Πέμπτη 2 Μάη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η... ενημέρωση

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολλά και διάφορα τα... ευτράπελα, που ακούσαμε χθες στα ρεπορτάζ ραδιοφωνικών σταθμών, σχετικά με τις πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις και πορείες. Αλλος έκανε το ΠΑΜΕ «συνδικαλιστική οργάνωση», άλλος «παράταξη του ΚΚΕ» κι ένας τρίτος «παράταξη του ΚΚΕ, στην οποία μετέχει και το ΔΗΚΚΙ». Μπορεί, άραγε, να μη γνωρίζουν τι είναι το ΠΑΜΕ, μετά από τρία χρόνια ύπαρξης και δράσης του και να λέγονται δημοσιογράφοι; Οχι, θα λέγαμε εμείς. Τότε, γιατί συνεχίζουν και επιμένουν στη συστηματική διαστρέβλωση του χαρακτήρα του; Ας δώσουν όποια εξήγηση τούς βολεύει...

Σ' ένα, πάντως, συμφωνούσαν τα περισσότερα από τα χθεσινά ραδιοφωνικά ρεπορτάζ: Η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος και η κατοπινή πορεία ήταν γύρω στα 2.000 έως 2.500 άτομα... Φαίνεται, πως μετράγανε τις σειρές των πέντε και έξι ατόμων στην πορεία και... ξεχάσανε να κάνουν τον πολλαπλασιασμό.

Πάνε τα ένσημα του Χασάν...

Ορισμένες φορές οι αλήθειες αποκαλύπτονται από ένα τυχαίο γεγονός. Το σημειώνουμε, με αφορμή τις γνωστές σε όλους τηλεοπτικές διαφημίσεις για τη νομιμοποίηση των μεταναστών. Τον «ωραίο Χασάν», τον πρωτογνωρίσαμε πριν από ενάμιση τουλάχιστον χρόνο, όταν στην τότε τηλεοπτική διαφήμιση το καλόγνωμο αφεντικό του δήλωνε, πως όχι μόνον είναι «ωραίος ο Χασάν», αλλά και ότι μπορεί να βγάλει «πράσινη κάρτα» και να εργαστεί νόμιμα στην Ελλάδα.

Εδώ και λίγο καιρό, το αφεντικό του δηλώνει με τρόπο απόλυτο: «Εξι μήνες τον έχω στη δούλεψή μου». Με άλλα λόγια και κάνοντας χρήση απλής αριθμητικής, το αφεντικό του Χασάν αποκρύπτει τουλάχιστον... δώδεκα μήνες εργασίας του Χασάν, που υπό ομαλές συνθήκες παραπέμπουν σε 300 ένσημα.

Δε λέμε, βέβαια, ότι το 'καναν επίτηδες, αλλά αυτή η ατυχής σύμπτωση στα σχετικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μηνύματα, μάλλον, αποκαλύπτει τη μεγαλύτερη αλήθεια για τον κάθε Χασάν. Είναι καλός, αλλά αν του «φάμε» καμιά 300αριά ένσημα είναι και... ωραίος!

«Μπιγκ Μπράδερ» και δικομματισμός

Οπως ξέρετε, ο δικομματισμός είναι διεθνές φαινόμενο. Διαβάστε, λοιπόν, πώς δίνονται οι δικομματικές «μονομαχίες» στην Αυστραλία. Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, μια... μεγάλη πολιτική νίκη πανηγύρισε τις προάλλες η νεολαία του Εργατικού Κόμματος Αυστραλίας. Η νίκη επετεύχθη στο ριάλιτι σόου του ...«Μεγάλου Αδελφού Νο 2», που μεταδίδεται από το τηλεοπτικό δίκτυο «10» και σπάει ρεκόρ τηλεθέασης σε όλη τη χώρα! Μια από τις παίκτριες του «Big Brother», η Κατρίνα Μιάμι, δήλωσε κατά τη διάρκεια της εκπομπής ότι είναι μέλος της νεολαίας του Φιλελεύθερου Κόμματος. Αυτό ερμηνεύτηκε από τη νεολαία του Εργατικού Κόμματος ως απόπειρα προβολής της αντίπαλης πολιτικής παράταξης μέσω του ...«Big Brother».

