Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη ο Αλ. Τσίπρας όταν δηλώνει με αφορμή το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών: «(...) Μας λένε, λοιπόν, πού είναι η αριστερά στην Ιταλία; Στην Ιταλία, δυστυχώς, η αριστερά δεν έχει ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Είναι κατακερματισμένη, όπως ήταν κι εδώ, για πολλά χρόνια, σε ποσοστά όμως που αθροιστικά δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα, αφού υπερβαίνουν το 30%. Αλλά εκτός από τις διαφορές υπάρχουν και ομοιότητες με το εκλογικό αποτέλεσμα της Ιταλίας. Και αυτές είναι η συντριπτική καταδίκη της λιτότητας, η συντριπτική αποδοκιμασία του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και ότι οι κοινωνίες υγιώς αναζητούν το καινούργιο. Αναζητούν νέες πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράσουν την αγανάκτηση με το παλιό και σάπιο πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στην καταστροφή. Εμείς έτσι εκτιμούμε το φαινόμενο Γκρίλο στην Ιταλία και, παρά τις σημαντικές πολιτικές διαφορές που έχουμε, αυτή την εξέλιξη όχι μόνο δε τη θεωρούμε απεχθή, αλλά τη θεωρούμε υγιή και ελπιδοφόρα».
Στην Ιταλία υπήρχε Κομμουνιστικό Κόμμα και μάλιστα ισχυρό. Δεν υπάρχει πλέον, ενώ αφθονούν οι διαχειριστές της αστικής εξουσίας, ακριβώς επειδή αυτό το κόμμα έγινε σε κάποια φάση της διαδρομής του ...ΣΥΡΙΖΑ, σε ό,τι αφορά πολιτική, στρατηγική κ.λπ. Την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ τη γεύτηκε ο λαός της Ιταλίας και πήρε την πίκρα. Το καινούριο που χαιρετίζει ο Τσίπρας σαν θετικό και ελπιδοφόρο είναι το παλιό που πλασάρεται για νέο. Δυστυχώς, δεν άφησαν επιλογή στον ιταλικό λαό, άλλη απ' το να βολοδέρνει από διαχειριστή σε διαχειριστή και να εισπράττει τη μία απογοήτευση μετά την άλλη, να εξαερώνεται στο μεταξύ η δυσαρέσκεια και η οργή του και οι αντίπαλοί του να κερδίζουν χρόνο, χειραγωγώντας τον κάθε φορά με κάποιον Γκρίλο. Οι υπηρεσίες του «ΣΥΡΙΖΑ» Ιταλίας ήταν πολύτιμες στο σύστημα.
Ξανά για λογαριασμό των επενδυτών
Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει πολύ ζεστά το ρόλο του ως συνηγόρου των καπιταλιστών που καραδοκούν να βάλουν στο χέρι νέα κέρδη επενδύοντας στην Ελλάδα, αφού ισοπεδώθηκαν μισθοί και δικαιώματα των εργαζομένων. Ετσι με χτεσινή του ανακοίνωση επαναλαμβάνει τα όσα είπε στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας την περασμένη Τρίτη και καταγγέλλει τους Σαμαρά - Βενιζέλο πως «ούτε λέξη για τις επενδύσεις δεν βρήκαν να πουν στη Βουλή»!
Επαναφέρει μάλιστα το ερώτημα «γιατί, όμως, δεν πήρε άδεια η γερμανική εταιρεία;» για λογαριασμό της οποίας ο Αλ. Τσίπρας κατακεραύνωσε την κυβέρνηση. Και επιμένει: «Κρατούν ανεκτέλεστες τις άδειες παραγωγής, παρατείνοντας συνεχώς την ισχύ τους, μέχρι να αποφασίσει ο συγκεκριμένος επενδυτής πότε θα τις υλοποιήσει και με ποιο τρόπο. Την ίδια ώρα, αφήνουν εκτός επενδύσεων δεκάδες εκατομμύρια ξένων επενδυτών» και «οι όποιοι επενδυτές πρέπει να συμμορφώνονται με την εγχώρια διαπλοκή και τους κανόνες που έχουν επιβάλει. Εως τότε οι προτάσεις τους απορρίπτονται ή παραμένουν κλεισμένες σε κάποιο σκοτεινό συρτάρι»...
