Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέρα από το τελευταίο, όμως, οι προαναφερόμενες τοποθετήσεις γεννούν μια σειρά ερωτήματα, όταν συνδυαστούν με την πραγματικότητα. Αφού, είναι τόσο ομόθυμη και έντονη - και πράγματι είναι - η καταδίκη της «17Ν» και της τρομοκρατίας γενικότερα, τι χρειάζονται ο «τρομονόμος» και η προετοιμαζόμενη εντατικά στο υπουργείο Δικαιοσύνης «αναβάθμισή» του; Σε τι αποσκοπούν και χρειάζονται η συνεχιζόμενη, εντατικά και πολύμορφα, ενίσχυση των διαφόρων κατασταλτικών μηχανισμών, η καλλιέργεια ενός κλίματος «τρομο-λαγνείας» και «τρομο-υστερίας», όπως και μαζικής καχυποψίας και εθελοντικού χαφιεδισμού;

Πάντως, όχι, για την αντιμετώπιση κάποιων - τουλάχιστον - ανώριμων και ελάχιστων νεαρών και «γνωστών αγνώστων», που βάζουν «γκαζάκια»...

«Ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι η αρχή του νομοσχεδίου για την «Προστασία και τη Διαχείριση των Υδάτων», που ετοιμάζει το ΥΠΕΧΩΔΕ, έγραψαν προχτές αρκετές εφημερίδες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό, στα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προκαλούν οποιαδήποτε ρύπανση ή ευθύνονται για την υποβάθμιση των υδάτων, θα επιβάλλονται διοικητικά πρόστιμα μέχρι 600.000 ευρώ. Με άλλα λόγια, δηλαδή και πέρα από την αναποτελεσματικότητα αυτής της λογικής, αν και όποτε διαπιστώνεται μια ανάλογη παραβίαση από κάποια μεγάλη επιχείρηση, θα της επιβάλλουν πρόστιμο, το οποίο, αφού το πληρώνει, θα το μετακυλίει στους καταναλωτές των προϊόντων της. Με το... δίκιο της, βέβαια, αφού για χάρη τους έκανε την παραβίαση. Βέβαια, για να ικανοποιήσει τις όποιες καταναλωτικές τους απαιτήσεις... Κι έτσι όλοι θα είναι... ικανοποιημένοι και, ιδιαίτερα, οι εργαζόμενοι...

Ενα «μικρό λεξικό των ημερών» φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του «Flash.gr» στο διαδίκτυο, στο φάκελο που τιτλοφορείται «Στα ίχνη της 17Ν». Ενα λεξικό, μέσω του οποίου η συντάκτριά του φιλοδοξεί, όπως μας πληροφορεί, να παρουσιάσει τους όρους που ανασύρονται και μετατρέπονται σε εκφράσεις του συρμού των τηλεοπτικών παραθύρων, όροι που σχετίζονται με τις καταβολές και τις εκφράσεις της Αριστεράς. Η ίδια μάλιστα εγκαλεί τα ΜΜΕ για την απρεπή και προσβλητική, για την Αριστερά, χρήση τους.

Ενα «κλικ» ήταν αρκετό για να μας φέρει προ δυσάρεστων εκπλήξεων, η σελίδα αποπνέει αντικομμουνισμό σε σημείο ασφυξίας. Συκοφαντεί το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και όσους τον οικοδόμησαν, παρουσιάζει τους μπολσεβίκους περίπου σαν κίνημα... δολοφόνων, παραποιεί αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, αλλά κολακεύει όσους διαχώρισαν τη θέση τους από τον «ορθόδοξο κομμουνισμό» είτε πρόκειται για τροτσκιστές είτε για αναρχικούς κλπ. Οι... φιλόδοξες στοχεύσεις της συντάκτριας ακυρώνονται από τη μεροληψία και την εμπάθεια που ρέει άφθονη από κάθε αράδα των όσων έχει γράψει. Και, ανεξάρτητα από το αν συνειδητά ή ασυνείδητα έγραψε όσα έγραψε, το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Και, βέβαια, δεν τιμάει καθόλου ούτε τη συντάκτριά του, ούτε την ηλεκτρονική πληροφόρηση, πολύ περισσότερο που ένα μεγάλο κομμάτι όσων ανατρέχουν σ' αυτή είναι νέοι, πολύ νέοι άνθρωποι και είναι κρίμα η πρώτη τους επαφή με ιστορικά γεγονότα - για μερικά από τα οποία ακόμη και ειδικοί επιστήμονες εκφράζονται με σύνεση και προσοχή - να γίνεται μέσα από το διαστρεβλωτικό πρίσμα της συντάκτριας, η οποία, ελαφρά τη καρδία, μάλλον αντέγραψε όσες σχετικές διαστρεβλώσεις κυκλοφορούν.

