Θα ρωτήσει ίσως κάποιος γιατί ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα. Γιατί κάποιος πρέπει να την ξύνει αυτή την πληγή. Για να μην ξεχνιόμαστε. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, η ζωή του καθενός εργάτη από αυτούς που σκοτώνονται στη δική μας συνείδηση έχει περισσότερη αξία από την ποτισμένη με αίμα ζωή του κάθε μαυραγορίτη που ανακηρύσσεται εθνικός ευεργέτης.
Το 'χει η μέρα φαίνεται. Τριάντα έξι χρόνια έκλειναν χτες από την 21η Απρίλη 1967, όταν οι Παπαδόπουλος, Παττακός και Σία, με την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ, έβαζαν τη χώρα στο «γύψο», για 7 και πλέον χρόνια και ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, είχε συνάντηση με τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, Τ. Μίλερ. Απ' ό,τι μαθαίνουμε, αντικείμενο της συνάντησης ήταν «η μεγαλύτερη συμβολή της Ελλάδας στη διατήρηση της τάξης και ασφάλειας στο Αφγανιστάν, όπως και στην ανοικοδόμηση της χώρας», καθώς και η προγραμματιζόμενη περιοδεία του Γ. Παπανδρέου στη Μέση Ανατολή, ως προεδρεύοντος του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Είκοσι εννιά ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την κατάρρευση της χούντας, το 1974 και μερικοί μερικοί όχι μόνο ξέχασαν τα όσα έλεγαν για τον εγκληματικό ρόλο των ΗΠΑ και τις τεράστιες ευθύνες τους, αλλά αναλαμβάνουν και αποστολές από πάνω. Πάντα, βέβαια, στα πλαίσια του ρεαλισμού και του εθνικού συμφέροντος...
Φαίνεται πως το στρατιωτικό στιλ ντυσίματος είναι η νέα μόδα, που «τραβάει» πολλούς νέους ανθρώπους και στη χώρα μας. Κι όπως η μόδα εξαπλώνεται εύκολα και γρήγορα, είναι σίγουρο ότι, σε λίγο καιρό, θα βλέπουμε πάρα πολλά αγόρια και κορίτσια να κυκλοφορούν φορώντας στρατιωτικά ρούχα.
Φυσικά, από μόνο του το γεγονός ότι νέοι άνθρωποι, αν και πολίτες, προτιμούν να φορούν στρατιωτικά ρούχα, δεν είναι κακό. Ας μην ξεχνάμε τη μόδα των στρατιωτικών τζάκετ, που υπήρχε παλιότερα. Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν ο νέος τρόπος ντυσίματος δεν αποτελεί μια νέα ενδυματολογική πρόταση, αλλά έρχεται να επιβάλει αντιδραστικές αντιλήψεις κι έναν ανάλογο τρόπο ζωής.
Κι αυτή η νέα μόδα δεν είναι τυχαία, ούτε «ουρανοκατέβατη». Σχετίζεται με το γενικότερο μιλιταριστικό κλίμα που καλλιεργείται, τα τελευταία χρόνια, σ' όλο τον κόσμο. Κι όταν το ντύσιμο της νεολαίας συνδυάζεται με τη μιλιταριστική αντίληψη και πρακτική, που προωθούν και προβάλλουν οι ιμπεριαλιστές, τότε, πράγματι, δημιουργείται πρόβλημα στην κοινωνία.
Οσο κι αν φαίνεται έτσι, η μόδα δεν είναι απλώς το δημιούργημα της φαντασίας κάποιων μόδιστρων. Μεγάλες βιομηχανίες, πολυεθνικές εταιρίες κλπ., κλπ., ένα τεράστιο «κύκλωμα» ασχολείται με το ντύσιμο κι έχει διπλό και πολλές φορές πολλαπλούς στόχους: Από τη μια την αύξηση των κερδών - η μόδα φέρνει πολλά χρήματα σ' αυτούς που την παράγουν και τη λανσάρουν - κι από την άλλη το «πέρασμα» ενός τρόπου ζωής, που θα κρατάει τη νεολαία στα «δόκανα» της κυρίαρχης καπιταλιστικής ιδεολογίας.
