Σάββατο 3 Αυγούστου 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΥΠ και «17Ν»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέχρι, πριν λίγες μέρες, σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, όταν κάποιο στέλεχος του ΚΚΕ μίλαγε για το ρόλο ξένων και εγχώριων μυστικών υπηρεσιών, αντιμετώπιζε συνήθως τη συγκατάβαση των δημοσιογράφων, συνομιλητών του. Τώρα, ολοένα και περισσότεροι, από τους τελευταίους, γράφουν για τέτοιες διασυνδέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χτεσινή «Αυριανή», η οποία σημειώνει: «Πλοκάμια παρακρατικού δικτύου, με ρίζες στην ΕΥΠ και οργανική σχέση με τον φαντομά - τρομοκράτη Δημήτρη Κουφοντίνα (και μέσω αυτού με το καρτέλ του τρόμου - 17Ν και λοιπές οργανώσεις), έχει εντοπίσει η Αντιτρομοκρατική». Λίγο παρακάτω, στο ίδιο ρεπορτάζ, αναφέρονται και τα εξής: «Σύμφωνα, λοιπόν, με τις υπάρχουσες -από αδιαμφισβήτητης εγκυρότητας πηγές- πληροφορίες, ο "Λουκάς" της 17Ν ήταν στην κυριολεξία το "αυτί" της οργάνωσης στην ΕΥΠ και -πιο συγκεκριμένα δε γίνεται- σε αξιωματούχο της Υπηρεσίας, γνωστό σε ευρύτερους κύκλους για τις εθνικιστικές του τάσεις».

Και σ' ό,τι αφορά, τη διασύνδεση ΕΥΠ και «17Ν», το δημοσίευμα είναι σαφές. Σχετικά, όμως, ποιος και πώς αξιοποιούσε ποιον, ο καθένας ας κάνει τις σκέψεις και τις εκτιμήσεις του...

Ντροπή!!!

Μπορεί μια γριά και άρρωστη μάνα, που ζει σε κάποιο ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, μακριά από την καθημερινή τηλε-τρομολαγνεία, να πληροφορείται τηλεφωνικά τη σύλληψη του γιου της, ως μέλους της «17Ν», από κάποιον «δημοσιογράφο»; Μη βιαστείτε, να απαντήσετε αρνητικά, γιατί το απαράδεκτο αυτό γεγονός συνέβη προχτές. Και όχι μόνον έτσι πληροφορήθηκε η δύστυχη μάνα τα... νέα του γιου της, αλλά το «κοράκι», που θέλει να λέγεται δημοσιογράφος -υπακούοντας ίσως στις εντολές των προϊσταμένων του- ήθελε να κάνει και... ρεπορτάζ. Να επιβάλει, δηλαδή, τη γριά μάνα σε ανάκριση, σχετικά με τις γνωριμίες του παιδιού της, τις συνήθειές του, κλπ.

Ντροπή ρε! Λίγη τσίπα, δεν υπάρχει..; Κάποιος, ελάχιστος έστω, σεβασμός στον άνθρωπο, στα συναισθήματά του, στον πόνο του...

Το «αλάνθαστο του Πάπα»

O Νίκος Κακαουνάκης, που δίνει καθημερινά το «παρών» σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια, διεκδικεί -εκτός όλων των άλλων- και το «αλάνθαστο του Πάπα» στις εκτιμήσεις που διατυπώνει (ή του λένε να διατυπώνει) δημόσια. Ετσι, στη συζήτηση που είχε χτες για το θέμα της «17Ν», στο μεσημεριάτικο δελτίο ειδήσεων του ΦΛΑΣ, τον ακούσαμε να εγκαλεί μια συνάδελφό του επειδή αποκάλεσε -και σωστά- τον Αλ. Γιωτόπουλο σαν «φερόμενο αρχηγό της "17Ν"». Ο Ν. Κακαουνάκης τη διέκοψε, για να αποφανθεί κατηγορηματικά: «Τι φερόμενος; Είναι ο αρχηγός της 17 Ν»! Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο Ν. Κακαουνάκης τον δίκασε και τον καταδίκασε, ήδη, πριν ακόμη αρχίσει η δίκη του... Αναρωτιόμαστε μόνο, πού οφείλεται η τόση βιασύνη του. Μόνο και μόνο, στον «αντιτρομοκρατικό» οίστρο του ή και σε μια διάθεση αποκλεισμού του οποιουδήποτε άλλου ενδεχόμενου;

