Αδικο θα ήταν, όμως, αν δε σχολιάζαμε και τη στάση της ΝΔ στο σχετικό θέμα. Οχι μόνο, γιατί το οικοδομημένο τα 28 τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αντιλαϊκό και φορομπηχτικό σύστημα φέρει πλατιά φαρδιά και τη δική της υπογραφή. Αλλά και για τη μέγιστη και προκλητικότατη υποκρισία, που χαρακτηρίζει τις σημερινές της θέσεις. Από τη μια, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, ότι εμμένει φορομπηχτικά, επιχειρώντας να καρπωθεί ψηφοθηρικά τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων και από την άλλη «οδύρεται» και «κλαίει», επειδή η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «αντιγράφει» την πολιτική της, ενώ δεν κουράζεται να υπόσχεται στο μεγάλο κεφάλαιο πολύ περισσότερα από τα σημερινά προνόμια, κίνητρα, φορο-διευκολύνσεις, κλπ., κλπ.

Το συμπέρασμα είναι εύλογο και φανερό στον καθένα. Οσο ψεύτικες αποδείχτηκαν οι πάλαι ποτέ υποσχέσεις και συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, άλλο τόσο -τουλάχιστον- είναι κροκοδείλια και τα σημερινά δάκρυα της ΝΔ, για τα «φορο-θύματα» της σημερινής κυβέρνησης. Την ίδια ουσιαστικά πολιτική θα εφαρμόσει κι αυτή αύριο, στο ενδεχόμενο ανάδειξής της στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό θα γίνεται, όσο οι εργαζόμενοι και ο λαός δε συνειδητοποιούν ότι έχουν να κάνουν με «γαϊδούρια, που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα», όπως λέει και η λαϊκή παροιμία. Οσο οι εργαζόμενοι δε δημιουργούν τις προϋποθέσεις της δικής τους εξουσίας, για να κάνουν πραγματικά κουμάντο στον παραγόμενο απ' αυτούς κοινωνικό πλούτο.