώλια να αλλάξει μια ωραία πρωία και να αρχίσει να υπηρετεί τους λαούς.

Ευρωμονόδρομος ή αποδέσμευση;

Με το δίλημμα «κεντροδεξιά» ή «κεντροαριστερή» κυβέρνηση που στήνεται μπροστά και στις εκλογές επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό στη διαχείριση της βαρβαρότητας που βιώνει. Οι λαοί των χωρών της ΕΕ έχουν ζήσει στο πετσί τους τι σημαίνουν κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Τα σκληρά μέτρα που παίρνονται σε όλες τις χώρες, είτε έχουν είτε δεν έχουν μνημόνια, ενάντια στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, για να διασωθεί το κεφάλαιο από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση, είναι συμφωνημένα από κοινού από τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες και κεντροαριστερούς. Υπάρχει, επομένως, εμπειρία που ο λαός μας πρέπει να πάρει υπόψη του, για να μην εγκλωβιστεί στις όποιες παραλλαγές αντιλαϊκής πολιτικής.

Ολες οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» και στη χώρα μας από τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένο έως τη ΔΗΜΑΡ, τον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούν το ζήτημα της αναδιαπραγμάτευσης στην ΕΕ σαν μέσο που θα ανακουφίσει το λαό από τα άγρια μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες για το «νέο αέρα αλλαγής» ...που πνέει με την αλλαγή σκυτάλης στην προεδρία στη Γαλλία και την εκλογή του «σοσιαλιστή» Ολάντ. Τα «φούμαρα», που πουλάνε και αυτοί και ο Γάλλος διαχειριστής, βγήκαν στον αφρό και με την προχτεσινή κοινή συνέντευξή του με την Μέρκελ, όπου είπαν ότι «πρέπει να παραμείνει η Ελλάδα στην ΕΕ και το ευρώ και να τηρήσει τις δεσμεύσεις, προχωρώντας τις μεταρρυθμίσεις» και ...«θα προχωρήσουν με αναπτυξιακά μέτρα». Ο Γάλλος σοσιαλδημοκράτης που εμφανίστηκε προεκλογικά ως «πολέμιος των πλουσίων» που θα «επαναδιαπραγματευτεί το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο» γρήγορα προσαρμόστηκε στην κοινή γραμμή του κεφαλαίου για τήρηση των συμφωνιών. Η όποια «επαναδιαπραγμάτευση» ή τα «ευρωομόλογα» που είναι επίσης δάνεια, είναι ενταγμένα στο παζάρι ανάμεσα στις αστικές τάξεις. Οσο για τις «ρήτρες ανάπτυξης», πρόκειται για καπιταλιστική ανάπτυξη, με βάση τις προτεραιότητες των αστών για το τσάκισμα των εργαζομένων.

Η «αλλαγή» Ολάντ είναι «αέρας κοπανιστός», που από την αρχή μόνο το ΚΚΕ είχε αναδείξει. Ο ελληνικός λαός έχει πείρα. Και το μετεκλογικό σκηνικό πρόσθεσε νέα στοιχεία και απέδειξε την ταξική φύση των θέσεων κάθε κόμματος, ιδιαίτερα την αφερεγγυότητα και τον τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ που επιπλέον καλλιέργησε ελπίδες και για τον Ολάντ. Ισχυρίζεται ότι η «αριστερή» κυβέρνηση που επιδιώκει θα συμβάλει και στην «αλλαγή του κλίματος στην Ευρώπη», γιατί «η λύση στην κρίση είναι ευρωπαϊκή». Ολοι τους, εκτός ΚΚΕ, θέλουν διατήρηση της εξουσίας των μονοπωλίων και το λαό μαντρωμένο στην ΕΕ. Οι αυταπάτες για διέξοδο από την κρίση, όπου και οι καπιταλιστές θα είναι ευχαριστημένοι και οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τελειώσουν, γιατί απλούστατα αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ. Για να υπάρξει ανάπτυξη υπέρ του λαού απαιτείται σύγκρουση με το κεφάλαιο, αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, με λαϊκή εξουσία και εργατικό λαϊκό έλεγχο. Αυτή είναι η προοπτική που χαράζει το ΚΚΕ, που δεν κοροϊδεύει το λαό για εύκολες λύσεις. Χωρίς αυτός να πάρει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του δεν υπάρχει διέξοδος. Γι' αυτό το ΚΚΕ συμβάλλει πρώτα και κύρια στην οργάνωση της πάλης ενάντια στους εκμεταλλευτές. Και η εκλογική του ενίσχυση δυναμώνει την πάλη ενάντια στον ταξικό αντίπαλο, ενισχύει τη λαϊκή αντίσταση στον αντιλαϊκό πόλεμο, το δρόμο της αντεπίθεσης.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Η ώρα των αντιλαϊκών αποκαλύψεων...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ! Ο σοσιαλιστής και μέγας αντι-νεοφιλελεύθερος Φρ. Ολάντ είπε ξανά πως η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει μέχρι κεραίας τα μνημόνια και να διατηρήσει τις αντιλαϊκές πολιτικές;

