Σάββατο 18 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μας αφορά όλους

Στις αρχές του καλοκαιριού και για την ακρίβεια στα μέσα του Ιούνη, στη Συνδιάσκεψη του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας συζητήθηκε εκτενώς το θέμα των «διακρίσεων» μεταξύ ανδρών και γυναικών στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Οι κυβερνητικές και εργοδοτικές οργανώσεις πολλών κρατών και από την Ευρώπη, πίστεψαν πως ήρθε η ώρα του «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» με τα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα και ενεργοποίησαν τον μηχανισμό σύνθλιψής τους. Ισχυρίζονται ότι η ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα - που σκοπό έχει την απάλειψη των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών - «τραυματίζεται» από διατάξεις... που διαφοροποιούν τις γυναίκες από τους άνδρες στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης! Στη βάση αυτού του ψεύδους πολεμούν με λύσσα αυτές τις «διακρίσεις», έτσι ώστε να διαμορφώσουν μια κοινή, όμοια και θλιβερή μοίρα για άνδρες και γυναίκες. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, πρωτοπόρα, εξέδωσε αρκετά νωρίτερα σχετικές οδηγίες τις οποίες ενσωματώνει τώρα η κυβέρνηση στην ελληνική νομοθεσία. Οδηγίες που με βάση τους σημερινούς ισχυρισμούς δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ότι μπορεί να μείνουν αλώβητα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και συνακόλουθα των ανδρών.

Τόσο οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, έχουν στο στόχαστρο της πολιτικής τους τις ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, την αρχή εκείνη σύμφωνα με την οποία η γυναίκα χρίζει μεγαλύτερης βοήθειας, σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης των αυξημένων ευθυνών της, του δισυπόστατου ρόλου της ως μητέρας και εργαζόμενης, της επαγγελματικής και κοινωνικής υποτίμησής της σε πολλές περιπτώσεις με γραπτούς και άγραφους νόμους. Οι κυβερνήσεις αυτές - και η ελληνική - επιχειρούν μια τεράστια οσπισθοδρόμηση και όπως κάνουν συχνά, επικαλούνται γι' αυτή το «συμφέρον» των θυμάτων! Εξάλλου, ήδη στην Ελλάδα οι νεοασφαλιζόμενοι από το 1993 και μετά, συνταξιοδοτούνται ανεξαρτήτου φύλου με τα ίδια όρια ηλικίας, μέσω μιας εξίσωσης που στέρησε από τις γυναίκες μια πολύτιμη πενταετία - τουλάχιστον - ανάπαυσης. Αυτή είναι και μια ισχυρή απόδειξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης, η οποία προς το παρόν αναλώνεται στην υποβάθμιση της ρύθμισης που επέβαλε μέσω του Προεδρικού Διατάγματος για την «ίση μεταχείριση» ανδρών και γυναικών. Στο ίδιο «μήκος κύματος» κινούνται εξάλλου και οι κυβερνητικές προτάσεις που κατατέθηκαν λίγους μήνες πριν για την αντιδραστική αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών είναι μια δηλωμένη επιλογή της κυβέρνησης, αναπόσπαστο τμήμα της αντιασφαλιστικής πολιτικής της, την οποία δεν αναίρεσε ούτε για μια στιγμή, ούτε στο ελάχιστο.

Ομως επειδή η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, τα υπόλοιπα ευρωλάγνα πολιτικά κόμματα, αλλά και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, φοβούνται τους εργαζόμενους και την οργή τους, φροντίζουν για τη σιωπηρή υλοποίηση της αντιασφαλιστικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά μετέθεσαν τις επίσημες διεργασίες για το Σεπτέμβρη και πρόσφατα, επιδίωξαν να υποβαθμίσουν τη σημασία της ρύθμισης που απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι σαθρά. Δηλώνει ότι το Προεδρικό Διάταγμα αφορά μόνο τα «συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης» και ενώ δεν καθορίζει ποια είναι αυτά, ανεπίσημα καθησυχάζει ότι δεν πρόκειται για το ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Είναι όμως η ίδια η αρχή της ισότητας, την οποία τόσο βάναυσα διαστρεβλώνουν, η οποία δεν μπορεί να «ανεχθεί» μια κατηγορία ασφαλισμένων να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από μια άλλη. Εκ των πραγμάτων, ακόμη και αν το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι πραγματικό - που δεν είναι - η ρύθμιση αυτή θα πάρει συνολικό χαρακτήρα. Γι' αυτό και τον πρώτο λόγο τον έχουν τώρα οι εργαζόμενοι.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

