Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχετε, επομένως, δύο επιλογές μπροστά σας. Η πρώτη είναι να ευχαριστήσετε την Κομισιόν και την κυβέρνηση, που δε θα μας επιβάλλουν τα «ακόμη σκληρότερα μέτρα», αλλά θα αρκεστούν μόνο στα «δρακόντεια». Και η δεύτερη, να ξεσηκωθείτε και να συμπαραταχτείτε με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ...

Υ.Γ. Με την ευκαιρία, θυμίζουμε τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, όταν οι κυβερνώντες και οι πρασινο-ροζ «παλιάτσοι» τους στη ΓΣΕΕ, πανηγύριζαν για τον αντιασφαλιστικό νόμο και την επίλυση του προβλήματος για τα επόμενα 30 χρόνια...

«Προχωρούν μαζί στο Κυπριακό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ - Συναίνεση και ομοψυχία στη Βουλή», «Επιτέλους συναίνεση - Σε χαμηλούς τόνους, με συναινετική διάθεση των κομμάτων - πλην ΚΚΕ - έγινε η συζήτηση για το Κυπριακό», «Ολα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, χαιρέτισαν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση - Καταχειροκροτήθηκε ο πρωθυπουργός - Ασυνήθιστη συμφωνία σε επίπεδο αρχηγών». Τα προηγούμενα είναι οι τίτλοι τριών χθεσινών εφημερίδων - της «Καθημερινής», των «Νέων» και της «Ημερησίας» αντίστοιχα - για την προχθεσινή, προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή. Αναλόγου περιεχομένου ήταν και τα ρεπορτάζ των υπόλοιπων εφημερίδων. Και όχι άδικα, βέβαια, αφού αυτή ήταν η εικόνα της προχθεσινής συζήτησης.

Αν εμείς πούμε, τώρα, τέσσερα κόμματα δυο πολιτικές, θα μας «κολλήσουν» πάλι τη ρετσινιά των δογματικών;

Οποιος άκουγε το Νίκο Κωνσταντόπουλο, προχθές, στη διάρκεια της προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή, θα δημιουργούσε την εντύπωση, ότι ο Κ. Ανάν με το αμερικανοβρετανικής έμπνευσης «σχέδιό του», καθώς και οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ, εργάζονται νυχθημερόν, για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις παλιότερες, σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Κι αν αναρωτιέστε, γιατί -αφού έτσι έχουν τα πράγματα- παραμένει το Κυπριακό άλυτο 30 περίπου χρόνια τώρα, ο Ν. Κωνσταντόπουλος έχει έτοιμη την απάντηση: Φταίνε οι οπαδοί της «μη λύσης» και κυρίως το ΚΚΕ..! Αντε και μερικοί εθνικιστές, που θέλουν σώνει και καλά, να κάνουν την Κύπρο ελληνική περιφέρεια... Πάλι καλά, που γλίτωσε η υπάρχουσα τότε Σοβιετική Ενωση...

Προφανώς, η Σύνοδος Κορυφής της Κοπεγχάγης και οι ιστορικές -σύμφωνα με τους οπαδούς των «ευρωμονόδρομων»- αποφάσεις της, έχουν προκαλέσει πανηγυριώτικη θολούρα και σύγχυση στην ηγεσία του ΣΥΝ...

Υ.Γ. Αλήθεια, η προτροπή του Ν. Κωνσταντόπουλου, να μην επαναληφθούν τα λάθη με το Μακεδονικό, περιλαμβάνει και την αυτοκριτική του ΣΥΝ, για την τότε στάση του; Αν ναι, γιατί δεν είπε τίποτε σχετικό;

«Τρομοκρατική πράξη είναι η τέλεση ενός ή περισσοτέρων εγκλημάτων η οποία λαμβάνει χώρα, με τρόπο ή σε έκταση ή υπό συνθήκες τέτοιες, που να είναι δυνατόν να βλάψουν μια χώρα ή ένα διεθνή οργανισμό». Τα παραπάνω, φαίνεται να αποτελούν τον ορισμό της τρομοκρατίας, σύμφωνα με το νέο, σκληρότερο «αντιτρομοκρατικό» νόμο, ο οποίος βρίσκεται στη φάση της επεξεργασίας του, σύμφωνα με πρόσφατη συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης, Φ. Πετσάλνικου.