Ετσι, όταν η Κατρίνα Μιάμι προτάθηκε για... έξωση, η νεολαία του Εργατικού Κόμματος ξεκίνησε εκστρατεία για τη βγάλει έξω από το σπίτι του «Μεγάλου Αδελφού». Και το πέτυχε, αφού η Κ. Μιάμι βρέθηκε την Κυριακή εκτός του «Μεγάλου Αδελφού» με ποσοστό 57%.

Κατόπιν αυτών, ο πρόεδρος της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος της Νέας Νότιας Ουαλίας, Κρις Μινς, δήλωσε: «Πετύχαμε να βγάλουμε εκτός του σπιτιού του "Μεγάλου Αδελφού" την Κατρίνα Μιάμι τόσο για τις πολιτικές πεποιθήσεις της, όσο και για την προσωπικότητά της».

Μήπως, πρέπει να εκσυγχρονίσουν τις... μονομαχίες τους και οι εγχώριοι εκπρόσωποι του δικομματισμού;

Τα φευγάτα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ και βαπόρια και γενικώς με ό,τι βρούνε μπροστά τους, φεύγουν πλέον οι Αθηναίοι προς την επαρχία και δεν είναι, βέβαια, να τους κατηγορήσει κανείς. Τέτοιες ευκαιρίες πρέπει να τις εκμεταλλεύεσαι.

Οσο να 'ναι, ξεφεύγεις από το άγχος και από την καθημερινότητα και ...γεμίζεις τις μπαταρίες σου, πράγμα σημαντικό. Τουλάχιστον, για τις μέρες του Πάσχα, το άγχος της επιβίωσης θα το έχουν τα αμνοερίφια. Τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, μπορούν να το μοιράζονται οι κάτοικοι αυτής της χώρας.

Πάντως, προσοχή στην οδήγηση, γιατί, κάτι η γνωστή κατάσταση των εθνικών οδών, κάτι ο ήλιος που θα «βαράει» αυτές τις μέρες, κάτι τα έργα της Βάσως (στηριγμένα στις μακέτες Λαλιώτη), που είναι διάσπαρτα στις εθνικές, δε θέλει και πολύ.

Και μη βιάζεστε. Σας βεβαιώνουμε ότι όλα θα σας περιμένουν στη θέση τους. Και τα αρνιά, και οι σούβλες και τα κοκορέτσια και όλα...

ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ πάντως, λέει, θα δαπανήσουν τις μέρες αυτές, για να βρουν τρόπους αντιστροφής του κλίματος της εσωστρέφειας που παρατηρείται στο Κίνημα! Να υποθέσουμε ότι θα έχουμε ...κύκλο Μυστικών Δείπνων;

Ομολογουμένως, πάντως, στον κανονικό Μυστικό Δείπνο τα πράγματα ήταν πιο απλά. Ενας από τους 12 ήταν ο προδότης. Στο ΠΑΣΟΚ, μάλλον δεν ξέρουν προς τα πού να κοιτάξουν οι εκσυγχρονιστές...

ΜΕΧΡΙ και η Τράπεζα της Ελλάδας ανησυχεί για την τεράστια επέκταση των καταναλωτικών δανείων προς τα ελληνικά νοικοκυριά, που αυξάνονται, όπως λέει, με αλματώδεις ρυθμούς από το 35 στο 46%. Φανταστείτε, δηλαδή, πόσο ανησυχούν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν τα δάνεια.

