Ακουσα τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, να λέει σε ραδιοφωνικό σταθμό, ότι η νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση είναι ικανοποιητική. Επειδή, εγώ αμείβομαι με αυτή και δεν μπορώ να βρω -όσο κι αν έχω στύψει το μυαλό μου- πώς να τα βγάλω πέρα με τις 166.981 δραχμές το μήνα, που η νέα σύμβαση προβλέπει, μπορεί να μου βρει ο κ. Πολυζωγόπουλος κάποιο συγκεκριμένο τρόπο;
Το ερώτημα τέθηκε από το τηλέφωνο και το μεταφέρουμε αυτούσιο. Σημειώνουμε, πάντως, ότι τόσο ο αναγνώστης που μας τηλεφώνησε, όσο και πολλοί άλλοι, που έχουν το ίδιο μ' αυτόν πιεστικό ερώτημα, ας μην περιμένουν απάντηση από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ ή οποιονδήποτε άλλο. Οι 166.981 δραχμές ή μερικά δεκαχίλιαρα ακόμη, αν υπάρχουν επιδόματα (τριετίες, γάμου κλπ), δε φθάνουν ούτε καν για μια στοιχειώδη επιβίωση, όπως και να τα λογαριάσεις. Είναι μισθοί φτώχειας και πείνας και αυτό δεν αλλάζει, είτε είναι ικανοποιημένος ο κ. Πολυζωγόπουλος είτε όχι.
Δεν είχε τι να κάνει...
Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συναντά τον μπαρμπα-Γιάννη, ν' ακούει το πρόβλημά του και να τον χτυπά μετά στην πλάτη. Εχει πολύ σπουδαιότερη δουλιά να κάνει. Αυτά έλεγε στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξή του ο Κ. Σημίτης. Και προκειμένου να... αποδείξει και στην πράξη τη συνέπεια των λόγων του, επισκέφθηκε ξαφνικά, προχτές, τη Νίκαια, όπου συναντήθηκε με δεκατέσσερα άτομα διαφόρων κοινωνικών τάξεων και επαγγελμάτων, άκουσε τα προβλήματά τους και τους χτύπησε στην πλάτη...
Προφανώς, προχτές, ο Κ. Σημίτης δεν είχε τίποτε σοβαρό να κάνει, ως πρωθυπουργός...
«Αδύνατη» μνήμη
Δε θέλουμε, οπωσδήποτε, να τους καταλογίσουμε κακή πρόθεση. Ισως, έπεσαν θύματα του «πες, πες, κάτι μένει στο τέλος». Για την «Αυγή» μιλάμε, η οποία χτες έγραφε: «"Σπάει" τη συνεργασία με τη ΝΔ στην Καρδίτσα το ΚΚΕ, κατεβάζοντας ως υποψήφιο νομάρχη τον πρώην βουλευτή Βαγγέλη Μπούτα». Και συμπλήρωνε, για όσους, ίσως, δε ...θυμούνται καλά: «Το 1998, το ΚΚΕ είχε υποστηρίξει για τη Νομαρχία το στέλεχος της ΝΔ Βασίλη Αναγνωστόπουλο και, αντιστοίχως, η ΝΔ το στέλεχος του ΚΚΕ Χρήστο Τέγο, για το Δήμο Καρδίτσας».
Τους θυμίζουμε, λοιπόν, ότι ο Βαγγέλης Μπούτας ήταν υποψήφιος νομάρχης και το 1998. Η υποψηφιότητά του υποστηρίχτηκε, βέβαια, από το ΚΚΕ και ο αντίστοιχος συνδυασμός απέσπασε το αξιόλογο ποσοστό του 17%. Εάν έχουν αμφιβολίες, ας ανατρέξουν στα αντίστοιχα φύλλα της «Αυγής»...
