Προφανώς, είναι σε πολύ δύσκολη θέση, για να επικαλείται τέτοια σαθρά και ανεδαφικά επιχειρήματα. Η διεθνής οικονομική κρίση είναι συνέπεια των αδιεξόδων και των αξεπέραστων αντιθέσεων του σύγχρονου καπιταλισμού. Αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της χρεοκοπίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, των συνταγών της «απελευθέρωσης» των αγορών, των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας, της συμπίεσης της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης, κλπ. Της πολιτικής, δηλαδή, που ακολουθεί με συνέπεια και η κυβέρνησή του.
Εκτός και νομίζει, πως πιστεύει κανένας ότι φταίει ο Οσάμα μπιν Λάντεν και για την κρίση. Ο πνιγμένος, όμως, απ' τα μαλλιά του πιάνεται...
Ως μονόδρομο χαρακτηρίζει τη συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων, με χτεσινή του συνέντευξη, ο βουλευτής του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνης, γράφει σε σχόλιό του το χτεσινό «ΕΘΝΟΣ». Και συνεχίζει: «Ο πρόεδρος του κόμματος, πάντως, Νίκος Κωνσταντόπουλος, δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση. Στο γραφείο του, άλλωστε, αποσπάστηκε χτες ο κ. Μάκης Κοψίδης, στέλεχος της ΚΕΔΑ και επικεφαλής του γραφείου Τύπου του υποψήφιου υπερνομάρχη Μ. Γλέζου».
Από εμάς (και επί όλων των ανωτέρω) ουδέν σχόλιον...
«...Το κλειδί για τις ΗΠΑ είναι η Σαουδική Αραβία, η χώρα με τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο, η οποία είναι έτοιμη να καθησυχάσει τις αγορές, παράγοντας περισσότερο, όταν οι τιμές είναι υπερβολικά υψηλές και λιγότερο, όταν αυτό είναι απαραίτητο. Η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας έχει επιβραβευτεί με το στάτους της καλύτερης φίλης της Δύσης γι' αυτή τη συνεργασία της. Ελάχιστες ανησυχίες διατυπώθηκαν για τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους του καθεστώτος. Ωστόσο, μετά την 11η Σεπτεμβρίου έχει καταστεί προφανές, ότι για την αμερικανική κυβέρνηση το σαουδαραβικό καθεστώς είναι ευάλωτο. Τόσο στους δρόμους όσο και στις ηγετικές οικογένειες, συμπεριλαμβανομένης της βασιλικής, ακούγονται κλιμακούμενες αντιαμερικανικές κραυγές. Ο Οσάμα μπιν Λάντεν είναι απλά το διασημότερο παράδειγμα. Το ειδύλλιο με την Αμερική τελειώνει. Τα δημοσιεύματα για απόσυρση των σαουδαραβικών επενδύσεων, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, από τις ΗΠΑ, ίσως, είναι δύσκολο να υπολογιστούν με ακρίβεια, αλλά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το ενδεχόμενο να πέσουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα μαύρου χρυσού στα χέρια κάποιας αντιαμερικανικής, εξτρεμιστικής κυβέρνησης είναι πλέον εξαιρετικά πιθανό και αυτό είναι απαράδεκτο». Το απόσπασμα είναι από άρθρο της Mo Mowlam, πρώην υπουργού Βόρειας Ιρλανδίας στην κυβέρνηση Μπλερ, που δημοσιεύεται στη χτεσινή «Καθημερινή». Και δε γράφει μόνον αυτά, αλλά συνεχίζει...
Σημειώνει ακόμη η Mo Mowlam: «Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να σταματήσουν μια επανάσταση σαν αυτήν. Γι' αυτό ελπίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν τα σαουδαραβικα αποθέματα πετρελαίου, αν όχι την κυβέρνηση. Και στο πλαίσιο αυτό, η καλύτερη λύση είναι να έχουν μία μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, τη στιγμή που θα εκδηλωθεί η αναταραχή... Κάτω από το μανδύα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, ο πόλεμος για την εξασφάλιση πετρελαίου μπορεί να κερδηθεί.
Η υπόθεση δεν έχει καμία σχέση με την απειλή από το Ιράκ, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ή με την ηθικότητα. Ο Σαντάμ Χουσεΐν είναι ένας άθλιος, αλλά τον ίδιο χαρακτήρα είχε και όταν του πουλούσαμε όπλα για να ελέγχουμε τους Ιρανούς. Οπως εξυπηρέτησε τα δυτικά συμφέροντα τότε, έτσι και σήμερα λειτουργεί ως αντιπερισπασμός για την προσπάθεια προστασίας των δυτικών προμηθειών σε πετρέλαιο...».
