Με τη Σύνοδο του Σικάγου, το ΝΑΤΟ επιδιώκει την προώθηση της «νέας στρατηγικής αντίληψης», που εγκρίθηκε στη Λισαβόνα (Νοέμβρης 2010). Ενισχύει τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, πέραν της ζώνης της Συμμαχίας. Συντονίζεται με τις ανάλογες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με το κατ' όνομα «Συνεταιρισμό για την ειρήνη». Στο όνομα της «έξυπνης άμυνας» αναπροσαρμόζει τη δομή του, ενοποιεί τη στρατιωτική διοίκηση, εκσυγχρονίζει τα πυρηνικά και συμβατικά όπλα. Διευρύνει τα πλαίσια δράσης του με πρόσχημα τις δήθεν «νέες» και «ασύμμετρες απειλές», όπως: κυβερνοεπιθέσεις, πειρατεία, «τρομοκρατία», διάδοση των βαλλιστικών και πυρηνικών όπλων, «ενεργειακή ασφάλεια», κλιματικές αλλαγές...