ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Εσταξε η ουρά του γαϊδάρου»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε λέμε, απαράδεκτη ήταν η προχτεσινή μετάδοση, από τον τηλεοπτικό σταθμό «Αλτερ», της φωτογραφίας του αιμόφυρτου Σ. Ξηρού, πάνω στο νοσοκομειακό κρεβάτι. Οχι γιατί ήταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ο φερόμενος ως βομβιστής, μέλος του μηχανισμού που αυτοονομάζεται «17Ν», κλπ., κλπ. Το ίδιο θα λέγαμε και για οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο, που θα βρισκόταν στην ίδια κατάσταση. Η άμεση παρέμβαση, όμως, του κυβερνητικού εκπροσώπου, όπως και αυτή του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ο οποίος ανταποκρίθηκε στη δημόσια «πρόσκληση» του πρώτου, μοιάζουν περισσότερο να προκλήθηκαν από τις αντιδράσεις των ανταγωνιστικών στο «Αλτερ» τηλεοπτικών καναλιών και όχι απ' αυτό καθ' αυτό το πρόβλημα. Στο κάτω κάτω της γραφής, η προαναφερόμενη μετάδοση της φωτογραφίας αποτελεί μια ακόμη σταγόνα στη θάλασσα της παραπληροφόρησης, της σεναριολογίας, της ονοματολογίας, κλπ., κλπ., που έχει πλημμυρίσει τα πάντα αυτές τις μέρες και της οποίας οι κύριες «πηγές» βρίσκονται στον κρατικό μηχανισμό. Και πέρα απ' αυτά, ο ολοφάνερος τις μέρες αυτές, άγριος και αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων συγκροτημάτων ΜΜΕ, που μόνο την πληροφόρηση του πολίτη δεν εξυπηρετεί, αποτελεί καρπό της κυβερνητικής πολιτικής. 'Η, μήπως, η συσκότιση όλων αυτών, ήταν ένας ακόμη στόχος της προχτεσινής παρέμβασης του κ. Πρωτόπαππα;

ΥΓ: Πώς βρέθηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία στο κανάλι; Στο ερώτημα αυτό έχει πρωτίστως ευθύνη να απαντήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Πάει πολύ...

Κάθε φορά που ο Ν. Μπίστης κάνει δηλώσεις, δεν παραλείπει να κατακεραυνώσει το ΚΚΕ. Προχτες, του επέρριψε τεράστιες ευθύνες για την -κατά το Ν. Μπίστη- φθίνουσα πορεία της Αριστεράς, μια και «το ΚΚΕ ενδιαφέρεται μόνο να περιχαρακώσει ένα χώρο που συνεχώς μειώνεται». Ας μη σχολιάσουμε αυτή καθεαυτή την εκτίμηση του κ. Μπίστη. Ούτε αξίζει, νομίζουμε, να σταθούμε ιδιαίτερα στις ευθύνες του ιδίου και των ομοϊδεατών του, του ρόλου που έπαιξαν και παίζουν σπέρνοντας απογοήτευση και αποπροσανατολίζοντας κόσμο της αριστεράς. Δε νομίζει, όμως, ότι πάει πολύ, ο «αρχηγός» μιας ολιγομελούς και ετερόφωτης ομάδας, που λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο ως παραφυάδα του ΠΑΣΟΚ, να στηλιτεύει το ΚΚΕ; Ας κοιτάξει τα του οίκου του και ας αφήσει σε άλλους την απόδοση ευθυνών ή τιμών στο ΚΚΕ.

Οι πράκτορες...

Η 4η Ιούλη, μέρα εθνικής γιορτής για τις ΗΠΑ, πέρασε και η πληθώρα των «τρομο-σεναρίων», που ήθελαν - σώνει και καλά - την πραγματοποίηση σειράς τρομοκρατικών ενεργειών στο αμερικανικό έδαφος, δεν επαληθεύτηκε. Το μόνο επεισόδιο - αυτό στο αεροδρόμιο του Λος Αντζελες - θεωρείται, ακόμη και από τις αμερικανικές αρχές, ως μεμονωμένο και αμφιλεγόμενο, εκτιμώντας ότι τα κίνητρα του δράστη, μάλλον, δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε θεωρούν τρομοκρατία.

Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, δεν είναι μόνον οι Αμερικανοί που έχουν το «προνόμιο» να τρομοκρατούνται κάθε λίγο και λιγάκι από την κυβέρνηση του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, τις σχετικές προειδοποιήσεις των κρατικών - μυστικών και μη - υπηρεσιών, περί επικείμενων αιματηρών επιθέσεων από μέλη της «Αλ Κάιντα» και όποιους άλλους επίδοξους... τρομοκράτες. Προχτεσινό ρεπορτάζ της βρετανικής «Γκάρντιαν», επικαλούμενο κι αυτό πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών διαφόρων χωρών, επαναφέρει το γνωστό σενάριο της επικείμενης απειλής, υποστηρίζοντας πως στελέχη της «Αλ Κάιντα» σχεδιάζουν να εξαπολύσουν «κοντά στην επέτειο της 11ης Σεπτέμβρη μαζικές επιθέσεις κατά στόχων στις ΗΠΑ, στο Ισραήλ και τη Βρετανία». Κι έτσι, μόλις τέλειωσε το ένα «τρομο-τούνελ», μπαίνουμε στο δεύτερο...

... μας θέλουν ... «ανήσυχους»!

Βέβαια, το προαναφερόμενο δημοσίευμα δεν είναι το μοναδικό. Το περί διεθνούς τρομοκρατίας «ρεπορτάζ» είναι καθημερινό και «εμπλουτίζεται» συνεχώς από ασαφή, αλλά αρκετά ανησυχητικά στοιχεία, που πηγάζουν από διάφορες «αξιόπιστες» πηγές και μεθόδους, όπως: «Εκμυστηρεύσεις» - ενδεχομένως κατόπιν ψυχολογικών και σωματικών βασανιστηρίων - πρώην μελών της αλ Κάιντα, που είναι φυλακισμένοι στη βάση του Γκουαντανάμο της Κούβας. Πληροφορίες «πληροφοριοδοτών», που είχαν εισχωρήσει στους κόλπους της οργάνωσης του Οσάμα μπιν Λάντεν. Και, το «καλύτερο», από «φιλτράρισμα» στοιχείων που προκύπτουν από ...«εκτεταμένες επικοινωνιακές υποκλοπές» που αφορούν τις «σημερινές»(!) επαφές μεταξύ των μεγάλων κεφαλών της αλ - Κάιντα...

Πέρα από τους λίγο - πολύ φανερούς στόχους της εκστρατείας αυτής, οι ευσχήμως διατυπωμένες «υποκλοπές επικοινωνιών», που περνούν στα ψιλά των «ρεπορτάζ» περί των επετειακών επικείμενων επιθέσεων, θυμίζουν πως το «ανύπαρκτο», για τους κυβερνώντες των ΗΠΑ, της Βρετανίας κ.ά., διεθνές σύστημα παρακολούθησης Εσελον είναι πανταχού παρόν, στήνοντας τα μάτια και τα αυτιά του, σίγουρα, όχι μόνο για την παρέα του CΙΑναθρεμμένου Οσάμα... Στο μεταξύ, οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και όποιας άλλης εθνικότητας πολίτες «οφείλουν» να εθίζονται με τη γνωστή μέθοδο των πληροφοριών που διαρρέουν οι μυστικές υπηρεσίες σε έναν αδιόρατο, αλλά συνεχή φόβο και τρόμο...

Τα ... πετυχημένα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΟΝΟΝ Η «Αυριανή» στο χτεσινό πρωτοσέλιδό της θα μπορούσε να χαρακτηρίσει «δημοσιογραφική επιτυχία», το να φωτογραφίζεις έναν αιμόφυρτο άνθρωπο, διασωληνωμένο στην εντατική, ακόμα και αν είναι ύποπτος τρομοκρατικών ενεργειών.

Σίγουρα οι δημοσιογραφούντες τύπου Ευαγγελάτου δεν μπορούν να πείσουν κανέναν ότι χρησιμοποίησαν αυτή τη φωτογραφία για χάρη του «ρεπορτάζ» και της «αλήθειας» και όχι για χάρη της εντυπωσιοθηρίας. Τους ξέρουμε πια...