Μπα, μάλλον κάποιος... δάκτυλος των συντηρητικών της Ευρώπης βρίσκεται στη μέση. Εδώ όλες οι «δημοκρατικές» και «αριστερές» δυνάμεις της χώρας είναι απολύτως βέβαιες ότι κάτι αλλάζει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι δυνατόν να κάνουν λάθος;

Εκτός κι αν δεν κάνουν λάθος και πραγματικά κάτι αλλάζει. Ομως προς το... χειρότερο, γιατί και αυτή αλλαγή είναι. 'Η μήπως πιστεύει κανείς (ειδικά στην Ελλάδα) πως δεν υπάρχουν «σοσιαλιστικές» λιτότητες;

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ δείτε πώς αλλάζουν οι καιροί. Πριν μερικές εβδομάδες μόνο, η Δημοκρατική Συμμαχία μάς έλεγε για τα «ξεπερασμένα κόμματα», για τους «υπηρέτες του πελατειακού συστήματος» και τις «απαρχαιωμένες αντιλήψεις»...

Μάλιστα στη διακήρυξή του το κόμμα αυτό δηλώνει ότι θα γίνει ... «η κεντρομόλος δύναμη» της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Τώρα πώς από όλα αυτά κατέληξε σε «προχωρημένες συζητήσεις», διαπραγματεύσεις για θέσεις στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας και άλλα πολλά σενάρια επιστροφής σε όσα μέχρι χτες καταδίκαζε, τι να πει κανείς...

Φυσικά η επίσημη απάντηση υποθέτουμε θα είναι πως το κάνουν γιατί το απαιτεί «το συμφέρον της χώρας». Η δικαιολογία για κάθε στροφή και τερτίπι δηλαδή.

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ δεν το γνωρίζετε, ο ελληνικός λαός είναι εγγυητής της «ομαλότητας» και της «ευρωπαϊκής πορείας» της χώρας. Ποιος το λέει αυτό; Μα ο... Δ. Δασκαλόπουλος, ο πρόεδρος του ΣΕΒ.

Τουλάχιστον μας έδωσε μια καλή εικόνα για το πώς θα τον ήθελαν οι βιομήχανοι τον ελληνικό λαό: Ησυχο (δηλαδή φοβισμένο και τρομοκρατημένο) και «ευρωπροσανατολισμένο» (δηλαδή να πιστεύει κάθε είδους αυταπάτη περί της ΕΕ).

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν είναι παράξενο πως η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού σκηνικού της χώρας εκφράζει ακριβώς αυτή την επιδίωξη; Καθόλου, γιατί τίποτε δεν γίνεται τυχαία...

Ετοιμοι «αριστεροί» διαχειριστές

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κάρ. Παπούλιας (Πρόεδρος της Δημοκρατίας): "Επανεξέτασης ή ανατροπής της τωρινής ευρωπαϊκής πολιτικής;". Αλ. Τσίπρας (πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ): "Πρέπει να ξεκινήσουμε καταρχήν από μία διαπίστωση όλοι στην Ευρώπη, ότι αυτή η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι αδιέξοδη. Αν ξεκινήσουμε από αυτή τη διαπίστωση. Βεβαίως εμείς δεν μιλάμε για μονομερείς ενέργειες. Θα πρέπει να υπάρξει ριζική αλλαγή αυτής της πολιτικής. Και αν με ρωτάτε θα σας πω ότι εννοούμε πως πρέπει και το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας να επανεξεταστεί. Δεν το λέμε μόνο εμείς, το λένε και δυνάμεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα όπως ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Ολάντ"». Το παραπάνω απόσπασμα από τα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έγινε την περασμένη Κυριακή, 13 Μάη, αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη για την πλήρη ευθυγράμμιση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με τον «ευρωμονόδρομο». Ουσιαστικά, ο Αλ. Τσίπρας επαναλαμβάνει τις δεσμεύσεις που περιέχονται στην επιστολή που έστειλε στους επικεφαλής της τρόικας και προσθέτει μία ακόμα, ότι θα εφαρμόσει και το Σύμφωνο Σταθερότητας μέχρι να επανεξεταστεί... Στην επόμενη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, που έγινε την Τρίτη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του να πείσει τα τρία κόμματα (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) να προχωρήσουν στη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, δε διστάζει να δώσει μία ακόμα διαβεβαίωση: Οτι ως αξιωματική αντιπολίτευση θα κινείται εντελώς εποικοδομητικά. Αντιγράφουμε ξανά από τα πρακτικά: «Μας ρωτάτε "τι θα κάνετε εάν προκύψει μία τέτοια κυβέρνηση;" (σ.σ. εννοεί "οικουμενική"). Σας απαντάμε "θα την κρίνουμε και θα την ελέγχουμε". Ετσι λειτουργεί η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Εάν φέρει θετικά αποτελέσματα, δεν θα έχουμε την έλλειψη τόλμης να τα επικροτήσουμε και αν φέρει κάποια θετικά νομοσχέδια ακόμη και να τα ψηφίσουμε. Εάν συνεχίζει να φέρνει νομοσχέδια τα οποία θα είναι εις βάρος του συμφέροντος του λαού, κατά τη δική μας κρίση, θα τα καταψηφίζουμε». Πανέτοιμοι να συνδράμουν τον άλλο, τον «αριστερό», πόλο του αστικού συστήματος...

