Παρασκευή 22 Μάρτη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα... πειραματόζωα

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε πρωτόγονο αντικομμουνισμό, που τελικά καταντά στον αυτοεξευτελισμό, καταφεύγει ακόμη μια φορά η νεολαία της Χρυσής Αυγής. Σε ανάρτησή της στην ιστοσελίδα της τι λέει; Οτι το Σεμπαλάτινσκ στο Ανατολικό Καζαχστάν (σ.σ. σήμερα έχει άλλο όνομα) η Σοβιετική Ενωση το έκανε πεδίο πυρηνικών δοκιμών χρησιμοποιώντας τους κατοίκους ως πειραματόζωα για να προσδιορίσουν τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας!

Αποκορύφωμα του πονήματος αυτού, άξιου ελεεινολογίας όπως αντίστοιχα που δημοσιεύονται κατά καιρούς από μηχανισμούς μυστικών υπηρεσιών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως, π.χ., τα επιτελεία της CIA, που μάλιστα μετά τον πόλεμο διέσωζαν εγκληματίες των ναζί, είναι και αυτό που γράφουν: «Οι 200.000 κάτοικοι έγιναν πειραματόζωα, καθώς τους διέταζαν να εξέλθουν από τα σπίτια τους, κατά τη διάρκεια των εκρήξεων».

Αλήθεια, με τέτοιες κατασκευές ψάχνουν να δημιουργήσουν το άλλοθί τους για την κατά καιρούς εγκληματική τους δράση κατά των μεταναστών αλλά και Ελλήνων εργαζομένων οι φασίστες, ιδεολογικοί απόγονοι του Χίτλερ και των Τσολάκογλου; Αλλά από τέτοιους τι μπορεί κανείς να περιμένει; Εχουν κάνει σκοπό της ζωής τους, όπως και ο Χίτλερ, την αντικομμουνιστική πάλη αλλά όσους τόνους λάσπη και αν ρίξουν με τα χυδαία όπλα τους δεν πρόκειται να λεκιάσουν αυτούς που τότε άνοιξαν το δρόμο της απελευθέρωσης των λαών τους, κατατρόπωσαν στα πεδία της μάχης και παραμένουν παράδειγμα για τους λαούς όλου του κόσμου.

Καπηλεύεται τους αγώνες...

Ισχυρίζονται με κάθε ευκαιρία ότι είναι δίπλα στον απλό Ελληνα που υποφέρει και δε βρίσκει την υγειά του και παινεύονται πως «μετά την παρέμβαση του Συναγωνιστή Ηλιόπουλου την προηγούμενη εβδομάδα στο Κοινοβούλιο με Επίκαιρη Ερώτηση στον υπουργό Υγείας, επιτέλους επαναλειτουργεί η καρδιοχειρουργική κλινική του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία"».

Ωστόσο στη συζήτηση της Ερώτησης (14/3/2013) η Χρυσή Αυγή συντάχθηκε πλήρως με την κυβερνητική προπαγάνδα που θέλει τους διαξιφισμούς γιατρών να κρατούν κλειστό το Κέντρο και έδινε συγχαρητήρια στον υπουργό!

Ο υπουργός Υγείας «έκοβε», η Χρυσή Αυγή «έραβε». Είπε ο βουλευτής της, Π. Ηλιόπουλος: «Ντροπή και σε αυτούς που καλέσατε και δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, γιατί -όπως είπατε και εσείς- το έχουν βρει ότι είναι το τσιφλίκι τους και κάνουν ό,τι θέλουν και για τις προσωπικές τους διαφορές δεν εξυπηρετούνται τα παιδιά. Αν είναι έτσι, θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, όντως, να "τους βάλετε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι" (...) Να τσακιστούν να τα βρουν και να επαναλειτουργήσει άμεσα το τμήμα!». Κουβέντα για το επιστημονικό προσωπικό που πρέπει να προσληφθεί με μόνιμη εργασία για να λειτουργεί το Κέντρο με ασφάλεια. Ούτε καν αναρωτήθηκε, γιατί δεν αντικαταστάθηκαν οι γιατροί ωσότου λήξει η σε βάρος τους ΕΔΕ, αλλά έκλεισε το Κέντρο και έστελναν τα παιδιά στο «Ωνάσειο», ενώ στο διάστημα αυτό παιδάκια έχασαν τη ζωή τους;