Ομως, από την άλλη οι καταδικαστικές δηλώσεις της κυβέρνησης (που επέμεινε και χτες) μόνο για γέλια μπορεί να είναι. Δεν ξέρουν άραγε οι κυβερνώντες τι είδους ΜΜΕ έχουν «αναπτύξει»; Δεν ξέρουν ποιους στηρίζουν και τι καθεστώς δημιουργούν;

Ο δυστυχής τηλεθεατής, ακροατής και αναγνώστης έχει κάθε δικαίωμα να κρίνει και να κατακρίνει. Και το κάνει, ασχέτως αν αυτό αποτυπώνεται ή όχι σε δημοσκοπήσεις και έρευνες θεαματικότητας. Οχι όμως και αυτοί που συντηρούν αυτή την αθλιότητα.

ΤΕΛΙΚΑ, απ' ό,τι φαίνεται, όλα τα εγκληματικά κατορθώματα της «17Ν» ο Σ. Ξηρός τα είχε διαπράξει... Σύμφωνα με τις χτεσινές επίσημες ανακοινώσεις, πιστοποιείται πλέον η ευθύνη του και για την ρίψη ρουκέτας εναντίον της οικίας του Γερμανού πρεσβευτή στην Αθήνα.

Σύμφωνα, όμως, με τις ανεπίσημες «πληροφορίες» και όσα διοχετεύονται και, βέβαια, γράφονται σε εφημερίδες ή λέγονται από τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς, ευθύνεται για όλες τις γνωστές και αρκετές άλλες... άγνωστες εγκληματικές ενέργειες της «17Ν», από το 1980 και μετά...

Θα του φορτώνανε και τις προηγούμενες, αλλά δε θέλουν να προσθέσουν και το αδίκημα «εξαναγκασμού ανηλίκου σε εργασία», σε βάρος του μηχανισμού. Βλέπετε, το 1980 ο Σ. Ξηρός συμπλήρωσε τα 18 του χρόνια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΛΕΜΕ, ωραίο και πλούσιο το φωτογραφικό υλικό, που μοίρασε χτες η αστυνομία, με όσα βρέθηκαν στα δυο κρησφύγετα της «17Ν». Σας διαβεβαιώνουμε, ότι οι φωτογραφίες είναι «καλοτραβηγμένες» και φανερώνουν επαγγελματική δουλιά. Απαντήσεις, όμως, στα πολλαπλασιαζόμενα συνεχώς ερωτήματα δε δίνουν...

Ενίσχυση τρομοκράτησης του λαού

Οι περιστάσεις δε θα μπορούσαν να είναι ευνοϊκότερες. Ο βομβαρδισμός της «κοινής γνώμης» με επίσημες, ημιεπίσημες και ανεπίσημες ανακοινώσεις, «πληροφορίες» και εικασίες για τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις έχει διαμορφώσει το κλίμα. Τώρα, πλέον, η κυβέρνηση αισθάνεται έτοιμη να θέσει τον ελληνικό λαό προ του διλήμματος-απάτη: «Ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου, ή δημοκρατικά δικαιώματα;».

Υπολογίζει, προφανώς, ότι ο φόβος από μια «αόρατη» απειλή είναι αρκετός για να παραλύσουν οι όποιες αντιδράσεις στην ενεργοποίηση των εγχώριων και των διεθνών «τρομονόμων».

Προχτές το βράδυ έφερε για κύρωση στη Βουλή μια διεθνή συμφωνία για την «καταστολή τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων», την οποία είχε υπογράψει στις 2 του Φλεβάρη 1998. Πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η κυβερνητική σπουδή δε συνδέεται με τα τελευταία γεγονότα.