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο ότι το πρότυπο που προβάλλεται, σήμερα, μέσα απ' το στιλ ντυσίματος, είναι ο στρατιώτης των ιμπεριαλιστών, ο «Ράμπο». Αυτός που δεν πολεμάει για να υπερασπιστεί την πατρίδα του, δεν αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον του λαού του - διότι, ας μην ξεχνάμε ότι και ο Τσε και ο Φιντέλ φορούσαν στρατιωτικές στολές - αλλά είναι μισθοφόρος, επιτίθεται εναντίον άλλων χωρών και λαών και λειτουργεί σαν «δολοφονική μηχανή», αποκλειστικά και μόνο για το χρήμα, άντε και για μια... δόση περιπέτειας. Ε, αν περάσει αυτό το πρότυπο στη νεολαία - και το ντύσιμο είναι ένας από τους τρόπους περάσματος - τότε θα «δικαιωθεί» κι ο εγκληματικός χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού...
Αυτό το τελευταίο, μάλιστα, περί «εύρυθμης λειτουργίας του πολιτεύματος», φρόντισε να μας το υπενθυμίσει και ο Κ.Σημίτης, μιλώντας χτες για τους υπουργούς και τα στελέχη του που φέρονται να εμπλέκονται σε χρηματιστηριακά παίγνια...
***
Μιλάμε για το «μεγαλείο» της «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» που οι φίλοι των κυβερνώντων (των εκάστοτε κυβερνώντων) εξασφαλίζουν για τις επιχειρήσεις τους τρελές δουλιές με το Δημόσιο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και μερικά δεκάδες δισεκατομμύρια στο Χρηματιστήριο, διακινώντας «φούσκες»...
Μιλάμε για το «μεγαλείο» της «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» των 3.500 νεκρών εργατών στους χώρους δουλιάς, από το 1974 μέχρι σήμερα...
***
Οσοι θέλουν να μην ενοχλούμε τον κ. Μίλερ και την πρεσβεία του, να μην ενοχλούμε τους καπιταλιστές με απεργίες, να μη μιλάμε για τη δυσοσμία των σκανδάλων - και όλα αυτά στο όνομα της προστασίας του «καλού κοινοβουλευτισμού» - εμφορούνται καταφανώς από τη λογική που οδηγεί στον περιορισμό των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αλλά αυτοαποκαλύπτονται, αφού αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος που οδηγεί στο φασισμό...
***
Δεν αναγνωρίζει, λέει, καμιά άλλη αρχή στο Ιράκ, εκτός από την αμερικανική, συμπληρώνοντας ότι θα μείνουν στη χώρα «όσο χρειαστεί». Οσο ...χρειαστεί ποιος, δηλαδή; Σίγουρα, όχι οι Ιρακινοί, αλλά τα συμφέροντα που εκπροσωπούνται από ΗΠΑ και Βρετανία.
Φυσικά, η ωμότητα αυτών των δηλώσεων αντιστοιχεί επακριβώς στην ωμότητα της πραγματικότητας και της παρουσίας κατοχικών δυνάμεων, σε μια κατάσταση που δεν έχουμε αντιμετωπίσει ξανά από το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ούτε καν τα προσχήματα δεν τηρούνται.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ τον εισαγγελέα δηλώνει πως θέλει ο Χρήστος Πρωτόπαππας, προκειμένου να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους όσοι μιλάνε για σκάνδαλα και για διαπλοκή κυβερνητικών στελεχών με χρηματιστηριακά παιγνίδια. Ας μην ανησυχεί, ακόμα κι αυτοί που υποκινούν την ιστορία δεν έχουν πρόθεση να θίξουν την ουσία της...