και ανακαλύπτει... «ντροπές»

Στον αντίποδα των κυβερνητικών προσχημάτων, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας, οι γονείς των παιδιών με συγγενή καρδιοπάθεια, μαζικοί φορείς της περιοχής από τον Οκτώβρη του 2011 δίνουν μάχες για να επαναλειτουργήσει και να αναπτυχθεί πλήρως το Κέντρο, έτσι ώστε να μην υπάρχει λίστα αναμονής για χειρουργείο, να γίνουν προσλήψεις και να θεραπεύονται όλα τα παιδιά δωρεάν. Κανένα να μην αναγκάζεται να πάει στον ιδιωτικό τομέα. Και φυσικά χρειάστηκαν σκληροί αγώνες σε πολλά μέτωπα για να ξεκινήσει να λειτουργεί το Κέντρο και οι αγώνες αυτοί θα συνεχιστούν μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως. Δεν έγινε με μια... Ερώτηση στη Βουλή.

Η Χρυσή Αυγή προσπαθεί τώρα να καπηλευτεί τους αγώνες των γονιών και των εργαζομένων, την ώρα μάλιστα που υιοθετεί και δικαιολογεί την εγκληματική στάση του υπουργείου Υγείας.

Το μοναδικό δημόσιο Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο της χώρας έκλεισε για να διοχετεύεται πελατεία παιδιών που παλεύουν για τη ζωή τους και βασανισμένων γονιών στους εμπόρους της Υγείας, όπως είναι και το «Ωνάσειο». Ωστόσο η Χρυσή Αυγή επέλεξε για ακόμη μια φορά να «κάνει την πάπια» μπροστά στους επιχειρηματίες και να «πέσει από τα σύννεφα» που το «Ωνάσειο» ζητάει να εισπράξει τα νοσήλια για τα παιδιά που παρακολουθεί. «Αυτό ήταν το κληροδότημα του Ωνάση, που υποτίθεται ότι ήταν υπέρ της δημόσιας υγείας, να έρχονται να σας ζητάνε τα νοσήλια σε μία τραγική για τη χώρα οικονομική κατάσταση; Ντροπή!»...

Και δε φτάνει που λέει αυτά αλλά αποκρύπτει η Χρυσή Αυγή πως και τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν με όρους αγοράς, όπου συνυπάρχει ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, αφού κυριαρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία και στο Φάρμακο. Δεν έχει ακούσει για παράδειγμα ότι και τα δημόσια νοσοκομεία εισπράττουν νοσήλια από τους ασθενείς και από τα Ασφαλιστικά Ταμεία; Δεν έχει ακούσει πως χαρατσώνονται άγρια ασφαλισμένοι κι ασθενείς με εισιτήρια, για εξετάσεις κλπ;

Με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες

Μεσοβδόμαδα, στελέχη της καναδέζικης «Eldorado» (μητρική της «Ελληνικός Χρυσός», που, με τις πλάτες συγκυβέρνησης - ΕΕ, θέλει να εξορύξει χρυσό κι άλλα μεταλλεύματα σε Χαλκιδική και Θράκη πυροδοτώντας λαϊκές αντιδράσεις) έταξαν «επενδύσεις» στην Ελλάδα 1 δισ. δολαρίων και αύξηση εξαγωγών κατά 1 δισ. δολάρια ετησίως από παραγωγή χρυσού, χαλκού, μολύβδου, αργύρου, ψευδαργύρου. Εταξαν και θέσεις εργασίας, «άμεσες και έμμεσες» έως 5.000. Στον αντίποδα, η αξία των μεταλλευμάτων στη Χαλκιδική όσων έχουν εντοπισθεί και περιλαμβάνονται σε σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επενδύσεων εκτιμάται σε τουλάχιστον 11 δισ. δολάρια. Αλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τη συνολική αξία των αποθεμάτων της περιοχής στο διπλάσιο (περί τα 20 δισ.). Στη Θράκη, η αξία των εντοπισμένων κοιτασμάτων είναι 1,5 δισ. δολάρια.