Δεν υπερασπίζεται βέβαια απλά και μόνο τους καπιταλιστές. Υπερασπίζεται εμμέσως κάποιους, ανύπαρκτους στην πραγματικότητα, «ηθικούς» καπιταλιστές που τάχα αρνούνται να υπακούσουν τους κανόνες της διαπλοκής. Για να ισχυριστεί ότι ο ίδιος θα διαχειριστεί τον «ηθικό» καπιταλισμό και θα πατάξει τον «ανήθικο»... Πρόκειται για φαιδρότητες που δεν αντέχουν σε κανένα σοβαρό σχολιασμό. Η αδυναμία των διαχειριστών της αστικής εξουσίας να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας, εκεί οδηγεί.
Διαγωνισμοί πολυεθνικών
Η μέθοδος των μαθητικών διαγωνισμών είναι μια από τις προσφιλέστερες λειτουργίες των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων προκειμένου να προσεγγίσουν πελάτες μικρών ηλικιών, να νομιμοποιηθούν στα μάτια τους και κυρίως να παρέμβουν στις νεανικές συνειδήσεις υπαγορεύοντάς τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το... μονόδρομο της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Αυτή τους η δράση όμως θα παρέμενε περιορισμένη αν δεν την αγκάλιαζε, δεν την υιοθετούσε και δεν την πλάσαρε στους μαθητές το ίδιο το σχολείο. Και για να γίνει αυτό αναλαμβάνει δράση το ίδιο το υπουργείο Παιδείας. Ολες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και το ίδιο και η παρούσα πλασάρουν υπηρεσιακά στα σχολεία τους διάφορους διαγωνισμούς των εταιρειών, γίνονται ντίλερ των εταιρειών προκειμένου αυτές να προσεγγίσουν τους μικρούς μαθητές.
Μια τέτοια τελευταία περίπτωση είναι ο διαγωνισμός που διοργανώνει η «Google» καλώντας τους μαθητές να σχεδιάσουν ένα λογότυπο για το γνωστό μονοπώλιο, με θέμα την Ελλάδα. Το υπουργείο Παιδείας σπεύδει να συμβάλλει στη διαφήμιση της εταιρείας στέλνοντας εγκύκλιο για το διαγωνισμό στα σχολεία. Κι όλα καθαγιάζονται ωραία και καλά! Κανένας όμως δεν έχει πει στους μικρούς μαθητές π.χ. ότι το συγκεκριμένο (όπως και άλλα αντίστοιχα μονοπώλια) έχει σήμερα τη δυνατότητα να ελέγχει και να φακελώνει το σύνολο της ζωής τους...
Για τη διαφθορά
Το θέμα της διαφθοράς επανήλθε στην επικαιρότητα με την υπόθεση υπεξαίρεσης χρημάτων από το ταμείο του δήμου Θεσσαλονίκης και την πρωτόδικη καταδίκη του πρώην δημάρχου. Πρόκειται για καραμπινάτη επιβεβαίωση ότι ο καπιταλισμός και οι θεσμοί του, από πάνω μέχρι κάτω, έχουν σαπίσει ολότελα και δεν μπορεί παρά να πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής. Το γεγονός ότι μετά τον «Καλλικράτη» αυξήθηκαν οι δικαιοδοσίες για δήμους και περιφέρειες συντέλεσε στην όξυνση των επιχειρηματικών ανταγωνισμών σε τοπικό επίπεδο και ενέτεινε τα κρούσματα διαπλοκής και διαφθοράς. Δεν είναι τυχαίο ότι στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, ένας πρώην περιφερειάρχης και ένας πρώην δήμαρχος έχουν καταδικαστεί για περιπτώσεις υπεξαίρεσης και διαφθοράς, με την εμπλοκή και επιχειρήσεων στη μία από τις δύο περιπτώσεις.
