Μεσοβδόμαδα, στελέχη της καναδέζικης «Eldorado» (μητρική της «Ελληνικός Χρυσός», που, με τις πλάτες συγκυβέρνησης - ΕΕ, θέλει να εξορύξει χρυσό κι άλλα μεταλλεύματα σε Χαλκιδική και Θράκη πυροδοτώντας λαϊκές αντιδράσεις) έταξαν «επενδύσεις» στην Ελλάδα 1 δισ. δολαρίων και αύξηση εξαγωγών κατά 1 δισ. δολάρια ετησίως από παραγωγή χρυσού, χαλκού, μολύβδου, αργύρου, ψευδαργύρου. Εταξαν και θέσεις εργασίας, «άμεσες και έμμεσες» έως 5.000. Στον αντίποδα, η αξία των μεταλλευμάτων στη Χαλκιδική όσων έχουν εντοπισθεί και περιλαμβάνονται σε σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επενδύσεων εκτιμάται σε τουλάχιστον 11 δισ. δολάρια. Αλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τη συνολική αξία των αποθεμάτων της περιοχής στο διπλάσιο (περί τα 20 δισ.). Στη Θράκη, η αξία των εντοπισμένων κοιτασμάτων είναι 1,5 δισ. δολάρια.

Στελέχη της «Ελληνικός Χρυσός» έχουν γνωματεύσει ότι το πολυμεταλλικό πεδίο στη Χαλκιδική (317.000 στρέμματα με χαλκό, άργυρο, χρυσό, μόλυβδο, ψευδάργυρο) είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Για να το αποκτήσει η εταιρεία πλήρωσε στο ελληνικό κράτος 11 εκατομμύρια ευρώ, ενώ σε διάστημα περίπου 7 χρόνων αναμένει να εισπράξει καθαρά κέρδη 11 δισ. ευρώ. Τα λειτουργικά έξοδα της εταιρείας βαίνουν μειούμενα καθώς (όπως η ίδια διαφημίζει) συγκαταλέγεται μεταξύ των εταιρειών με τα χαμηλότερα λειτουργικά κόστη στον κλάδο. Η συνολική ετήσια παραγωγή που αναμένουν από Χαλκιδική και Θράκη (μόνο από χρυσό) είναι 300.000 ουγγιές, με τιμή αγοράς χρυσού σήμερα περίπου 1.600 δολάρια/ουγγιά. Με το κόστος παραγωγής υποπολλαπλάσιο, τα περιθώρια κερδοφορίας τους είναι τεράστια.

Τα νούμερα σκιαγραφούν έναν αμύθητο πλούτο. Το ζήτημα δεν είναι αν η πολυεθνική τον αγόρασε ακριβά ή φτηνά, πόσα θα δώσει αργότερα στο Δημόσιο ως «μέρισμα», πόσα θα πάρουν οι κάτοικοι για να σιωπήσουν μπροστά στην καταστροφή του τόπου τους. Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε ότι η «επένδυση» δε θα φέρει ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Θα φέρει μόνο καταστροφή και υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων για να θησαυρίσουν μονοπωλιακοί όμιλοι. Τονίζει ότι η τεχνολογία για την εξόρυξη χρυσού δεν μπορεί σήμερα να διασφαλίσει την περιοχή, ιδιαίτερα όσο η έρευνα και τα μεταλλεία βρίσκονται στην ιδιοκτησία μονοπωλίων. Ξεκαθαρίζει ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν οι εγκαταστάσεις σε Σκουριές και Ολυμπιάδα καταστρέφοντας άλλους τομείς της οικονομίας και κυρίως τους ίδιους τους λαϊκούς ανθρώπους της περιοχής. Υπογραμμίζει ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι λαϊκή περιουσία και δεν μπορεί να παραχωρείται σε επιχειρηματικούς ομίλους. Η αξιοποίησή του πρέπει να γίνεται σε όφελος του λαού, με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, και όχι για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Ειδικά οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία πρέπει να κατανοήσουν ότι τα συμφέροντά τους δεν ταυτίζονται με αυτά της εργοδοσίας. Οντας τμήμα της εργατικής τάξης ζουν και θα ζήσουν ακόμη χειρότερα την κόλαση της αντιλαϊκής και αντεργατικής λαίλαπας. Η θέση τους είναι στην ίδια πλευρά μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους της Χαλκιδικής, μαζί να παλέψουν ο ορυκτός πλούτος, η φύση, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν περιουσία του ίδιου του λαού. Κριτήριο για κάθε παραγωγική δραστηριότητα να είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος. Μόνο έτσι θα καρπώνονται τον πλούτο που με τα χέρια τους παράγουν, μόνο έτσι η ζωή τους δε θα ρημάζεται στις επιπτώσεις της σκληρής τους εργασίας.