Η συμφωνία αυτή, όπως και άλλες ανάλογες και πιο πρόσφατες, περιλαμβάνει ορισμούς της τρομοκρατίας και των τρομοκρατικών ενεργειών που θα μπορούσαν με μια διασταλτική ερμηνεία να χρησιμοποιηθούν εναντίον «ενοχλητικών» κινημάτων, κινήσεων, κομμάτων και οργανώσεων αλλά και προσώπων. Η συμφωνία αναφέρεται βέβαια σε «βομβιστικές επιθέσεις», με τις οποίες δεν έχει καμιά σχέση το μαζικό κίνημα. Ορίζει, όμως, ως αντικείμενο τρομοκρατικών ενεργειών «τόπους δημόσιας χρήσης, κρατικής, ή κυβερνητικής εγκατάστασης, συστήματα δημόσιων μεταφορών, ή εγκαταστάσεων υποδομής». Είναι άραγε πολύ δύσκολο, παραδείγματος χάριν, να χρησιμοποιηθεί αυτός ο ορισμός εναντίον εργαζομένων οι οποίοι κατά τη διάρκεια μιας κινητοποίησης αποφασίζουν την (έστω συμβολική) κατάληψη ενός τέτοιου χώρου;

Σημαντικό είναι, ακόμη, το ότι δε διώκονται μόνον οι πράξεις αλλά και οι «προθέσεις». Δίνεται έτσι η δυνατότητα στις «αρχές» να δεχτούν αυτό που διατύπωνε, το 2000, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην έκθεσή του για την τρομοκρατία. Οπου χαρακτήριζε τις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού για την «υπόθεση Οτσαλάν», τη ΝΑΤΟική επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία, την επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα, «ευνοϊκό περιβάλλον» για την ανάπτυξη της τρομοκρατίας...

Βεβαίως, τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται για την απόφαση της κυβέρνησης να φέρει τώρα για κύρωση τη συγκεκριμένη συμφωνία, αφού με τη συμφωνία αυτή δίνεται η δυνατότητα σε ένα ξένο κράτος να ζητήσει την παράδοση ενός κατηγορούμενου για τρομοκρατία, αν το «αδίκημα τελείται κατά υπηκόου, κρατικής ή κυβερνητικής εγκατάστασης, συμπεριλαμβανόμενης της πρεσβείας ή άλλων διπλωματικών ή προξενικών εγκαταστάσεων του εν λόγω κράτους». Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ, η Βρετανία, ή όποια άλλη χώρα, αποκτούν το δικαίωμα να ζητήσουν και να πετύχουν την έκδοση ενός κατηγορούμενου που βρίσκεται στα χέρια των ελληνικών αρχών, αν κάποια από τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται εμπίπτει στο παραπάνω άρθρο της συμφωνίας. Και με δεδομένο ότι οι δικές τους υπηρεσίες δρουν ανεξέλεγκτα στη χώρα, τα πράγματα γίνονται άκρως επικίνδυνα.

Η κυβερνητική επιχείρηση για την εσπευσμένη κύρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας ανοίγει το δρόμο για να ενεργοποιηθούν και άλλες συμφωνίες, όπως ο «ευρωτρομονόμος», με ρυθμίσεις ακόμη πιο επικίνδυνες για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον ακρωτηριασμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στο όνομα μιας «ασφάλειας», στην άλλη όψη της οποίας βλέπουμε το αποτρόπαιο πρόσωπο της τρομοκρατίας της «νέας τάξης».

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οι συνέπειες μιας νεροποντής και...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανυπολόγιστες ήταν οι συνέπειες από την πρόσφατη νεροποντή στην Αθήνα. Ενας 34χρονος άνδρας νεκρός, χιλιάδες διαμερίσματα και καταστήματα πλημμυρισμένα, ακινητοποιημένος ο Ηλεκτρικός, όπως και το Μετρό, μεγάλο μέρος της Αθήνας και του Πειραιά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, κυκλοφοριακό χάος, έως και ολική αδυναμία μετακίνησης για χιλιάδες και χιλιάδες ανθρώπους, πολλές επιμέρους βλάβες και προβλήματα σε νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια. Και μπορεί, οι κυβερνώντες, να μίλησαν και πάλι για ακραία φαινόμενα, λες και είναι πρωτοφανές γεγονός μια καλοκαιριάτικη μπόρα. Μπορεί, κάποιοι άλλοι, να περιόρισαν το πρόβλημα στις ελλείψεις κάποιων έργων, στα παρατημένα μπάζα, στις παράνομες συνδέσεις, κλπ., κλπ. Η πραγματική και βαθύτερη αιτία, όμως, βρίσκεται στο γεγονός, πως το πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας χτίζεται και αναπτύσσεται, δεκαετίες τώρα, με βασικό και κύριο - αν όχι αποκλειστικό - γνώμονα, το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων. Και όσο αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει και να λειτουργεί, τα τέτοια ή παρόμοια φαινόμενα θα επαναλαμβάνονται και, μάλιστα, με μεγαλύτερη σφοδρότητα και πολλαπλάσιες συνέπειες σε βάρος του λαού.