«Η Ελλάδα εάλω» από το ΝΑΤΟ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αλήθεια, ποιος θα το περίμενε;». Με τη φράση αυτή ξεκινάει το ρεπορτάζ του επίσημου περιοδικού του υπουργείου Εθνικής Αμυνας «Η ΘΗΤΕΙΑ», όπου σε έξι σελίδες παρουσιάζεται ο μετασχηματισμός του Γ΄ Σώματος Στρατού, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, «σε έναν υπερσύγχρονο σχηματισμό, λειτουργώντας σε δύο επίπεδα: Ως πολυεθνικό στρατηγείο δυνάμεων χαμηλότερης ετοιμότητας και ως στρατηγείο που θα έχει την ευθύνη και το συντονισμό για όλες τις ειρηνευτικές αποστολές της Ελλάδας».

Η φράση, όμως, «αλήθεια, ποιος θα το περίμενε;» δεν έχει να κάνει με την κατάντια αυτή του πλήρους εξανδραποδισμού και της υποδούλωσης των Ενόπλων Δυνάμεων και συνολικά της Ελλάδας, από τη ΝΑΤΟική νέα τάξη, αλλά, στο εν λόγω έντυπο, λειτουργεί ως επιφώνημα θαυμασμού για το... μεγάλο επίτευγμα της άνευ όρων παράδοσης της χώρας, της διάλυσης των Ενόπλων Δυνάμεων υπέρ του ΝΑΤΟικού μετασχηματισμού τους και της μετατροπής των ελληνικών εδαφών σε πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Συγκεκριμένα το περιοδικό γράφει: «Αλήθεια, ποιος θα το περίμενε; Από τις μάχες της Ελασσόνας και του Σαρανταπόρου, στις σύγχρονες ειρηνευτικές αποστολές στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, από τις πρώτες απόπειρες συγκρότησης ενός σύγχρονου αξιόμαχου στρατού στην αυγή του 21ου αιώνα, στο μετασχηματισμό σε ένα υπερσύγχρονο πολυεθνικό στρατηγείο που θα διαχειρίζεται υπερεθνικές κρίσεις σήμερα». Και ο επικήδειος της εθνικής ανεξαρτησίας συνεχίζεται με ιστορικές αναφορές: «Είναι η ιστορία του Γ΄ Σώματος Στρατού, ενός από τα πλέον ένδοξα οργανωμένα τμήματα του στρατού μας, που διανύοντας μια πορεία 90 περίπου χρόνων από τη μέρα της ίδρυσής του φθάνει σήμερα η μέρα για το μετασχηματισμό του σε ένα σύνθετο στρατηγείο, που θα έχει ως κύρια αποστολή του τη διαχείριση υπερεθνικών κρίσεων».

Αλήθεια, ποιος θα την περίμενε αυτή την κατάντια; Πάντα, όμως, οι κάθε λογής υποτελείς εμφάνιζαν τις πράξεις τους ως προσφορά προς την πατρίδα και το έθνος...

Διότι δεν περιελήφθη...

Στην προσπάθεια που κάνουν οι άνθρωποι της «Αυγής» και του ΣΥΝ να ισορροπήσουν σε πολλές... βάρκες, προβάλλουν απίθανες εκδοχές, ακόμα και όταν φαίνεται πως δεν αντιδρούν σε κάποιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Τελευταίο παράδειγμα οι τρεις 48ωρες απεργίες που αρχίζουν από σήμερα στα «Ελληνικά Πετρέλαια». Οι κινητοποιήσεις -διατείνεται στο χτεσινό πρωτοσέλιδό της η «Αυγή» - «προκαλούνται» από την «αιφνιδιαστική κυβερνητική απόφαση για την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ». Και όπως εξηγεί, το αιφνιδιαστικό της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση «δεν περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις» της κυβέρνησης.