Στελέχη της «Ελληνικός Χρυσός» έχουν γνωματεύσει ότι το πολυμεταλλικό πεδίο στη Χαλκιδική (317.000 στρέμματα με χαλκό, άργυρο, χρυσό, μόλυβδο, ψευδάργυρο) είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Για να το αποκτήσει η εταιρεία πλήρωσε στο ελληνικό κράτος 11 εκατομμύρια ευρώ, ενώ σε διάστημα περίπου 7 χρόνων αναμένει να εισπράξει καθαρά κέρδη 11 δισ. ευρώ. Τα λειτουργικά έξοδα της εταιρείας βαίνουν μειούμενα καθώς (όπως η ίδια διαφημίζει) συγκαταλέγεται μεταξύ των εταιρειών με τα χαμηλότερα λειτουργικά κόστη στον κλάδο. Η συνολική ετήσια παραγωγή που αναμένουν από Χαλκιδική και Θράκη (μόνο από χρυσό) είναι 300.000 ουγγιές, με τιμή αγοράς χρυσού σήμερα περίπου 1.600 δολάρια/ουγγιά. Με το κόστος παραγωγής υποπολλαπλάσιο, τα περιθώρια κερδοφορίας τους είναι τεράστια.

Τα νούμερα σκιαγραφούν έναν αμύθητο πλούτο. Το ζήτημα δεν είναι αν η πολυεθνική τον αγόρασε ακριβά ή φτηνά, πόσα θα δώσει αργότερα στο Δημόσιο ως «μέρισμα», πόσα θα πάρουν οι κάτοικοι για να σιωπήσουν μπροστά στην καταστροφή του τόπου τους. Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε ότι η «επένδυση» δε θα φέρει ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Θα φέρει μόνο καταστροφή και υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων για να θησαυρίσουν μονοπωλιακοί όμιλοι. Τονίζει ότι η τεχνολογία για την εξόρυξη χρυσού δεν μπορεί σήμερα να διασφαλίσει την περιοχή, ιδιαίτερα όσο η έρευνα και τα μεταλλεία βρίσκονται στην ιδιοκτησία μονοπωλίων. Ξεκαθαρίζει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν οι εγκαταστάσεις σε Σκουριές και Ολυμπιάδα καταστρέφοντας άλλους τομείς της οικονομίας και κυρίως τους ίδιους τους λαϊκούς ανθρώπους της περιοχής. Υπογραμμίζει ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι λαϊκή περιουσία και δεν μπορεί να παραχωρείται σε επιχειρηματικούς ομίλους. Η αξιοποίησή του πρέπει να γίνεται σε όφελος του λαού, με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, και όχι για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Ειδικά οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία πρέπει να κατανοήσουν ότι τα συμφέροντά τους δεν ταυτίζονται με αυτά της εργοδοσίας. Οντας τμήμα της εργατικής τάξης ζουν και θα ζήσουν ακόμη χειρότερα την κόλαση της αντιλαϊκής και αντεργατικής λαίλαπας. Η θέση τους είναι στην ίδια πλευρά μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους της Χαλκιδικής, μαζί να παλέψουν ο ορυκτός πλούτος, η φύση, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν περιουσία του ίδιου του λαού. Κριτήριο για κάθε παραγωγική δραστηριότητα να είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος. Μόνο έτσι θα καρπώνονται τον πλούτο που με τα χέρια τους παράγουν, μόνο έτσι η ζωή τους δε θα ρημάζεται στις επιπτώσεις της σκληρής τους εργασίας.


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

«Σύνεση» και «ψυχραιμία» θέλει η αστική τάξη

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ζούμε ιστορικές στιγμές, που επιβάλλουν ψυχρή και σταθερή αντιμετώπιση. Οι υπερβολές και οι συναισθηματικές εξάρσεις δεν εξυπηρετούν πάντοτε το εθνικό συμφέρον, όσο κι αν τις έχει ''ανάγκη'' ένας σκληρά δοκιμαζόμενος λαός» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ). «Η Λευκωσία πρέπει τώρα να δράσει με σύνεση, με ψυχρή λογική, χωρίς συναισθηματισμούς. Και η Αθήνα βεβαίως να προσφέρει τη βοήθεια και τις καλές υπηρεσίες. Ο ελληνισμός δεν έχει περιθώρια για νέες εθνικές καταστροφές» (ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ).

