Τετάρτη 3 Οχτώβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «εθνική ζημιά» των διαδηλώσεων

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν δεν ξέρετε ότι οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις του λαού μας προκαλούν...«εθνική ζημιά», διαβάστε την εισαγωγή από χτεσινό ρεπορτάζ της Ειρήνης Καρανασοπούλου στα «Νέα»: «Η ομάδα των Αμερικανών επενδυτών που επρόκειτο να ταξιδεύσει στην Ελλάδα τα είχε όλα κανονισμένα: εισιτήρια, ξενοδοχεία, καταλόγους με projects που τους ενδιέφεραν, ραντεβού με τον Νίκο Χριστοδουλάκη (σ.σ. αυτό και αν είναι άθλος...) και άλλους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες στην Αθήνα... Μόνο που δύο ημέρες πριν από την αναχώρηση είδαν, μαζί με εκατομμύρια άλλους Αμερικανούς πολίτες, εικόνες από τις "αντιαμερικανικές διαδηλώσεις" στην ελληνική πρωτεύουσα. Και το ταξίδι ακυρώθηκε».

Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για «δηλητηριασμένη» και εμπαθή γραφίδα. Πρώτον, γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι αμερικανικές εταιρίες και πολυεθνικές «έκοψαν» γενικά τα ταξίδια των στελεχών τους στο εξωτερικό. Δεύτερον, γιατί διαδηλώσεις πάντα γίνονταν στην Ελλάδα (όπως και στην Αμερική...), αλλά «οι μπίζνες συνεχίζονταν». Τρίτον, γιατί ποτέ κανείς Αμερικανός επιχειρηματίας ή πολίτης δεν έπαθε τίποτα από τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις του λαού μας, αλλά πολλά έπαθε αυτός ο λαός από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ. Η συντάκτρια αξίζει πάντως τα εύσημα της πρεσβείας, τουλάχιστον για την ευπιστία της.

Λογοκρισία

Ακόμα και τη λογοκρισία των Μέσων Ενημέρωσης αξίωσαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες από την κυβέρνηση, όταν κρίνεται πως τα όσα γράφουν ή δείχνουν, διαταράσσουν την εικόνα της χώρας, στους πιθανούς πελάτες τους στο εξωτερικό, με κίνδυνο να τους... χαλάσουν τις δουλιές.

Η αξίωση προβλήθηκε προσωπικά στον υπουργό Ανάπτυξης, κατά τη διάρκεια γεύματος που παρέθεσαν μεγαλοξενοδόχοι και άλλοι επιχειρηματίες του χώρου στον Ν. Χριστοδουλάκη. Πάντως, οι εκπρόσωποι του μεγάλου τουριστικού, και όχι μόνο, κεφαλαίου μπορούν να νιώθουν ότι σε κάθε περίπτωση έχουν την κυβέρνηση στο πλευρό τους, αφού μαζί με τους εταίρους της στην ΕΕ, όπως έχει αποδείξει, δουλεύει «πριν απ' αυτούς γι' αυτούς»!

Περί διπόλου...

«Με το νέο πόλεμο της Αμερικής κατά της τρομοκρατίας επιστρέφουμε και πάλι στο δίπολο του Ψυχρού Πολέμου: υπάρχουν οι δυνάμεις που υπερασπίζονται την καθεστηκυία τάξη (status quo powers) και εκείνες που επιθυμούν με τον ένα ή άλλον τρόπο την ανατροπή αυτής της τάξης (antistatus quo powers).

Η μόνη διαφορά είναι ότι το πρώτο στρατόπεδο παρουσιάζεται σε αυτήν την περίπτωση απίστευτα διευρυμένο: όχι μόνο με το ΝΑΤΟ, αλλά και -για πρώτη φορά- με τη στήριξη της Ρωσίας και της Κίνας». Αυτά γράφει ο Αντρέ Φοντέν στην εφημερίδα «Λε Μοντ» και αναδημοσιεύει το χτεσινό «Βήμα».

Και το σημειώνουμε, κυρίως για τους εξής λόγους: Πρώτον, γιατί ο αρθρογράφος επιχειρεί να ταυτίσει όσους αντιστέκονται στην «καθεστηκυία τάξη» -με άλλα λόγια στο σύγχρονο ιμπεριαλισμό- με τους όποιους εγκληματίες - τρομοκράτες, είτε οι τελευταίοι αποτελούν παρακλάδια και παραφυάδες των μυστικών υπηρεσιών της νέας τάξης είτε είναι απελπισμένα και αποφασισμένα να πεθάνουν θύματά της, είτε και τα δυο. Δεύτερον, γιατί το πραγματικό δίπολο «ιμπεριαλισμού και λαών» δεν έλειψε ποτέ από τον πλανήτη μας. Απλώς, κάποιοι είχαν πιστέψει ότι είχε έρθει «το τέλος της Ιστορίας» και τώρα, οι ελπίδες τους διαψεύδονται...