Αυτή είναι αριστερή αντίληψη. Αυτή είναι στήριξη των αγώνων των εργαζομένων. Εντοπίζεις ότι μια αντιλαϊκή απόφαση δεν περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις, τη χαρακτηρίζεις αιφνιδιαστική και δείχνεις πως στηρίζεις την κινητοποίηση των εργαζομένων. Σε όλες τις άλλες κυβερνητικές επιλογές δίνεις άφεση αμαρτιών. Αρκεί, να περιλαμβάνονται στις προγραμματικές δηλώσεις.

... για να μη σπάσουν τα αυγά

Είναι κι αυτός ένας τρόπος να μην... σπάσεις τ' αυγά. Στις προγραμματικές δηλώσεις, βέβαια, δεν προβλέπεται ούτε το ξεπούλημα των ναυπηγείων, ούτε η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ πέραν του 49%, ούτε η παραχώρηση των λιμανιών σε ιδιώτες, ούτε το χάρισμα της περιουσίας του ΕΟΤ στο κεφάλαιο, ούτε, ούτε, ούτε. Εκείνο όμως που διατυπώνεται με απόλυτη καθαρότητα, αλλά στην «Αυγή» παριστάνουν πως δεν το βλέπουν, είναι η σαφής διακήρυξη των προγραμματικών δηλώσεων ότι η «στρατηγική της εθνικής ανταγωνιστικότητας» θα εξασφαλιστεί «μέσω των διαρθρωτικών αλλαγών» και «ιδίως με την απελευθέρωση της αγοράς των τηλεπικοινωνιών και της ηλεκτρικής ενέργειας, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων».

Αυτό, για όσους θέλουν να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν, περιλαμβάνει και το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ και όλες τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν αναφέρονται ονομαστικά. Είναι σίγουρο πως στην «Αυγή» ουδείς τα 'χει χαμένα. Απλά όταν επιδιώκεις να δείξεις ότι στηρίζεις μια κινητοποίηση, τη στιγμή που πλειοδοτείς στην εφαρμοζόμενη πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, το αποτέλεσμα είναι να χάνεις τ' αυγά και τα πασχάλια...

Κερδοφόροι τομείς

Η μία μετά την άλλη οι τράπεζες, που ανακοινώνουν την πορεία των φετινών κερδών τους, κάνουν δύο διευκρινίσεις οι οποίες είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Αναλύουν στους ενδιαφερόμενους, ότι εξακολουθούν να παρουσιάζουν υψηλή κερδοφορία παρά τις «ουσιαστικές απώλειες από την αρνητική πορεία του Χρηματιστηρίου», τις οποίες αντισταθμίζουν από την ανάπτυξη των εργασιών σε «τομείς υψηλότερης κερδοφορίας».

Με δυο λόγια: Τα προηγούμενα χρόνια οι τραπεζίτες κέρδιζαν σε βάρος των πελατών τους μέσα από τον απίστευτο τζόγο που είχαν στήσει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Τώρα, που καταβρόχθισαν τις οικονομίες των επίδοξων «επενδυτών» και η Σοφοκλέους πάει κατά διαόλου, οι τράπεζες κερδίζουν και πάλι σε βάρος των πελατών τους, αξιοποιώντας την έλλειψη ρευστότητας του απλού κόσμου. Γιατί, όπως εξηγεί ανακοίνωση της Τράπεζας Πειραιώς, «τομείς υψηλότερης κερδοφορίας» είναι «τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά δάνεια». Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι είναι οι τραπεζίτες και χαμένοι όλοι εμείς...

Η κοροϊδία

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να ...σταματήσουν να μας κοροϊδεύουν με το Ασφαλιστικό; Τέλος πάντων, αν ...ντρέπονται τόσο πολύ για τις πολιτικές τους απόψεις σχετικά με το θέμα οι κυβερνώντες, δεν έχουν παρά να τις εγκαταλείψουν.

Αλλιώς δε γίνεται από τη μια ο υπουργός Εργασίας να μας λέει ότι «δεν τρέχει τίποτε» και οι εκτιμήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας να αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας περί εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών. Προς τα πάνω φυσικά...

