Γρηγοριάδης Κώστας

Του ζήτησαν να μην ιδιωτικοποιηθεί η σχολή και να μην αλλάξει ο δημόσιος χαρακτήρας και η λειτουργία της. Ο υπουργός Εργασίας υποστήριξε στην αρχή, ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται, αλλά αν η σχολή παραμείνει ως έχει, θα κλείσει, ενώ πρόσθεσε ότι οι αλλαγές που επιχειρούνται είναι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Κι όταν οι γονείς αντέταξαν τις αγωνίες τους, είχε το θράσος να πει στην αντιπρόεδρο του Συλλόγου: «Ηρθες εδώ για να πεις το ποίημά σου», για να διολισθήσει στη συνέχεια σε χυδαίο αντικομμουνισμό, λέγοντας ότι είναι υποκινούμενοι απ' το ΚΚΕ που θα μείνει στο 5%...

«Ποίημα», λοιπόν, η αγωνία του γονιού με ΑμΕΑ, ενώ οι αξιώσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι γι' αυτόν ο Εθνικός Υμνος!

Στην προαναφερόμενη Σχολή Κατάρτισης του ΟΑΕΔ, πραγματοποιούσε χτες περιοδεία η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, όταν αντιλήφθηκε να την περιτριγυρίζει μια πλειάδα αστυνομικών. Σε σχετικό ερώτημά της, οι εφτά συνολικά αστυνομικοί απάντησαν ότι κλήθηκαν απ' τη διεύθυνση της σχολής και για την προστασία της.

«Ούτε εγώ κινδυνεύω από σας, ούτε σεις από μένα», είπε η Λ. Κανέλλη προς τους συγκεντρωμένους και η απάντηση ήρθε, πετυχημένη, απ' τα κάτω: «Απ' την πολιτική της κυβέρνησης κινδυνεύουμε».

Οι αστυνομικοί αποχώρησαν και η συζήτηση που ακολούθησε ήταν άμεση, ζεστή, ειλικρινής και έγινε και σε νοηματική γλώσσα, καθώς, ανάμεσα στους συγκεντρωμένους, υπήρχαν και 47 παιδιά που είναι κωφά.

«Είναι πολύ νωρίς για να αξιολογήσουμε την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών» αναφερόταν στο ενημερωτικό υλικό του υπουργείου Υγείας για τα ιδιωτικά ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά το Υπουργικό Συμβούλιο της 13.2.2003.

Η αξιολόγηση ήρθε απ' τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη εγκαινιάζοντας, χτες, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. «Τα απογευματινά ιατρεία, μια νέα υπηρεσία του ΕΣΥ, προχωρά με επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο περίπου 200.000 πολίτες επισκέφτηκαν τα απογευματινά ιατρεία - επισκέφτηκαν το γιατρό της επιλογής τους ή υποβλήθηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις στα δημόσια νοσοκομεία κατά τις απογευματινές ώρες».

Δεν είπε ο πρωθυπουργός ότι σε αυτές τις επισκέψεις οδηγήθηκαν οι άρρωστοι απ' τις ατέλειωτες λίστες αναμονής που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησής του στο χώρο της Υγείας. Και δεν είπε ακόμα ότι αυτές οι επισκέψεις κόστισαν στους αρρώστους -είτε άμεσα είτε μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων - 13.804.637 ευρώ (4,7 δισ. δραχμές), απ' τα οποία 4.000.000 εκατ. ευρώ ήταν κέρδος για τα νοσοκομεία.

Επιτυχία λοιπόν, κατά τον πρωθυπουργό, το χαράτσι στους αρρώστους και το κέρδος του νοσοκομείου στην ώρα της ανάγκης! Οι λέξεις πια έχουν χάσει το νόημα.

Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 13.2.2003 είχε προγραμματιστεί να γίνει συζήτηση εφ' όλης της ύλης για την υγεία. Ομως δυο μέρες πριν (11.2.2003) έπεσε το ελικόπτερο το ΕΚΑΒ και στο Υπουργικό Συμβούλιο κυριάρχησε αυτό το θέμα. Επιπλέον το δυστύχημα ήταν και η αιτία για την αναβολή των εγκαινίων (12.2.2003) του πανεπιστημιακού νοσοκομείου στην Αλεξανδρούπολη - ενώ υπήρξε μια ακόμα αναβολή εγκαινίων (26.2.2003). Πάντως και πριν τα χτεσινά εγκαίνια, σημειώθηκε ατύχημα στο νοσοκομείο «Μεταξά», όπου έπεσε ένα ασανσέρ και τραυματίστηκαν οχτώ άνθρωποι.

Συμπτώσεις; Ισως. Αλλά και αυτά τα γεγονότα αποτελούν κρίκους της απορύθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας που επιβάλλει η κυβέρνηση με τη διαβόητη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ.