Με τέτοιους... φίλους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΑΙ, ΤΟΥΣ Ταλιμπάν χρειαζόμασταν, για ...να μας «κάψουν» εδώ στην Ευρώπη, όπως διατείνονται ότι απειλούν τα ΜΜΕ των ΗΠΑ και της Βρετανίας! Λες και θέλουμε βοήθεια! Λες και δεν μπορούμε να καούμε ...από τους «συμμάχους» μας.

Ειδικά εδώ στα Βαλκάνια, με τις τόσες βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου που μας έχουν ρίξει οι Αμερικανοί, τι παραπάνω μπορεί να μας κάνει η κάθε «χολιγουντιανής εμπνεύσεως» (υπάρχουσα η όχι) τρομοκρατική οργάνωση με την οποία επιχειρούν να μας τρομάξουν;

Εκτός και πιστεύει κανείς ότι οι επιπτώσεις από το απεμπλουτισμένο ουράνιο σταματούν στα σύνορα Γιουγκοσλαβίας - Ελλάδας, μπροστά στα φυλάκια και τους τελωνειακούς!

ΜΕΓΑΛΟΣ «ΔΑΣΚΑΛΟΣ» της δημοσιογραφίας αυτός ο Λάρι Κινγκ, βρε παιδί μου! Δικαιολόγησε την υποτιθέμενη φήμη του. Ειδικά με αυτό το ρεπορτάζ για την καταπίεση των γυναικών στο Αφγανιστάν χορτάσαμε «αντικειμενικότητα».

Το μεγάλο αίτημα, λέει, των καταπιεζόμενων γυναικών είναι η ...επιστροφή του τέως βασιλιά του Αφγανιστάν και η παροχή «βοήθειας» από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η σύμπτωση με όσα επιδιώκει η κυβέρνηση Μπους είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος!

Και καλά το CNN, τη... δουλιά του κάνει. Ολα τ' άλλα ΜΜΕ, είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες είτε αλλού, δεν έχουν άλλη πηγή πληροφόρησης απ' αυτό; Και πρέπει, τέλος πάντων, να τα αναμεταδίδουν, όπως ακριβώς τους τα δίνουν;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Γιατί, δε λέμε, αυτή είναι η κατάσταση της γυναίκας στο σημερινό Αφγανιστάν. Αλλά οι ευθύνες γι' αυτό βρίσκονται, πρώτα και κύρια, σε όλους όσοι στήριξαν τους κάθε λογής «μουτζαχεντίν» και «Ταλεμπάν» να πάρουν την εξουσία. Δηλαδή, στις ΗΠΑ... `Η κάνουμε λάθος;

Ε, ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ακόμα και τα γκάλοπ των (γνωστής πρακτικής) εταιριών δημοσκοπήσεων το δείχνουν. Ο Ελληνας πολίτης «δε μασάει» από τα ψευτοδιλήμματα και τη λογική είσαι με τις ΗΠΑ ή με τους φανατικούς Ταλιμπάν.

Τι να κάνουμε, βρε παιδί μου, δε μας αρέσει κανενός είδους σκοταδιστής. Είναι ενοχλητικό ίσως για την αμερικανική πρεσβεία, αλλά δυστυχώς - λυπούμαστε... - δε θα μπορέσουμε να τους ικανοποιήσουμε....

Ο λαός δείχνει το δρόμο

Οσο διευρύνεται η αντίσταση του λαού, τόσο κλιμακώνεται η επιχείρηση αποπροσανατολισμού με στόχο την καθυπόταξη του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που μέρα με τη μέρα αναπτύσσεται και δυναμώνει στη χώρα μας. Από ανθρώπους που τη μια δηλώνουν «συμμέτοχοι» και την άλλη «αποχωρούντες και διαφωνούντες». Από ανθρώπους που τελικά αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και κρύβονται πίσω από προσχήματα για να μην αποκαλυφθεί ο φόβος τους να δράσουν και να συγκρουστούν, ο φόβος τους να έρθουν σε ρήξη με το κατεστημένο του πολέμου κατά των λαών.

«Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα χρόνια κοσκινίζει», λέει ο λαός μας και για άλλη μια φορά αποδεικνύεται σοφός. Τα προσχήματα πολλά, όμως χωρίς καμία βάση. Αλλο ένα τέτοιο παράδειγμα αποτέλεσε η «διαφωνία» στελέχους του «κοκκινοπράσινου δικτύου του ΣΥΝ», του Κ. Σταμάτη, καθηγητή του ΑΠΘ, που εκφράζεται δημόσια μέσα από άρθρο στην εφημερίδα «Αυγή» (η οποία το υιοθετεί, αφού το προβάλλει ως κύριο άρθρο από την πρώτη της σελίδα) και σχετίζεται με το χτεσινό αντιπολεμικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, το περιεχόμενό του, και τη σύσκεψη που προηγήθηκε για τη διοργάνωσή του με τη συμμετοχή δεκάδων φορέων και παραγόντων της Θεσσαλονίκης (ανάμεσά τους και του ιδίου).

Ο καθηγητής, φαίνεται λοιπόν πως πήρε θέση και τάχθηκε τελικά με όσους συνειδητά θέλουν να αφήνουν «ηθικά και πολιτικά ανικανοποίητη την αντιπολεμική τους διάθεση». Είναι αυτοί που ανασύρουν από τη φαρέτρα των όπλων πρώτα και κύρια την αντικομμουνιστική πρακτική ως βασικό εργαλείο. Επιχειρούν έτσι να αποδυναμώσουν τη σημασία της πλατύτατης συμμετοχής των φορέων του νομού και να δικαιολογήσουν τη δική τους απουσία.

Επειτα προσπαθούν να πείσουν αναγνώστες, ακροατές, θεατές των συλλογιστικών ακροβατισμών τους πως το κείμενο - πλαίσιο κάτω από το οποίο συσπειρώνονται οι φορείς του νομού και εκδηλώνονται οι αντιπολεμικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα με πρώτο και κύριο αίτημα να μην εμπλακεί η χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, δεν είναι σωστό διότι «κινείται στη φιλοσοφία του ΚΚΕ». Δηλαδή δε χαϊδεύει τον ιμπεριαλισμό και όσους τον υπηρετούν συνειδητά ή ασυνείδητα.

Και όταν - λες και απευθύνονται σε ηλίθιους - λένε «δεν καταδικάζετε απερίφραστα το απίστευτο τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη», οι φορείς και ο λαός έχουν ήδη απαντήσει, καταδικάζοντας τέτοιες ενέργειες και αποκαλύπτοντας τον ένα και μοναδικό αυτουργό, τον ιμπεριαλισμό.

Κάνουν λόγο για «πρωτόγονο και επαρχιωτικό αντι-ιμπεριαλισμό». Δυστυχώς όμως αποκαλύπτεται πως απέχουν πολύ από τα όσα διαδραματίζονται μέσα στην κοινωνία. Διαφορετικά θα γνώριζαν πως το κίνημα ειρήνης υπάρχει από χρόνια και καθημερινά δίνει μάχες ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Θα γνώριζαν πως για να υπάρχει και «διεθνής κλίμακα» θα πρέπει να προϋπάρχει η εθνική αντίδραση.

Ευτυχώς, ο λαός το γνωρίζει και καθημερινά δείχνει το δρόμο, αρνούμενος να υποταχθεί στις σειρήνες της συναίνεσης και της ιδεολογικής τρομοκρατίας.


Αννα ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ

Θα διώκονται όσοι «εκθειάζουν»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στα βασικά μέτρα που περιλαμβάνει το αντιτρομοκρατικό πακέτο που είναι έτοιμο στη Γερμανία (και το οποίο θα «επεκταθεί» στην ΕΕ) περιλαμβάνεται η προσθήκη μιας παραγράφου στον Ποινικό Κώδικα, η οποία επιτρέπει τη δίωξη εκείνων που... εκθειάζουν «τρομοκρατικές» οργανώσεις στο εξωτερικό(!) (έως τώρα προβλέπονταν στο εσωτερικό!). Με άλλα λόγια, όποιος εκφράσει με οποιοδήποτε τρόπο την αλληλεγγύη του υπέρ του αγώνα των Κούρδων, των Παλαιστινίων ή οποιουδήποτε εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, θεωρείται τουλάχιστον συνεργός τρομοκρατών!

Αυτό θα είναι στην πραγματικότητα το νέο τρομοκρατικό πλαίσιο που προβλέπει ο ενιαίος χώρος ασφαλείας της ΕΕ και βέβαια είναι ολοφάνερο ποιους έχει στο στόχαστρο, τους αγώνες των εργαζομένων.