«Κύριε διευθυντά», σημειώνει χτες ο Νεόκοπος των «Νέων», «υμνωδό του κ. Σημίτη υποστηρίζει για την Υπερνομαρχία η Ν.Δ. Επειδή προφανώς δεν είναι "άνοιγμα" στον κ. Σημίτη, μάλλον πρόκειται για "άνοιγμα" στους υμνωδούς».

Μα, γιατί παραξενεύεται; Δεν είναι απολύτως φυσιολογικές οι όποιες τέτοιες «μεταγραφές» μεταξύ τόσο στενά συγγενών πολιτικών σχηματισμών; Αλλωστε, έχουν γίνει και άλλες στο παρελθόν και, μάλιστα, και προς τις δυο κατευθύνσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε τελική ανάλυση, όλα όσα λένε οι ανακριθέντες βρίσκονται την ίδια μέρα περιληπτικά στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και την επόμενη, αναλυτικά, στα πρωτοσέλιδα και τα ειδικά ένθετα των εφημερίδων.

Οχι, τίποτε άλλο, αλλά, στο βαθμό που συνδυαστεί και με διαφήμιση, θα τα «κονομήσει» το Δημόσιο, μια και έχουν φροντίσει διάφοροι να «πουλάει» ως εκεί που δεν παίρνει το θέμα «τρομοκρατία».

Εκτος κι αν η «πληροφόρηση», που βγαίνει προς τα έξω, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα ή δεν είναι πλήρης, αλλά επιλεκτική, και εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Τότε, όμως, πρέπει να μας εξηγήσουν ποιοι και γιατί το κάνουν αυτό, με ποια ΜΜΕ υπάρχουν σχετικές συμφωνίες και με ποια πρόσωπα.

Αλλωστε, είναι γνωστό πως τέτοιες μέθοδοι διοχετευμένης πληροφόρησης, με στόχο την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων, δεν είναι έξω από τις πρακτικές των υπηρεσιών που ανακατεύονται στη συγκεκριμένη υπόθεση. Οσο για «πρόθυμους συνεργάτες», πάντοτε θα βρίσκονται...

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ανατριχίλα προκαλεί αναμφίβολα αυτή η δυνατότητα του ΟΤΕ να βρίσκει ποια τηλέφωνα έχεις κάνει από την τηλεκάρτα σου τους τελευταίους 3 μήνες. Το γεγονός ότι η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε εναντίον των συλληφθέντων για τη «17 Νοέμβρη» κανέναν δεν αθωώνει.

Αν συνδυάσεις δε αυτό το στοιχείο, με τη Συνθήκη Σένγκεν, το Εσελον, τις δυνατότητες της Γιούροπολ, της Τράπεζας της Ελλάδος και του «Τειρεσία», το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τα στεγανά στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, τα στεγανά της ΕΥΠ και το «τρομονόμο», μάλλον συνειδητοποιείς ότι ...ζεις στη γυάλα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στριμωγμένη από την αποκάλυψη της απάτης, η κυβέρνηση επιχειρεί και πάλι να ξεγελάσει τους βαμβακοπαραγωγούς, λέγοντας πως θα προσφύγει, ξανά, στις Βρυξέλλες. Και θα ζητήσει, λέει, να της... επιτρέψουν τα αφεντικά της ΕΕ, να πληρώσει «κάτι τις» από τα εθνικά κρατικά ταμεία, για να μετριάσει τη χασούρα της ΕΕ. «Ζήσε Μάη μαύρε μου...» δηλαδή!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ναι, στην υπόθεση της «17Ν» και γενικότερα σ' αυτή της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας αναφερόμαστε. Κι όταν λέμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, δεν εννοούμε, απλά και μόνον ή κυρίως, τη χρονική διάρκεια των σχετικών ερευνών και τη δικαστική διαδικασία. Αναφερόμαστε, κυρίως, στις «παρενέργειες» της υπόθεσης, οι οποίες μπορούν να πάρουν - κι όπως δείχνουν τα πράγματα, θα πάρουν - διάφορες μορφές και εκφράσεις. Προχτές, για παράδειγμα και σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, η Αγκυρα ζήτησε από την Αθήνα ενημέρωση για το αν δραστηριοποιείται στην Ελλάδα το Μέτωπο Επαναστατικού Λαϊκοαπελευθερωτικού Κόμματος (DHKP-C) και ο αρχηγός του, Ντ. Καρατάς. Ενέργεια, η οποία έγινε, μετά από εγχώρια δημοσιεύματα, τα οποία μιλούσαν για σχέσεις της «17Ν» με την τουρκική οργάνωση «Ντεβσόλ» (από διάσπαση της οποίας προήλθε η προηγούμενη) και, βέβαια, στηρίζεται στο γεγονός πως η ΕΕ έχει χαρακτηρίσει το DHKP-C ως τρομοκρατική οργάνωση.