Αυτή είναι η ουσία του πράγματος, που επανέρχεται όποτε μια καραμπινάτη υπόθεση αφήνεται να διαρρεύσει ή όταν οι επιχειρηματικές κόντρες τη βγάζουν στην επιφάνεια. Παρόμοια είναι η περίπτωση και της λίστας Λαγκάρντ, η οποία συνεχίζει να απασχολεί την επικαιρότητα, λόγω της Εξεταστικής στη Βουλή. Αυτό όμως που κρατήθηκε σε δεύτερη μοίρα ήταν η αξιοποίηση της υπόθεσης, προκειμένου να ανοίξει στα γεμάτα η συζήτηση για την επιστροφή κεφαλαίων στην Ελλάδα, με οποιουσδήποτε όρους και με σκοπό να επενδυθούν. «Θάφτηκε», δηλαδή, ότι τα λεφτά που έχουν στις καταθέσεις τους οι «τρόφιμοι» της λίστας Λαγκάρντ, τα έχουν αποσπάσει από την εκμετάλλευση του λαού, τα έχουν φυγαδεύσει και τώρα μεθοδεύεται η επιστροφή τους στην Ελλάδα, προκειμένου να τροφοδοτήσουν νέο κύκλο κερδοφορίας.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον κουρνιαχτό που σήκωσαν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την καταδίκη του πρώην δήμαρχου Θεσσαλονίκης; Καμιά απολύτως. Από την πρώτη ώρα που ανακοινώθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ επικέντρωσε στο γεγονός ότι ο Β. Παπαγεωργόπουλος ήταν «του περιβάλλοντος Σαμαρά», το οποίο, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι βουτηγμένο στη διαφθορά. Δηλαδή, όπως και στην περίπτωση των επιχειρηματικών ομίλων, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι τη διαφθορά την ενθαρρύνει και την καλύπτει μια κλίκα «κακών» επιχειρηματιών, που διαπλέκονται με μια άλλη κλίκα «κακών» πολιτικών. Αρα, με μια άλλη κυβέρνηση, που θα βάλει τάξη στους επιχειρηματίες και θα κάνει μπίζνες μόνο με τους «καλούς», η διαφθορά και η διαπλοκή θα εξαλειφθούν και το σύστημα ...θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς.
Την κόντρα σ' αυτό το επίπεδο την επιδιώκει και τη συντηρεί σύσσωμη η κυβέρνηση, με επιχειρηματολογία ανάλογη του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει κάθε συμφέρον, άλλωστε, από την τεχνητή πόλωση ανάμεσα στην ίδια και στον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εγκλωβίζεται ο λαός στο δίπολο. Αλλά τη συμφέρει και η συσκότιση της πραγματικότητας, που λέει ότι ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης και προθέσεις, η διαφθορά και η διαπλοκή των επιχειρήσεων με το πολιτικό τους προσωπικό θα ζει και θα βασιλεύει, πολύ περισσότερο σε συνθήκες όξυνσης του επιχειρηματικού ανταγωνισμού. Με μερεμέτια στους θεσμούς του αστικού συστήματος και με την καταδίκη δυο - τριών «κραγμένων» περιπτώσεων, το μόνο που υπηρετείται είναι ο αποπροσανατολισμός του λαού. Το αστικό σύστημα δεν το 'χει σε τίποτα να κάψει και μερικά από τα στελέχη που αποθέωνε σε παλιότερες εποχές, όταν πρόκειται να ξεγελάσει το λαό και να προλάβει τη ριζοσπαστικοποίηση της δυσαρέσκειας που μεγαλώνει. Τέλος στη σαπίλα θα βάλει ο λαός, ανατρέποντας το σύστημα που την αναπαράγει.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Κέρδη για τα μονοπώλια, εξαθλίωση για το λαό
Γρηγοριάδης Κώστας
Οταν ολοένα και αυξάνονται τα νοικοκυριά εκείνα που αδυνατούν να διατηρήσουν την τηλεφωνική σύνδεση και την «κόβουν» για να αντεπεξέλθουν στα πιο βασικά έξοδα διαβίωσης, είναι πραγματική πρόκληση η ανακοίνωση από τον ΟΤΕ καθαρών κερδών ύψους 476 εκατ. ευρώ τη χρονιά που πέρασε. Ακόμη πιο προκλητικό γίνεται το γεγονός αν αναλογιστεί κανείς ότι το κρατικό γερμανικό μονοπώλιο τηλεπικοινωνιών της «Ντόιτσε Τέλεκομ» αγόρασε το τελευταίο πακέτο μετοχών από το ελληνικό κράτος το 2011, έναντι 390 εκατ. ευρώ, ποσό που μόνο από τη χρήση του 2012 απόσβεσε και του έμειναν και... ρέστα. Την ίδια στιγμή η μείωση των θέσεων εργασίας στον Οργανισμό συνεχίζεται όπως και η μείωση των μισθών, ενώ στις θυγατρικές εταιρείες του ομίλου επεκτείνονται η μερική και επισφαλής απασχόληση και η δουλειά με το «κομμάτι» για ένα κομμάτι ψωμί.