Το γνωρίζαμε ότι η κυβέρνηση δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει ένα ακόμα όπλο της στην προσπάθειά της να επιβάλει την «ασφαλιστική της μεταρρύθμιση», αλλά ας μην υποτιμά και τη νοημοσύνη μας.

Εκτός πια αν ...αναζητείται επειγόντως άλλοθι για κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, προκειμένου να συμφωνήσουν σε όλα αυτά και η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να αποτελέσει τη βάση των επιχειρημάτων περί ...μονόδρομου.

Παρεμπιπτόντως είδατε τίποτε σχετικά με το ασφαλιστικό στα χτεσινά τηλεοπτικά δελτία; Φυσικά, όχι. Οταν υπάρχουν σοβαρά θέματα όπως το πού πέρασε τις διακοπές της η Αθηνά Ωνάση, πού καιρός για τέτοια...

ΜΑΛΙΣΤΑ τελειώνουν τις διακοπές τους και ο Σημίτης και ο Καραμανλής και τώρα ετοιμάζονται για τη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης, ο μεν πρώτος για να εξαγγείλλει ...«κοινωνικές παροχές» και ο δεύτερος για να απαντήσει.

Εν ολίγοις, εξαρχής παραδέχονται αμφότεροι πως ό,τι γίνει από το βήμα της ΔΕΘ θα είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι και σε τίποτε δεν πρόκειται να αφορούν όλα αυτά την εφαρμοζόμενη πολιτική. Αλλωστε επ' αυτής δεν υπάρχει διαφωνία.

Μια φορά, όπως μαθαίνουμε, τα επιτελεία και των δυο κομμάτων βρίσκονται ...υπ' ατμόν. Αν μη τι άλλο και οι δυο τους θα πάνε ...διαβασμένοι.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δίχως λέξεις παρηγοριάς

Ετσι, λοιπόν; Ούτε γάτα, ούτε ζημιά; Η εταιρία έσπευσε να ανακοινώσει ότι θα αποκαταστήσει τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του ναύτη Γιάννη Καρρά, που μάταια περίμεναν προχτές το βράδυ τον πατέρα τους στο σπίτι. Το υπουργείο των εφοπλιστών έσπευσε να υπογραμμίσει ότι ευθύνη για τον έλεγχο του πλοίου είχαν οι Γάλλοι. Οι Γάλλοι έσπευσαν να ενημερώσουν πως στις προδιαγραφές που έχουν δώσει για το πλοίο αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη δέστρα του κάβου δεν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί σαν πρωτεύον εργαλείο πρόσδεσης. Οι εκπρόσωποι της Ενωσης Ναυτών ούτε που πήραν χαμπάρι τι έγινε και δεν εμφανίστηκαν καν στο λιμάνι. Οι επιβάτες, οι ανύποπτοι της υπόθεσης, ανέβηκαν κανονικά στο πλοίο και ταξίδεψαν στον προορισμό τους. Κι όμως τα δυο ταξικά συνδικάτα του χώρου, η ΠΕΜΕΝ και ο «Στέφενσων», επιμένουν: Θα υπάρξουν κι άλλα θύματα. Το πλοίο πρέπει να ακινητοποιηθεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Δυστυχώς, δε θα είναι και η τελευταία. Οσο ο χαμός ενός εργάτη δε συγκλονίζει τόσο που να αντιμετωπίζεται σαν ένα έγκλημα που πρέπει να είναι και το τελευταίο και με μια τέτοια απαιτητικότητα να αξιώνεται η άμεση εφαρμογή μέτρων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στις σύγχρονες γαλέρες, όσο, δηλαδή, δε θα έχουμε επανακατακτήσει τη δύναμη να επιβάλουμε με τη γροθιά στο τραπέζι, και όχι μόνο εκεί, τις λύσεις που απαιτούνται, τόσο «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» θα μετράμε φέρετρα.

