Ολοι αυτοί που σήμερα καταγγέλλουν τον «αυταρχισμό» και την «απολυταρχία» του Πούτιν, για να ξελασπώσουν τα δικά τους εγκλήματα σε βάρος των λαών, είναι οι ίδιοι που πανηγύριζαν όταν ένας «φιλελεύθερος» και «δημοκράτης» αναλάμβανε την πρωθυπουργία της Ρωσίας τον Αύγουστο του 1999, κατ' επιλογή του τότε Προέδρου Γιέλτσιν, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ, σε ανοιχτή γραμμή με τον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό. Λίγους μήνες μετά, ο Πούτιν διορίστηκε και στη συνέχεια εξελέγη Πρόεδρος της Ρωσίας. Οπως διηγείται ένας από τους στενότερους συμβούλους του Γέλτσιν σε συνέντευξή του στο BBC, ο τότε Πρόεδρος της Ρωσίας «είχε αρκετούς υποψήφιους στο μυαλό του, όπως τον Μπόρις Νεμτσόφ, τον Σεργκέι Στεπάσιν και τον Νικολάι Αξενένκο. Σε κάποια στιγμή ο Γέλτσιν με ρώτησε: Τι πιστεύεις για τον Πούτιν; Απάντησα: Νομίζω ότι είναι ένας εξαιρετικός υποψήφιος. Πιστεύω ότι θα πρέπει να τον λάβεις υπόψη. Είναι ξεκάθαρο από τον τρόπο που κάνει τη δουλειά του ότι είναι έτοιμος για πιο δύσκολες εργασίες (...) Το γεγονός ότι ήταν πρώην πράκτορας της KGB δεν σήμαινε τίποτα. Ο Πούτιν είχε αποδειχθεί ένας φιλελεύθερος και δημοκράτης, ο οποίος ήθελε να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις της αγοράς».

Ηταν τότε που οι ηγέτες της Δύσης συναγωνίζονταν ποιος θα τον πρωτοκαλέσει για επίσημη επίσκεψη στη χώρα του και χαριεντίζονταν μαζί του, εκτιμώντας τον αντικομμουνισμό του και βέβαια την προσήλωσή του στον «οικονομικό μετασχηματισμό» της Ρωσίας. Είχαν άλλωστε ποντάρει πολλά στη «φιλελευθεροποίηση» της ρωσικής οικονομίας, διεκδικώντας μερτικό από τον πλούτο του σοβιετικού λαού που οικειοποιήθηκαν μια χούφτα παράσιτα μετά τις ανατροπές, αναδεικνύοντας βέβαια και το ανάλογο πολιτικό προσωπικό, όπως ήταν και ο Πούτιν. Χαρακτηριστική είναι η στάση των Αμερικανών Προέδρων απέναντι στον αναδυόμενο τότε αστέρα της ρωσικής πολιτικής. «Κοίταξα τον άντρα στα μάτια. Τον βρήκα πολύ ευθύ και έμπιστο (...) Κατάφερα να πάρω μια αίσθηση της ψυχής του», δήλωνε ο Μπους τον Ιούνη του 2001. «Ο Πρόεδρος Γέλτσιν οδήγησε τη Ρωσία στην ελευθερία. Υπό τον Πρόεδρο Πούτιν η Ρωσία έχει την ευκαιρία να οικοδομήσει ευημερία και δύναμη, διαφυλάσσοντας παράλληλα το κράτος δικαίου», έλεγε ο Κλίντον το 2000, συμπληρώνοντας ότι «ο Πούτιν έχει εκφράσει μια γνήσια δέσμευση για οικονομική μεταρρύθμιση». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι ο Πούτιν, τον οποίο σήμερα παρουσιάζουν ως «σφαγέα» και «παρία της δημοκρατίας», είναι 100% «δικός τους». Για την ακρίβεια είναι ένας απ' αυτούς, όσο κι αν προσπαθούν να χαράξουν κάλπικες γραμμές με την καπιταλιστική Ρωσία για να δικαιολογήσουν τα δικά τους εγκλήματα και τη σύνθλιψη των λαών στις μυλόπετρες των ανταγωνισμών τους.