Αν σ' αυτό προσθέσουμε και τις ...καταλυτικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και των αρμόδιων οργανισμών στις σχέσεις τραπεζών και καταναλωτών, που συνίστανται στο απόλυτο «τίποτε», καταλαβαίνουμε πώς έχει η κατάσταση.


Γρηγοριάδης Κώστας

Κατά τα άλλα, οι οικονομικοί υπουργοί και υφυπουργοί συνεχίζουν το παραμύθι περί αναπτυσσόμενης οικονομίας και ευμάρειας, στα πλαίσια της νομισματικής ενοποίησης. Μόνο, που αν χρωστάς τα μισά από αυτά που έχεις, το πιθανότερο είναι πως δεν έχεις τίποτε.

Μηχανισμοί κατά του λαϊκού κινήματος

Ετσι λοιπόν για να μην ξεχνιόμαστε! 1η Μάη χθες κι ένα περιστατικό, που όπως αποδεικνύεται ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο ήταν, φέρνει στην επιφάνεια μια κατάσταση, ότι το εργατικό και ευρύτερα το λαϊκό κίνημα, τελεί υπό το «άγρυπνο μάτι» των κατασταλτικών μηχανισμών οι οποίοι ασφαλώς λειτουργούν με την καθοδήγηση της κυβέρνησης. Ο εντοπισμός και η σύλληψη, χθες από τους απεργούς, κοντά στην αμερικανική πρεσβεία, ενός αστυνομικού οργάνου, σε διατεταγμένη αποστολή μέσα στις τάξεις των διαδηλωτών, όπου, ένοπλος μεν αλλά με πολιτικά, προσποιούνταν το διαδηλωτή, είναι μόνο μια κορυφή από τις πολλές του παγόβουνου, που λέγεται συνδικαλιστικό της Ασφάλειας και λειτουργία μηχανισμών παρακολούθησης των πολιτικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων του λαού.

Ο τρόπος που απάντησε η αστυνομία - στην ουσία η κυβέρνηση - αποτελεί επιβεβαίωση ενοχής. Ψεύδονται λοιπόν και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα. Ηταν ο συγκεκριμένος, λένε, σε υπηρεσία φρουράς της πρεσβείας! Ομως οι διαδηλωτές δε συνέλαβαν έναν τυχόντα αστυφύλακα, από τους εκατοντάδες που ήταν παρατεταγμένοι εκεί. Ο εν λόγω είχε εντοπιστεί και νωρίτερα στη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος να «κόβει βόλτες» σε «τριάδα» (είναι το σχήμα λειτουργίας τους), με δύο ακόμα συναδέλφους του, όλοι με πολιτικά, «αγωνιστική» εμφάνιση και προφανώς οπλοφορούντες. Ωστόσο, το χθεσινό περιστατικό είναι ένα ακόμα κρούσμα, που προστίθεται στα 19 ανάλογου χαρακτήρα, που έχουν καταγραφεί τον τελευταίο καιρό, όπως κατήγγειλε πρόσφατα και στη Βουλή ο Ορ. Κολοζώφ, για να πάρει την απάντηση από τον υφυπουργό Δημόσιας Τάξης Β. Μαλέσιο ότι τα περιστατικά είναι «ανούσια» και πάντως «δε λειτουργούν τέτοιοι μηχανισμοί»...

Η ουσία όμως δεν αλλάζει με τέτοιες δηλώσεις. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει την ύπαρξη μηχανισμών παρακολούθησης - και γιατί όχι και προβοκατόρικων παρεμβάσεων, αν οι ανάγκες της.. υπηρεσίας το απαιτήσουν - της συνδικαλιστικής και όχι μόνο δράσης. Αν σκεφθεί κανείς ότι τα συγκεκριμένα κρούσματα αποκαλύφθηκαν «τυχαία», καθώς «έχουν γνώσιν οι φύλακες», τότε μπορεί να συμπεράνει και το πραγματικό μέγεθος αυτού του μηχανισμού, ο οποίος βέβαια, τελεί υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση της κυβέρνησης. Η λειτουργία τέτοιων μηχανισμών είναι συμπλήρωμα, μοχλός και ταυτόχρονα αναπόσπαστο στοιχείο της αντιλαϊκής, νεοφιλελεύθερης και νεοταξικής πολιτικής που ασκείται.

