ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αποκαλυπτικές δηλώσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εντονες πιέσεις ασκούν οι ΗΠΑ στα έξι μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (Αγκόλα, Γουινέα, Πακιστάν, Χιλή, Μεξικό και Καμερούν), ώστε να αποσπάσουν τις απαραίτητες 9 ψήφους - μαζί με τη δική τους και αυτές των Μ. Βρετανίας και Ισπανίας - υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος, που κατέθεσαν προχτές το βράδυ. Τον τόνο δίνει ο ίδιος ο Τζ. Μπους, ο οποίος δε φείδεται απειλητικών και τελεσιγραφικών δηλώσεων προς τα μέλη του ΣΑ και τον ΟΗΕ, γενικότερα. Ο τελευταίος, μετά τις κυριακάτικες δηλώσεις του, επανήλθε και υπογράμμισε ότι ο τρόπος αντίδρασης του ΟΗΕ θα καταδείξει, αν «ο διεθνής οργανισμός θα έχει κάποιο ρόλο να παίξει στη μελλοντική διαχείριση των διεθνών κρίσεων», επαναφέροντας, ουσιαστικά, τον ωμό εκβιασμό «ή υποτάσσεσθε ή προχωράμε μόνοι μας».

Την ίδια περίπου στιγμή, ο γνωστός για τις πολεμόχαρες απόψεις του, σύμβουλος του Αμερικανικού Πενταγώνου, Ρίτσαρντ Περλ, δήλωνε τα παρακάτω, δίνοντας, ταυτόχρονα, μια γεύση, τόσο του πραγματικού περιεχομένου των τελευταίων εξελίξεων και της στάσης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όσο και των μεταξύ τους έντονων αντιθέσεων: «Κανείς Αμερικανός Πρόεδρος δε θα επιτρέψει στον εκάστοτε αρχηγό του γαλλικού κράτους να καθορίζει την αμερικανική πολιτική».

Το θέαμα...

Πλήρης ...αθωότητας και ...παιδικής αφέλειας σημείωσε ότι η τηλεόραση είναι θέαμα και γι' αυτό είναι αδύνατο, εκ των πραγμάτων, να «παίζει» για 5 ή 10 λεπτά της ώρας τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Δύο, τρία λεπτά της ώρας φτάνουν και περισσεύουν. Οι λαϊκές διαδηλώσεις δεν προσφέρονται για παραπάνω. Ως θέαμα, εννοείται...

Δεν έδωσε, βέβαια, καμιά εξήγηση, γιατί αποτελεί θέαμα η 24ωρη επίσκεψη του Κοκού και της οικογένειάς του στη χώρα μας. Και, μάλιστα, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αφιερώνονται σ' αυτό ώρες ολόκληρες, να τρέχουν από πίσω τους τα τηλεοπτικά συνεργεία και να τους παρακολουθούν κατά πόδας, να οργανώνονται τηλε-συζητήσεις, κλπ., κλπ.

Αυτά, από την παρουσία του Μ. Καψή σε προχτεσινή τηλεοπτική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης, σχετικά με την ποιότητα της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Οπως καταλαβαίνετε, έχουμε να δούμε πολλά... θεάματα ακόμη.

Τα αποθέματα νερού

Διπλασιάστηκαν σχεδόν τα αποθέματα νερού στους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ, χάρη στις αρκετές βροχοπτώσεις της τελευταίας περιόδου και ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα, ανακοίνωσε η επιχείρηση. Τα σημερινά αποθέματα νερού, δηλαδή, έχουν σχεδόν φτάσει στο σημείο ρεκόρ του 1985, ενώ το 1993, όταν υπήρχε κίνδυνος λειψυδρίας ήταν μόνο 144 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Κι όλ' αυτά, βέβαια, χωρίς να λογαριάζονται τα χιόνια, που έχουν σκεπάσει τα γειτονικά βουνά και, λιώνοντας με τον ερχομό της άνοιξης, θα συμβάλουν ακόμη παραπέρα στον εμπλουτισμό των αποθεμάτων.

