ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με τα τρακτέρ «απαντούν» στην πρόκληση...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε «φιέστα» που διοργανώνει, αύριο Κυριακή, η Περιφέρεια Θεσσαλίας θ' ανακοινωθούν από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας - με την παρουσία και υπό την επίβλεψη του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Κ. Λαλιώτη - τα νέα κυβερνητικά μέτρα για τη βαμβακοκαλλιέργεια, που θα ισχύσουν από το 2002.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα «νέα μέτρα» θα κινούνται στην κατεύθυνση των αναγκαστικών στρεμματικών περικοπών και των υποχρεωτικών αμειψισπορών και αγραναπαύσεων, ούτως ώστε να προσαρμοστεί πλήρως η ελληνική βαμβακοκαλλιέργεια στα όρια και στα δεδομένα που επιβάλλει ο νέος, καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ για το βαμβάκι. Κι έχουν το θράσος η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να πάνε στη Θεσσαλία - και, μάλιστα, παραμονή των νομαρχιακών συλλαλητηρίων που πραγματοποιούνται σ' όλη τη χώρα - για να εξαγγείλουν μέτρα που βάζουν «ταφόπετρα» στην ελληνική βαμβακοκαλλιέργεια κι οδηγούν χιλιάδες ακόμα μικρομεσαίους αγρότες στο ξεκλήρισμα. Ε, αυτή η πρόκληση δε θα μείνει αναπάντητη από τους Θεσσαλούς αγρότες. Τη Δευτέρα το πρωί, όταν ο Κ. Λαλιώτης και ο Γ. Δρυς θα βλέπουν τα «κομβόι» των τρακτέρ να μπαίνουν στις πόλεις, θα καταλάβουν πώς απαντούν στις προκλήσεις οι μαχητές της αγροτιάς...

Κακομοιριά...

«Η Επανάσταση που θα ανατρέψει το σάπιο καθεστώς που προσκυνάτε και θα χτίσει τη νέα κοινωνία της ανθρωπιάς και της ειρήνης "θέλει άντρες ατσαλένιους, και δεν πάει με τους κακομοίρηδες"» έγραφε ο Β. Φυτσιλής στα προχθεσινά «Διακριτικά» και δέχτηκε την... ψυχογραφική κριτική της «Αυγής». Και, βέβαια, μαζί με την κριτική στο συνεργάτη μας, μπήκαν «πολλά ερωτηματικά για την ιδεολογία» του «Ρ»...

Δεν πειράζει παιδιά... Σας κατανοούμε. Πάντως, αν δε σας ταιριάζει το προαναφερόμενο μικρό απόφθεγμα του ακαδημαϊκού και ιστορικού Σπ. Μελά - γραμμένο για την έξοδο του Μεσολογγιού - σας παραπέμπουμε στο «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» του Κάλβου. Τα ίδια λέει κι αυτός, όταν δεν υπάρχει αρετή και τόλμη...

Πρωταθλητές στην ακρίβεια

Ενδιαφέροντα τα στοιχεία, που περιέχονται στην ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις τηλεπικοινωνίες. Με βάση τους υπολογισμούς της ΕΕ και τις προσαρμογές τιμών στη μέση αγοραστική δύναμη κάθε χώρας, στην Ελλάδα πληρώνουμε 60 ευρώ, για μια μέση μηνιαία κατανάλωση. Για αντίστοιχη κατανάλωση στην Ιαπωνία πληρώνουν 52 ευρώ, στις ΗΠΑ 44, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 46 ευρώ. Απ' όλο τον κόσμο, μόνο στην Πορτογαλία είναι ακριβότερες οι τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες από τις δικές μας, όπου πληρώνουν 69 ευρώ. Αν, μάλιστα, ψάξεις ακόμη περισσότερο, θα βρεις, ότι τα πλέον ακριβότερα τέλη είναι αυτά από σταθερό σε κινητό, όπου ανακηρυσσόμαστε... παγκόσμιοι πρωταθλητές και τα τέλη πρόσβασης στο Ιντερνετ, που στην Ελλάδα είναι τέσσερις φορές υψηλότερα από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οπως καταλαβαίνετε, μπορεί τα μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις στη χώρα μας, κάθε άλλο παρά να συγκλίνουν, με αυτούς των «μεγάλων» χωρών της ΕΕ, αλλά οι τιμές των προϊόντων... παρασυγκλίνουν, τα δε κέρδη των μεγάλων εταιριών -στη συγκεκριμένη περίπτωση του ΟΤΕ και αυτών της κινητής τηλεφωνίας- έχουν στήσει ξέφρενο χορό. Οσο για την κυβέρνηση, προσεύχεται στους «νόμους της αγοράς»...