Και μπορεί, βέβαια, ο υπουργός Δικαιοσύνης, όπως και οι υπόλοιποι κυβερνώντες, να μοιράζουν απλόχερα διαβεβαιώσεις, σχετικά με το σεβασμό των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά τόσο ο προαναφερόμενος ορισμός, όσο και η γενικότερη κυβερνητική πρακτική, μόνον ανησυχίες δημιουργούν. Για παράδειγμα, η πρόσφατη κατάληψη του κτιρίου της ΓΑΔΑ από απεργούς αστυνομικούς, και τυπικά παράνομη ενέργεια ήταν, και θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιους, ότι έλαβε χώρα με τέτοιο τρόπο και υπό τέτοιες συνθήκες, που ήταν δυνατό να βλάψει τη χώρα. Επομένως, γιατί να μη χαρακτηριστεί τρομοκρατική, ακόμη και η κινητοποίηση αυτή, σύμφωνα με τον προαναφερόμενο ορισμό; Για να μην αναφέρουμε, πως στη γειτονική μας Ιταλία συλλαμβάνουν ήδη στελέχη του κινήματος κατά της «παγκοσμιοποίησης», με βάση τον αντίστοιχο «τρομονόμο»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τέτοιες γιορτινές μέρες, υποτίθεται ότι ο καθένας χαλαρώνει, ηρεμεί και προσπαθεί ενόψει της επερχόμενης χρονιάς να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία το μέλλον. Δεν πρέπει να του το χαλάει κανείς.

Γιατί, βέβαια, όταν ανακοινώνει και υπενθυμίζει ο Σημίτης ότι «θα συνεχίσει» την πολιτική του και θα παραμείνει στην κυβέρνηση μέχρι το 2004», τότε «πάει περίπατο» και η αισιοδοξία και η καλή διάθεση!

Εκτος αν πράγματι πιστεύουν οι κυβερνώντες - είναι ικανοί πιστέψτε μας - πως οι εξελίξεις στην Κοπεγχάγη έχουν αλλάξει τις διαθέσεις του κόσμου απέναντι στην κυβέρνηση.

Θα τους λυπησουμε, αλλά ο Έλληνας πολίτης έχει κριτήρια και μπορεί να καταλάβει και τι έγινε στην Κοπεγχάγη και τι συμβαίνει καθημερινά στη ζωή του. Επίσης και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να κατανοήσει πολύ καλά ποιοι και πώς τον «δουλεύουν».

Το μόνο θετικό από τη χθεσινή συνέντευξη είναι ότι ο πρωθυπουργός την έδωσε στους ανταποκριτές του ξένου Τύπου. Γιατί, βέβαια, όταν περιέγραφε την οικονομική πολιτική της χώρας μόνο από κατοίκους μιας άλλης χώρας θα μπορούσε να γίνει πιστευτός. Εδώ, γνωριζόμαστε...

ΠΑΝΤΩΣ ΗΤΑΝ εξαιρετική διαπίστωση αυτή του πρωθυπουργού που ανέφερε ότι η Τουρκία έχει «λάβει το μήνυμα της Κοπεγχάγης». Αν είναι έτσι, μπορεί να μας εξηγήσει για ποιον ακριβώς λόγο τα αεροπλάνα της κάνουν περισσότερες «βόλτες» στο Αιγαίο;

Το ενδεχόμενο η Τουρκία να έχει και άλλες σχέσεις σ' αυτόν τον πλανήτη εκτός από τις «ευρωπαϊκές προοπτικές» της, όπως για παράδειγμα τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, το έχει σκεφθεί;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλού είναι η διαφορά μας. Εμείς καταγγέλλουμε και αγωνιζόμαστε ενάντια στον πραγματικό εχθρό, που είναι ο ιμπεριαλισμός, ενώ όλοι οι άλλοι (ένοχοι και συνένοχοι, έστω και κάποιοι ...αφελείς) παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και με τα ψέματα επιχειρούν να στήσουν την πραγματικότητα της λεγόμενης νέας τάξης.

Η αλήθεια βγαίνει μόνη της και την ξέρουν όλοι. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στοχεύει τον κόσμο όλο, μαζί και τους συμμάχους του ιμπεριαλιστές. Κατά περίπτωση, φτιάχνει και τα άλλοθι, που λίγο τον ενδιαφέρουν πόσο πιστευτά είναι, στο βαθμό που του προωθούν τη δουλιά της τρομοκράτησης ολόκληρου του πλανήτη. Μάλιστα, ίσως και να επιδιώκει, έως ένα βαθμό, τη σαθρότητα των επιχειρημάτων, προκειμένου να περάσει την ατμόσφαιρα «ό,τι θέλω κάνω». Ακόμα πιο απλά, με δικά του λόγια, «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου...».