Πάντως, αν με όλ' αυτά σας δημιουργήσαμε προσδοκίες σχετικά με την τιμολογιακή πολιτική της ΕΥΔΑΠ - με δεδομένη μάλιστα και την υψηλή κερδοφορία της επιχείρησης - σας βεβαιώνουμε ότι το ενδεχόμενο της όποιας μείωσης της τιμής του νερού ούτε καν στα όνειρα των αρμοδίων δεν υπάρχει. Κι ας ήταν η μείωση των αποθεμάτων το βασικό επιχείρημά τους, όταν επέβαλλαν τις τσουχτερές ανατιμήσεις τα τελευταία χρόνια. Αλλωστε, η ΕΥΔΑΠ βαδίζει ήδη στο δρόμο της «απελευθέρωσης» και λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως θα 'λεγε και ο αρμόδιος υπουργός. Το γεγονός πως το νερό είναι φυσικό αγαθό και αποτελεί τουλάχιστον σκάνδαλο να γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας, είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, στο πλαίσιο της αγοράς και των νόμων της...

Οι ... παρατηρητές της ακρίβειας

Οι τιμές των οπωροκηπευτικών τραβούν την ανηφόρα υπό το ...άγρυπνο βλέμμα του υπουργείου Ανάπτυξης το οποίο ...καταγράφει συστηματικά την ακρίβεια. Και «παίρνει μέτρα για την προστασία του εισοδήματος του καταναλωτή», όπως εκατοντάδες φορές έχει ειπωθεί με ύφος χιλίων καρδιναλίων από τους εκάστοτε εκπροσώπους της πολιτικής ηγεσίας. Τόσο αποτελεσματικά, μάλιστα, που όχι μόνο δε συγκρατούν τις τιμές, αλλά, αντίθετα, τις οδηγούν τελικά σε δυσθεώρητα ύψη για τα πορτοφόλια των εργαζόμενων και των συνταξιούχων. Τόσο αποτελεσματικά, που το μαρούλι εισαγωγής πωλούνταν προχτές 1,30 ευρώ το ένα. Κι αυτό γιατί το υπουργείο ...πήρε πάλι μέτρα ενθάρρυνσης των εισαγωγών, ώστε να καλυφθεί η ζήτηση και να συγκρατηθούν οι τιμές στα εγχώρια. «Ξέχασε», όμως, να μιλήσει για συγκράτηση των τιμών και στα εισαγόμενα. Και να μιλούσε, δηλαδή, δε θα γινόταν και τίποτε το ριζικά διαφορετικό. Είπαμε, η κυβέρνηση έχει πλέον «απελευθερώσει» την αγορά και η τελευταία λειτουργεί με τους δικούς της νόμους και κανόνες...

Τα... υπνωτικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ, ΔΗΛΑΔΗ, πώς θα μας το εξηγήσει αυτό ο Κώστας Λαλιώτης; Το ΠΑΣΟΚ να μας παρουσιάζεται ως διαδηλωτής στις αντιπολεμικές πορείες που διοργανώθηκαν σε όλο τον πλανήτη και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να δέχεται τηλεφωνικά συγχαρητήρια από τον Τζορτζ Μπους για τους χειρισμούς στην ΕΕ ως «Ελληνική Προεδρία»!

Δεν μπορεί, ένας από τους δυο μάς δουλεύει με άθλιους πολιτικαντισμούς κι έχουμε δυο εκδοχές: 'Η πρόκειται για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ή πρόκειται για το Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ.

Απορίας άξιο είναι, πάντως, που ακόμα κι αυτά τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ανέχονται τέτοιου είδους κοροϊδία, η οποία, τελευταίως, έχει ξεπεράσει ακόμα και την κοινή λογική. Τι είδους εκσυγχρονιστικός υπνωτισμός είναι αυτός;

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΝΙ ΜΠΛΕΡ είναι εξίσου εντυπωσιακή: Κατηγορεί όσους αντιτίθενται σε μια άμεση επίθεση στο Ιράκ, ότι αντιλαμβάνονται τους επιθεωρητές ως ντετέκτιβ, απαιτώντας να ανακαλύψουν τα περίφημα «όπλα μαζικής καταστροφής»!