Η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις συνέπειες που επιφέρει στα λαϊκά στρώματα η επέλαση των μονοπωλίων σε κάθε τομέα της οικονομίας και την καλύτερη ίσως απάντηση στην καθεστωτική προπαγάνδα, που υποστηρίζει ότι μέσω της «προσέλκυσης επενδύσεων» «θα βγει η χώρα από την κρίση», «θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας», «θα ευημερήσει ο λαός». Αντίθετα, ακόμη πιο βαθιά θα οδηγηθούν τα λαϊκά στρώματα στην εξαθλίωση, την ώρα που οι μονοπωλιακοί όμιλοι θα θησαυρίζουν από τη ληστρική εκμετάλλευση υποδομών, υπηρεσιών, υπεδάφους, γης, όλων όσα δημιούργησαν με την εργασία τους, χειρωνακτική και πνευματική, τα λαϊκά στρώματα.
Γρηγοριάδης Κώστας
Σε αναζήτηση ιμπεριαλιστή
Γρηγοριάδης Κώστας
Αναφερόμενη στα κοιτάσματα καυσίμου στην Ελλάδα, τις κινήσεις κυβέρνησης και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων πως ίδια αρπακτικά κάνουν γύρους πάνω από τον ορυκτό πλούτο της χώρας, η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή γνωματεύει: «Είναι σαφές πως η κυβέρνηση των υποτακτικών της Αθήνας είναι έτοιμη να παραδώσει τα ελληνικά ενεργειακά κοιτάσματα στον ξένο παράγοντα, χωρίς κανένα αντάλλαγμα και μάλιστα σε "συνεργασία" με όλους τους γείτονές μας οι οποίοι θα μπουν "συνέταιροι", σε μια ξεκάθαρα Ελληνική υπόθεση». Τα φασιστοειδή κοροϊδεύουν το λαό, αλλά αποκαλύπτονται μόνα τους. Σε άλλη ανακοίνωσή τους γράφουν για τις αντίστοιχες κινήσεις της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, σχετική συμφωνία που υπέγραψε με το Ισραήλ: «Πάτησαν πόδι στο Ισραήλ οι Ρώσοι, μόνο στην Ελλάδα τρώνε "πόρτα". Συμφωνία για την εμπορία LNG, υγροποιημένου φυσικού αέριου από το project του πεδίου Tamar στο Ισραήλ ανακοίνωσε ότι έχει υπογράψει η ρωσική Gazprom (...) Η Ρωσία παραμένει ακόμα ένας σοβαρός παίχτης στην ενεργειακή σκακιέρα της Μεσογείου». Σαν άλλα κόμματα και μορφώματα του συστήματος, έτσι και οι νεοναζί ψάχνουν ιμπεριαλιστή να στοιχίσουν το λαό πίσω του. Δεν αμφισβητούν τον κυρίαρχο ρόλο των μονοπωλίων, δε θέλουν το λαό αφέντη στον τόπο του, ιδιοκτήτη του πλούτου του. Μόνο μια κάποια συμφωνία επιδιώκουν με τον έναν ιμπεριαλιστή ή τον άλλο, όχι προς όφελος των δυο λαών, αλλά προκειμένου τα μονοπώλια της μιας και της άλλης πλευράς να εξασφαλίσουν σε καιρούς κρίσης τους την παραπέρα κερδοφορία τους. Βάζοντας χέρι σε άμεσα εμπορεύσιμο κι ακριβό προϊόν, έχοντας δε τους εργαζόμενους εξαθλιωμένους, με μισθούς πείνας, δίχως ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Οπως άλλωστε προωθεί ήδη η Χρυσή Αυγή τάζοντας σε άνεργους δουλειά για όλα κι όλα 18 ευρώ μεροκάματο...