Γη και ύδωρ ενόψει 2004
Επιχειρησιακό Σχέδιο, με το οποίο ο Δήμος Αθηναίων παραχωρεί «γην και ύδωρ» στην «Αθήνα 2004», δηλαδή στους επιχειρηματικούς κύκλους που έχουν αγοράσει και εμπορεύονται τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπογράφουν τις επόμενες μέρες οι δύο πλευρές. Κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι, δημοτικά ιατρεία, υπαίθριοι χώροι, όλα, παραχωρούνται για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Το σχέδιο, βέβαια, δεν προβλέπει τι θα γίνουν όλα αυτά μετά τους αγώνες, αλλά μάλλον εδώ ισχύει ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Αλλωστε οι χώροι που θα παραχωρηθούν, διεκδικούνται από τους επιχειρηματίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να μην τους κερδίσουν οι τελευταίοι, είναι οι κάτοικοι της Αθήνας να διεκδικήσουν την πόλη τους, σύμφωνα και με το εύστοχο σύνθημα της «Συμπαράταξης για την Αθήνα».
Δε θα «λείψει»
Εντελώς δικαιολογημένα τα εγκωμιαστικά σχόλια του διεθνούς και εγχώριου Τύπου για την ομόφωνη εκλογή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Λ. Παπαδήμου, στην αντιπροεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο Λ. Παπαδήμος έχει πείσει τους πάντες, πρώτα απ' όλους τους κεντρικοτραπεζίτες που τον ψήφισαν στην ΕΚΤ και τους υπουργούς στο ΕΚΟΦΙΝ, για τη συνέπεια και στοχοπροσήλωσή του στην υλοποίηση των επιταγών των πολυεθνικών. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο, ότι έχει δημιουργήσει την εικόνα ενός καλού «μονεταριστή». Στα καθ' ημάς, ας σημειωθεί ότι η ΝΔ πρώτη και καλύτερη εκτίμησε την «αθόρυβη» συνεισφορά του για την ένταξη στην ΟΝΕ. Δεν αμφιβάλλουμε, λοιπόν, για την «ευδόκιμη θητεία» στο νέο πόστο του στη Φρανκφούρτη, αλλά όχι και ότι «θα μας λείψει», όπως κλαίνε και οδύρονται ορισμένοι «αυλοκόλακες». Αλλωστε, υπάρχουν πάντοτε άξιοι τεχνοκράτες, με τις ίδιες απόψεις και αντιλήψεις, να τον αντικαταστήσουν και να «καλύψουν το κενό».
Τα δημόσια...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ του δημόσιου είναι οι αλλαγές που προτείνονται στο σύστημα προσλήψεων. Ετσι λένε, δηλαδή... Εξαρτάται όμως πώς το εννοεί ο καθένας το «δημόσιο». Είναι γνωστό, ότι το ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν συνδέει την έννοια του «δημόσιου καλού», πρώτον με την εξυπηρέτηση της ολιγαρχίας και δεύτερον με το κομματικό του μέλλον.
Αλλωστε, σύμφωνα και με τον Τύπο, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται τελευταία στο κυβερνών κόμμα έχει αποκλειστικό ουσιαστικά αντικείμενο την επιβίωσή του στην εξουσία και τίποτε περισσότερο.
Βλέπετε, μόλις νιώσουν το αίσθημα της «απώλειας κουτάλας» πάει περίπατο ο «τσαμπουκάς» τους, για «θεσμικές αλλαγές», «εκσυγχρονισμούς» και «αναδιαρθρώσεις». Προσέξτε, όχι η ουσία, αλλά ο «τσαμπουκάς». Γιατί, βέβαια, δε θα κάνουν πίσω στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ασφαλιστικό ή στη φορολογική μεταρρύθμιση. Αλλωστε, συμπεριλαμβάνονται κι αυτά στην επιβίωσή τους. Εχουν άμεση σχέση με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και, επομένως, με τα αναγκαία... χρίσματα.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΩΣ απολαυστικός ο Λαλιώτης που μιλάει για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες για «δυσμενή πολιτική συγκυρία». Μάλλον αντιλαμβάνονται την κοινή γνώμη ως καιρικό φαινόμενο. Πότε κρύο, πότε ζέστη.