Ο χαμός του ναύτη Γιάννη Καρρά δεν είναι ένα τυχαίο «εργατικό ατύχημα». Είναι καραμπινάτο έγκλημα, που προαναγγέλλει χωρίς περιστροφές τα επόμενα. Με θύματα, βεβαίως, όχι αυτούς που στις αναπαυτικές πολυθρόνες της ακτής Μιαούλη μετράνε δολάρια. Η ταχύτητα με την οποία έσπευσαν όλοι μαζί οι αρμόδιοι κρατικοί λειτουργοί να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη συνέχιση των δρομολογίων του πλοίου δε δείχνει μόνο το εύρος της συνενοχής. Είναι αποκαλυπτική και των συσχετισμών στη σημερινή ταξική αντιπαράθεση. Από τη μια όλοι αυτοί: Απ' τον παπά που ζητά απ' το θεό να συγχωρεθεί το θύμα, λες κι έφταιγε που έχασε τη ζωή του στο μεροκάματο, ως τον υπουργό των εφοπλιστών, που δε θα διστάσει αύριο να υμνήσει για μία ακόμα φορά το δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών. Κι απ' την άλλη, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, μόνοι τους. Να νιώθουν τη θηλιά να σφίγγει καθημερινά. Μόνοι, αλλά όχι άοπλοι.

Ας κρατάμε καθαρό πάντα ένα: Το μέλλον ανήκει στους παραγωγούς του. Ας αρχίσουμε από έναν στοιχειώδη επανεξοπλισμό της τάξης μας. Τα τέσσερα παιδιά του Γιάννη πρέπει να μάθουν πως το χέρι του εφοπλιστή που εμφανίζεται ως φιλάνθρωπο είναι το χέρι του φονιά. Τα παιδιά του Γιάννη, τα παιδιά του κάθε εργάτη πρέπει να μάθουν πως ο κάθε «γαλονάς» που τους εκφράζει τη συμπάθειά του δεν είναι άλλος από αυτόν που συγκαλύπτει το έγκλημα. Τα παιδιά του Γιάννη, τα παιδιά μας, πρέπει - επιβάλλεται να γνωρίζουν πως κι ο δικός τους χαμός είναι προδιαγεγραμμένος, αν τώρα που είναι νωρίς δε μάθουν πως στο πρώτο σκαμπίλι δε γυρνάς το μάγουλο...

Συνοριοφύλακες στη... Λάρισα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Από το 1897 και εντεύθεν τα σύνορα της χώρας μας «μετακινήθηκαν» από τη Μελούνα της Ελασσόνας. Φαίνεται, όμως, ότι αυτή η «αλλαγή συνόρων» δεν έγινε ακόμα αντιληπτή από την κυβέρνηση, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η απόφασή της να προσλάβει 170 άτομα, τα οποία θα δραστηριοποιηθούν ως... συνοριοφύλακες στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στην Ελασσόνα, στα Τέμπη και στην Καρδίτσα! «Δουλιά» των προσληφθέντων συνοριοφυλάκων θα είναι να κυνηγούν παντού - σε συνεργασία με την αστυνομία - τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην περιοχή, κάτι, δηλαδή, σαν τη «δουλιά» που έκαναν οι «κυνηγοί επικηρυγμένων» στο αμερικανικό «Φαρ Ουέστ». Αλλά, αν και όποτε χρειαστεί, οι «συνοριοφύλακες της Κεντρικής Ελλάδας» μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλες «δουλιές». Ας μην ξεχνούμε, άλλωστε, ότι στη Λάρισα εδρεύει και λειτουργεί το στρατηγείο του ΝΑΤΟ, που χρειάζεται ειδική «φύλαξη» και «προστασία», καθότι «κινδυνεύει» από τον «εχθρό - λαό», ενώ, γενικότερα στη Θεσσαλία έχει αναπτυχθεί, τα τελευταία χρόνια, μαζικό λαϊκό κίνημα, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται και τόσο εύκολα μόνο από τις υπάρχουσες δυνάμεις της αστυνομίας...