Πρόκειται για μια ενιαία πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού γενικότερα που χρησιμοποιεί όλα τα μέσα. Περιορισμοί και όρια, που θέτουν τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες, παραμερίζονται. Εξάλλου, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, με βάση τη νεοταξική περί δικαίου αντίληψη, αποτελεί εν δυνάμει «τρομοκρατική» δύναμη και ως τέτοια προετοιμάζονται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί να την αντιμετωπίσουν. Γι' αυτό και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα πρέπει με ενιαίο τρόπο να αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα, που αφορούν συνολικά τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι και μια απάντηση αυτό σε όλους εκείνους που κινδυνολογούν - κυβερνητική προπαγάνδα - με αφορμή το φαινόμενο Λεπέν, περί κινδύνου ενίσχυσης της ακροδεξιάς. Αραγε αυτή η πολιτική τι είναι;


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Αποκαλυπτικά νούμερα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θυμάστε, μήπως, το ποσό με το οποίο η κυβέρνηση θα επιχορηγεί ετησίως το ΙΚΑ - σύμφωνα με τα κυβερνητικά μέτρα για το Ασφαλιστικό; Αν όχι, σας το θυμίζουμε εμείς: 470 δισ. δραχμές για το 2003 και από κει και πέρα με ποσό ίσο με το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ). Αυτά θα δίνει το κράτος έναντι όλων των υποχρεώσεών του.

Διαβάστε τώρα, τι γράφει στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία» ο Γρηγόρης Σολωμός, πρώην υφυπουργός, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην διοικητής του ΙΚΑ. Η κρατική επιχορήγηση προς το ΙΚΑ, για το 2000, έπρεπε να είναι η εξής σε δισ. δραχμές (σε παρένθεση τα ποσά που προβλέπετο να δοθούν, αλλά ούτε κι αυτά δόθηκαν όλα):

  • Λόγω επιβάρυνσης του ΙΚΑ από κοινωνική πολιτική: 572,7 (210).
  • Μητρότητα: 2,8 (2,8).
  • Τριμερής χρηματοδότηση: 215,3 (68).
  • ΕΚΑΣ: 99 (99).

Τα ποσά αυτά μας κάνουν ένα σύνολο 889,8 δισ. δραχμών (379,8), χωρίς να λογαριάζονται τα όποια υπόλοιπα από την «περιπέτεια» των λεγομένων προβληματικών επιχειρήσεων. Εναντι, λοιπόν, αυτών των 890 περίπου δισ., που ήταν αναγκαία το 2000, έρχεται η κυβέρνηση και λέει ότι φτάνουν και περισσεύουν τα 470 για το 2003. Και ο Πολυζωγόπουλος είναι κι ευχαριστημένος...