Βρήκαν «άλογο» να ποντάρουν

Θυμάστε τον Τράγκα να ουρλιάζει κατά του ΚΚΕ από τη συχνότητα του «Real fm»; Φαίνεται πως είχε τους λόγους του, αν ανατρέξει κανείς στους χτεσινούς του ύμνους για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν μου φαντάζει αντισυστημικός ο κ. Τσίπρας. Είναι συστημικός. Είναι ενταγμένος στον ευρωπαϊκό δρόμο (...) Δεν κινδυνεύει το σύστημα από τον κ. Τσίπρα. Κινδυνεύουν τα αποστήματα του συστήματος. Ο Τσίπρας είναι μέρος του συστήματος, των καλών πλευρών του συστήματος. Είναι καιρός να μπολιαστεί η ελληνική κοινωνία με υγιή στοιχεία». Μέλι έσταζε για τον ΣΥΡΙΖΑ ο Γ. Τράγκας. Δεν είναι τυχαία ούτε η στήριξη από την «Αυριανή» του Γ. Κουρή, που με τον χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο παρουσιάζει τις εκλογές ως «δημοψήφισμα» ανάμεσα «στο ελληνικό μέτωπο που λέει όχι στο μνημόνιο» και εκφράζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη «το ευρωπαϊκό μέτωπο» που λέει «ναι στο μνημόνιο» και εκφράζει ο πρόεδρος της ΝΔ. Ολοι τους δουλεύουν για την αναμόρφωση του συστήματος, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, βρήκε «άλογο» για να ποντάρει, προκειμένου να χειραγωγήσει εκ νέου το λαό...

Το μικρό καλάθι της διγλωσσίας...

«Επειδή τίθεται από τις εγχώριες δυνάμεις του μνημονίου, του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το δίλημμα "ευρώ ή δραχμή", πρέπει να πω ότι και οι δανειστές μας δεν έχουν ενιαία άποψη γι' αυτό. Αλλα μας λέει, ο κ. Γιούνκερ, άλλα πιθανά να μας λέει ο κ. Ολάντ, άλλα θα μας λέει η κ. Μέρκελ και άλλα μας λένε και οι προηγούμενοι, ο κ. Πρόντι, κλπ. (...) Κρατάω πολύ μικρό καλάθι για τον κ. Ολάντ, βλέπω μεγάλες αντιφάσεις και αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο δυνάμεις».

Τάδε έφη Κ. Ησυχος (ΣΥΡΙΖΑ) σε χθεσινή μεσημεριανή εκπομπή της ΝΕΤ. Και αναρωτιόμαστε: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν, που, προεκλογικά ορκιζόταν πως η εκλογή του Ολάντ θα απελευθερώσει ανέμους θετικών φιλολαϊκών αλλαγών στην ΕΕ; Τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν που, με ανακοίνωσή τους συνέδεαν τη νίκη του Ολάντ με την εναλλακτική πρόταση της «αριστερής αντιμνημονιακής κυβέρνησης» για επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών για το κρατικό χρέος ώστε να αντιμετωπιστεί ο νεοφιλελευθερισμός των Μέρκελ - Σαρκοζί στην ΕΕ; Φυσικά δεν πέφτουμε από τον ουρανό. Τώρα που ο Ολάντ μίλησε για εφαρμογή των δεσμεύσεων της Ελλάδας απέναντι στην ΕΕ, το στρίβουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Αλλωστε, αυτή η τακτική είναι στη φύση τους. Σπέρνουν κάλπικες ειδήσεις και όταν αποκαλυφθεί η καλπιά λένε «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε». Να μη τους εμπιστευτεί ο λαός. Είναι αναξιόπιστοι.