Και μια ακόμα «σύμπτωση»: Πριν τρία χρόνια (6.3.2000) ο Κ. Σημίτης εγκαινίασε - για προεκλογικούς λόγους - το νοσοκομείο στο Χαϊδάρι, που ακόμα δε λειτουργεί πλήρως. Και από εκεί διακήρυξε: «Εμείς έχουμε επεξεργαστεί αυτή τη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ», για τα... κέρδη της οποίας καμαρώνει τώρα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταστήσει σαφές τι ζητάνε από την όλη ιστορία της «τρομοκρατίας» και θα συνεχίσουν να πιέζουν για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους, πολύ περισσότερο που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος γι' αυτό στη δουλοπρέπεια των κυβερνώντων.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, πάλι οι αυξήσεις στους μισθούς - συγκεκριμένα οι πενιχρές αυξήσεις στα κονδύλια που δόθηκαν στους δημόσιους υπαλλήλους για το οικογενειακό επίδομα και στους καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης - φταίνε για τον πληθωρισμό, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας.

Προφανώς, η εμμονή σε τέτοιες συνταγές δείχνει πού θα το πάνε από εδώ και πέρα και σε ποιους θα επιχειρήσουν να φορτώσουν την εναρμόνιση με τους περίφημους δείκτες της ευρω-ζώνης. Οχι βέβαια πως περιμέναμε τίποτε διαφορετικό...

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ καθίζηση χτες στους Αγίους Αναργύρους λόγω της βροχόπτωσης κι αφήνουμε το τι συμβαίνει στους περισσότερους δρόμους της Αθήνας και της επαρχίας, όπου οι λακκούβες απαντώνται ανά.... δυο μέτρα.

Εκτός από το να καταγγέλλει τις κατασκευές που έγιναν την περίοδο 1990-1993 επί της κυβέρνησης Μητσοτάκη το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, μήπως έχει καμιά καλύτερη ιδέα, ώστε να μη φοβάται όποιος κινείται στο έδαφος μην τυχόν και βρεθεί... στο υπέδαφος;

Κι όταν λέμε καινούρια ιδέα, δεν εννοούμε φυσικά να ρίχνουν το μπαλάκι στους δήμους και τις κοινότητες και επί της ουσίας να ζητούν νέες δημοτικές φορολογίες. Είπαμε, ο φορολογούμενος πληρώνει τα πάντα, αλλά πρέπει να πληρώνει και το έδαφος που πατάει τώρα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί σε άρθρο του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, στη «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», αναφέρονται και τα εξής: «Το Ιράκ θα είναι επίσης η περίπτωση στην οποία θα κριθεί η μάχη μας για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, των βασικών μας ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο».

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, ποιους εκπροσωπεί και στο όνομα τίνος λέει τα παραπάνω ο κ. Παπανδρέου; Εχει αποφασίσει η κυβέρνηση Σημίτη την προσχώρηση της Ελλάδας στην εκστρατεία του Μπους να επιβάλει το αμερικανικό μοντέλο «δημοκρατίας» σε όλο τον πλανήτη; Μήπως, υπάρχουν σχετικές αποφάσεις της ΕΕ; ΄Η, μήπως, οι θέσεις αυτές απηχούν τις προσωπικές απόψεις του υπουργού Εξωτερικών;

Περιμένουμε την απάντηση.

Μπορεί η συζήτηση για τον πολιτικό ή μη χαρακτήρα των εγκλημάτων της «17 Ν», να συρρικνώνεται συνήθως στο ποιο δικαστήριο θα δικάσει τους όποιους κατηγορουμένους, αλλά τούτο είναι μια επιμέρους πλευρά της όλης υπόθεσης και, πάντως, δεν αφορά το ΚΚΕ, αφού - έτσι κι αλλιώς - το τελευταίο έχει εκφράσει, απ' την πρώτη στιγμή, τη ριζική και κατηγορηματική αντίθεσή του στον «τρομονόμο» και σε όσα αυτός προβλέπει (κατάργηση ενόρκων, κατάθεση ανωνύμων μαρτύρων, κλπ., κλπ.).

Ο χαρακτηρισμός των σχετικών εγκλημάτων ως αποκλειστικά ποινικών, όπως και ο αυθαίρετος και τεχνητός εξοβελισμός του πολιτικού χαρακτήρα τους, έχει πολύ σοβαρότερες πλευρές. Αφήνει, για παράδειγμα, έξω από τη δικαστική διαδικασία το βαθιά αντιδραστικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής δράσης του μηχανισμού. Απ' έξω αφήνει, επίσης, μια σειρά κρίσιμα και πολιτικού κυρίως περιεχομένου ερωτήματα, που ζητούν απάντηση, όπως: Ποιοι αποκόμιζαν πολιτικά οφέλη από την εγκληματική και προβοκατόρικη δράση της «17 Ν»; Ποιο ήταν το εκάστοτε πολιτικό σκεπτικό για την επιλογή των στόχων και των θυμάτων τους; Πού και πώς έβρισκαν τις πάμπολλες πληροφορίες και στοιχεία, που απαιτούνταν για τις εγκληματικές ενέργειές τους; Γιατί δεν έγινε δυνατή η σύλληψή τους για 30 περίπου χρόνια, κλπ., κλπ.; Προφανώς, οι κυρίαρχες δυνάμεις του τόπου - και όχι μόνον αυτές... - παθαίνουν αλλεργία με τα προαναφερόμενα...