Το «ιρλανδικό θαύμα»

Την απόλυση άνω του 20% του συνόλου των εργατοϋπαλλήλων τους ανακοίνωσε προχτές ο ιρλανδικός φαρμακευτικός όμιλος «Elan Corp», μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Συγκεκριμένα, η διεύθυνση της επιχείρησης ανακοίνωσε την απόλυση 1.000, από τους 4.500 εργαζόμενους σ' αυτή, με το επιχείρημα της μείωσης των δαπανών και της ανάκαμψης των κερδών. Και, καθώς διαβάζαμε την είδηση, θυμηθήκαμε τα όσα πολλά και διάφορα έλεγαν για το «ιρλανδικό θαύμα», μέχρι πρόσφατα, τόσο οι κυβερνώντες, όσο και περισσότερο, ίσως, οι οικονομικοί «φωστήρες» της ΝΔ. Πολύ περισσότερο, που η προαναφερόμενη ιρλανδική εταιρία δεν είναι η μοναδική, που προχωρά σε μαζικές απολύσεις και επιχειρεί να φορτώσει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.

Ενα περίεργο γεγονός...

Το γεγονός είναι περισσότερο κι από αξιοσημείωτο και γι' αυτό, σε πρώτη φάση, το αναφέρουμε. Σύμφωνα, με όσα μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, μέσα στις τελευταίες έξι βδομάδες, τέσσερις σύζυγοι στρατιωτών δολοφονήθηκαν στο Φορτ Μπαγκ των ΗΠΑ, από τους στρατιωτικούς άνδρες τους, τρεις εκ των οποίων ήταν μέλη των ειδικών δυνάμεων, που μόλις είχαν επιστρέψει από το Αφγανιστάν. Η είδηση συνοδεύεται, βέβαια, από σχετική δήλωση εκπροσώπου του αμερικανικού στρατού, σύμφωνα με την οποία, τα τέσσερα περιστατικά δε σχετίζονται μεταξύ τους, ούτε με το γεγονός, ότι όλοι οι δράστες υπηρέτησαν περισσότερο ή λιγότερο πρόσφατα στο Αφγανιστάν. Συνοδεύεται, όμως και από τη δήλωση, μιας ψυχολόγου και ειδικής συμβούλου του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, η οποία σημειώνει: «Είναι πολύ περίεργο να δολοφονούνται τόσες σύζυγοι μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα στο ίδιο μέρος».

Και πράγματι, το γεγονός είναι πολύ περίεργο...

Τα κερδοσκοπικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ, αισχροκέρδεια. Το τρίπτυχο της αγοράς για το μήνα Αύγουστο (κάθε χρονιά τα ίδια). Φυσικά, όπως πάντα, το υπουργείο Ανάπτυξης κάνει τα πάντα για να πατάξει τα σχετικά φαινόμενα και, επίσης όπως πάντα, ο καταναλωτής πληρώνει τη ...νύφη.

Γιατί, βέβαια, εδώ μας εκμεταλλεύονται κανονικά και με το νόμο, όταν τα πράγματα είναι ήσυχα. Πόσο μάλλον, όταν προσπαθεί ...απεγνωσμένα, αυτόν το μήνα, ο κόσμος να κάνει τις διακοπές του.

Μια καλή γεύση παίρνει κανείς στα λιμάνια, όπου οι ταμειακές μηχανές των εφοπλιστών έχουν πάρει φωτιά... Γιατί όχι, δηλαδή; Κερδοσκόπησαν το χειμώνα με τις περικοπές δρομολογίων στο Αιγαίο, τώρα ήρθε ο ...δεύτερος γύρος.