Αλλωστε, τι καλύτερο «στοιχείο» θα ήθελε η κυβέρνηση, πέρα από τις τεράστιες απώλειες όσων «μικρών» είχαν την ατυχία να ακολουθήσουν τις κυβερνητικές προτροπές και να εμπλακούν με τη Σοφοκλέους μετά το 1999;
`Η, ακόμα καλύτερα, ποιο στοιχείο μπορεί να αποδείξει καλύτερα τη διαπλοκή, από τις κεντρικές επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής;
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ πουν, σε ...περικοπές καταλήγουμε. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, ανατίθενται σε συντονιστική επιτροπή οι κλάδοι Υγείας των μεγαλύτερων Ταμείων της χώρας, με στόχο την «ορθολογικοποίηση των δαπανών».
Είναι γνωστό, φυσικά, τι θεωρούν «ορθολογικό» οι κυβερνώντες. Πρωτίστως, οτιδήποτε περικόπτει τα κονδύλια για την Κοινωνική Ασφάλιση και αφήνει χώρο στην «ελεύθερη αγορά». Οπότε, καταλαβαίνετε τι πρόκειται να επακολουθήσει και πού αποσκοπεί αυτή η ιστορία.
Για να μη λέμε, όμως, μόνο τα στραβά, πρέπει να σημειώσουμε και το εξής: Η κυβέρνηση στοχεύει, επίσης, να μετατρέψει τους ανέργους σε επιχειρηματίες. Ναι, σωστά διαβάσατε. Δυο τρεις άνεργοι θα μπορούν να συστήσουν μια εταιρία και να «νοικιάσουν» τους εαυτούς τους στο Δημόσιο, για κάποιες από τις προαναφερόμενες θέσεις μερικής απασχόλησης. Επομένως, δε θα είναι πλέον εργαζόμενοι, ούτε μερικώς άνεργοι -εάν είναι ανάμεσα στους 40.000...- ούτε κακοπληρωμένοι, κλπ., κλπ. Θα είναι επιχειρηματίες...
Μπόλικη συνέχεια είχε η τρέχουσα υπόθεση των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας στις εφημερίδες του τριημέρου. Χτες, η «Αυριανή» είχε τον παρακάτω πρωτοσέλιδο τίτλο: «Παραμυθατζής ο Πρωτόπαπας - ΚΑΣΕΤΑ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΥΠΟΥΡΓΌ - Ο Αθανασούλης "λάδωνε" στέλεχος της κυβέρνησης, στενό συνεργάτη του Πρωθυπουργού. Στη διάθεση του κ. Σημίτη η μαγνητοταινία». Κι όπως καταλαβαίνετε, αφού η κασέτα είναι στη διάθεση του κ. Σημίτη, δεν υπάρχει το περιεχόμενό της στη χτεσινή «Αυριανή». Εκτός των άλλων, οι αποκαλύψεις... πρέπει να δίνονται σε δόσεις, να δημιουργείται κλίμα αγωνίας και μυστηρίου. Στο κυριακάτικο φύλλο της ίδιας εφημερίδας σημειώνονταν επίσης τα εξής, απευθυνόμενα, μάλιστα, προσωπικά στον Κ. Σημίτη: «... σ' όλη τη διάρκεια που "έτρεχε" ο διαγωνισμός για την Ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ύψους 86 δισ., ένας υπουργός σου και ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ πίεζαν αφόρητα το ΥΠΕΘΑ για να δώσουν τη δουλιά στην εταιρεία Altec». Και η «Καθημερινή της Κυριακής» υπογράμμιζε, ότι η «Altec» εξασφάλισε τα δύο τελευταία χρόνια τη μερίδα του λέοντος από τα έργα πληροφορικής του δημόσιου τομέα, σημειώνοντας σχετικά: «... Αν κάποιος μελετήσει τον ετήσιο ισολογισμό της Altec για το 2001 θα παρατηρήσει ότι η εταιρία του κ. Αθανασούλη είχε έσοδα περί τα 50 εκατ. ευρώ από τον ΟΤΕ, την Εθνική Τράπεζα, τη ΔΕΗ, την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, την Αγροτική Τράπεζα και το υπουργείο Ανάπτυξης».