Στην αρχή είχαμε να κάνουμε με «στρεβλώσεις» που θα αντιμετωπίζονταν με την «τεχνογνωσία» της ΕΕ. Στη συνέχεια ήταν «παροδικές» και «αναμενόμενες» αυξήσεις από την «επανεκκίνηση» της οικονομίας μετά τα lockdown. Μετά παρουσιάστηκαν λίγο - πολύ ως «ακραία καιρικά φαινόμενα» και πλέον φορτώθηκαν στον πόλεμο. Ο λόγος για το «ράλι» των τιμών της Ενέργειας και ιδιαίτερα του ρεύματος. Ο λαός ακούει εδώ και χρόνια ένα κάρο δικαιολογίες που συσκοτίζουν την πραγματική αιτία για το γεγονός ότι οι λογαριασμοί «ηλεκτρίζουν» όταν ανοίγονται, αλλά ο υπουργός Ενέργειας αυτήν τη φορά το «τερμάτισε»: «Οι αγορές δεν λειτουργούν σύμφωνα με τη λογική», είπε σε συνέντευξή του, προσθέτοντας πως αυτές είναι «εκτός ελέγχου, γιατί ενώ αυξήθηκε η προσφορά, οι τιμές ανεβαίνουν» και πλέον είναι ζήτημα ευρωπαϊκών παρεμβάσεων να συγκρατηθούν. Το ακούσαμε και αυτό... Οι «αγορές», αφού εμφάνισαν «αρρυθμίες», τώρα τρελάθηκαν και χρειάζονται «ηρεμιστικά» από την ΕΕ! Σαν να μην υπήρξαν ποτέ οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, που υλοποίησαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, για την «απελευθέρωση» της αγοράς του ρεύματος, την απολιγνιτοποίηση, την «πράσινη» μετάβαση, τα χρηματιστήρια της Ενέργειας. Αυτά διαμορφώνουν τη σημερινή εικόνα των αγορών, που όπως όλα δείχνουν, καμιά «αρρυθμία» δεν έχουν. Αντίθετα, δουλεύουν ρολόι, για να θησαυρίζουν μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι, βυθίζοντας τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια.

1822 Με τη βοήθεια επαναστατών από τη Σάμο, η Χίος εξεγείρεται κατά της οθωμανικής κυριαρχίας.

1923 Το επίτακτο ναυαγοσωστικό «Αλέξανδρος Ζ» βυθίζεται λόγω θαλασσοταραχής κοντά στην Ψυττάλεια, με αποτέλεσμα να πνιγούν 297 άτομα, στην πλειοψηφία τους ναύτες.

1935 Η ναζιστική Γερμανία προετοιμάζεται πυρετωδώς για το νέο ιμπεριαλιστικό μοίρασμα του κόσμου. Σαν σήμερα ο Χέρμαν Γκέρινγκ ανακοινώνει επισήμως τη δημιουργία της γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας, της «Λουφτβάφε».

1938 Το Αυστριακό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα πραγματοποιεί πραξικόπημα, τα γερμανικά στρατεύματα περνούν ανενόχλητα τα σύνορα και την επόμενη μέρα (12/3) η Αυστρία προσαρτάται στο Γ' Ράιχ.

1944 Πάνω από επτακόσιες γυναίκες από την περιοχή των Τρικάλων μαζεύονται στο χωριό Ζούλιανη, για να κατέβουν στην πόλη και να διαμαρτυρηθούν για την επιστράτευση που σχεδίαζαν οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί τις συλλαμβάνουν και τις κλείνουν στη φυλακή για δύο μέρες. Υστερα από γενικό ξεσηκωμό της περιοχής, οι κατακτητές τις άφησαν ελεύθερες.

1955 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος βιολόγος, φαρμακολόγος και βοτανολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ.

1956 Συνέρχεται στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ (11-12/3/1956), που συγκλήθηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής των έξι ΚΚ (ΕΣΣΔ, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας) η οποία συγκροτήθηκε στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Η παρέμβαση της Επιτροπής οδήγησε στη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του Κόμματος. Η 6η Πλατιά Ολομέλεια καθαίρεσε τον Νίκο Ζαχαριάδη από ΓΓ της ΚΕ και από το ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.

1965 Κοινοποιείται στα σχολεία η αντικομμουνιστική εγκύκλιος 1010 της κυβέρνησης της Ενωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Η εγκύκλιος είχε ως στόχο το τσάκισμα του μαθητικού κινήματος.

1978 Πεθαίνει η τραγουδίστρια και ηθοποιός Σοφία Βέμπο.

1997 Μετά την ένοπλη εξέγερση που συντάραξε ολόκληρη την Αλβανία και την παραίτηση της κυβέρνησης, ο Σαλί Μπερίσα ορίζει νέο πρωθυπουργό. Αναλαμβάνει ο προερχόμενος από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπασκίμ Φίνο.

2004 Πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαδρίτης προκαλεί τον θάνατο 191 ανθρώπων, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 1.400.

2011 Εγκέλαδος 9 Ρίχτερ χτυπάει την Ιαπωνία και προκαλεί μεγάλο τσουνάμι. Επίσημος απολογισμός: 15.365 νεκροί, 5.363 τραυματίες, 8.206 αγνοούμενοι και πάνω από 300.000 άστεγοι λόγω ραδιενεργού μόλυνσης κατοικημένων ζωνών γύρω από το πυρηνικό συγκρότημα στη Φουκουσίμα.