Αντιθέτως - όπως προφανώς πιστεύει - θα έπρεπε να αρκεστεί η διεθνής κοινότητα στο λόγο του, και τις αεροφωτογραφίες που παρουσίασε πρόσφατα ο Κολιν Πάουελ στο Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ.

Εν ολίγοις από τους ντετέκτιβ να προτιμήσουμε τους κατασκευαστές σεναρίων επιστημονικής φαντασίας της ΣΙΑ και των άλλων αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, προκειμένου να οδηγηθούμε σε έναν προαποφασισμένο πόλεμο, που φυσικά καμιά σχέση δεν έχει με τον όποιον οπλισμό διαθέτει το Ιράκ!

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ πρόταση του Σαντάμ Χουσεΐν για τηλεοπτικό «ντιμπέιτ» με τον Μπους, τι να πει πια κάνεις; Μήπως, προσέλαβε τους επικοινωνιολογους που είχε η Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές;

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ αποφυγή της «ουράς» στις εφορίες, μετά το ίντερνετ, σχεδιάζει και υλοποιεί το υπουργείο Οικονομίας. Πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Ως γνωστόν το πολυαγαπημένο μας και λίαν εκσγυχρονιστικο κράτος όταν πρόκειται να πληρώσουμε, μας παρέχει κάθε ευκολία!

Δυστυχώς δεν παρατηρούμε την ιδία σπουδή στα νοσοκομεία, στο ΙΚΑ και σε πολλές άλλες συναφείς υπηρεσίες.

Πού πήγε ο «θρίαμβος»..;

Ακριβώς πριν από μια βδομάδα, η κυβέρνηση και η συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης πανηγύριζαν για τη μεγάλη επιτυχία της Ελληνικής Προεδρίας, αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρωθυπουργός, στην άτυπη Σύνοδο των Βρυξελλών, κατάφερε να γεφυρώσει τις διαφορές των «εταίρων» και να πετύχει το ακατόρθωτο, δηλαδή τη διατύπωση μιας κοινής θέσης των «15» για τον πόλεμο στο Ιράκ! Τότε, την περασμένη Τρίτη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Τηλέμαχος Χυτήρης δήλωνε: «Δικαιώθηκε απολύτως η επιμονή του πρωθυπουργού και της Ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ να πραγματοποιηθεί η χθεσινή άτυπη Συνάντηση Κορυφής. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Η ΕΕ είχε, χθες, μια ενιαία φωνή και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, σε σχέση με ό,τι προηγήθηκε»...

Μόνο το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» σήκωσαν το φορτίο για την αποκατάσταση της αλήθειας, μέσα σε έναν ορυμαγδό θριαμβολογιών. «Επικίνδυνο παράθυρο πολέμου άνοιξαν οι "15" της ΕΕ», έλεγε ο τίτλος του «Ρ» την περασμένη Τετάρτη, ενώ στην ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ τονιζόταν: «Το γεγονός ότι με αυτή την απόφαση βρέθηκαν "όλοι μαζί" και η ΕΕ "ενιαία", μόνον ένα πράγμα λέει: Οτι "όλοι μαζί" βρέθηκαν και πιο κοντά στις ΗΠΑ, ενώ οι αντιθέσεις τους παραμένουν. Οι πανηγυρισμοί τους αποτελούν ανοιχτή πρόκληση για τους λαούς που λένε "ΟΧΙ στον πόλεμο"».

Η επιβεβαίωση ήρθε προχτές, μετά τη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, με τη δήλωση - ομολογία του Χαβιέ Σολάνα: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση απέτυχε να διαμορφώσει ενιαία άποψη στο ζήτημα του Ιράκ, παρά την κρισιμότητα του προβλήματος». Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που συνεδρίαζαν οι υπουργοί Εξωτερικών στις Βρυξέλλες για τη διαμόρφωση της «κοινής θέσης», οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Ισπανίας συνυπέγραφαν, μαζί με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, την πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την έκδοση ψηφίσματος, το οποίο δίνει το σινιάλο για την επιδρομή εναντίον του Ιράκ...