Η επίκληση της «ψυχρής λογικής», της «σύνεσης» και το όχι στις «υπερβολές» και τις «συναισθηματικές εξάρσεις» των δύο «ναυαρχίδων» της πληροφόρησης της αστικής τάξης κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Η αστική τάξη της χώρας γνωρίζει πως οι τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο δε θα αφήσουν ανεπηρέαστη τη ζωή του κυπριακού λαού, που τον περιμένουν αβάσταχτα βάσανα. Γνωρίζουν, επίσης, πως η ένταση της επιθετικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και της συγκυβέρνησης, κατά των εργαζομένων της χώρας μας θα έχει ως συνέπεια την αντίδρασή τους. Γνωρίζουν πως και αγώνες θα αναπτυχθούν και στο στόχαστρό τους θα έχουν την ίδια την αντιλαϊκή πολιτική.

Γι' αυτό και - σε αυτήν την κρίσιμη καμπή - κάνουν στην άκρη τις όποιες αντιπαραθέσεις έχουν μεταξύ τους και μιλούν ως «συλλογική φωνή» της αστικής τάξης - «χρειάζεται ψυχραιμία», «συλλογική φωνή» - με δύο παραλήπτες: Πρώτα, την ίδια την κυβέρνηση, την οποία καλούν να πράξει με τον ίδιο τρόπο. Δεύτερον, τον ίδιο το λαό. Μέσω της προπαγάνδας, επιδιώκουν ο λαός να θεωρήσει ως δικό του πρόβλημα το πρόβλημα που έχει η αστική τάξη. Και ως εκ τούτου, να πράξει και αυτός με την ίδια ...«σύνεση και ψυχραιμία». Ομως, οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από «σύνεση» για τη συνέχιση της σφαγής τους. Εχουν ανάγκη από οργανωμένη, συνειδητή και ταξικά οργανωμένη πάλη, που θα ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές.


Γρηγοριάδης Κώστας

Οι παρανομίες και το φάρμακο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προχτές, ο ΕΟΠΥΥ ανακοίνωσε κάποιες υποθέσεις παράνομων συνταγογραφήσεων, παράνομων πωλήσεων φαρμάκων σε φαρμακαποθήκες, συνταγογραφήσεων με κούριερ χωρίς εξέταση και έναντι αμοιβής. Πραγματικά γεγονότα που εμφανίζονται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα και αναδεικνύονται - όπως και αυτό των παράνομων εξαγωγών φαρμάκων - για να δείξει η συγκυβέρνηση ότι αυτή είναι η αιτία της έλλειψης φαρμάκων από την αγορά, ενώ η ίδια πασχίζει να «καθαρίσει» τη διαφθορά που τη γεννά το σύστημά τους, αυτό που κάνει το φάρμακο εμπόρευμα για το κέρδος.

Πέρα από αυτά τα φαινόμενα που υπάρχουν ακριβώς επειδή το φάρμακο του λαού είναι ένα εμπόρευμα που φέρνει τεράστια κέρδη στους φαρμακοβιομήχανους, τους φαρμακαποθηκάριους και γενικά όλο το κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης, δεν αποτελούν την κύρια αιτία για την έλλειψη των φαρμάκων.

Τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα γιατί δεν μπορούν να τα αγοράσουν εξαιτίας της όλο και μικρότερης χρηματοδότησης από το κράτος. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη στον ΕΟΠΥΥ το 2013, θα μειωθεί, καταρχήν, κατά 480 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2012.

Η έλλειψη φαρμάκων δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Κατά καιρούς, και πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης επαναλαμβανόταν, είτε γιατί οι φαρμακοβιομήχανοι προτιμούσαν τη διακίνηση φαρμάκων σε χώρες όπου πετύχαιναν μεγαλύτερα κέρδη, είτε γιατί με αυτόν τον τρόπο πίεζαν για αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων. Προκύπτει ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν οι εταιρείες φαρμάκου, πολιτική που υπηρετεί η κυβέρνηση, οι οποίες επιλέγουν ή όχι την κυκλοφορία των φαρμάκων με βάση τα κέρδη που αυτή θα τους επιφέρει.