Το ενδεχόμενο να υπάρχει μόνιμη δυσαρέσκεια δεν τους περνάει καθόλου από το μυαλό; 'Η μήπως θεωρούν ότι τελευταίως έχει βελτιωθεί το κυβερνητικό έργο και ο κόσμος νιώθει καλύτερα;
ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΕ άλλο, μα δηλώνουν και ικανοποιημένοι οι Αμερικανοί επισήμως, από την επίσκεψη Πάουελ στη Μέση Ανατολή! Αυτό που δε μας εξήγησαν είναι τι ακριβώς πέτυχε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.
Γιατί αν ήθελε να πετύχει αυτό που άφησε πίσω του ως πραγματικότητα, δηλαδή τη συνέχιση της σφαγής των Παλαιστινίων, δε χρειζόταν να κάνει τόσο κόπο. Τα κατάφερνε ο Σαρόν μια χαρά.
Γρηγοριάδης Κώστας
Αλλά τι να πει κάνεις; Εδώ οι Αμερικανοί θεωρούσαν «επιτυχημένες» και τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, όταν η... 48ωρη δικτατορία βρισκόταν στα «πάνω» της. Οποτε είναι λίγο δύσκολο να συνεννοηθεί κάνεις μαζί τους. Είναι θέμα κριτηρίων...
Κακός σύμβουλος...
Κάθε φορά που ο πρόεδρος του ΣΥΝ παραχωρεί μια συνέντευξη, πάντα θυμάται το ΚΚΕ. Καλό θα ήταν βέβαια, πρωτίστως για την αξιοπιστία του, να προσέχει και να ζυγίζει καλά τα λεγόμενά του. Αλλά δεν το πράττει. Ετσι, ασκώντας πολεμική για την πολεμική, υπό το κράτος εμπάθειας, μοιραία διαπράττει σφάλματα. Στην τελευταία του συνέντευξη στην «Αυγή» προσάπτει στο ΚΚΕ «σεχταριστική πολιτική» και εμμονή «στο πιο δογματικό παρελθόν», άρνηση και υπονόμευση της συνεργασίας και κοινής δράσης των δυνάμεων της Αριστεράς και το εγκαλεί διότι - λέει - προσφέρει άλλοθι στο δικομματισμό!
Αν κατανοούμε καλά τα όσα ισχυρίζεται, τότε: Το ΚΚΕ με επιλογή, ακολουθεί μια πολιτική απομόνωσης και περιχαράκωσης («σεχταριστική»), με φυσικό επόμενο να αρνείται τη συνεργασία, το διάλογο, την κοινή δράση... Αίφνης η πραγματικότητα βρίσκεται αναποδογυρισμένη. Κατανοητό, μιας και ο ΣΥΝ κάπως έτσι, αναποδογυρισμένα, αντιλαμβάνεται τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη συνεργασία και την κοινή δράση. Οταν η συνεργασία θεωρείται ταυτόσημη δημοσίων σχέσεων κορυφής και η κοινή δράση εξαντλείται σε κάποιες κινήσεις κορυφών, τότε φυσικά όσοι διαφοροποιούνται από μια τέτοια αθροιστική, περιορισμένη αντίληψη του θέματος, κατηγορούνται ως «σεχταριστές». Είναι τυχαίο μήπως το ότι επέλεξε να δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα του κόμματός του, παραμονές της μεγάλης απεργίας -στην οποία συμμετέχουν και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ, αλλά και ευρύτατες δυνάμεις- που πραγματοποιείται με την αποφασιστική συμβολή του ΚΚΕ, εκτός των άλλων; Δεν αγνοεί καθόλου ότι το «σεχταριστικό» ΚΚΕ αγωνίζεται για τη συσπείρωση και την κοινή δράση των λαϊκών δυνάμεων, για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου λαϊκού κινήματος με στόχους προοπτικής που μπορούν να αφυπνίσουν, να ριζοσπαστικοποιήσουν συνειδήσεις. Προφανώς όμως αυτά ενοχλούν τον πρόεδρο του ΣΥΝ!