Είπαμε, βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη...

«Είχε ακροαριστερές αντιλήψεις και σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες εξακολουθεί να τις έχει. Οικογενειάρχης και πανεπιστημιακός, είναι μόνιμος κάτοικος Γαλλίας...

... Γόνος μεγάλης οικογένειας των Αθηνών - ο πατέρας του υπήρξε ακαδημαϊκός σε μια εποχή που προοδευτικοί άνθρωποι δε διάβαιναν εύκολα τις πύλες της Ακαδημίας - κληρονόμησε, ως μοναχοπαίδι, και τα δύο πατρικά σπίτια: ένα στον ακριβότερο δρόμο της Αθήνας και ένα σε νησί του Αργοσαρωνικού».

Η «φωτογράφιση» γίνεται από τα «Νέα» και αναφέρεται - σύμφωνα με την εφημερίδα - σ' ένα ιδρυτικό μέλος της «17Ν», φίλο του Αλ. Γιωτόπουλου. Και, βέβαια, η εφημερίδα δε γράφει όνομα, αλλά φτάνουν και περισσεύουν τα υπόλοιπα στοιχεία, για να βρεθεί κι αυτό, από τον οποιονδήποτε ψάξει λίγο περισσότερο. Κι αν θέλετε, άλλο ένα στοιχείο, η «Αυριανή» ισχυρίζεται ότι έχει την ίδια ηλικία με τον Γιωτόπουλο και το επίθετό του αρχίζει από Γαρδ...

Αραγε, πρόκειται, για μια ακόμη δημοσιογραφική επιτυχία των ημερών ή μια ακόμη περίπτωση διοχέτευσης στοιχείων από τις αστυνομικές αρχές ή όποιο άλλο κέντρο, ενταγμένη στα δικά του σχέδια και επιδιώξεις;

«Πρέπει κάποιος να τα πει. Το οφείλω σε μερικούς από τους επίγειους αγγέλους που είχα την ευλογία να συναντήσω. Ετσι για την αλήθεια και για τη μνήμη ονομάτων κατηγορίας Νίκου Μπελογιάννη. Συμφωνείς, δε συμφωνείς με τις ιδέες και τα μυαλά τους. Πρώτον, ουδέποτε παζάρεψαν αγώνα, ιδεολογία και ονόματα συντρόφων τους με τους ανακριτές τους. "Πως σε λένε;", ρωτούσε ο Μπάμπαλης. Μούγκα εκείνοι. Και ζωντανούς να τους έψηναν, θα κρατούσαν το στόμα τους κλειστό. Δεύτερον, τον μοναδικό πόντο οικοπέδου που κέρδισαν από τον Γολγοθά τους ήταν ο τάφος τους. Ούτε καν αυτός. Και τρίτον, οι ελπίδες, τα όνειρα και το ήθος τους ήταν βγαλμένα από την καρδιά τους. Οποιος αποπειραθεί να ταυτίσει τη διαδρομή αυτών των ηρώων με τις δολοφονικές επιδόσεις του καλοπερασάκια και γιαλαντζί επαναστάτη Αλέξη Γιωτόπουλου, είναι κακόβουλος ή βλάκας. Και όταν με ρωτούν αν πιστεύω στα θαύματα και τους αγίους, αβίαστα και αυθόρμητα απαντάω. Ναι, ορίστε ο Γιώργης Μωραΐτης!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τα χτεσινά «Νέα».

Πληροφορηθήκαμε χτες πως η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών, ζητά - με επιστολή της από την κυβέρνηση - να ενημερώνονται οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Μεταφορών για τους οδηγούς οχημάτων που έχουν νοσηλευτεί σε κλινικές για ψυχιατρικά νοσήματα ή πάσχουν από άλλες παθήσεις (π.χ. όρασης, ακοής, καρδιαγγειακές, νευρολογικές, νεφρικές κλπ. λειτουργίες). Το επιχείρημα που προβάλλουν οι ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιριών - η Ενωση των οποίων διατυπώνει τη συγκεκριμένη πρόταση - είναι η... πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων!