Κοινωνικές οι ρίζες του φαινομένου

Εχουμε «αμερικανοποίηση» της κοινωνίας μας; Το ερώτημα αυτό δέσποζε στις γερμανικές εφημερίδες, αμέσως μετά τη μαζική δολοφονία 16 ανθρώπων, σε σχολείο της Ερφούρτης, από έναν 19χρονο, που φοιτούσε στο ίδιο σχολείο και είχε τιμωρηθεί με την ποινή της αποβολής. Και δε λέμε, το ερώτημα είναι εύλογο, αφού παρόμοια τραγικά περιστατικά έχουν ήδη συμβεί στις ΗΠΑ. Και μπορεί, τόσο για την ακραία αυτή δολοφονική ενέργεια, όσο και για την άνοδο της νεανικής και της γενικότερης εγκληματικότητας, που παρατηρείται στη Γερμανία και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, να έχουν μερίδιο ευθυνών και παράγοντες που σχετίζονται με τη διείσδυση του αμερικανικού τρόπου ζωής, αλλά οι βασικές αιτίες του φαινομένου βρίσκονται στο ίδιο το καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα. Η αύξηση της εγκληματικότητας - ακόμη και στις πλέον ακραίες εκδηλώσεις της - είναι γέννημα, πρώτα και κύρια, των προκλητικών κοινωνικών ανισοτήτων και αδικιών, της αυξανόμενης φτώχειας και ανεργίας, της εντεινόμενης ανασφάλειας και αβεβαιότητας, της αποξένωσης και της αλλοτρίωσης, της κατάπτωσης των ηθικών αξιών και της αναγόρευσης του χρήματος και των νόμων της αγοράς - ζούγκλας σε θεμέλια της κοινωνίας.

Αυτή είναι η αλήθεια και θα γίνεται - δυστυχώς - όλο και περισσότερο φανερή και αισθητή, καθώς βαθαίνει και γίνεται περισσότερο έντονη η πολύμορφη κοινωνική κρίση στις καπιταλιστικές χώρες.

Τα «αναμορφωτήρια»

Το πρωτοφανές μακελειό, πάντως, στην Ερφούρτη της Γερμανίας δεν τάραξε μόνο τους κατοίκους αυτής της χώρας. Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, η βρετανική κυβέρνηση προτίθεται, από το προσεχές φθινόπωρο, να τοποθετήσει αστυνομικούς σε σχολεία που παρουσιάζουν προβλήματα πειθαρχίας και υψηλό ποσοστό σκασιαρχείων. Οι αστυνομικές αυτές δυνάμεις θα ασχολούνται με το θέμα των σκασιαρχείων, θα κάνουν περιπολίες στα τοπικά εμπορικά κέντρα, θα προσφέρουν συμβουλές και υποστήριξη σε θέματα συμπεριφοράς και σε περιπτώσεις επιθετικότητας των μαθητών. Προφανώς, η κυβέρνηση του Τ. Μπλερ, ανίκανη να καταλάβει και πολύ περισσότερο να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά αίτια του φαινομένου, βάζει πλώρη για τη μετατροπή των βρετανικών σχολείων σε «αναμορφωτήρια» της εποχής του Τομ Σόγιερ.

Χρειάζεται να σημειώσουμε, άραγε, ότι αυτά ή τα όποια άλλα μέτρα αστυνομοκρατίας και καταστολής, όχι μόνο είναι αναποτελεσματικά και ανίκανα να περιορίσουν την αύξηση της νεανικής παραβατικότητας, αλλά και θα έχουν τα αντίθετα των προσδοκωμένων από τους εμπνευστές τους αποτελέσματα; Οσοι δε μας πιστεύουν, ας ρίξουν μια ματιά στις ΗΠΑ, όπου εφαρμόστηκαν τόσο αυτά όσο και διάφορα άλλα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Διεθνιστικός αγώνας

«

Κόκκινη Πρωτομαγιά, τιμημένη εργατιά»! Κόκκινη, όπως το αίμα των ηρώων της εργατικής τάξης. Τιμημένη εργατιά, επιφορτισμένη με την πιο ιερή αποστολή να απελευθερώσει τον εαυτό της και μαζί όλη την κοινωνία. Αυτή την τιμή μοιράζεται η εργατική τάξη, όπου Γης, όπως μοιράζεται την εκμετάλλευση, την οργή για τις ανεκπλήρωτες ανάγκες, τα οράματα που ζητούν δικαίωση. Η Εργατική Πρωτομαγιά, πέραν όλων των άλλων, είναι και μέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης. Το περιεχόμενό της, κοινό για τους εργάτες όλου του κόσμου, σαν ένα νοητό κόκκινο νήμα τους διαπερνά και τους συνδέει με δεσμούς ακατάλυτους.