Ο «ντίλερ» εκ Ρωσίας

Κάποτε, η όποια επίσκεψη εκπροσώπου της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα ήταν απόλυτα συνδεδεμένη, με την υπεράσπιση της ειρήνης στην περιοχή και όλο τον κόσμο, με την υποστήριξη των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου, με την προώθηση της φιλίας και της ισότιμης συνεργασίας των δύο χωρών. Τώρα, η επίσκεψη του Βλ. Πούτιν είναι απόλυτα ταυτισμένη, με την προώθηση των συμφερόντων των Ρώσων νεο-καπιταλιστών. Μόνο το καρτελάκι του πλασιέ στο πέτο δεν είχε ο άνθρωπος. Ηταν, όμως, σαφέστατος, ακόμη και στις δημόσιες τοποθετήσεις του, στη διάρκεια των συναντήσεών του, με τους εδώ επισήμους. «Οι ρώσικες επιχειρήσεις είναι έτοιμες να συμμετάσχουν στην απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς και της αγοράς καυσίμων» σημείωσε, συμπληρώνοντας, ότι «το ποσοστό συμμετοχής της Ρωσίας στους εξοπλισμούς της Ελλάδος είναι αρκετά μικρό...». Και, βέβαια, αντιγράφοντας -έστω και κακότεχνα- τα αμερικανικά «κόλπα», χτες, σε πρωινή εφημερίδα υπήρχε ολοσέλιδη καταχώριση, που διαφήμιζε τα ρώσικα οπλικά συστήματα.

Αυτά για όσους εξακολουθούν ακόμη να ισχυρίζονται ότι ο κόσμος έγινε καλύτερος, με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ευρώπης.

Χρωστάνε, να πληρώσουν

Δεν περνά μέρα που η άρχουσα τάξη, είτε ευθέως διά μέσου της κυβέρνησής της, είτε έμμεσα μέσα από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της στα ελεγχόμενα από την ίδια Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης», να μην προσπαθεί να ροκανίσει τις συνειδήσεις των εργαζομένων, συνολικότερα των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων, έτσι ώστε αυτή τη φορά -μετά την ήττα της την Ανοιξη- να πέσουν ως ώριμο φρούτο, ως κάτι αναπόφευκτο, οι ανατροπές που σχεδιάζει στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, όπως αυτό δομείται στο τρίπτυχο υγεία, πρόνοια, συντάξεις.

Η τακτική τους κινείται σε δύο επίπεδα: Ενα το «διαίρει και βασίλευε» όπου διάφορες ομάδες πληθυσμού καλούνται να δουν τον εαυτό τους «εκτός κινδύνου» γιατί, δήθεν, τα μέτρα δεν αφορούν τους μέχρι το 2006 ή το 2010. Δεύτερο, το ιδεολογικό - οικονομικό, όπου η όλη επίθεση εμφανίζεται ως αφορούσα μόνο τις συντάξεις, πεδίο στο οποίο πιστεύουν πως με ορισμένες αλχημείες θα ενοχοποιήσουν την εργατική τάξη γιατί: Ζει πολύ καιρό μετά τη σύνταξη, ενώ -λένε- έχει πληρώσει για λιγότερα. Και δε γεννά τόσους νέους μισθωτούς σκλάβους όσους έχει ανάγκη το σύστημα για να συντηρείται.