Ιμπεριαλιστικός κόσμος. Ιμπεριαλιστική λογική. Οποιος παγιδευτεί μέσα τους, αρχίζει τις ιδεοληψίες και τις αυταπάτες του τύπου «να είμαστε με τους ισχυρούς»,«προχωράμε προς υπεριμπεριαλισμό», «να διαλέξουμε καλούς ιμπεριαλιστές, όπως την ΕΕ» και όλα τα άλλα άλλοθι επιλογής ζωής, που ακούγονται ή επιβάλλονται στις μέρες μας. Μαθήματα υποταγής των λαών, για να γίνει ακριβώς πιο αποτελεσματική και ανώδυνη για το εκμεταλλευτικό σύστημα η εγκαθίδρυση της «νέας τάξης».

Γρηγοριάδης Κώστας

Με άλλα λόγια, δηλαδή, η απόφαση ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ «σφραγίζεται» από το απαράδεκτο και διχαστικό «σχέδιο Ανάν», του οποίου την αποδοχή απαιτεί τελεσιγραφικά η Σύνοδος Κορυφής, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη και, πάντως, πριν την επικύρωση της ένταξης στα μέσα Απρίλη.

Η προαναφερόμενη παράγραφος των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, πάντως, φαίνεται να έχει κι άλλους στόχους, πέρα από τη σαφή και εκβιαστική σύνδεση της ένταξης με το «σχέδιο Ανάν». Η συγκεκριμένη διατύπωσή της προκαλεί εύλογα ερωτήματα. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στα εξής: Πρώτον, η παράγραφος μιλά για «δέσμευση» των δυο πλευρών, ενώ η τουρκοκυπριακή πλευρά - δηλαδή ο εκπρόσωπός της, Ρ. Ντενκτάς -ποτέ δεν ανέλαβε την υποχρέωση αυτή και συνεχίζει την προσεκτικά «αλλοπρόσαλλη» τακτική του. Δεύτερον, είναι ασαφές ποια δέσμευση έχει αναλάβει η ελληνοκυπριακή ηγεσία, αλλά στο ελεύθερο μέρος της Κύπρου πραγματοποιούνται εκλογές στα μέσα Φλεβάρη και -όπως καταλαβαίνει ο καθένας - είναι πρακτικά αδύνατο, να διεξάγονται ταυτόχρονα οι όποιες διαπραγματεύσεις για το «σχέδιο Ανάν».

Τα παραπάνω, βέβαια, δεν ήταν άγνωστα στους «15». Ισα ίσα, γνωρίζοντας και αυτά, αποφάσισαν ό,τι αποφάσισαν και, υποθέτουμε, όχι τυχαία. Κι απ' ό,τι φαίνεται, ανέλαβε η κυβέρνηση Σημίτη και πάλι, να κάνει τη «βρόμικη» δουλιά. Πληροφορίες φέρνουν την τελευταία, να πιέζει την κυπριακή ηγεσία, για αναβολή των εκλογών, ώστε «να μην ακυρωθεί η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού από τις προεκλογικές διαδικασίες», όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου

Αλλωστε, όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, στην προχθεσινή συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Δ. Χριστόφια ασκήθηκαν πιέσεις από τον πρώτο, με στόχο την αναβολή των εκλογών.

«Επιτέλους, ας απαντήσουν: Θέλουμε λύσεις, προσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους, ναι ή όχι; Θέλουμε να προωθηθεί τώρα η πολιτική λύση, ναι ή όχι; Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα.» Αυτά γράφει η χθεσινή «Αυγή», απευθύνοντας τα ερωτήματα στο «Ρ».

Ας απαντήσουμε λοιπόν: Παλεύουμε, χρόνια τώρα και στον ίδιο δρόμο συνεχίζουμε, για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, η οποία έχει στα βασικά θεμέλιά της και την προσέγγιση και ειρηνική συμβίωση των δυο κοινοτήτων. Αλλωστε, χωρίς και τον παράγοντα αυτό, η όποια λύση δε θα ήταν ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη. Εχοντας και αυτά υπόψη μας, απορρίπτουμε το διχαστικό «σχέδιο Ανάν». Γιατί, κάθε άλλο, παρά οδηγεί στην προσέγγιση των δυο κοινοτήτων, αλλά αναπαράγει σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος, τα όσα τις έχουν χωρίσει. Γιατί δημιουργεί πρόσφορο έδαφος, για το ξεδίπλωμα των γνωστών πολιτικών του «διαίρει και βασίλευε». Και για πολλά ακόμη.