ΚΑΙ ΣΤΗΝ Τσαγκαράδα Πηλίου εθεάθη ο Κουφοντίνας! Ενα ακόμα χωριό έγινε γνωστό στο πανελλήνιο (πράγμα διόλου δυσάρεστο γι' αυτό, την τουριστική περίοδο που διανύουμε). Αν συνεχίσει έτσι ο «εν λόγω» θα γίνει περιζήτητος, περισσότερο κι από το «Τέρας του Λοχ Νες ή τον Χιονάνθρωπο των Ιμαλαΐων».

Κάπως έτσι, άλλωστε, γίνονται γνωστά και τα παραπάνω «φαινόμενα». Ολο και κάποιος τα βλέπει και ενισχύεται η σχετική παραφιλολογία. Από «πρόθυμους» μάρτυρες, άλλο τίποτε.

Πάντως, όσο κι αν θέλουν τα τηλεοπτικά κανάλια να μεταβάλουν αυτήν την υπόθεση σε μόδα, καθένας καταλαβαίνει την τραγική πλευρά της. Μετά τα «ριάλιτι σόου», μπλέξαμε με το παιγνίδι «Βρείτε τον Κουφοντίνα». Μόνο πόσο ...κερδίζει όποιος τον βρει δεν έχουν βάλει στα δελτία ειδήσεων. Ας μη βιαζόμαστε, όμως.

ΑΥΤΗΝ την εξέταση για τη διαρροή των απολογιών για τη «17 Νοέμβρη» τι την ήθελε τώρα η κυβέρνηση; Και μόνο που το ακούει ο κόσμος γελάει! Είναι δυνατό να ήθελαν να κρύψουν κάποια έγγραφα και να μην μπόρεσαν; Οταν θέλουν, ως γνωστόν, τα καταφέρνουν μια χαρά.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδεολογική τρομοκρατία

Ενδημικό χαρακτήρα προσλαμβάνει η επίθεση κατά των ιδεών και των αγώνων της Αριστεράς στο πλαίσιο της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας», αφήνοντας έτσι να φανεί με σαφήνεια ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι της επιχείρησης «εξάρθρωση "17Ν"». Ολοένα και πιο συχνά, όλο και περισσότερο απροκάλυπτα και απροσχημάτιστα, η Αριστερά υποδεικνύεται ως η «ρίζα του κακού», η «μήτρα» από την οποία έλκει την καταγωγή της η τρομοκρατία!

Μια πρώτη κρίσιμη παρατήρηση είναι ότι μεταξύ των γραφίδων ή τηλε-μαϊντανών που πρωτοστατούν σ' αυτή τη συκοφαντική εκστρατεία, περιλαμβάνονται εκείνοι που έγιναν γνωστοί στο πανελλήνιο για την προκλητική υπεράσπιση των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό ή που ευλόγησαν το ματοκύλισμα του λαού του Αφγανιστάν από τους ηγεμόνες της «νέας τάξης» κ.ο.κ. Πρόκειται γι' αυτούς που είναι σταθερά απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, των μαθητών, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί ωμή αστυνομική βία για την καταστολή τους. Με άλλα λόγια πρόκειται για οργανικά ενταγμένους στην προπαγανδιστική δύναμη πυρός του συστήματος, οι οποίοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την «εξάρθρωση της "17Ν"» για να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με τον αντιαμερικανισμό, τον αντιιμπεριαλισμό, τελικά με τον ανυπότακτο και απείθαρχο ελληνικό λαό.

Πατώντας πάνω στη δήθεν ουδέτερη θεωρία της κυβέρνησης ότι η «17Ν» είναι μια οργάνωση εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου, χωρίς καμία ιδεολογία, σπεύδουν να προσδιορίσουν τις ιδεολογικές παραμέτρους της «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας», ενώ προειδοποιούν ότι μετά την ολοκλήρωση των συλλήψεων θα πρέπει να συνεχιστεί η εκστρατεία για την «ιδεολογική συντριβή» της τρομοκρατίας. Οπου τρομοκρατία, «φωτογραφίζεται» η αμφισβήτηση της νέας τάξης, η ταξική πάλη, η «βία» του αγωνιζόμενου, για την υπεράσπιση των κατακτήσεών του και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων του λαού.