Η λογική αυτή παραπέμπει σε μια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία που αφού για δεκαετίες εισπράττει εισφορές στο τέλος αρνείται να καταβάλει συντάξεις γιατί ο εργαζόμενος δεν έκανε αρκετά παιδιά η δε φρόντισε σαν «αεροπλανάκι» να φέρει μερικούς ακόμα πελάτες στην εταιρία. Ταυτόχρονα μιλώντας μόνο για συντάξεις, σβήνει τις φοβερές ανατροπές που ήδη έχουν συντελεστεί ή συντελούνται στους χώρους της υγείας - πρόνοιας για τους οποίους ο εργάτης πληρώνει «τα μαλλιά της κεφαλής του».

Ομως τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης με όποιες παραλλαγές τους από χώρα σε χώρα ενσωματώνουν την ίδια την ιστορία των κάθε φορά αποτελεσμάτων της ταξικής σύγκρουσης. Οικοδομήθηκαν κατ' αρχήν ως ανάγκη προστασίας των εργατών από τους κινδύνους στο χώρο παραγωγής (υγεία), ενισχύθηκαν για να καλύψουν την ανάγκη προστασίας των μελών των οικογενειών που έχαναν τον άνθρωπό τους στα εργασιακά κάτεργα (πρόνοια) και συμπληρώθηκαν με τις συντάξεις γήρατος, όταν με δεδομένη την αύξηση των ορίων ζωής έγινε καθαρό ότι οι γέροντες έπρεπε να βρεθεί τρόπος να ζουν χωρίς να δουλεύουν μέχρι τον τάφο. Και στις τρεις ιστορικές φάσεις ένα γινόταν αναγκαστικά αποδεκτό: Οτι ο εργάτης στη διάρκεια του μεροκάματου παράγει πολύ περισσότερα απ' όσα πληρώνεται.

Η άρχουσα τάξη δε δέχτηκε ποτέ αυτή την πραγματικότητα. Μάτωσαν χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες για να αναγκαστεί αυτή και το κράτος της να πληρώσουν ένα μέρος του κόστους της ασφάλισης. Οταν αναφέρονται σ' αυτό το χρήμα το χαρακτηρίζουν εργατικό κόστος, ενώ δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπεραξία που έχει παραχθεί από εργάτες κι έχει ιδιοποιηθεί από τους αστούς. Το κράτος τους από την άλλη μιλά κι αυτό για κόστος συντάξεων, αποσιωπώντας πως κι αυτό το χρήμα πλούτος που παρήγαγαν εργάτες είναι. Η κοινωνική ασφάλιση στο σύνολό της είναι δημιούργημα της εργατικής τάξης και δικαίωμά της. Κράτος κι εργοδότες είναι οι μόνοι που χρωστάνε στα ταμεία.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Το ροκ στη Θεσσαλία

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κι άσχημη η ιδέα του Λαλιώτη να αναλάβει προσωπικά το θέμα των (απολύτως δικαιολογημένων φυσικά) αντιδράσεων των αγροτών για τις τιμές του βαμβακιού και τις επιδοτήσεις στον καπνό. Εξαίρετη επιλογή από πλευράς της κυβέρνησης.

Οχι μόνο να μιλάμε για «σκληρό ροκ», να το χορεύουμε κιόλας πού και πού, για να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Διότι ναι μεν μπορεί στη Θεσσαλία να μην είναι το ροκ το δημοφιλέστερο μουσικό είδος, αλλά για την περίπτωση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ θα γίνει μια εξαίρεση.

Οσο για κάτι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (που ιστορικά δεν έχουν και την καλύτερη φήμη στη Θεσσαλία), καλό είναι να αποφεύγουν τις δημόσιες επιδείξεις σε θέση οδηγού τρακτέρ. Πρέπει και πολιτικά να μπορείς να στηρίξεις το δημόσιο προφίλ σου και η στάση του κόμματός τους στο όλο θέμα δε βοηθάει.

Πώς να γίνει, και «ναι» σε όσα λέει η Ευρωπαϊκή Ενωση και «ναι» σε όσα λένε οι αγρότες, δε γίνεται. Κάποιον από τους δυο κοροϊδεύεις. Το ποιον μπορείτε να το μαντέψετε.

ΟΛΟΕΝΑ και «ζορίζει» το τοπίο στο θέμα του ευρωστρατού. Κάτι οι δηλώσεις Ετσεβίτ περί του ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί η Τουρκία στο όλο θέμα, κάτι οι δηλώσεις Τζεμ περί «τουρκικής λύσης» στο Κυπριακό. Υποπτα τα πράγματα.