Ο κ. Κωνσταντόπουλος μιλώντας για «δογματικό παρελθόν» στο οποίο εμμένει το ΚΚΕ, αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά, σε κατ' επάγγελμα συκοφάντη ενός «παρελθόντος» που ανύψωσε τον άνθρωπο, προσέφερε πολλά και μεγάλα στην ανθρωπότητα. Αυτό το παρελθόν το ΚΚΕ όχι μόνο δεν το αρνείται, αλλά το υπερασπίζεται εν πλήρει συνειδήσει. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ έχει δικαίωμα να το χαρακτηρίζει όπως θέλει, έρχεται όμως σε σύγκρουση με την ιστορική αλήθεια. Οχι, ότι μπορεί να πράξει διαφορετικά. Αν το έκανε θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα όσα διακηρύττει, τα οποία στοχεύουν στον εξωραϊσμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Λέει ακόμα ο Ν. Κωνσταντόπουλος ότι το ΚΚΕ «προσφέρει άλλοθι στο δικομματισμό»! Καλά θα κάνει να μη μιλά για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου, γιατί επί σειρά ετών και σήμερα, το κόμμα του οποίου ηγείται, ειδικεύεται αποκλειστικά στην παροχή άλλοθι και στη νομιμοποίηση στρατηγικών επιλογών του δικομματισμού. Η ηγεσία του ΣΥΝ είναι που λειτουργεί ως πυξίδα λαϊκού αποπροσανατολισμού. Δε χρειάζεται να προσθέσουμε πολλά γιατί στην ίδια συνέντευξη ο Ν. Κωνσταντόπουλος φροντίζει να μας επιβεβαιώσει, παραπονούμενος γιατί το ΠΑΣΟΚ - το οποίο εντάσσει στις προοδευτικές δυνάμεις - δεν παίρνει στα σοβαρά την υπόθεση της Κεντροαριστεράς!
Σ' αυτόν τον τόπο και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε. Ας τα αφήσει αυτά ο πρόεδρος του ΣΥΝ και ας κάνει κριτική σε πολιτικές θέσεις. Το ερώτημα όμως είναι αν μπορεί...
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
Ο «τεχνοκράτης» καθηγητής
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Αδέσμευτος», «τεχνοκράτης», «απολίτικος», που δε δέχεται κατευθυντήριες γραμμές από την κυβέρνηση και νοιάζεται αποκλειστικά για το καλό του τόπου. Αυτό το προφίλ φιλοτέχνησε για τον εαυτό του (στον «Φλας») ο επικεφαλής της γνωστής επιτροπής για το φορολογικό καθηγητής Γεωργακόπουλος. Ο ίδιος, όμως, στη συνέχεια ομολόγησε ότι «οι στόχοι της (σ.σ. φορολογικής) αναμόρφωσης είναι γνωστοί» και προσδιορίζονται από τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ. Ιδού πώς επιχειρεί να δικαιολογήσει και να αποκρύψει τον βαθύτατα αντιλαϊκό χαρακτήρα των προτάσεών του: «Πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες για λόγους ανταγωνιστικότητας. Εμείς δε χαρίζουμε λεφτά στο λαό, δεν είμαστε αντιπολίτευση, συνήθως η αντιπολίτευση -και δε μιλάω για τη σημερινή αντιπολίτευση, μην παρεξηγηθώ- μοιράζει στο λαό. Εμείς είμαστε τεχνοκράτες, δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε τέτοιου είδους πολιτική. Το μόνο που έχουμε δικαίωμα είναι να πούμε με βάση οικονομικά κριτήρια. Επειδή εκεί πάνε όλοι και επειδή είμαστε ανοιχτή οικονομία πρέπει να συγκρατήσουμε τις δαπάνες». Καταλάβαμε πολύ καλά, κύριε καθηγητά.