... το μήνυμα κινδύνου

Δε χτίζεται, όμως, μόνον η πρωτεύουσα με βασικό και κύριο γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για όλη τη χώρα. Ο ίδιος ακριβώς «ιερός και απαραβίαστος κανόνας» χαρακτηρίζει και την περιβόητη σημερινή ανάπτυξη, για την οποία συχνά-πυκνά κορδώνονται οι κυβερνώντες. Και μπορεί, βέβαια, οι άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, και ακόμη περισσότερο οι μικρότερες, όπως και η ύπαιθρος, να μην έχουν πάρει την εξωφρενική και απάνθρωπη μορφή της ... υδροκέφαλης πρωτεύουσας, αλλά οι αντίστοιχες πολύμορφες συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν είναι λιγότερες, ούτε μικρότερης σημασίας, τόσο για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους των περιοχών αυτών γενικότερα, όσο και για τη χώρα συνολικά.

Ουσιαστικά, τόσο οι εργαζόμενοι της πρωτεύουσας, όσο και της περιφέρειας, βράζουν στο ίδιο καζάνι και πραγματικός, μεγάλος αντίπαλός τους είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης της χώρας. Αυτό το ίδιο το κοινωνικό σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το γεγονός, πως τα πάντα καθορίζονται από την ολιγαρχία του πλούτου και της εξουσίας και, βέβαια, τα καθορίζει σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα και όχι σύμφωνα με όσα επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού γενικότερα.

Τα παράδοξα των «διαρροών»

Σωρός είναι τα ονόματα των υποτιθεμένων αρχηγών ή πρωτοκλασάτων στελεχών της «17Ν», που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία, διοχετευόμενα «καταλλήλως» από τις αστυνομικές αρχές, στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Κάθε μέρα προστίθενται και καινούρια. Και όχι μόνον ονόματα, αλλά και στοιχεία για τον καθένα. Π.χ. η ηλικία του, το ύψος του, πότε και πού σπούδασε, κλπ., κλπ. Το μόνο όνομα, που δεν έχει «διαρρεύσει», δεν κυκλοφορεί πουθενά και κανείς φαίνεται, να μη το γνωρίζει, είναι αυτό του νυν συντρόφου της πρώτης συζύγου του Σ. Ξηρού. Και αυτό, παρότι - όπως γράφει το χτεσινό «Βήμα» - πρόκειται για «επιχειρησιακό στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης», αφού «ο άνθρωπος αυτός φέρεται να ήταν ο ενοικιαστής της γιάφκας της οδού Δαμάρεως στο Παγκράτι», ενώ «οι Αρχές τον θεωρούν πολύ σημαντικό, ενδεχομένως και το δεύτερο κρίσιμο κρίκο στην αλυσίδα της οργάνωσης».

Λέτε, να οφείλεται αυτό, στο γεγονός, πως ο προαναφερόμενος άνθρωπος - πάλι σύμφωνα με χτεσινές εφημερίδες - αναζητείται από τις αστυνομικές αρχές..;

Η «μεταρρύθμιση» αποκαλύπτεται

Τα αποτελέσματα με τη γενική βαθμολογία των μαθητών της Γ΄ Λυκείου, που είναι ταυτόχρονα και υποψήφιοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντικατοπτρίζουν χωρίς αμφιβολία την αποτυχία του ίδιου του εκπαιδευτικού συστήματος που έφερε η γνωστή αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αυτό που επιβεβαιώθηκε είναι ότι πρόκειται για εξοντωτικό σύστημα, που με σημείο αναφοράς τις εξετάσεις αφαιρεί κάθε ίχνος παιδαγωγικής λειτουργίας από το σχολείο και κατάκτησης γνώσεων από τους μαθητές. Ολα περιστρέφονται γύρω από τους βαθμούς και όχι βέβαια την ουσιαστική μόρφωση. Αυτή η στρέβλωση του σχολείου είναι που οδηγεί στη δραματική μείωση τα τελευταία χρόνια του μορφωτικού επιπέδου της νεολαίας.