Μάλιστα, η άνεση και η χαλαρότητα του Σημίτη και του Παπανδρέου μόνο για κάτι καλό δεν μπορούν να προϊδεάζουν. «Μυρίζει» συμβιβαστικές συνεννοήσεις η όλη υπόθεση και μακάρι να κάνουμε λάθος.

Φυσικά ό,τι κι αν γίνει θα είναι πάντα στα πλαίσια μιας «περήφανης εξωτερικής πολιτικής» και οπωσδήποτε με κύριο γνώμονα «το συμφέρον της χώρας», όπως μας λένε οι κυβερνώντες, αυτό δεν το συζητάμε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα κρίσιμα ερωτήματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλοί και διάφοροι λένε και γράφουν, τον καιρό αυτό, για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του επόμενου χρόνου, την αναγκαία κατά τη γνώμη τους συνεργασία των «αριστερών δυνάμεων», τους πιθανούς υποψήφιους, κλπ., κλπ. Κανείς τους, όμως, δε μιλά -τουλάχιστον με σαφήνεια- για το πολιτικό περιεχόμενο των εκλογών αυτών. Κανείς τους, δε λέει με σαφήνεια, τι κυρίως κρίνεται σ' αυτές τις εκλογές.

Ας βάλουμε εμείς, λοιπόν, ορισμένα βασικά ζητήματα.

Πρώτον: Επιβάλλουν ή όχι οι σημερινές συνθήκες, να καταδικαστεί μέσα από τις εκλογές του επόμενου χρόνου η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, τόσο στη γενικότερη έκφρασή της, όσο και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Επιβάλλουν ή όχι, ακριβώς το ίδιο, να γίνει και για την πολιτική της ΝΔ, αφού ελάχιστες και δευτερεύουσες διαφορές έχει απ' αυτή της κυβέρνησης; Πρέπει ή όχι, να εκφραστεί αυτό ενιαία, τόσο στο σύνολο της χώρας, σε μεγάλους και μικρούς δήμους ή νομαρχίες, όσο και στους δυο γύρους των εκλογών; Πρέπει ή όχι η καταδίκη να είναι ουσιαστική και αποφασιστική και όχι «συμβολική», δηλαδή, μόνο... για τα μάτια;

Δεύτερον: Τι Τοπικές Αρχές επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες; Περισσότερο ή λιγότερο ικανούς και καλούς «διαχειριστές» και «δεκανίκια» των προωθούμενων από την κυβέρνηση και την ΕΕ αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών ή πρωταγωνιστές της ενημέρωσης, της συσπείρωσης και οργάνωσης της πάλης του λαού, ενάντια στις πολιτικές αυτές, που γεννούν και αναπαράγουν καθημερινά την ανεργία, τη φτώχεια, κλπ., κλπ., μέχρι και τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα;

... των δημοτικών εκλογών

Δεν περιμένουμε, βέβαια, απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, ιδιαίτερα, απ' όσους, τον τελευταίο καιρό, κόπτονται για την ενότητα της Αριστεράς. Και δεν περιμένουμε απαντήσεις, γιατί γνωρίζουμε ότι σκόπιμα, μέχρι σήμερα, δεν παίρνουν σαφή θέση στα προαναφερόμενα ερωτήματα. Γιατί, μπορεί να αυτοπαρουσιάζονται ως αριστεροί, αλλά η πολιτική τους πρακτική και τακτική βρίσκονται μακριά απ' οτιδήποτε αριστερό. Ούτε η λιγότερο ή περισσότερο μερική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερά. Ούτε η - με τον έναν ή άλλον τρόπο - αποδοχή και διαχείριση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και της αντιδραστικής αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, της «φορομπηξίας» των δημοτών, της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης κοινωνικών λειτουργιών και υπηρεσιών, της μετεξέλιξης της δημοτικής αστυνομίας σε κατασταλτικό μηχανισμό κλπ., κλπ. Ούτε, βέβαια, η μη διεκδίκηση των παρακρατηθέντων και η αποφυγή της κινητοποίησης του λαού για τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Οι σημερινές συνθήκες και, ιδιαίτερα, οι λαϊκές ανάγκες και τα σοβαρά προβλήματα των εργαζομένων απαιτούν και επιβάλλουν Τοπικές Αρχές που θα σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα της κυβερνητικής πολιτικής. Που θα γίνουν πόλοι ενημέρωσης, συσπείρωσης και οργάνωσης της πάλης του λαού. Σ' αυτές τις απαιτήσεις απαντούν θετικά οι κομμουνιστές. Και καλούν τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα όσους βλέπουν την αδήριτη ανάγκη του αγώνα, να συμπαραταχτούν μαζί τους.