Γερμανικό «τρικ», η μείωση τελών στα Σπάτα;

Το ενδεχόμενο να μειώσουν τα υπέρογκα τέλη που επέβαλαν οι ίδιοι, αναμένεται να εξετάσουν τον ερχόμενο μήνα οι Γερμανοί ιδιοκτήτες του αεροδρομίου Σπάτων. Και μη σπεύσει να σκεφτεί κανείς ότι νοιάζονται το επιβατικό κοινό, το οποίο από την έναρξη λειτουργίας του πανάκριβου ιδιωτικού αεροδρομίου «σηκώνει» ουσιαστικά το βάρος, καταβάλλοντας ακριβότερο εισιτήριο, καθώς οι αεροπορικές εταιρίες για να μην επιβαρυνθούν οι ίδιες το κόστος των υπέρογκων τελών, φρόντισαν να αυξήσουν τις τιμές των εισιτηρίων! Απλά, οι Γερμανοί, βλέποντας τώρα ότι καθημερινά χάνουν «πελατεία», ακριβώς λόγω των υπέρογκων τελών, εξετάζουν το ενδεχόμενο μικρής μείωσής τους τη χειμερινή περίοδο που η επιβατική κίνηση περιορίζεται. Ωστόσο, πολλοί κάνουν λόγο για «τρικ» των Γερμανών, υποστηρίζοντας ότι τα αερολιμενικά τέλη θα «απογειωθούν» εκ νέου με την έναρξη της επόμενης θερινής περιόδου.

Υπενθυμίζεται ότι το ιδιωτικό αεροδρόμιο Σπάτων, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε ακριβότερων αεροδρομίων στον κόσμο!

«Κακοποιός χώρα»...

Οσοι κατηγορούν τους Ελληνες για «άκρατο, ανώφελο κι επικίνδυνο, για τα συμφέροντα της χώρας μας, αντιαμερικανισμό» - βεβαίως, καύχημα των Ελλήνων η ομόθυμη, «πλην Λακεδαιμονίων», αντίθεση του λαού μας στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό - θα πρέπει να συμπεριλάβουν στους κατηγορούμενους κι άλλους λαούς της Ευρώπης. Διότι, όπως δείχνει σχετική σφυγμομέτρηση, και οι λαοί της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας - σε ποσοστό πάνω από 75% - αντιτίθενται στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Η αντίθεση αυτή εκφράζεται στο πρόσωπο του Προέδρου Μπους, όμως αφορά γενικότερα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, αν ληφθεί υπόψη ότι ο νέος Πρόεδρος ανέλαβε μόλις πριν λίγο καιρό κι ακολουθεί, εν πολλοίς, την πολιτική του προκατόχου του, Μπιλ Κλίντον. Βεβαίως, η απόφαση του Μπους να προχωρήσει σε «νέο πόλεμο των άστρων» δημιούργησε πρόσθετες αντιδράσεις στους λαούς της Ευρώπης, αλλά πάντα οι ΗΠΑ ήταν η «πρώτη κακοποιός χώρα», ακριβώς επειδή είναι η ηγέτιδα χώρα του ιμπεριαλισμού.

Το γεγονός, λοιπόν, ότι στην Ελλάδα ο «αντιαμερικανισμός» λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις δεν οφείλεται ούτε στην «οπισθοδρομικότητα», ούτε στο «κόμπλεξ» του λαού μας - όπως υποστηρίζουν κάτι «τύποι», τύπου Πρετεντέρη και Σωμερίτη - αλλά στην επίγνωση, και εξ ιδίας πείρας, των Ελλήνων, του ρόλου που παίζουν οι ΗΠΑ στην περιοχή μας και του χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού.

«Συγκυρίες» κερδών!

Καλά που η ενίσχυση της ισοτιμίας του ευρώ απέναντι στο δολάριο τις τελευταίες μέρες θα οδηγούσε σε μείωση των τιμών των καυσίμων! Γι' αυτό αυξήθηκαν και πάλι αυτή τη βδομάδα οι τιμές των βενζινών πάνω από τρεις δραχμές το λίτρο. Δηλαδή, εάν δεν αναμενόταν μείωση τι θα γινόταν; `Η μήπως, απλώς, αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά ότι πάνω από τις ισοτιμίες και τις «διεθνείς συγκυρίες» τίθενται τα κέρδη των πολυεθνικών του πετρελαίου και είναι αυτός ο καθοριστικός παράγοντας για τη διαμόρφωση των τιμών;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