Ανταγωνισμοί
Κενή έμεινε η θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, μετά την τοποθέτηση του Λ. Παπαδήμου στη θέση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και τα διάφορα κέντρα εξουσίας σπεύδουν να υποδείξουν και να προβάλουν τους «εκλεκτούς» τους. Τον κ. Β. Ράπανο, πρώην πρόεδρο του ΟΤΕ και νυν πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Οικονομίας βλέπουν, ως επικρατέστερο τα «Νέα». Αντίθετα, κύκλοι του ομίλου Λάτση προβάλλουν σαν τον καταλληλότερο τον Ν. Καραμούζη, στέλεχος της «Γιούρομπανκ». Αλλοι προτιμούν κάποιον από τους σημερινούς υποδιοικητές, τον Ν. Γκαργκάνα, επιστήθιο φίλο του πρωθυπουργού ή τον Τ. Θωμόπουλο.
Οπως καταλαβαίνετε, το κριτήριο δεν είναι η αυστηρή προσήλωση στους νόμους της αγοράς, της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, κλπ., κλπ. Αυτά είναι δεδομένα και ένα το κρατούμενο. Το κέρδισμα πόντων έναντι των ανταγωνιστικών ομίλων είναι το ζητούμενο και το παρασκήνιο δίνει και παίρνει.
Απαντήστε τους αύριο
Την περασμένη βδομάδα, σε μεγάλη δημόσια εκδήλωση που διοργάνωσε το υπουργείο Οικονομίας (βλέπε σχετική πρόσκληση, στη διπλανή φωτό), παρουσιάστηκαν οι γνωστές, βαθιά αντιλαϊκές προτάσεις της Επιτροπής Γεωργακόπουλου, για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος. Την άλλη μέρα και κάτω από τη γενική κατακραυγή, ο Κ. Σημίτης επιχείρησε να αποστασιοποιηθεί από το πόρισμα της επιτροπής και υποσχέθηκε ένα «πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα». Τις επόμενες μέρες, οι κυβερνώντες είπαν πολλά και διάφορα, για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, να καλλιεργήσουν ψεύτικες προσδοκίες και τεχνητές ελπίδες. Σήμερα, πάντως, ξεκινά ο δήθεν διάλογος, για τη φορολογική μεταρρύθμιση. Σε ποια βάση; Μα, σε ποια άλλη; Πάνω στο πόρισμα της Επιτροπής Γεωργακόπουλου, με το οποίο, υποτίθεται, πως διαφωνεί ακόμη και η κυβέρνηση...
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας και δώστε τους την απάντηση αύριο. Στην πανελλαδική απεργία και τις κατά τόπους απεργιακές συγκεντρώσεις.
Ταλαιπωρία άνευ προηγουμένου
Να, λοιπόν, που η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου, παραδέχτηκε ότι η ταλαιπωρία των οδηγών στη λεωφόρο Κηφισίας θα διαρκέσει μέχρι και το 2003. Το κυκλοφοριακό κομφούζιο, που δημιουργήθηκε κατά την πρώτη μέρα λειτουργίας του πολυδιαφημιζόμενου κόμβου του ΟΤΕ στο Μαρούσι, ήταν άνευ προηγουμένου και πολύ μεγαλύτερο από πριν. Και πού να δείτε τι θα γίνει, όταν ξεκινήσουν και τα υπόλοιπα οδικά έργα στην Αττική ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004... Παράγοντας που ασχολείται με το θέμα έλεγε χτες στο «Ρ» ότι «κάποια στιγμή η κυκλοφορία θα μπλοκάρει εντελώς τουλάχιστον για έναν χρόνο, όταν θα ξεκινήσουν όλα τα έργα». Οχι, βέβαια, ότι τώρα όλα κυλούν ομαλά, αλλά τέλος πάντων. Οι μόνοι που χαίρονται για όλα αυτά είναι οι μεγαλοεργολάβοι και το λόμπι των αυτοκινητοβιομηχανιών. Οσο για τους εργαζόμενους, βλέπουν τα δισεκατομμύρια που πληρώνουν, να ρέουν αντιστρόφως ανάλογα από την κίνηση στους δρόμους της πρωτεύουσας...