Καλούν σε «κοινό αγώνα»...

Την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για την «ανασυγκρότηση του ΥΝΑ και άλλες διατάξεις», που κατατέθηκε στη Βουλή, δηλώνουν με δελτίο Τύπου πως διεκδικούν τα σωματεία των Ναυτών, των Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ), Λιμενεργατών, Μονίμων Υπαλλήλων και Χειριστών ΟΛΠ, Υπαλλήλων ΝΑΤ και ΥΕΝ και των εργαζομένων στην Πλοηγική Υπηρεσία. Και καλούν όλες τις συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις «να αγωνισθούν από κοινού σε ενιαίο μέτωπο πάλης για να ματαιωθούν οι σχεδιασμοί της τρικομματικής κυβέρνησης σε βάρος των δικαιωμάτων τους σε εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, κοινωνικό επίπεδο». Πρόκειται για σωματεία όπου πλειοψηφούν η ΠΑΣΚΕ και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ). Από το κάλεσμα των σωματείων αυτών προκύπτουν ωστόσο μια σειρά από ερωτήματα.

Στο νομοσχέδιο, για παράδειγμα, προβλέπεται η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ακτοπλοΐα, η μετατροπή σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες των λιμανιών, των καραβιών, με πιλότο το εργασιακό γκέτο της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Γι' αυτά στο δελτίο Τύπου δεν υπάρχει λέξη. Ποιο θα είναι το διεκδικητικό πλαίσιο του ενιαίου μετώπου; Μόνο να φύγει η τρικομματική κυβέρνηση; Για να έρθει μια άλλη να κάνει τα ίδια ή περίπου τα ίδια; Γιατί δεν πρόκειται να καταργήσει τους εφοπλιστές και τις «COSCO». Στο δελτίο Τύπου επίσης δε γίνεται καμία αναφορά σε οργανωτικά μέτρα για να βγουν στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι. Οπως να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς. Σωματεία όπως η Ενωση Λιμενεργατών ή οι χειριστές του ΟΛΠ, κατά τον 7ήμερο απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ, αρνήθηκαν ακόμα και να συνεδριάσουν οι διοικήσεις τους για να πάρουν αποφάσεις συστράτευσης με τους ναυτεργάτες.

... αλλά για ποιανού τα συμφέροντα;

Για ποιο «κοινό αγώνα» γίνεται επομένως λόγος; Οταν κάνουν λόγο για «ενιαίο μέτωπο πάλης» εννοούν «πάλη» όπως αυτή, ας πούμε, του Σωματείου Λιμενεργατών, που παζαρεύει με τον ΟΛΠ υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στα πλαίσια του μνημονιακού νόμου 4024, ο οποίος επιβάλλει μείωση των μισθών κατά 35%; Η του ΠΑΣΕΝΤ, που έχει υπογράψει Συλλογική Σύμβαση με την εργοδοτική Ενωση ΔΝΕ με δραστική μείωση (έως και 175 ευρώ για τους εργαζόμενους με προϋπηρεσία μέχρι τέσσερα χρόνια) στους μισθούς; Γιατί υπάρχει η πάλη που οργανώνεται με αφετηρία την προστασία των εργαζομένων από την εξαθλίωση αλλά και η «πάλη» που οργανώνεται για να προστατεύσει τα μονοπώλια από την πλήρη καταστροφή. Η τελευταία, μάλιστα, στο όνομα της αποφυγής της εξαθλίωσης των εργαζομένων, αναγορεύει ευεργέτες όλους εκείνους που πρώτα γεννάνε βάσανα στους εργάτες κι έπειτα τους πετάνε και μερικές δεκάρες για να μη λένε και πολλά...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οταν το κράτος καθορίζει τους μισθούς

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού, που η κυβέρνηση θα φέρει στη Βουλή το επόμενο διάστημα. Βασικό κριτήριο της διαμόρφωσης θα είναι οι εξελίξεις στην οικονομία ή, για όποιον δε θέλει να παίζει με τις λέξεις, η πορεία της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ταυτόχρονα, με πρόσχημα την ανεργία δημιουργούνται δύο επιπλέον κατηγορίες εργαζομένων που θα αμείβονται πιο χαμηλά και από αυτό τον κατώτατο μισθό. Θα υπάρχει διαφοροποίηση κατά ηλικία και τόπο απασχόλησης («ζώνη»).