Η ύπαρξη και η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων είναι ο λόγος που φέρνει σε αντιπαράθεση τις «μεγάλες δυνάμεις» είτε στην ΕΕ, είτε στον ΟΗΕ. Θα ήταν, όμως, το λιγότερο, αφελές να πιστέψουμε ότι η αντιπαράθεση γίνεται μεταξύ των πολεμοχαρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία, κ.ά) και των ειρηνόφιλων (Γερμανία, Γαλλία, κ.ά). Είναι αντιπαράθεση συμφερόντων και αντιθέσεις για το μοίρασμα της λείας που θα προκύψει από τον πόλεμο.

Κατά τα άλλα, η ελληνική κυβέρνηση, μάταια προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της, όπως και πίσω από ανύπαρκτες «κοινές» θέσεις της ΕΕ. Για τον πόλεμο αυτό έχει τοποθετηθεί δίνοντας τη συνδρομή της, παρέχοντας όλες τις διευκολύνσεις που ζήτησαν οι ΗΠΑ, συμμετέχοντας με τα δύο πολεμικά σκάφη στις προετοιμασίες, δηλώνοντας ότι θα τιμήσει όλες τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στους «συμμάχους». Γι' αυτές τις θέσεις κρίνεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ενάμιση χρόνο μετά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενάμισης περίπου χρόνος έχει περάσει από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης του Σεπτέμβρη του 2001, στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον, και η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει πλέον πειστεί, ότι η εγκληματική εκείνη ενέργεια αποτέλεσε το «βούτυρο στο ψωμί» των πολεμικών και αντιλαϊκών σχεδίων και επιδιώξεων του Τζ. Μπους και των εταίρων του. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων όλου του πλανήτη, ακόμη και στις χώρες όπου οι ηγεσίες τους συμπαρατάσσονται με το Λευκό Οίκο, πιστεύουν πλέον - κι έχουν απόλυτο δίκιο - ότι τόσο ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, όσο και ο προετοιμαζόμενος ενάντια στον ιρακινό λαό, αλλά και όσοι σχεδιάζονται για μετέπειτα, δεν έχουν καμία σχέση με την όποια «διεθνή τρομοκρατία», αλλά με την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, πρωτίστως των ΗΠΑ, τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των «μεγάλων δυνάμεων». Οι διάφορες δημοσκοπήσεις και έρευνες της κοινής γνώμης, οι οποίες θεωρούν τον Τζ. Μπους ως τον μεγαλύτερο εχθρό της παγκόσμιας ειρήνης, αποτελούν τη χαρακτηριστικότερη ίσως απόδειξη για τα παραπάνω.

Ισως αναρωτιέστε, γιατί σημειώνουμε όλα τα παραπάνω, αφού είναι γνωστά σε όλους. Εχετε δίκιο, αλλά δεν τα σημειώνουμε για το λόγο αυτό. Θέλουμε, όμως, να θυμίσουμε ότι μόνον το ΚΚΕ έκανε από την πρώτη στιγμή την εκτίμηση αυτή. Και, μάλιστα, δέχτηκε έντονες και πολύμορφες επιθέσεις, απ' όσους ...ξεχνούν σήμερα, ότι φώναζαν τότε προς κάθε κατεύθυνση, πως «είμαστε όλοι Αμερικανοί»...

Πότε θα δοθούν απαντήσεις;

Μια και θυμηθήκαμε, πάντως, το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη 2001, να θυμίσουμε - όπως έχουμε δεσμευτεί, ότι θα το κάνουμε - ότι ο Λευκός Οίκος, η ΣΙΑ, το Εφ Μπι Αϊ, η Ντία, οι υπόλοιπες μυστικές και φανερές αμερικανικές υπηρεσίας ασφαλείας, κλπ., όπως και το Κογκρέσο με τις αρμόδιες επιτροπές του, οι δικαστικές αρχές, κλπ., κλπ., δεν έχουν δώσει ακόμη στη δημοσιότητα το παραμικρό στοιχείο, σχετικά με τις έρευνες για το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα. Και, το κυριότερο, δεν έχουν δώσει την παραμικρή πειστική και τεκμηριωμένη απάντηση στα πολλά και κρίσιμα ερωτήματα, που είχαν διατυπώσει από την πρώτη στιγμή πολλοί άνθρωποι και, ιδιαίτερα, όσοι δεν αρκούνται στις ...παιδικές και μεταφυσικές ερμηνείες του Τζ. Μπους, περί «καλών» και «κακών».