Κατακραυγή

Γενική ήταν η καταδίκη και κατακραυγή, χτες, για την αιφνιδιαστική και ρουσφετολογική «τακτοποίηση» των συνεργατών των βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προχτές στη Βουλή. Ολα, σχεδόν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατέκριναν το απαράδεκτο μέτρο. Διάφοροι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που καλούνταν να το σχολιάσουν, είτε κρύβονταν, είτε ακολουθούσαν την τακτική «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε», είτε εξέφραζαν τη διαφωνία τους. Ακόμη και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν τόλμησε να υποστηρίξει δημόσια το προκλητικό και ρουσφετολογικό μέτρο και προτίμησε να κάνει την «πάπια», δηλώνοντας, ότι δε σχολιάζει τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου... Και μπορεί, βέβαια, αρκετοί από τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, άλλα να λένε δημόσια και άλλα να 'χουν στο μυαλό τους -ούτε η πρώτη τους θα 'ναι, ούτε η τελευταία- αλλά ο Απ. Κακλαμάνης, τόσο ως πρόεδρος της Βουλής όσο και ως αρχιτέκτονας του ρουσφετολογικού αιφνιδιασμού, χρεώνεται εξ ολοκλήρου το προχτεσινό αίσχος.

Τα αίτια των εμπρησμών

Ανδρας, ηλικίας 45 έως 59 ετών, έγγαμος, με στοιχειώδη εκπαίδευση, ο οποίος απασχολείται σε δική του εργασία (κυρίως γεωργία, ζωοκομία, δασοκομία, αλιεία), διαμένει σε οικισμό με πληθυσμό μικρότερο των 10.000 κατοίκων, Ελληνας υπήκοος. Είναι το προφίλ του εμπρηστή, σύμφωνα με τα στοιχεία μελέτης της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και υποτίθεται πως αποτελεί την πρώτη επιστημονική προσέγγιση του φαινομένου των εμπρησμών στη χώρα μας.

Οπως καταλάβατε, οι φωτιές που κατακαίουν, τόσα χρόνια, τα δάση στη χώρα μας δεν έχουν καμιά - ή έχουν ελάχιστη και πάντως αμελητέα - σχέση με τα κυκλώματα των οικοπεδοφάγων, τις αυθαίρετες, αλλά πολυτελείς βίλες μέσα σε δασικές εκτάσεις, κλπ., κλπ. Πολύ περισσότερο, δεν έχουν καμιά σχέση με την ακολουθούμενη πολιτική γης, που εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα και η οποία καλλιεργεί την κερδοσκοπία και την ασυδοσία και αποτελεί το θερμοκήπιο των εμπρησμών.

Οπως λέει και ο λαός μας, ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι...

Στήνουν ευρω-ιδιώνυμο

Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η ιμπεριαλιστική ρεβάνς απέναντι στους λαούς και στις κατακτήσεις τους, φέρνει τους «καρπούς» της... Πρόσχημα και μόνο είναι η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Ευρωτρομονόμος και ενιαίο ένταλμα σύλληψης, συμφωνία αστυνομικής συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΗΠΑ, προσαρμογές στις νομοθεσίες των κρατών-μελών της ΕΕ, που οριστικοποιήθηκαν κατά το προχτεσινό Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες, και άλλα που θα ακολουθήσουν, όλα αυτά δείχνουν ότι ο ιμπεριαλισμός στήνει το οικοδόμημα που χρειάζεται. Οικοδομεί το φρούριο μέσα στο οποίο θα φυλακίσει τους εχθρούς του, δηλαδή τους λαούς, και απ' όπου θα εξορμά για νέες κατακτήσεις.