«Λογικό επακόλουθο» των παραπάνω, είναι να βαφτίζεται «κόκκινη» η τρομοκρατία, επικαλούμενοι ως ατράνταχτη απόδειξη το δήθεν αντιιμπεριαλιστικό αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο των προκηρύξεων της «17Ν»! Στη βάση αυτή βαφτίζουν τις δολοφονίες της «17Ν», δηλαδή την καταδικασμένη - από το λαϊκό κίνημα και τις πρωτοπόρες δυνάμεις του από τον 19ο ακόμη αιώνα - ατομική τρομοκρατία,...«επαναστατική βία», συκοφαντώντας και ενοχοποιώντας τη λαϊκή πάλη ως «γενεσιουργό αιτία» τέτοιων σκοτεινών και προβοκατόρικων μηχανισμών όπως η «17Ν». Την ίδια στιγμή, προκειμένου να μην κατηγορηθούν ότι γέρνουν προς μία πλευρά, έχουν επινοήσει και πλασάρουν τη «θεωρία των δυο άκρων», ότι δηλαδή υπάρχει τρομοκρατία από την «άκρα Δεξιά» και την «άκρα Αριστερά», λανσάροντας αυτή τη μαύρη θεωρία κατ' αναλογία του «μαύρου και κόκκινου φασισμού»!

Η συκοφάντηση και το χτύπημα των αντιμονοπωλιακών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων - αυτός είναι ο στόχος - είναι προϋπόθεση για την απρόσκοπτη επέλαση της αντιλαϊκής λαίλαπας και την καθυπόταξη του ελληνικού λαού. Γι' αυτό η απόκρουση αυτής της επίθεσης είναι υπόθεση ολόκληρου του λαού, ακριβώς γιατί αφορά την εμπροσθοφυλακή και πρωτοπορία του.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο κλέφτης και ο ψεύτης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας» έλεγε τις προάλλες ο «Ριζοσπάστης», στον τίτλο του ρεπορτάζ για τα δύο πρώτα νομοσχέδια του υπουργείου Οικονομίας, που δόθηκαν στη δημοσιότητα και είχε απόλυτο δίκιο. Κι αυτό όχι μόνον ή κυρίως, γιατί οι όποιες φοροελαφρύνσεις στην απόκτηση πρώτης κατοικίας από κληρονομιά ή γονική παροχή συνοδεύονταν από μια τσουχτερή αύξηση των τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών. Κυρίως, γιατί, όλες οι σχετικές πληροφορίες συγκλίνουν στο εξής: Η κυβέρνηση και ειδικότερα η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας σχεδιάζει κι άλλες φοροελαφρύνσεις, οι οποίες θα δημοσιοποιηθούν μάλλον πριν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές - για ευνόητους λόγους. Πίσω κι απ' αυτές, όμως, κρύβονται πολύ μεγαλύτερες φοροεπιβαρύνσεις, για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Με άλλα λόγια και στα πλαίσια της «φορολογικής μεταρρύθμισης», τα σχέδια της κυβέρνησης βασίζονται στη δοκιμασμένη και πολλές φορές εφαρμοσθείσα συνταγή της καταλήστευσης με το ένα χέρι των όσων δήθεν δίνει με το άλλο και πολύ περισσότερων ακόμη. Ελπίζοντας, βέβαια, ότι, λίγο με την κατάλληλη «επικοινωνιακή» τακτική, λίγο με τη βοήθεια των φίλα προσκείμενων στην κυβέρνηση συγκροτημάτων της ενημέρωσης, θα κερδίσει τις εντυπώσεις και τα αντίστοιχα εκλογικά οφέλη.

Φαίνεται πως τη λαϊκή παροιμία «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται», είτε δεν τη γνωρίζουν, είτε δεν την έχουν καθόλου σε υπόληψη οι κυβερνώντες.

Σε ... ξένο αχυρώνα!