Το σχέδιο παγιώνει το δικαίωμα της κυβέρνησης να καθορίζει μονομερώς τα κατώτατα όρια μισθών. Μέχρι σήμερα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ήταν προϊόν των συσχετισμών δύναμης, στο πλαίσιο της ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Παράγοντας διαμόρφωσής της δεν ήταν μόνο τα κέρδη των καπιταλιστών αλλά οι ανάγκες της εργατικής τάξης, με βάση τις οποίες πάλευε, στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, κόντρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, για να αποσπά κάθε φορά τη μεγαλύτερη δυνατή αύξηση στους μισθούς. Σήμερα, επιδιώκεται τα καπιταλιστικά κέρδη να είναι ο μοναδικός παράγοντας που θα καθορίζει τους μισθούς, σε συνδυασμό με την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Σε μια δεύτερη ανάγνωση το γεγονός αυτό αποκαλύπτει και στους πιο αφελείς την ταξική φύση του αστικού κράτους. Οτι, δηλαδή, δεν είναι ένας ουδέτερος οργανισμός που στέκει πάνω και έξω από την κοινωνία, αλλά όργανο επιβολής της κυρίαρχης τάξης, των κεφαλαιοκρατών στην προκειμένη περίπτωση. Απροκάλυπτα πλέον το κράτος αναλαμβάνει σήμερα να διαμορφώσει την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης για λογαριασμό και σε όφελος των καπιταλιστών.

Ενα εξίσου σημαντικό χαρακτηριστικό του σχεδίου είναι η παγίωση του διαχωρισμού των εργαζομένων με βάση την ηλικία, ο οποίος εισήχθη τον περασμένο Φλεβάρη με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου. Σε εργαζόμενους κάτω των 24 ετών και σε εργαζόμενους άνω των 24 ετών. Ακόμα και το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την αυθαιρεσία του διαχωρισμού, σύμφωνα με τον οποίο οι κάτω των 24 αμείβονται λιγότερο και σύμφωνα με το σχέδιο η αμοιβή θα μειωθεί και άλλο. Παράλληλα, επαναφέρεται ο παλαιότερος διαχωρισμός των εργαζομένων με βάση τον τόπο απασχόλησης. Δηλαδή, ο κατώτατος μισθός μπορεί να χαμηλώσει κι άλλο αν αυτό επιβάλλουν οι «ιδιαίτερες» οικονομικές συνθήκες - ύφεσης και ανεργίας - σε μια περιοχή. Πρόκειται για αναβίωση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, που στη σύγχρονη ορολογία αποκαλούνται Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Η κατ' αυτόν τον τρόπο διαμόρφωση του κατώτατου μισθού θα έχει άμεση συνέπεια στις κλαδικές και επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθώς αποτελεί την αφετηρία τους.

Από τα παραπάνω επιβεβαιώνεται ότι η επίθεση στους μισθούς συνεχίζεται αμείωτη. Η εξαθλίωση και η φτώχεια μεγαλώνουν. Το ύψος του μισθού θα συνδέεται όλο και πιο στενά με το αν συμβάλλει αποτελεσματικά στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Η απάντηση σε αυτή την επίθεση δε βρίσκεται στην ταξική συνεργασία αλλά στη συνειδητοποίηση ότι οι κεφαλαιοκράτες αποτελούν αντίπαλη κοινωνική τάξη που ζει και αναπαράγεται σε βάρος των εργαζομένων. Με αυτή την έννοια απαιτείται η οργάνωση και κλιμάκωση της ταξικής σύγκρουσης για την αναχαίτιση της βαρβαρότητας και τη δημιουργία των όρων που θα οδηγήσουν στο ξερίζωμά της.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