Πρόκειται για τα πρώτα και μόνο βήματα. Είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο σφυρηλατείται ένας ενιαίος διεθνής κατασταλτικός μηχανισμός, χωρίς γεωγραφικά όρια, όπως και ο ιμπεριαλισμός, χωρίς περιορισμούς ως προς τα αντικείμενα της καταστολής, με τελικό σκοπό την καθυπόταξη των λαών. Η προχτεσινή ομόφωνη απόφαση, που υπογράφηκε στις Βρυξέλλες και θα επικυρωθεί και τυπικά από τη Σύνοδο Κορυφής στο Λάακεν στις 14 και 15 του μήνα, αποτελεί την ιδεολογική βάση του ευρωτρομονόμου και είναι αποκαλυπτική για το πού στοχεύει.

Η «τρομοκρατία», πλέον, που προετοιμάζονται ν' αντιμετωπίσουν, τα χωράει όλα. Οτιδήποτε αμφισβητεί, υπονομεύει και ενοχλεί την κυριαρχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, μπαίνει στο στόχαστρο. «Τρομοκρατία», σύμφωνα με τον ευρωτρομονόμο, είναι το σύνολο των εκ προθέσεως πράξεων που «είναι δυνατόν να προσβάλουν σοβαρά χώρα ή διεθνή οργανισμό». Εδώ μπορούν να χωρέσουν διαδηλώσεις και άλλες κινητοποιήσεις. Οι πράξεις αυτές ξεκινάνε από τον «σοβαρό εκφοβισμό του πληθυσμού» και προχωράνε στην «αποσταθεροποίηση ή καταστροφή των πολιτικών, συνταγματικών ή οικονομικών δομών». Εδώ χωράει μια απεργία, ένας αποκλεισμός δρόμου και άλλα.

Στην «τρομοκρατία» περιλαμβάνουν ακόμα την «προσβολή κατά της ακεραιότητας προσώπων», ζημιές σε δημόσιες εγκαταστάσεις υποδομής, «κατασκευή, κατοχή, κτήση, μεταφορά, προμήθεια ή χρήση» παντός είδους εξοπλισμού, τη «διαταραχή ή διακοπή» των ενεργειακών ροών. Εδώ χωράνε τα πάντα, από τα πανό των διαδηλωτών μέχρι μια απεργία στη ΔΕΗ ή όπου αλλού. Δε μένουν εδώ, στήνουν ένα νέο, ένα διεθνές ΙΔΙΩΝΥΜΟ, καθώς ποινικοποιούν εκτός από πράξεις και την «απειλή τέλεσης ενός εκ των προαναφερομένων εγκλημάτων». Ως γνωστόν, «απειλή» μπορεί να αποτελέσει και ένα κίνημα και μια ιδεολογία, αλλά και η πρόθεση, ενός ατόμου, όπως αυτή θα ερμηνεύεται από τα όργανα του ευρωτρομονόμου.

Ηρθαν σαν έτοιμοι από καιρό. Ολα αυτά προαναγγέλλουν ό,τι θα ακολουθήσει. Δείχνουν τι είναι εκείνο που τους φοβίζει πραγματικά. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και γενικά ο ευρωαμερικανικός ιμπεριαλισμός, εξοπλίζονται για να αντιμετωπίσουν τα κινήματα που η ίδια η πολιτική τους θα προκαλέσει. Τα σημάδια της ύφεσης και της όξυνσης των αντιθέσεων, που γεννάει ο ιμπεριαλισμός, έχουν ήδη φανεί και οι αντιδράσεις θα είναι αναπόφευκτες. Οσο γι' αυτούς που είτε έχουν αυταπάτες είτε καλλιεργούν τέτοιες για την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ρόλο της, οι εν λόγω εξελίξεις τούς δίνουν μία αποστομωτική απάντηση. Ο ευρωτρομονόμος αποτυπώνεται στην άλλη όψη του νομίσματος που λέγεται ευρώ.