Κι όπως καταλαβαίνετε, το ζήτημα δεν αφορά απλά και μόνον, ή κυρίως, την τάξη στο αμερικανικό σύστημα δικαιοσύνης ή την ικανοποίηση της εύλογης περιέργειας όσων απανταχού της Γης απορούν, πώς έγινε δυνατό να πιαστούν στον ύπνο όλες οι αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας - και όχι μόνον... - και να υλοποιηθεί το ταυτόχρονο, τετραπλό τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη. Στην πραγματικότητα, η εξωτερική πολιτική του Λευκού Οίκου, αλλά και η τρομο-υστερία στο εσωτερικό των ΗΠΑ οικοδομούνται πάνω στο χτύπημα αυτό.

Αναβολές και στα εγκαίνια

Για δεύτερη φορά ανέβαλε ο πρωθυπουργός τα εγκαίνια του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης. Την προηγούμενη φορά τα εγκαίνια αναβλήθηκαν, γιατί, δυο μέρες πριν την προκαθορισμένη ημερομηνία, έγινε η πτώση του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ με θύματα τέσσερις ανθρώπους και, έτσι, ο χώρος της Υγείας δεν αποτελούσε πρόσφορο έδαφος για κυβερνητικές φιέστες. Τα εγκαίνια, που είχαν προγραμματιστεί για σήμερα Τετάρτη, αναβλήθηκαν για δεύτερη φορά, σε διάστημα 15 ημερών, γιατί, όπως είπε στους δημοσιογράφους ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις.

Βέβαια, οι συνεχείς αναβολές των εγκαινίων ακολουθούν τις αναβολές λειτουργίας του νοσοκομείου, το οποίο έπρεπε να λειτουργεί, ήδη, από το Δεκέμβρη του 2001. Κι όχι μόνον αυτό, αφού - όπως δείχνουν τα σημερινά δεδομένα - πρόκειται για τη μετεγκατάσταση του παλιού νοσοκομείου σε νέες εγκαταστάσεις, καθώς δεν αναπτύσσονται νέες κλινικές και δεν προσλαμβάνεται το απαραίτητο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.

«Η φιέστα των εγκαινίων του νοσοκομείου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό δεν είναι ικανή να αποκρύψει τις κυβερνητικές ευθύνες για την καθυστέρηση παράδοσης και λειτουργίας του, για τις υπερβάσεις κόστους που πλήρωσε ο λαός, τις κακοτεχνίες που εμφανίζει, τις πολύ σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό κάθε κατηγορίας», επισημαίνει, σε ανακοίνωσή της, η Νομαρχιακή Επιτροπή Εβρου του ΚΚΕ. Και καλεί το λαό της περιοχής να αγωνιστεί για ενιαίο, δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους, χωρίς τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων.

Αλληλεγγύη στους Κουβανούς πατριώτες...

Είναι «δίκιο» το δίκιο του ισχυροτέρου; Τέτοια παράλογα ερωτήματα καλείται για άλλη μια φορά να λύσει, ή τάχα να λύσει η ανθρωπότητα. Ερωτήματα, που ο συνολικός ανθρώπινος πολιτισμός, με όλες τις ιστορικές του περιπέτειες, τα έχει αφήσει υποτίθεται - τουλάχιστον θεωρητικά - στα αζήτητα. Και όμως, κάθε εκδήλωση για την επιβολή της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, φέρνει και ξαναφέρνει στην ημερήσια διάταξη τα ίδια παμπάλαια, φαινομενικά ίσως αυτονόητα, ερωτήματα.