Ισως, μετά από τα προαναφερόμενα, γίνεται περισσότερο κατανοητή η προχτεσινή δήλωση του γενικού γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου, ο οποίος - εκπροσωπώντας τους υπουργούς Εξωτερικών 22 αραβικών κρατών - τόνισε: «Οι πύλες της Κολάσεως θα ανοίξουν, αν οι ΗΠΑ επιτεθούν εναντίον του Ιράκ».
Ισως, γίνονται περισσότεροι κατανοητοί οι τεράστιοι κίνδυνοι, για την όποια ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής - τουλάχιστον - μαζί και της χώρα μας.
Πιο συγκεκριμένα, αυξήθηκε κατακόρυφα η ζήτηση σε πλαστικές βάρκες, σωσίβια και λοιπά είδη υποβρύχιας διαβίωσης (παρότι είναι εκτός σεζόν). Επίσης, έπεσαν κατακόρυφα οι τιμές αγοράς και ενοικίασης σε κατοικίες ισογείων και υπογείων. Γιατί, άραγε;
Λέτε στη Θεσσαλονίκη να μη θέλουν τα «μεγάλα έργα» και τις «εμπεριστατωμένες παρεμβάσεις» που γίνονται στην Αθήνα; Δε θα ήθελαν, για παράδειγμα, να αποκτήσουν την ασφάλεια και την εξαίρετη κρατική μέριμνα που διαθέτουν οι κάτοικοι στο Μοσχάτο και το Ρέντη;
ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ δυο ολόκληρα εικοσιτετράωρα και δεν είχαμε ούτε μια δήλωση του Αμερικανού πρεσβευτή, Τόμας Μίλερ, για το θέμα της τρομοκρατίας. Τι θα γίνει; Εμειναν χωρίς ...κατεύθυνση οι αρμόδιοι. `Η, μήπως, περιλαμβάνεται κι αυτό στη συμφωνία της «οικειοθελούς παράδοσης»;
Αυτοί που δεν μπερδεύονται καθόλου πάντως είναι οι διάφοροι μεγαλο-δικηγόροι και λοιποί ...δικανικοί. Απ' ότι μυριζόμαστε, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ...επιχείρηση μαζικής παραγωγής νέων δημοσίων παραγόντων. Πρέπει όμως να πάνε και με τη σωστή πλευρά, για να μην τους κακοχαρακτηρίσουν. Και να έχουν και την κατάλληλη υπερασπιστική τακτική. Δύσκολα πράγματα...
Οσο για τον υπόλοιπο κόσμο, μετά το αστυνομικό θρίλερ, ώρα είναι να αρχίσει να σκέφτεται και το δικαστικό θρίλερ. Να ετοιμάζονται τα κανάλια και γενικώς να ...στήνεται το πανηγύρι. Καθίστε στον καναπέ σας και απολαύστε το.
Βέβαια, πληροφόρηση μην περιμένετε, τουλάχιστον με την κανονική έννοια του όρου. Από ...φαντασμαγορία, όμως, θα μείνετε ευχαριστημένοι. Οι καλύτεροι παρουσιαστές (που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι) είναι πανέτοιμοι. Αποκλειστικά και μόνο για σας...
Τρία χρόνια κλείνουν σήμερα από το φονικό και καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη, στην Αττική. Τρία χρόνια. και χιλιάδες οικογένειες παραμένουν ακόμη στους καταυλισμούς, μέσα στα λαμαρινόκουτα της κακομοιριάς και της μιζέριας. Πολλοί περισσότεροι έφτυσαν αίμα, για να καταφέρουν να ξαναστήσουν όρθια τα σπίτια τους και χρωστάνε σήμερα στις τράπεζες, δουλεύοντας για τα γραμμάτια και τα δάνεια, αφού η ...ευαισθησία και η ...αρωγή της κυβερνητικής πολιτικής ήταν, ουσιαστικά, πολλά λόγια και ελάχιστα ψίχουλα. Τρία χρόνια πέρασαν. και κανένας υπεύθυνος, για τα κτίρια που κατέρρευσαν, τις περιουσίες που χάθηκαν και, πολύ περισσότερο, για τους 150 περίπου ανθρώπους, που έχασαν τη ζωή τους, δεν έχει καθίσει στο σκαμνί. Κανένας δεν έχει δικαστεί ακόμη. Εκανε, και πάλι, η κυβέρνηση το ...θαύμα της. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, αρμόδιο για την έκδοση των σχετικών εκθέσεων, προχώρησε τις αναγκαίες διαδικασίες, με ρυθμούς χελώνας. Τα δικαστήρια έχουν τους δικούς τους ρυθμούς. Και τα μεγάλα συμφέροντα, βέβαια, έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη», όπως όλοι γνωρίζουν. Και οι εκατοντάδες χιλιάδες πληγέντες, όλοι όσοι έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, ανηφορίζουν στο Γολγοθά τους. Είναι κι αυτές, εικόνες πραγματικές, εικόνες της «ισχυρής Ελλάδας». Ισχυρής, για τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες» και πολύ αδύναμης - αν όχι ανύπαρκτης - για τους πολλούς. Μέχρι οι πολλοί να γίνουν αυτοί «έχοντες και κατέχοντες», να πάρουν τις τύχες τους - και την εξουσία - στα δικά τους χέρια.