Αδικο θα ήταν, όμως, αν δε σχολιάζαμε και τη στάση της ΝΔ στο σχετικό θέμα. Οχι μόνο, γιατί το οικοδομημένο τα 28 τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αντιλαϊκό και φορομπηχτικό σύστημα φέρει πλατιά φαρδιά και τη δική της υπογραφή. Αλλά και για τη μέγιστη και προκλητικότατη υποκρισία, που χαρακτηρίζει τις σημερινές της θέσεις. Από τη μια, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, ότι εμμένει φορομπηχτικά, επιχειρώντας να καρπωθεί ψηφοθηρικά τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων και από την άλλη «οδύρεται» και «κλαίει», επειδή η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «αντιγράφει» την πολιτική της, ενώ δεν κουράζεται να υπόσχεται στο μεγάλο κεφάλαιο πολύ περισσότερα από τα σημερινά προνόμια, κίνητρα, φορο-διευκολύνσεις, κλπ., κλπ.

Το συμπέρασμα είναι εύλογο και φανερό στον καθένα. Οσο ψεύτικες αποδείχτηκαν οι πάλαι ποτέ υποσχέσεις και συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, άλλο τόσο -τουλάχιστον- είναι κροκοδείλια και τα σημερινά δάκρυα της ΝΔ, για τα «φορο-θύματα» της σημερινής κυβέρνησης. Την ίδια ουσιαστικά πολιτική θα εφαρμόσει κι αυτή αύριο, στο ενδεχόμενο ανάδειξής της στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό θα γίνεται, όσο οι εργαζόμενοι και ο λαός δε συνειδητοποιούν ότι έχουν να κάνουν με «γαϊδούρια, που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα», όπως λέει και η λαϊκή παροιμία. Οσο οι εργαζόμενοι δε δημιουργούν τις προϋποθέσεις της δικής τους εξουσίας, για να κάνουν πραγματικά κουμάντο στον παραγόμενο απ' αυτούς κοινωνικό πλούτο.

Μοχλός καταλήστευσης το Γ΄ ΚΠΣ

Το 46,4% των συνολικών εισροών κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) στη χώρα, «διαρρέουν» προς τρίτες χώρες - στη συντριπτική τους πλειοψηφία ευρωπαϊκές - υπό τη μορφή εισαγωγών απ' αυτές, άμεσα συνδεδεμένων με την υλοποίηση των έργων του ΚΠΣ. Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση για τις επιπτώσεις του Γ΄ ΚΠΣ, που έδωσε στη δημοσιότητα η Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής του επιτρόπου Μισέλ Μπαρνιέ. Κι αν μιλήσουμε για συγκεκριμένα νούμερα, από τα 44 δισ. ευρώ (15 τρισ. περίπου), που θα εισπράξει η χώρα μας από το Γ΄ ΚΠΣ, μέχρι το 2006, περίπου τα μισά, θα ξαναδοθούν άμεσα πίσω για εισαγωγές εμπορευμάτων, βιομηχανικών προϊόντων και υπηρεσιών, που έχουν σχέση με την εκτέλεση των αντίστοιχων έργων. Και δεν το λέει, βέβαια, η σχετική έκθεση, αλλά ένα ακόμη μεγάλο μέρος του προαναφερομένου ποσού, θα πάει κι αυτό στις μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές, με έμμεσους τρόπους (π.χ. ως κέρδη των ελληνικών θυγατρικών τους, από την εκτέλεση έργων του Γ΄ ΚΠΣ, ή, ως κέρδη από την πολυετή εκμετάλλευση αυτών των έργων - βλέπε: αεροδρόμιο Σπάτων κλπ.).

