Η δημιουργία και λειτουργία του νέου Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), μετά τις αλλεπάλληλες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, που σχεδόν έκοψαν στη μέση το εισόδημα των συνταξιούχων, έρχεται να εντείνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στον τομέα της επικούρησης, δίνοντας σε αυτή μόνιμα χαρακτηριστικά. Με μια κουβέντα, κυβέρνηση και καπιταλιστές επιδιώκουν να εξαφανίσουν τις επικουρικές συντάξεις και να τις μετατρέψουν σε προνοιακά βοηθήματα, που δε θα ξεπερνούν τις μερικές δεκάδες ευρώ το μήνα.

Βασική αρχή που διέπει το νέο επικουρικό και το νέο σύστημα επικουρικής σύνταξης είναι πως ενώ καθορίζονται οι εισφορές των εργαζομένων, δεν καθορίζεται το ύψος της σύνταξης που το Ταμείο είναι υποχρεωμένο να αποδίδει στον συνταξιούχο, στο τέλος του εργάσιμου βίου του. Η αρχή αυτή υλοποιείται μέσα από τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, οι οποίες πλέον καθορίζονται από τα «δημογραφικά δεδομένα», δηλαδή από το πόσα χρόνια ζει ο συνταξιούχος (προσδόκιμο ζωής), από το αν η σύνταξη θα μεταβιβαστεί ή όχι, και, κυρίως, από τη λεγόμενη «βιωσιμότητα» του Ταμείου. Σε καμία περίπτωση το ΕΤΕΑ δεν μπορεί να δημιουργεί ελλείμματα, ανεξάρτητα αν οι μισθοί μειώνονται και η ανεργία εκτοξεύεται. Ρητά ο νόμος ορίζει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δε θα επιβαρύνεται ούτε με ένα ευρώ στην περίπτωση ελλειμμάτων. Ως εκ τούτου οι συντάξεις που θα αποδίδονται δεν είναι οριστικές, αλλά κάθε χρόνο θα καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις, ενώ ακόμα και αυτό μπορεί να αλλάζει κάθε τρίμηνο στη διάρκεια του έτους. Επιπλέον, στο εσωτερικό του συστήματος, με τους ατομικούς λογαριασμούς, εξαλείφεται κάθε στοιχείο αναδιανομής και αλληλεγγύης.

Στην πραγματικότητα, όλα τα χαρακτηριστικά της ιδιωτικής ασφάλισης μεταφέρονται στο εσωτερικό της δημόσιας ασφάλισης. Πρόκειται για πλήρη ανατροπή με επώδυνες συνέπειες για τους ασφαλισμένους. Συνέπειες που είναι προκαθορισμένες, αφού η λεγόμενη «βιωσιμότητα» ενός τέτοιου Ταμείου στέκεται στον αέρα, καθώς σε συνθήκες καπιταλισμού κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί τα ποσοστά απασχόλησης και το ύψος των μισθών και άρα και τους πόρους που θα εισρέουν. Πολύ περισσότερο, όταν τα αποθεματικά και των επικουρικών ταμείων έχουν εξανεμιστεί, με τη διαχρονική ληστεία από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ενώ η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροαποφυγή συνεχίζουν να είναι τα αγαπημένα σπορ των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, αλλά και των κρατικών.

Γι' αυτό οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί «εξορθολογισμού» και «αποτελεσματικότερου συστήματος» είναι ψεύτικοι και προκλητικοί. Αποτελεσματικό το σύστημα γίνεται για το κεφάλαιο και το καπιταλιστικό κράτος, για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους γίνεται επικίνδυνο, αφού οι επικουρικές συντάξεις κινδυνεύουν να χαθούν. Οι εργαζόμενοι, όλοι οι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να επιτρέψουν το νέο έγκλημα. Με τα συνδικάτα τους, άμεσα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους, να μην αποδεχτούν καμία νέα μείωση συντάξεων, ούτε κύριων, ούτε επικουρικών. Να διεκδικήσουν την ανάκληση των μειώσεων και ειδικά την καταβολή της 13ης και 14ης σύνταξης που ενώ είχαν πληρωθεί με τον ιδρώτα τους σήμερα τις στερούνται. Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών και του τελευταίου «κουρέματος» με το PSI. Να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες για την Ασφάλιση. Και αυτό σημαίνει να βαθύνουν την πάλη τους διεκδικώντας τον πλούτο που παράγουν.