Η «Αυγή», βέβαια, όπως και η ηγεσία του ΣΥΝ, αδυνατούν να καταλάβουν τα προαναφερόμενα. Η «Αυγή» θέλει πολιτική λύση τώρα και αφού στα πλαίσιά του «τώρα», η μόνη «ρεαλιστική λύση» είναι το "σχέδιο Ανάν", το αποδέχεται. Εμείς θυμίζουμε, απλώς, ότι οι ίδιες ουσιαστικά λογικές «ρεαλισμού» σφράγισαν τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου -πάλι για το Κυπριακό- τη συμφωνία του Οσλο για το Παλαιστινιακό, τις αποφάσεις για την κάποτε ενιαία Γιουγκοσλαβία και πολλές ακόμη. Τουλάχιστον, αν και πόσο όλες αυτές έλυσαν τα αντίστοιχα προβλήματα είναι φανερό στον καθένα. Ακόμη και στην «Αυγή»...

Η περιβόητη συμφωνία μεταξύ ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη λειτουργία και τις αποστολές του ευρωστρατού, που «επιτεύχθηκε» στην Κοπεγχάγη και ανακοινώθηκε τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, έχει πολυσήμαντη σημασία και σηματοδοτεί μια πορεία σε ακόμα πιο επικίνδυνους δρόμους, τόσο για τη διεθνή ειρήνη όσο και για την εθνική ανεξαρτησία των χωρών ακόμα και της ίδιας της Ευρώπης.

Πριν απ' όλα η συγκεκριμένη συμφωνία ΕΕ και ΝΑΤΟ αποδεικνύει περίτρανα ότι η δύναμη αυτή είναι ΝΑΤΟικό παράρτημα, που θα εκτελεί εξ ονόματος της Ευρώπης και για λογαριασμό των ΗΠΑ τις βρώμικες δουλιές, εκεί όπου η αντίστοιχη ΝΑΤΟική δύναμη ταχείας επέμβασης δε θα πηγαίνει. Ο ευρωστρατός εντάσσεται στη στρατηγική του ιμπεριαλισμού για συγκρότηση ταχυκίνητων πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας ανάπτυξης. Μια στρατηγική που έχει διατυπωθεί και επίσημα από το ΝΑΤΟ, στην οποία η Ελλάδα έχει ήδη σπεύσει να προσαρμοστεί.

Τα σχέδια αυτά αποδεικνύονται περίτρανα από τον εξοπλισμό που προορίζεται για τον ευρωστρατό, όπως αυτός περιγράφεται στα σχετικά κείμενα. Ο δε ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του ευρωστρατού αποδεικνύεται από τις αποστολές και τα όρια δράσης του. Σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και την «άμυνά» της, πράγματα για τα οποία δε γίνεται πλέον ούτε αναφορά. Δεν το κρύβουν άλλωστε, αφού οι αναφορές που γίνονται στα σχετικά κείμενα και οι ομιλίες κάνουν λόγο για διεθνή «ασφάλεια» και «σταθερότητα», σε συνδυασμό πάντα με την αντιμετώπιση των λεγομένων σύγχρονων απειλών.

Ο ρόλος αυτός είναι αντανάκλαση της επιρροής και του ρόλου των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Μέσα στα πλαίσια αυτά, εκφράστηκε και ο ανταγωνισμός Ελλάδας και Τουρκίας (των αντίστοιχων ολιγαρχιών) στα πλαίσια της συγκρότησης του ευρωστρατού. Και εδώ η ισορροπία που επιτεύχθηκε είναι αυτή που ήδη ισχύει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Θεσμοθετείται και σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής «άμυνας και ασφάλειας» ο περιφερειακός ρόλος της Τουρκίας και η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Ομως, ο ιμπεριαλισμός και οι διάφορες παραφυάδες του δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Για την εμπλοκή της χώρας μας υπάρχουν πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης, της ΝΔ αλλά και συνοδοιπόρων τους σε αυτή την ευρωΝΑΤΟική πορεία, όπως ο ΣΥΝ. Εξίσου όμως υπάρχει και ο λαϊκός παράγοντας που με τη συνειδητοποίηση και την ενεργοποίησή του μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, που θα απενεργοποιήσουν τους όποιους ευρωστρατούς.

Μια φάτνη η κυβέρνηση

εστόλισε μεγάλη,

μα αντί για βρέφος

στο παχνί

για δες ποιον έχει βάλει;

Ενα χοντρό αφεντικό

που μένει στην Εκάλη

κι οι υπουργοί ντυθήκανε

σαν μάγοι απ' την Ασία

και στο «θεό» τους

δίνουνε

προνόμια και «χρυσία»!

* * *

Μια φάτνη η κυβέρνηση

εστόλισε μεγάλη

κι η διαπλοκή

σαν άγγελος

«Δόξα η μάσα» ψάλλει

«δόξα μίζα η χοντρή

κι όποια κονόμα άλλη»

και παρακεί,

να κι οι φτωχοί

που πέσαν απ' τα πόδια,

τους έβαλαν να κάνουνε

στο σκηνικό τα βόδια!