Ουσιαστικά, δηλαδή, το Γ΄ ΚΠΣ αποτελεί ένα δίαυλο προσπορισμού τεράστιων κερδών για τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Και όχι μόνον. Με μοχλό τα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ, οι Βρυξέλλες καθορίζουν ουσιαστικά τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας, ενώ αιχμαλωτίζονται τεράστιοι εθνικοί πόροι, για την εκτέλεση, αμφίβολης - τουλάχιστον - χρησιμότητας και αξιολόγησης, έργων. Συνέπειες, που δεν μπορούν να αποτιμηθούν, αφού αφορούν αυτό το ίδιο το μέλλον της χώρας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μέτωπο στο μέτωπο

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 είχε επισημανθεί από πολλές πλευρές, όχι μόνο από δυνάμεις που αντιπαλεύουν τα μονοπώλια, ότι η επιβολή του άγριου νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης, οδηγούσε στις κοινωνίες των 2/3. Ο ίδιος ο Μαρξ πριν από 140 σχεδόν χρόνια, είχε επισημάνει τον αντιφατικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μια ανάπτυξη στην οποία συνυπάρχουν και εκδηλώνονται από κοινού οι ακραίες μορφές της, η συσσώρευση πλούτου στα χέρια λίγων καπιταλιστών, παράλληλα με την εξάπλωση της φτώχειας, της ανέχειας και της εξαθλίωσης εκατομμυρίων εργαζομένων.

Και να που τις αντιφάσεις αυτές της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περίπτωση της Ελλάδας, έρχονται να τις ομολογήσουν δημόσια και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας. Στο τελευταίο τριμηνιαίο δελτίο του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) που χρηματοδοτείται από το ΣΕΒ και άλλους φορείς των μεγαλοεπιχειρηματιών για να προβάλλει τις θέσεις τους και να στηρίζει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «η οικονομική ανάπτυξη που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, δε συμβαδίζει με ανάλογη αύξηση των εισοδημάτων». Στους περίφημους «δείκτες σύγκλισης» κάθε χώρας που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ελλάδα εμφανίζεται σαν χώρα εκδήλωσης ακραίων οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Η Ελλάδα είναι η χώρα με την υψηλότερη ανισοκατανομή εισοδήματος μεταξύ των πλουσιότερων και φτωχότερων πολιτών της, με ένα καταγεγραμμένο 22 - 23% του πληθυσμού που ζει κάτω από τα επίπεδα φτώχειας, ενώ διατηρεί σταθερά τη δεύτερη, μετά την Ισπανία, υψηλότερη ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οι συντάκτες του δελτίου του ΙΟΒΕ, απλώς περιγράφουν το φαινόμενο, χωρίς όμως και να εξηγούν πώς γίνεται παράλληλα με την αύξηση του πλούτου να ανθίζουν στην Ελλάδα η φτώχεια, η ανεργία και η κοινωνική εξαθλίωση. Αποφεύγουν να απαντήσουν στο ερώτημα γιατί στη δεκαετία του '90 οξύνθηκαν στην Ελλάδα οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Αν και ομολογούν πως η αύξηση του πλούτου είναι γρηγορότερη από την αύξηση των εισοδημάτων, δε μας λένε ποιοι καρπώθηκαν τον αυξημένο πλούτο που εκφράζεται με την αξιόλογη αύξηση του ΑΕΠ.

Αν επιχειρούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα αυτά, τότε μοιραία θα κατέληγαν στα συμπεράσματα που τόσα χρόνια επισημαίνει το ΚΚΕ καθώς και άλλες δυνάμεις. Οτι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ δεν ήταν εθνικός, αλλά ταξικός στόχος. Οτι οι πολιτικές δημοσιονομικής και εισοδηματικής λιτότητας, τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας και οι πολιτικές απελευθέρωσης των αγορών, ο χρηματιστηριακός τζόγος, είναι οι δρόμοι που οδήγησαν στα ακραία οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα στη χώρα μας.

Οι πολιτικές «σύγκλισης» και της «ισχυρής Ελλάδας» που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη της ΝΔ και του ΣΥΝ, είναι επικίνδυνες για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η δημιουργία του λαϊκού μετώπου πάλης, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος ανατροπής τους, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος της σοσιαλιστικής προοπτικής και στη χώρα μας. Στην ιερά συμμαχία κυβέρνησης και μεγάλου κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει ν' αναπτύξουν το δικό τους μέτωπο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