Για παράδειγμα:

- Οι ΗΠΑ δολοφόνησαν το λαό της Γιουγκοσλαβίας και δικάζουν τώρα εκείνους που τους αντιστάθηκαν!

- Οι ΗΠΑ φόρτωσαν με όπλα μαζικής καταστροφής το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν και τώρα είναι έτοιμες να δολοφονήσουν το λαό του Ιράκ, στο όνομα των όπλων μαζικής καταστροφής!

- Οι ΗΠΑ κόβουν πρώτα την εισαγωγή πετρελαίου στη ΛΔ Κορέας και στη συνέχεια ζητούν «τα ρέστα», επειδή η χώρα αποφασίζει να αναπτύξει την πυρηνική ενέργεια για να επιβιώσει...

Δεν έχει τέλος ο κατάλογος αυθαιρεσίας και επιβολής του νόμου της αδικίας, στην προσπάθεια των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστών να εφαρμόσουν τη λεγόμενη Νέα Τάξη.

Τέτοιο είναι και το παράδειγμα με τους πέντε νεαρούς Κουβανούς, που κρατούν στις φυλακές τους. Υποτίθεται, τουλάχιστον στις διακηρύξεις για τους πολύ αφελείς, πως οι ΗΠΑ έχουν κηρύξει «τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Ομως, αν κάποιος αποκαλύπτει κάποιο πραγματικό περιστατικό ή κάποιους αληθινούς ενόχους τρομοκρατικής δράσης, τότε επιχειρείται η φυσική του εξόντωση από τη διοίκηση των ΗΠΑ. Φυσικά, οι μυημένοι ξέρουν πως σε πολλές περιπτώσεις πραγματικής τρομοκρατικής δράσης οι μηχανισμοί εξουσίας των ΗΠΑ έχουν βάλει το χεράκι τους και γι' αυτό ενοχλούνται, όταν αποκαλύπτονται, ή όταν χαλάνε τα σχέδιά τους. Μήπως δεν είδαμε πώς αγκάλιασαν και εγκατέστησαν, ουσιαστικά, στην εξουσία τους εγκληματίες του UCK στο Κοσσυφοπέδιο;

Οι πέντε Κουβανοί συγκέντρωσαν αληθινά στοιχεία για τρομοκρατικό δίκτυο, που δρούσε στο Μαϊάμι και στοίχισε τη ζωή τουλάχιστον σε 3.000 Κουβανούς πατριώτες στα σαράντα χρόνια του «σιωπηλού» καθημερινού πολέμου, που εξαναγκάζει ο ιμπεριαλισμός το μαρτυρικό νησί της επανάστασης. Ομως, οι ΗΠΑ, εφαρμόζοντας το «δίκιο» του ισχυροτέρου, καταδίκασαν τους πέντε νεαρούς πατριώτες για κατασκοπία, με πολύ εξαντλητικές ποινές (μέχρι και ισόβια), επειδή ακριβώς προσπάθησαν να προστατέψουν την πατρίδα τους από την τρομοκρατία...

Δεν είμαστε απ' αυτούς, που μας πιάνει το παράπονο. Ούτε απ' αυτούς, που θα πιστεύαμε ποτέ πως είναι δυνατόν ο ιμπεριαλισμός, να απονείμει αληθινή δικαιοσύνη. Ισα - ίσα, το αντίθετο. Ακριβώς επειδή ο ιμπεριαλισμός αποκλείεται ποτέ να απονείμει το δίκαιο, γι' αυτό και κάθε δίκαιος αγώνας οπουδήποτε στον πλανήτη είναι και δικός μας αγώνας. Δεν είναι, δηλαδή, θέμα μόνο συμπαράστασης για την άμεση απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πατριωτών. Είναι προσπάθεια, για να μην περνούν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού σε κανένα τομέα. Είναι έκφραση στοιχειώδους διεθνιστικού χρέους της εργατικής τάξης της χώρας μας προς τον ηρωικό λαό της Κούβας, προς όλους τους λαούς του κόσμου.