Και μόνο το στοιχείο ότι σχεδόν 38.000 μαθητές από τους 93.000, το 40% αυτών που πήραν μέρος στις εξετάσεις, έχουν γενικό βαθμό πρόσβασης κάτω από τη βάση, δείχνει το μέγεθος της ζημιάς που έχει προξενήσει η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση στους νέους. Αφού αυτοί που θα πάρουν απολυτήριο με πολύ χαμηλό βαθμό, τόσο στον ψυχολογικό τομέα όσο και στην επαγγελματική επιλογή, θα έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Είναι δε χαρακτηριστική η συντριπτική αποτυχία - με ποσοστά που προσεγγίζουν το 50% των υποψηφίων - στη θεωρητική και την τεχνολογική κατεύθυνση, δηλαδή στις κατευθύνσεις που οδηγούν σε κοινωνικές και παιδαγωγικές σχολές ή στην πλειοψηφία των ΤΕΙ και επιλέγονται κυρίως από παιδιά λαϊκών στρωμάτων. Η μικρότερη αποτυχία στις σχολές θετικής κατεύθυνσης σημαίνει ότι σ' αυτές προσανατολίζονται κυρίως παιδιά εύπορων οικογενειών που έχουν την οικονομική δυνατότητα και μέσω φροντιστηρίων να εξασφαλίσουν την εισαγωγή τους σ' αυτές τις σχολές. Αυτή είναι η κατάντια της απόλυτης σύνδεσης του σχολείου με την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που βέβαια πλήττει πρώτα και κύρια τα λαϊκά στρώματα.

Ταυτόχρονα με την καταγραφή αυτής της αποτυχίας ενυπάρχει το στοιχείο που οι στατιστικές του υπουργείου φροντίζουν να «θάψουν». Οτι χιλιάδες μαθητές δεν έφτασαν καν σε αυτές τις εξοντωτικές εξετάσεις, έμειναν στο δρόμο, βγήκαν στα παραπεταμένα ΤΕΕ ή εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Και όχι μόνο αυτό, τα κυβερνητικά στελέχη διατυμπανίζουν ότι τα φετινά αποτελέσματα οφείλονται στα κλιμακούμενης δυσκολίας θέματα για να γίνει η επιλογή των καλύτερων. Και έχουν με μια έννοια δίκιο. Παραδέχονται ότι οι εξετάσεις είναι ακριβώς εξετάσεις επιλογής και ταξινόμησης στα διάφορα τμήματα και σχολές και όχι εξετάσεις που έχουν ως στόχο την πιστοποίηση και αξιολόγηση των γνώσεων.

Το υπουργείο επιχειρεί να πείσει ότι το μόνο που δε φταίει για αυτή την αποτυχία είναι το ίδιο και η πολιτική του και επομένως οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί έχουν το κύριο βάρος της ευθύνης. Ενα ακόμη στοιχείο που πρέπει να «πεισμώσει» τις λαϊκές δυνάμεις ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Γιατί αυτό που αναδεικνύεται και από τα πρόσφατα στοιχεία είναι ότι η παιδεία πρέπει να γίνει δική τους υπόθεση. Για να μπορέσει να είναι δημόσιο αγαθό για όλο το λαό και όχι εμπόρευμα που χρυσοπληρώνεται, απαιτείται η συλλογική κοινωνικοπολιτική πάλη για την ανατροπή της σημερινής πολιτικής.

Τηλε-τρόμος

Το παραμύθι

σύννεφο πάει

απ' τα κανάλια,

ξέρουν μας λένε

τους «μικρούς»

κι όλα

τα «κεφάλια»

και ζωγραφίζουν

πρόσωπα

«τρομοκρατών»

ποικίλα,