Ας μας επιτρέψουν, λοιπόν, να σημειώσουμε, ότι το προαναφερόμενο ενδιαφέρον της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας, το οποίο συνεπάγεται το υποχρεωτικό φακέλωμα των κατόχων διπλωμάτων οδήγησης, που πάσχουν από κάποια ψυχιατρική ή άλλη ασθένεια, δεν έχει καμιά σχέση με την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Η όλη ευαισθησία τους έχει να κάνει με την αναζήτηση τρόπων για την καθιέρωση ειδικού τιμολογίου με «φουσκωμένα» ασφάλιστρα στις συγκεκριμένες κατηγορίες οδηγών.

Ετσι, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.

«Ελλάδα, Ελλάδα, οικόπεδο και αποικία». Ο στίχος αυτός ταιριάζει απόλυτα ως τίτλος στην υπόθεση της σκανδαλώδους παραχώρησης στην αμερικανική πρεσβεία του όμορου οικοπέδου που ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. Μιας έκτασης 17 στρεμμάτων στην ακριβότερη περιοχή της Αθήνας, εμπορικής αξίας περίπου 30 δισ. δραχμών, που παραχωρείται στους Αμερικανούς έναντι του ποσού των περίπου 8,5 δισ. προκειμένου να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις της πρεσβείας τους στην Αθήνα.

Μάλιστα, για να νομιμοποιηθεί αυτή η αποικιοκρατικού χαρακτήρα πράξη, υπήρξε και σχετική νομοθετική ρύθμιση με τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το οικόπεδο αυτό και ό,τι συνοδεύει τη διαδικασία παραχώρησής του στους Αμερικανούς, είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας, όπου αντανακλάται όλο το πλέγμα της εξάρτησης και της υποτέλειας στους επικυρίαρχους.

Είναι χαρακτηριστικά και όσα είπε η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου στη διάρκεια της συζήτησης της σχετικής τροπολογίας. Επιχείρησε, λοιπόν, να παρουσιάσει τη ρύθμιση αυτή ως ευκαιρία για... αξιοποίηση του εν λόγω ακινήτου. Πρόκειται για την ίδια λογική με βάση την οποία όλη η Ελλάδα παραχωρήθηκε ως οικόπεδο στους Αμερικανούς για να στήσουν τις βάσεις τους, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς τους, για να διέρχονται τα στρατεύματά τους και να αλωνίζουν ελεύθερα.

Στο οικόπεδο αυτό του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, αποτυπώνεται ακόμα και μια άλλη πλευρά αυτής της πολιτικής, εξυπηρέτησης των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Είναι αυτή της απαξίωσης της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων επιχειρήσεων, της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, με απώτερο σκοπό την εκποίηση - παράδοσή τους στη συνέχεια στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και πολυεθνικό, σε εξευτελιστικές τιμές.

Ετσι «αξιοποιεί» η χώρα μας τη θέση της, μεταβαλλόμενη σε πολεμικό ορμητήριο του ιμπεριαλισμού. Με τον ίδιο τρόπο, ως «οικόπεδο» προς... αξιοποίηση, αντιμετωπίστηκε και με το περιβόητο «δόγμα Τρούμαν», όπου με το «σχέδιο Μάρσαλ» εξαγόρασαν την πείνα και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, που αυτοί οι ίδιοι προκάλεσαν, για να προωθήσουν τα στρατηγικά τους σχέδια στην περιοχή.

Με αυτόν τον τρόπο «αξιοποιείται» και σήμερα η θέση της χώρας με τις λεγόμενες «επιχειρησιακές διευκολύνσεις» στα αμερικανονατοϊκά στρατεύματα, είτε αυτά εξορμούν στα Βαλκάνια, είτε στο Αφγανιστάν, είτε όπου αλλού οι επιχειρησιακές ανάγκες του ιμπεριαλισμού το απαιτούν. Και βέβαια μην ξεχνάμε πως όταν «επενδύουν» σε ένα οικόπεδο είτε εκτάσεως 17 στρεμμάτων, είτε 131.944 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που είναι η Ελλάδα, οικοδομούν και δικαιώματα παρεμβάσεων στο εσωτερικό της χώρας. Η ιστορία έχει πολλά να διδάξει. Οπως επίσης διδάσκει ποιος είναι και ο ρόλος αυτών που έχουν αναλάβει να υπηρετούν την εξάρτηση. Το «συμβόλαιο» αυτό το συνυπογράφουν σήμερα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που σε αγαστή συνεργασία ψηφίζουν από κοινού όποιο νομοθέτημα έρχεται να εξυπηρετήσει τους επικυρίαρχους.