Βέβαια, τα όσα γίνονται, σχετικά με τη δίκη της «17 Ν», δεν οφείλονται μόνο στις ...αλλεργίες των κυρίαρχων δυνάμεων του τόπου. Θέλουν να εξυπηρετήσουν και μια σειρά στόχους τους. Η έκρηξη στα χέρια του Σ. Ξηρού και τα όσα επακολούθησαν τούς ήρθαν «κουτί», για να ξεκινήσει η εφαρμογή στην πράξη του «τρομονόμου». Για να κλιμακωθεί παραπέρα η γενικότερη επιχείρηση νομιμοποίησης του αντιδημοκρατικού αυτού εκτρώματος στη λαϊκή συνείδηση. Να δικαιολογηθεί στην πράξη η δήθεν αναγκαιότητα και χρησιμότητά του. Κι όχι μόνον αυτά. Η όλη υπόθεση αξιοποιείται καταλλήλως, για την ψήφιση νέου, περισσότερο ...αναβαθμισμένου «τρομονόμου», όπως εξάγγειλε πρόσφατα ο υπουργός Δικαιοσύνης. Οπως και για να συνεχιστεί και να ενταθεί ακόμη περισσότερο η γενικότερη και πολύμορφη «τρομο-φιλολογία». Ολ' αυτά, όμως, απαιτούν και προϋποθέτουν τον ορισμό της δράσης και των εγκλημάτων της «17 Ν», αποκλειστικά και μόνον, ως ποινικών αδικημάτων. Εάν χαρακτηριστούν πολιτικά εγκλήματα, τότε - εκτός των άλλων - καταρρέουν και όλα τα προηγούμενα.

Γιατί, αρκετοί εξ όσων παίρνουν μέρος στις διάφορες τηλεοπτικές και άλλες συζητήσεις των ημερών, σχετικά με το χαρακτηρισμό των εγκλημάτων της «17Ν», θεωρούν ως αυτονόητο το γεγονός ότι όλοι όσοι υποστηρίζουν τον πολιτικό χαρακτήρα των πράξεων αυτών, συνηγορούν και στην επιεικέστερη αντιμετώπισή τους; Δεν καταλαβαίνουν, άραγε, ότι ο ισχυρισμός τους είναι ολοφάνερα αυθαίρετος; Προφανώς και όποιος θεωρεί τους κατηγορούμενους, ως λαϊκούς αγωνιστές, στοχεύει στην επιεικέστερη αντιμετώπισή τους. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, με όποιον θεωρεί την πολιτική δράση της «17Ν» βαθιά αντιδραστική, προβοκατόρικη και αντιλαϊκή. Ισως, ο τελευταίος, να θέλει μια ακόμη περισσότερο αυστηρή αντιμετώπιση και, σίγουρα, απαιτεί την πλήρη και ουσιαστική εξιχνίαση ενός φαινομένου, που - έτσι κι αλλιώς - είχε πολιτικό περιεχόμενο. Σίγουρα, επίσης, απαιτεί την ανάδειξη και κατηγορηματική καταδίκη του βαθιά αντιδραστικού και προβοκατόρικου χαρακτήρα της πολιτικής δράσης της οργάνωσης. Προφανώς, ο τελευταίος απαιτεί πολύ περισσότερα απ' όσα ζητούν όσοι χαρακτηρίζουν τα εγκλήματα αποκλειστικά και μόνον ως ποινικά.

Ο προαναφερόμενος ισχυρισμός, επομένως, επιστρέφεται στους εμπνευστές του, μαζί με όσα εύλογα ερωτήματα ανακύπτουν.

Η λειτουργία, η δραστηριότητα, η θέση αυτής της βάσης, την καθιστούν σε ένα στρατηγικής σημασίας ορμητήριο των Αμερικανών για τις επιχειρήσεις τους στην περιοχή της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Ευρασίας. Οπως τώρα για την επίθεσή τους εναντίον του Ιράκ.

Η κυβέρνηση, δέσμια μιας πολιτικής υποτέλειας στις ΗΠΑ, ανανεώνει κάθε χρόνο τις ντροπιαστικές συμφωνίες για την παραμονή και τη λειτουργία της βάσης της Σούδας. Πρόσφατα με την κύρωση της συμφωνίας για την ετεροδικία, έδωσε το δικαίωμα όχι μόνο στο προσωπικό των βάσεων, αλλά και γενικότερα στο αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό να προσβάλουν ατιμωρητί τη χώρα και το λαό της. Είναι νωπή ακόμη η επίθεση σε ηλικιωμένη γυναίκα στην Κρήτη από Αμερικανό αξιωματικό, χωρίς καμιά συνέπεια για το δράστη.

Η απαίτηση για το κλείσιμο της βάσης της Σούδας, σε συνδυασμό με την αποχώρηση των ελληνικών πολεμικών πλοίων από τις επιχειρήσεις προετοιμασίας του πολέμου και τον επαναπατρισμό όλων των Ελλήνων στρατιωτών που βρίσκονται εκτός συνόρων, δίνει πραγματική υπόσταση στο φιλειρηνικό, αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μας.