«Η Αριστερά υπήρξε ο πολιορκητικός κριός για την ανατροπή της Δεξιάς και δεν μπορεί με την απουσία της να μετατραπεί σε δούρειο ίππο για την ανάκαμψή της». Η προαναφερόμενη δήλωση ανήκει στον υπουργό Εργασίας, Δημήτρη Ρέππα, αλλά δεν είναι ο μόνος. Καθώς ανεβαίνει το προεκλογικό θερμόμετρο, μπροστά στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη, τόσο δυναμώνει η φιλολογία των γνωστών και χιλιομασημένων ψεύτικων διλημμάτων από τους κυβερνώντες και τους κάθε λογής παρατρεχάμενους και παρακοιμώμενους της εξουσίας. Και δεν τολμούν, βέβαια, να χρησιμοποιήσουν ανοιχτά τα ψευτοεπιχειρήματα αυτά για τον πρώτο γύρο των εκλογών. Καταλαβαίνουν κι αυτοί ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πραγματική πρόκληση, καθώς αποτελεί κοινή πεποίθηση, πλέον, στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βαδίζουν χέρι χέρι στις τυχοδιωκτικές και φιλοπόλεμες ΝΑΤΟικές λεωφόρους της νέας τάξης και στους ευρω-μονόδρομους των αντιλαϊκών πολιτικών. Ο στόχος τους είναι ο δεύτερος γύρος και, βέβαια, σε όποιους δήμους και νομαρχίες δε θα υπάρχουν αγωνιστικοί συνδυασμοί και θα «κοκορομαχούν» οι εκλεκτοί τους. Οπου - σύμφωνα με τον Δ. Ρέππα - «η Αριστερά θα είναι απούσα».
Μ' αυτό το πλευρό να κοιμούνται... Ακόμη και σ' αυτούς τους δήμους και τις νομαρχίες, η πραγματική αριστερά, η λαϊκή αντίσταση γενικότερα στις κάθε λογής συντηρητικές και δεξιές πολιτικές - «πράσινες», «γαλάζιες» ή «ροζ» - θα είναι παρούσα και θα εκφραστεί με την αποφασιστική καταδίκη όλων των προαναφερομένων. Εάν έκανε οτιδήποτε άλλο, πράγματι, θα την καθιστούσε απούσα.
Το νέο στοιχείο της υπόθεσης, πάντως, είναι ότι οι κυβερνώντες και προσωπικά ο πρωθυπουργός φαίνεται να βρήκαν και το «σκιάχτρο» που θα κουνούν με κάθε ευκαιρία από δω και πέρα. Το «σκιάχτρο» αυτό, είτε αφορά τις εργατικές διεκδικήσεις για πραγματικές αυξήσεις, είτε αφορά τους αγώνες των αγροτών για καλύτερη ζωή, είτε αφορά τα λαϊκά αιτήματα για κοινωνικές ελευθερίες και δικαιώματα, δεν είναι άλλο από την... τρομοκρατία!
Ε, Κουφοντίνα
μπρος στο κελί σου,
τέλειωσε έξω
η αποστολή σου
η υπηρεσία
σου αναθέτει
εκεί να μείνεις
για λίγα έτη!
***
Ε, Κουφοντίνα
τρέχα για μέσα
κι οι συμφωνίες μας
μπέσα για μπέσα,
μονάχα πρόσεξε
κλειστό το στόμα,
γιατί θα πνίξει
πολλούς η βρώμα!
***
Κι όταν ο χρόνος
«Λουκά» περάσει
και την ποινή σου
θα 'χεις εκτίσει
η υπηρεσία
και πάλι «δράση»
να αναλάβεις
θα σου ζητήσει
«άνεργο», φίλε,
το παρακράτος
τέτοιο «μπουμπούκι»
δε θα αφήσει!