ΥΓ: Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος, παρά τους όποιους φραστικούς λεονταρισμούς περί υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της «διπλής γλώσσας» του ΠΑΣΟΚ, «ψηφίζει» ναι σε όλα. Και μάλιστα όπως δηλώνει (στην κυριακάτικη «Καθημερινή») «θα ήταν εγωιστικό να μην ανεχόμαστε κάποιους περιορισμούς που ωφελούν το κοινωνικό σύνολο και μάλιστα όταν πρόκειται για προσωρινούς περιορισμούς». Ωστε είναι απαράδεκτος εγωισμός να υπερασπίζονται οι λαοί τα δικαιώματα που με αίμα και αγώνες έχουν κατακτήσει;

Καθεστωτική σκλήρυνση

Αν προκύπτει κάτι από τη σκόπιμα θορυβώδη κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ με αφορμή τις δικαστικές διώξεις για την υπόθεση του Κτηματολογίου, αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός, πως οι σκηνοθετημένες εν πολλοίς δικομματικές αυτές κοκορομαχίες χρησιμοποιούνται τόσο για δημιουργία εντυπώσεων, όσο και για να διαχυθούν παντού οι -αδιαμφισβήτητες- ευθύνες που υπάρχουν. Για τα όσα έχουν γίνει και όπως αυτά έγιναν μέχρι τώρα για το Κτηματολόγιο τις εγκληματικές ευθύνες έχει η κυβέρνηση, η οποία βέβαια, ως συνήθως, δεν τις αναλαμβάνει. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ευθύνες που «προσωποποιούνται» στον Κ. Λαλιώτη. Από την άλλη, η ηγεσία της ΝΔ συμπεριφέρεται υποκριτικά, γιατί εξ αρχής συμφωνούσε με την πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης και στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Τώρα, όσον αφορά τα περί «διάκρισης εξουσιών» και τα φληναφήματα του Δ. Ρέππα ότι «κάθε εξουσία είναι αυτόνομη», αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Γεγονός, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη έχει υποστεί μια καθεστωτική σκλήρυνση, κυρίως απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Αρκεί να θυμίσουμε πού γράφει τις δικαστικές αποφάσεις για το οικογενειακό επίδομα, τις μη αρεστές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, κλπ. κλπ.

Διάλεξε το «αφεντικό» σου!

«Θέση» στα στρατόπεδα που διαμορφώνονται στο πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων του τρόμου σπεύδουν να πάρουν αρκετοί από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό. Μάλιστα δε διστάζουν να καλλιεργούν το έδαφος για το νέο «διχασμό», ο οποίος θα γίνει στη βάση: «φίλος των ΗΠΑ» ή «φίλος της ΕΕ». Με άλλα λόγια: «Είμαστε όλοι Αμερικανοί ή είμαστε όλοι, πρώτα, Ευρωπαίοι». Στην πραγματικότητα το δίλημμα που βάζουν ενώπιον του λαού είναι να διαλέξουν ποιο αφεντικό θέλουν να τους καταδυναστεύει και τρομοκρατεί. Αυτό, πάντως, που θέλουν οι «φιλοευρωπαίοι» είναι να αναβαθμίσει η ΕΕ το ρόλο της ως παγκόσμιου χωροφύλακα. Ακρως αποκαλυπτικά τα όσα είπε ο Μιχ. Λιάπης σε πρόσφατη συνέντευξή του. Είπε συγκεκριμένα: «Σήμερα, αντίθετα, καλείται (σσ η ΕΕ) να εμπλακεί περισσότερο στις παγκόσμιες υποθέσεις. Και να αυτονομηθεί πολιτικά και στρατιωτικά. Να αποκτήσει δηλαδή δική της εξωτερική πολιτική και δικές της αποκλειστικά δυνάμεις ασφαλείας. Και γιατί όχι, στην κοινή προσπάθεια με την Αμερική για την πάταξη της τρομοκρατίας να διαπραγματευτεί, με την καλή έννοια του όρου, το διαχωρισμό των ζωνών επιρροής καθεμίας σε παγκόσμια κλίμακα»! Κυνικός, αλλά ειλικρινής.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υποπτο προσχέδιο