Εκβιάζουν και παραπλανούν

Οι πολιτικές δυνάμεις που πρωταγωνιστούν στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού επιδιώκουν να σύρουν το λαό στην κάλπη επαναφέροντας με νέα μορφή ένα παμπάλαιο δίλημμα: «Κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά», που εμφανίζεται και ως «δεξιά ή αριστερή κυβέρνηση». Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενισχύουν το δίλημμα αυτό με εκβιασμούς και προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού. Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, που σημαίνει ένταση στην εφαρμογή της πολιτικής που πτώχευσε το λαό προκειμένου να μην αποπέμψουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, εκβιάζει το λαό να στηρίξει τα κόμματα του κεφαλαίου που κυβερνούσαν ως τώρα και την πολιτική που τον τσάκισε. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το ενισχύει απ' την πλευρά του παραπλανώντας με αυταπάτες ότι υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, και μάλιστα με τους καπιταλιστές να έχουν την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους. Εάν, βεβαίως, όπως λέει, υπάρξουν καλοί διαπραγματευτές και ως τέτοιος αυτοπαρουσιάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι εφησυχάζει και αφοπλίζει το λαό τη στιγμή που η λυκοσυμμαχία εφαρμόζει ενιαία σε όλα τα κράτη - μέλη την ίδια αντεργατική πολιτική, ενώ οι όποιες αλλαγές κάνει κατά καιρούς είναι πάντα σε όφελος της κερδοφορίας.

Καμία δύναμη, απ' όποια πλευρά του διλήμματος κι αν στέκει, ούτε θέλει ούτε μπορεί να φέρει αλλαγή της πολιτικής προς όφελος του λαού. Αυτό άλλωστε μαρτυράει και η ίδια η εμπειρία απ' τις εναλλαγές κυβερνήσεων και τη δοκιμασία της «κεντροαριστεράς» στη Γαλλία, στην Ιταλία, τώρα στη Δανία. Να γιατί λέμε: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τους ξέρουμε από τη βαθιά αντιλαϊκή τους πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραπλανά για εύκολες λύσεις μέσα στη λυκοσυμμαχία. Γι' αυτό ο λαός πρέπει να ξανασκεφτεί την ψήφο του. Να αλλάξει την επιλογή του στις επόμενες εκλογές. Να αξιοποιήσει και τα συμπεράσματα που βγαίνουν απ' τη στάση των κομμάτων αυτών στο διάστημα που μεσολάβησε απ' την 6η Μάη, απ' τους όρκους πίστης στην ευρωένωση.

Το ΚΚΕ κατ' επανάληψη έχει πει και έχει επιβεβαιωθεί ότι οι όποιες εναλλαγές κεντροδεξιών ή κεντροαριστερών και αν έγιναν στα κράτη - μέλη της ΕΕ, φιλολαϊκά μέτρα στην ΕΕ δεν εφαρμόστηκαν. Δεν κυβερνούν οι λαοί, αλλά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Μπορεί να αλλάξει και ολόκληρη η χορωδία, δεν πρόκειται όμως να αλλάξει ο σκοπός. Αυτός είναι αποτυπωμένος, σαφέστατα αντιλαϊκός στις ευρωενωσιακές «παρτιτούρες», που δεσμεύουν όλες τις δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομα του «ευρωμονόδρομου», είναι αποτυπωμένος στις δεσμεύσεις που προκύπτουν απ' τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, απ' τη στρατηγική της συμφωνία με τις ΗΠΑ. Εδώ δεν υπάρχουν στρατηγικές διαφορές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στη ΔΗΜΑΡ αφού επιμένουν στην ευρωενωσιακή ένταξη.

Ο λαός έχει ανάγκη από ένα δυνατό ΚΚΕ, για να δυναμώσει η ελπίδα του την επομένη κιόλας των εκλογών. Να το κάνει με τη βεβαιότητα ότι ψηφίζοντας το ΚΚΕ ψηφίζει ένα κόμμα που δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι, δεν μπορούν να το υποτάξουν. Ενα κόμμα που δεν αλλάζει θέση ανά μισάωρο και οι θέσεις του έχουν γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα. Μαζί με ένα δυνατό ΚΚΕ, και το λαό μαχητικό στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στην ύπαιθρο, μπορεί να δρομολογηθούν θετικές εξελίξεις προς όφελός του.