Οταν «διαπιστώνουν» το προφανές...
Στον «κίνδυνο εκτεταμένης κοινωνικής αμφισβήτησης εξαιτίας της οικονομικής κρίσης» αναφέρονται σε έκθεσή τους προς το κοινοβούλιο της Ρώμης οι ιταλικές μυστικές υπηρεσίες, σύμφωνα με το ΑΠΕ, στην οποία επισημαίνουν ότι «η αύξηση των δυσκολιών στην απασχόληση και η κρίση των επιχειρήσεων μπορεί να μειώσει σταδιακά την εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και να αυξήσει την κοινωνική ένταση, προσφέροντας ευκαιρίες σε ομάδες που θέλουν να εκμεταλλευτούν την αμφισβήτηση ώστε να αυξηθεί το επίπεδο της σύγκρουσης».
Ακόμα ότι «υπάρχει ο κίνδυνος να ενταθεί η αμφισβήτηση σε βάρος μελών της κυβέρνησης, αλλά κι εκπροσώπων συνδικάτων και πολιτικών κομμάτων, που θεωρείται ότι δεν υπερασπίζονται αρκετά δυναμικά τις ανάγκες που προκύπτουν από την νέα αυτή οικονομική πραγματικότητα». Ενώ η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα πως «αν η οικονομική κρίση επιδεινωθεί μπορεί να αυξηθεί η ανησυχία των πολιτών με σημαντική επέκταση της αμφισβήτησης. Κάτι που θα ευνοούσε τη δράση ομάδων που επιθυμούν να οδηγηθεί στα άκρα η κοινωνική σύγκρουση».
... απαιτείται οργάνωση και επαγρύπνηση
Προφανώς η έκθεση θα λέει πολύ περισσότερα απ' όσα έφτασαν στα Μέσα Ενημέρωσης και πολύ σημαντικότερα από τα προφανή στον οποιονδήποτε. Γιατί δε χρειάζεται η συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών για να διαπιστωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή λόγω των μέτρων αιματηρής λιτότητας που εφαρμόζονται και στην Ιταλία. Ούτε για να καταγραφεί η καταρράκωση στις λαϊκές συνειδήσεις των αστικών πολιτικών δυνάμεων και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θα είχε ενδιαφέρον να γίνει γνωστό αν οι μυστικές υπηρεσίες πρωτοβουλιακά κατάρτισαν την έκθεση ή κατόπιν παραγγελίας κι από ποιους; Οπως επίσης αν αρκούνται στις διαπιστώσεις δεδομένων γνωστών σε όλους ή υποδεικνύουν «υπόπτους» και συστήνουν λήψη μέτρων.
Ανεξάρτητα από το αν θα απαντηθούν ποτέ αυτά και άλλα ερωτήματα που προκύπτουν, σε περίοδο οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης, με μεγάλα ζόρια στη διαχείρισή της και απανωτά αντιλαϊκά μέτρα, σε περίοδο όπου η ευρωένωση δείχνει τα δόντια της στους λαούς και τα κινήματά τους, ταυτίζοντας το ριζοσπαστισμό με τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία και στήνοντας δίκτυα χαφιέδων για το χτύπημά του, τέτοιες εκθέσεις βάζουν ψύλλους στα αυτιά για το πού το πάνε τα αστικά κράτη. Και χρειάζεται η μέγιστη δυνατή επαγρύπνηση από το εργατικό λαϊκό κίνημα όπως και η περιφρούρηση των συλλογικών του διαδικασιών και της δράσης του.