Η κυβερνητική συνταγή για την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού δεν είναι άγνωστη. Η «εντός ΟΝΕ» εποχή και η ενσωμάτωση στα δεδομένα της ζώνης του ευρώ προϋποθέτει ότι οι συντάκτες του οφείλουν να κινούνται στη λογική των αναδιαρθρώσεων και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Οπερ μεθερμηνευόμενο, σημαίνει, συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες επιλογές και αντιλαϊκές ρυθμίσεις, για τις κρατικές δαπάνες και τα έσοδα. Τα έσοδα πρέπει πάντα να εξασφαλίζονται από την όλο και μεγαλύτερη οικονομική αφαίμαξη των μόνιμων φοροθυμάτων της δημοσιονομικής πολιτικής, δηλαδή των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων. Στο σκέλος των δαπανών, η ρετσέτα υπαγορεύει τη διεύρυνση της απαράδεκτης πολιτικής, που θέλει τα κονδύλια για τομείς, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Κοινωνική Ασφάλιση κ.ο.κ., σταδιακά να μην καλύπτουν ούτε στοιχειωδώς τις ανάγκες που υπάρχουν για δημόσια υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζονται ...πόροι, που δίνονται με τη μορφή διαφόρων ενισχύσεων στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, στα πλαίσια της ενίσχυσης της περιβόητης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των επενδύσεων.

Ολες οι παραπάνω συνθήκες τηρούνται απαρέγκλιτα και στο κείμενο προϋπολογισμού που ενέκρινε προχτές το υπουργικό συμβούλιο. Το «νέο» της υπόθεσης είναι ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ ενέκρινε προϋπολογισμό, αλλά προσχέδιο προϋπολογισμού, το οποίο, μάλιστα, συνοδεύεται και από ...«εναλλακτικό σενάριο». Οσοι βιάστηκαν να διατυπώσουν τη γνώμη ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα», έχουν απόλυτο δίκιο. Η προσπάθεια της κυβέρνησης, να έχει «λυμένα χέρια» μέχρι την οριστική κατάρτιση του προϋπολογισμού, είναι σαφής. Οπως σαφέστατη είναι και η τάση που εμφανίζεται τις τελευταίες μέρες, για συνεχείς επικλήσεις των επιπτώσεων που θα υπάρχουν στην ελληνική οικονομία από την προοπτική οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ και σε χώρες της Ευρώπης. Μια προοπτική, που, αν και δεν έχει σχεδόν καμιά σχέση, συνδέεται με το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης του Σεπτέμβρη.

Για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι ξεκάθαρο: Οσο πιο δύσκολα θα λέει η κυβέρνηση πως είναι τα πράγματα, τόσο περισσότερο θα κλιμακώνονται οι αντιλαϊκές επιλογές της οικονομικής πολιτικής, όπως απεικονίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό. Οι αρμόδιοι, από την πρώτη κιόλας μέρα, τεστάρουν τις αντοχές και τις ανοχές των εργαζομένων. Αρχισαν με το οικογενειακό επίδομα και προς τους δύο συζύγους, που ενώ θεωρούνταν βέβαιο ότι θα δοθεί, άρχισαν ήδη τα «ήξεις - αφήξεις». Θα ακολουθήσουν τα θέματα της εισοδηματικής πολιτικής, της τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, των κονδυλίων για τα ασφαλιστικά ταμεία και πάει λέγοντας. Το μόνο βέβαιο αυτή τη στιγμή είναι ότι το εύρος του θράσους και της επιθετικότητας των κυβερνώντων ενάντια στα λαϊκά στρώματα θα εξαρτηθεί άμεσα από τη στάση που θα κρατήσουν και τον τρόπο που θα αντιδράσουν απέναντι στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις όλοι όσοι πλήττονται από τις συγκεκριμένες πολιτικές...

Οχι στον Αρη

Φόρα ο Κόσμος

έχει πάρει

και προγκάει

παντού τον Αρη,

του πετάει

πέτρες ξύλα

«φτου - του λέει -

παλιοξεφτίλα»

ο ντουνιάς

όλος τον φτύνει

και υμνεί

την άγια Ειρήνη!

*

Τρέχει ο Αρης

άνω κάτω

και τρυπώνει

μες στο ΝΑΤΟ,

α, εδώ είν'

οι δικοί του,

η ΕΟΚ,

η Αμερική του,

το δικό του σόι

και θρέμμα,

βουτηγμένο

μες στο αίμα!

*

Μέσα τρύπωσε

η λέρα

και προσμένει

να 'ρθει η μέρα

να ματώσει

όλη τη σφαίρα,

μα ο κόσμος

δε θ' αφήσει

τη σφαγή ο αισχρός

ν' αρχίσει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