Ολοι αυτοί που σήμερα καταγγέλλουν τον «αυταρχισμό» και την «απολυταρχία» του Πούτιν, για να ξελασπώσουν τα δικά τους εγκλήματα σε βάρος των λαών, είναι οι ίδιοι που πανηγύριζαν όταν ένας «φιλελεύθερος» και «δημοκράτης» αναλάμβανε την πρωθυπουργία της Ρωσίας τον Αύγουστο του 1999, κατ' επιλογή του τότε Προέδρου Γιέλτσιν, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ, σε ανοιχτή γραμμή με τον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό. Λίγους μήνες μετά, ο Πούτιν διορίστηκε και στη συνέχεια εξελέγη Πρόεδρος της Ρωσίας. Οπως διηγείται ένας από τους στενότερους συμβούλους του Γέλτσιν σε συνέντευξή του στο BBC, ο τότε Πρόεδρος της Ρωσίας «είχε αρκετούς υποψήφιους στο μυαλό του, όπως τον Μπόρις Νεμτσόφ, τον Σεργκέι Στεπάσιν και τον Νικολάι Αξενένκο. Σε κάποια στιγμή ο Γέλτσιν με ρώτησε: Τι πιστεύεις για τον Πούτιν; Απάντησα: Νομίζω ότι είναι ένας εξαιρετικός υποψήφιος. Πιστεύω ότι θα πρέπει να τον λάβεις υπόψη. Είναι ξεκάθαρο από τον τρόπο που κάνει τη δουλειά του ότι είναι έτοιμος για πιο δύσκολες εργασίες (...) Το γεγονός ότι ήταν πρώην πράκτορας της KGB δεν σήμαινε τίποτα. Ο Πούτιν είχε αποδειχθεί ένας φιλελεύθερος και δημοκράτης, ο οποίος ήθελε να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις της αγοράς».