Σε κίνδυνο οι επικουρικές
Η δημιουργία και λειτουργία του νέου Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), μετά τις αλλεπάλληλες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, που σχεδόν έκοψαν στη μέση το εισόδημα των συνταξιούχων, έρχεται να εντείνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στον τομέα της επικούρησης, δίνοντας σε αυτή μόνιμα χαρακτηριστικά. Με μια κουβέντα, κυβέρνηση και καπιταλιστές επιδιώκουν να εξαφανίσουν τις επικουρικές συντάξεις και να τις μετατρέψουν σε προνοιακά βοηθήματα, που δε θα ξεπερνούν τις μερικές δεκάδες ευρώ το μήνα.
Βασική αρχή που διέπει το νέο επικουρικό και το νέο σύστημα επικουρικής σύνταξης είναι πως ενώ καθορίζονται οι εισφορές των εργαζομένων, δεν καθορίζεται το ύψος της σύνταξης που το Ταμείο είναι υποχρεωμένο να αποδίδει στον συνταξιούχο, στο τέλος του εργάσιμου βίου του. Η αρχή αυτή υλοποιείται μέσα από τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, οι οποίες πλέον καθορίζονται από τα «δημογραφικά δεδομένα», δηλαδή από το πόσα χρόνια ζει ο συνταξιούχος (προσδόκιμο ζωής), από το αν η σύνταξη θα μεταβιβαστεί ή όχι, και, κυρίως, από τη λεγόμενη «βιωσιμότητα» του Ταμείου. Σε καμία περίπτωση το ΕΤΕΑ δεν μπορεί να δημιουργεί ελλείμματα, ανεξάρτητα αν οι μισθοί μειώνονται και η ανεργία εκτοξεύεται. Ρητά ο νόμος ορίζει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δε θα επιβαρύνεται ούτε με ένα ευρώ στην περίπτωση ελλειμμάτων. Ως εκ τούτου οι συντάξεις που θα αποδίδονται δεν είναι οριστικές, αλλά κάθε χρόνο θα καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις, ενώ ακόμα και αυτό μπορεί να αλλάζει κάθε τρίμηνο στη διάρκεια του έτους. Επιπλέον, στο εσωτερικό του συστήματος, με τους ατομικούς λογαριασμούς, εξαλείφεται κάθε στοιχείο αναδιανομής και αλληλεγγύης.
Στην πραγματικότητα, όλα τα χαρακτηριστικά της ιδιωτικής ασφάλισης μεταφέρονται στο εσωτερικό της δημόσιας ασφάλισης. Πρόκειται για πλήρη ανατροπή με επώδυνες συνέπειες για τους ασφαλισμένους. Συνέπειες που είναι προκαθορισμένες, αφού η λεγόμενη «βιωσιμότητα» ενός τέτοιου Ταμείου στέκεται στον αέρα, καθώς σε συνθήκες καπιταλισμού κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί τα ποσοστά απασχόλησης και το ύψος των μισθών και άρα και τους πόρους που θα εισρέουν. Πολύ περισσότερο, όταν τα αποθεματικά και των επικουρικών ταμείων έχουν εξανεμιστεί, με τη διαχρονική ληστεία από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ενώ η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροαποφυγή συνεχίζουν να είναι τα αγαπημένα σπορ των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, αλλά και των κρατικών.
Γι' αυτό οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί «εξορθολογισμού» και «αποτελεσματικότερου συστήματος» είναι ψεύτικοι και προκλητικοί. Αποτελεσματικό το σύστημα γίνεται για το κεφάλαιο και το καπιταλιστικό κράτος, για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους γίνεται επικίνδυνο, αφού οι επικουρικές συντάξεις κινδυνεύουν να χαθούν. Οι εργαζόμενοι, όλοι οι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να επιτρέψουν το νέο έγκλημα. Με τα συνδικάτα τους, άμεσα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους, να μην αποδεχτούν καμία νέα μείωση συντάξεων, ούτε κύριων, ούτε επικουρικών. Να διεκδικήσουν την ανάκληση των μειώσεων και ειδικά την καταβολή της 13ης και 14ης σύνταξης που ενώ είχαν πληρωθεί με τον ιδρώτα τους σήμερα τις στερούνται. Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών και του τελευταίου «κουρέματος» με το PSI. Να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες για την Ασφάλιση. Και αυτό σημαίνει να βαθύνουν την πάλη τους διεκδικώντας τον πλούτο που παράγουν.
Feeds