«Εγώ τα είπα». Κάπως έτσι ήταν το πνεύμα δήλωσης που φρόντισε να κάνει χτες κυβερνητικό στέλεχος - και δελφίνος του ΠΑΣΟΚ - σε πηγαδάκι δημοσιογράφων, σχετικά με τα παιχνίδια που παίχτηκαν στο χρηματιστήριο τη διετία 1999-2000. Επιχειρώντας να διαχωρίσει τη θέση του από τη δυσωδία των όσων φέρνει στο φως η σύγκρουση συμφερόντων στο φόντο της αναδιανομής του πλούτου σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, το εν λόγω ανώτερο στέλεχος της κυβέρνησης - αφού ζήτησε να μη γραφεί το όνομά του - έκανε λόγο για «ηθικό» μέρος του θέματος και για καταστάσεις που μπορεί να πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Εσπευσε μάλιστα να προειδοποιήσει, ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα συμπαρασύρει εκτός από το κυβερνών κόμμα - το οποίο, θεωρεί ο ίδιος, θα βρεθεί μπροστά σε αρνητικές εξελίξεις - και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ εξέφρασε με νόημα την «απορία» του, για την παραμονή στη διοίκηση του χρηματιστηρίου των ίδιων ανθρώπων τόσα χρόνια.
Οι δηλώσεις αυτές, όπως μπορεί κάποιος να εκτιμήσει, από τη μια ρίχνουν νερό στο μύλο των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων και από την άλλη δείχνουν την προσπάθεια διαφόρων στελεχών να «βγάλουν την ουρά τους» έξω από τα αναπόφευκτα αποτελέσματα της πολιτικής που οι ίδιοι με ευλάβεια εφαρμόζουν προκειμένου να «σώσουν» το προφίλ τους και να προλάβουν ενδεχόμενες εξελίξεις.
Το ότι κατά περίσταση οι Αμερικανοί και οι Ευρωενωσίτες μετέρχονται σε ορισμένες περιπτώσεις τα «ειρηνικά» μέσα για τις επεμβάσεις τους, καθόλου δε σημαίνει ότι αλλάζει ο χαρακτήρας των επεμβάσεων, ούτε τα αποτελέσματα είναι ευνοϊκότερα για τα κράτη που τις υφίστανται και τους λαούς τους.
Στρέφοντας τις κάννες των όπλων τους εναντίον της Συρίας, ζητούν από την κυβέρνηση αυτής της χώρας όχι μόνο να αποδείξει ότι «δεν είναι ελέφαντας», ότι δεν έχει όπλα μαζικής καταστροφής, δεν προσφέρει στέγη σε στελέχη της πρώην ιρακινής ηγεσίας κ.ά. Φθάνουν στο σημείο να απαιτούν ακόμη και αλλαγές στην ηγεσία των συριακών Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί έτσι θέλουν. Ζητούν επίσης από την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας να δεχτεί μονομερείς ελέγχους του οπλοστασίου της και να σταματήσει ακόμη και τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, ενώ οι ίδιοι διατηρούν ακέραιο το δικαίωμά τους να έχουν και να αναπτύσσουν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια. Καταλύουν κάθε έννοια κυριαρχίας και εθνικής ακεραιότητας, δηλαδή τις βάσεις του συστήματος του διεθνούς δικαίου.
Ορίστε, λέει, μπήκαμε
στη μεγαλοβδομάδα,
λες και τον άλλο τον καιρό
Λαμπρή έχει η Ελλάδα,
λες και δεν είναι των Παθών
για το λαό αράδα!
*
Η «ενωμένη» Γολγοθάς
σωστός για τον εργάτη
και η ΟΝΕ βαρύς σταυρός
στη δόλια του την πλάτη,
και νίπτουνε τα χέρια τους
γι' αυτά κάποιοι Πιλάτοι!
*
Φριχτά τα πάθη του λαού,
όμως θα δεις μια μέρα
αναστημένο το λαό
να σκίζει τον αιθέρα
κρατώντας στα δυο χέρια του
μια κόκκινη παντιέρα!