Τυπωμένη βαθιά στην ταξική τους συνείδηση είναι η πεποίθηση πως η νίκη των εργατών μιας χώρας, η ήττα του ταξικού αντιπάλου κάπου, είναι νίκη όλων των εργατών παντού, επιδρά ευεργετικά στην έκβαση του δικού τους αγώνα. Και γι' αυτό είναι χρέος απαράγραπτο η έκφραση της μέγιστης δυνατής αλληλεγγύης. Γι' αυτό οι Ελληνες εργάτες, οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, χειροκρότησαν χτες τον γενικό γραμματέα της Ενωτικής Συνομοσπονδίας Εργατών Βενεζουέλας, στο πρόσωπό του χειροκρότησαν την εργατική τάξη της χώρας του και τη νίκη της. Εδωσαν βήμα στον πρέσβη της Παλαιστίνης στην Αθήνα όχι σε ένδειξη μιας απλής συμπαράστασης, αλλά για να ακούσουν τη φωνή του ηρωικά αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού και να ακούσει κι αυτός πως είναι δίπλα του, πως ο αγώνας του είναι και δικός τους αγώνας. Για τους ίδιους λόγους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ πορεύτηκαν χέρι χέρι χτες με Τούρκους εργάτες, με όλους.

Αλληλεγγύη στον αγώνα κάθε λαού εναντίον του ιμπεριαλισμού και της «νέας τάξης πραγμάτων» που δείχνει το αποκρουστικό της πρόσωπο στην Παλαιστίνη, χτες στη Βενεζουέλα, προχτές στη Γιουγκοσλαβία. Αλληλεγγύη, γιατί κοινός είναι ο εχθρός και αξίζει κάθε βοήθεια και συμπαράσταση όποιος τον αντιπαλεύει. Ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη στον αντίποδα της διεθνοποίησης του κεφαλαίου, στις πολιτικές ενοποίησης των εκμεταλλευτών σε διεθνικούς οργανισμούς, απ' όπου αυτές κι αν εκπορεύονται, όπως κι αν αρέσκονται να αποκαλούνται όσοι τις υλοποιούν, είτε κεντροαριστεροί, είτε σοσιαλδημοκράτες, είτε χριστιανοδημοκράτες.

Ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη, όπως μόνο οι εργάτες και τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα μπορούν να τη νιώσουν και να την κάνουν πράξη, στηρίζοντας ο ένας τον αγώνα του άλλου, παίρνοντας δύναμη ο ένας από τις νίκες του άλλου, αντλώντας διδάγματα από τις προσωρινές ήττες. Στις μέρες μας περισσότερο από ποτέ η έκφρασή της είναι αδήριτη ανάγκη και θα παραμένει τέτοια έως την οικοδόμηση ενός «νέου ωραίου κόσμου», όπου η ολόπλευρη συνεργασία των λαών στη βάση της ισοτιμίας, του αμοιβαίου οφέλους και της φιλίας, θα γίνει πραγματικότητα.

«Επί ξύλου... »

Δείτε τον άτυχο λαό

πώς στο σταυρό

τελειώνει,

πώς τον κρεμάσανε εκεί

του τόπου οι βαρόνοι

γυμνό και ανυπόδητο

δεμένο

με τη «ζώνη»!

* * *

Δείτε τον άτυχο λαό,

τη δόλια βιοπάλη,

πώς ξεψυχάει

στο σταυρό,

πώς γέρνει το κεφάλι,

πώς μαρτυράει

για να «τρων»

του τόπου οι μεγάλοι!

* * *

Δείτε τον άτυχο λαό,

τι έπαθ' απ' τη λέρα,

μα τελικά δε θα χαθεί,

θ' αναστηθεί μια μέρα

της πάλης

ανεμίζοντας,

της νίκης

την παντιέρα!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