Μήνυμα αντίστασης στην κάλπη
Μέρα φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών σήμερα. Οι εκλογές αυτές είναι μια διαδικασία, που είχε πάντα και συνεχίζει να έχει και σήμερα πολιτική αξία και καταγράφει το συσχετισμό δύναμης στο φοιτητικό κίνημα. Οι φετινές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια περίοδο, που εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας, στον ίδιο το χαρακτήρα της ανώτατης βαθμίδας της εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση έχει στρατηγική στόχευση, που σταδιακά την προχωράει. Εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις τρέχουσες ανάγκες του στη χώρα μας και εφαρμόζει πιστά τις εντολές της ΕΕ για ξεθεμελίωμα της δημόσιας δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, με την προώθηση των κατευθύνσεων της Διακήρυξης της Μπολόνια, του «εκπαιδευτικού Μάαστριχτ». Μετά την ψήφιση του νόμου της ψευτο-ανωτατοποίησης των ΤΕΙ, προετοιμάζει τη λεγόμενη αξιολόγηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ και έχει στα σκαριά το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, στη λογική της πλήρους υποβάθμισης των προπτυχιακών σπουδών και της πλήρους υποταγής της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς (βλέπε των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων).
Ολα αυτά τα μέτρα που προωθούνται στοχεύουν, στην ουσία, στο να αντιστοιχίσουν την εκπαίδευση στις συνολικές αναδιαρθρώσεις, που περνάνε με την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, το Ασφαλιστικό, την προσπάθεια χειραγώγησης της αγανάκτησης της νεολαίας. Με τη μέθοδο της «σαλαμοποίησης», προσπαθεί να συγκαλύψει τον ενιαίο στόχο και την ουσία των αναδιαρθρώσεων. Φοβάται να πει ανοιχτά ότι στην Μπολόνια υπέγραψε τη θανατική καταδίκη των σπουδών και του μέλλοντος της νεολαίας της χώρας μας. Σ' αυτήν της την προσπάθεια, έχει σταθερούς βαστάζους τις παρατάξεις ΠΑΣΠ (που είναι το φερέφωνό της στις σχολές) και ΔΑΠ, που, χωρίς διαφωνία στην ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, πιέζει για πιο αντιδραστικά μέτρα.
Η διαδικασία διάλυσης της ανώτατης παιδείας συναντά, όμως, σημαντικά εμπόδια στους ίδιους τους σκεπτόμενους φοιτητές, με μπροστάρηδες του κομμουνιστές και άλλους συνεπείς αγωνιστές, που συσπειρώνονται στην Πανσπουδαστική. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για το μέλλον του φοιτητικού κινήματος. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, μπορούν να προτάξουν τις δικές τους ανάγκες και να διεκδικήσουν και να επιβάλουν μαζί με το λαϊκό κίνημα πραγματικά Ενιαία Ανώτατη Παιδεία, Δημόσια και Δωρεάν, για πραγματικούς επιστήμονες και επιστήμη, που θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Σήμερα, να μαυρίσουν όλους αυτούς, που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διευκολύνουν την εφαρμογή της πολιτικής ενταφιασμού των δικαιωμάτων τους, να στηρίξουν τη μόνη συνεπή δύναμη της αντίστασης και της προοπτικής, να ενισχύσουν τα «ψηφοδέλτια με το γαρίφαλο».
Feeds
