ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απογοήτευσε και τους «δικούς» της!

Γρηγοριάδης Κώστας

Απογοήτευση «έσπειρε» στους αγρότες το Αγροτικό Πρόγραμμα της ΝΔ. Οσοι ξωμάχοι από τη Θεσσαλία και τους γύρω νομούς άλλων Περιφερειών πήγαν, την περασμένη Κυριακή στη Λάρισα, για να παρακολουθήσουν την παρουσίασή του, έφυγαν φανερά δυσαρεστημένοι, καθώς δεν άκουσαν να προτείνεται κάτι το διαφορετικό από ό,τι εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η δυσαρέσκεια μεταφέρθηκε στα χωριά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κλίμα γενικής απογοήτευσης στον αγροτικό κόσμο. Αυτό το κλίμα είναι έκδηλο στη Θεσσαλία, καθώς πολλοί αγρότες της περιοχής - όπως φάνηκε και στις τελευταίες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση - «πόνταραν» σε μια κυβέρνηση της ΝΔ, για να λυθούν μερικά, έστω, από τα πολλά αγροτικά προβλήματα. Τα μηνύματα από τα χωριά λένε ότι οι «νεοδημοκράτες» αγρότες μιλούν με «σκληρά λόγια» κατά της ηγεσίας του κόμματός τους και υπογραμμίζουν ότι θα το ψηφίσουν «με βαριά καρδιά», μόνο και μόνο επειδή, όπως λένε, μισούν το ΠΑΣΟΚ και θέλουν, οπωσδήποτε, να φύγει, από την κυβερνητική εξουσία. Διπλά απογοητευμένοι δηλώνουν όσοι προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και, ελπίζοντας ότι μια αλλαγή κυβέρνησης θα άλλαζε κάτι προς το καλύτερο, σκέφτονταν να ψηφίσουν ΝΔ.

Βεβαίως, η απογοήτευση δεν ωφελεί. Αλλωστε, οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν εναλλακτική λύση. Μπορούν και πρέπει να καταδικάσουν και τα δυο κόμματα εξουσίας και να ψηφίσουν ΚΚΕ, το κόμμα που αντιμάχεται την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, υπερασπιζόμενο το δίκιο των αγροτών και στηρίζοντας τους αγώνες του αγροτικού κινήματος.

«Αρωμα» Ιρλανδίας

Πολλές φορές στο παρελθόν, η ηγεσία της ΝΔ έχει κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι αντιγράφει την πολιτική της και εφαρμόζει τις προτάσεις της. Και γενικά δεν έχει άδικο, βέβαια, παρά τα όσα αντίθετα λένε οι κυβερνώντες. Αλλωστε, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων - ανάμεσά τους και οι ψηφοφόροι των δύο «μονομάχων» - δε βρίσκουν πλέον ουσιαστικές διαφορές στις πολιτικές των δύο μεγάλων κομμάτων.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί ο νέος αναπτυξιακός νόμος, που ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, έχει έντονο το «άρωμα» Ιρλανδίας. Κι όπως όλοι θα θυμάστε, αρκετές φορές η ηγεσία της ΝΔ έχει φέρει τη χώρα αυτή ως πρότυπο ανάπτυξης, ενώ οι κυβερνώντες έλεγαν «η Ελλάδα δε θα γίνει Ιρλανδία».

Οσο, για το τι σημαίνει η όποια ιρλανδοποίηση για τους εργαζόμενους, αρκούμαστε απλώς να παρατηρήσουμε το εξής: Αφού και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έστω στα λόγια, την απευχόταν, οτιδήποτε άλλο περιττεύει...

Οι πλέον... λιτοδίαιτοι

Το διαβάσαμε στην «Καθημερινή». Το κονδύλι για τους 2.200 φοιτητές (από τους 7.500 ενεργούς), που σιτίζονται στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (πρώην ΑΣΟΕΕ) αντιστοιχεί σε 1,64 ευρώ για δύο γεύματα ανά φοιτητή ημερησίως. Ποσό το οποίο δε φτάνει ούτε καν για μια τυρόπιτα ή για έναν καφέ...

Προφανώς, ο υπουργός Παιδείας, Π. Ευθυμίου, έχει βάλει στόχο να κερδίσει το υπουργείο του μια θέση στο βιβλίο Γκίνες. Τη θέση των πλέον... λιτοδίαιτων φοιτητών σε όλο τον κόσμο.

Μια χαρακτηριστική μικρογραφία

Ονομάζεται Βίλεμ Μάτσερ, είναι Ολλανδός, φέρει το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, υπηρετεί στο ΝΑΤΟ και ήταν μέχρι πρόσφατα στενός συνεργάτης του γγ της «λυκοσυμμαχίας», Τζ. Ρόμπερτσον, ενώ, παλιότερα (γνωρίζοντας άριστα και τη ρωσική γλώσσα) έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του και στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του. Ταυτόχρονα, με τα παραπάνω, ο Β. Μάτσερ είχε οργανώσει τα τελευταία χρόνια δίκτυο μεταφοράς ναρκω-δολαρίων από την Κολομβία για «ξέπλυμα» στη Ρουμανία, συνεργαζόμενος με τους «βαρώνους» της κοκαΐνης από τη μια και τον Ρουμάνο μεγιστάνα Οβίδιο Τέντερ, ιδιοκτήτη του ομώνυμου ομίλου επιχειρήσεων (πετρελαίων, φυσικού αερίου, χημικών, κ.ά.). Ο ίδιος ομολόγησε ότι έχει διεκπεραιώσει 16 μεταφορές χρημάτων. Οταν συνελήφθη, τις προάλλες, βρέθηκε στην κατοχή του δέμα, που περιείχε -ανάμεσα σε άλλα- έγγραφο τραπεζικής συναλλαγής 200.000 ναρκω-δολαρίων. Υπολογίζεται, ότι το συνολικό ύψος των ναρκω-δολαρίων, που πέρασαν από τα χέρια του, ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια.

Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή, μεταδόθηκε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και αποτελεί μια χαρακτηριστική μικρογραφία της σύγχρονης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Πρόκληση

Ισως και να αποτέλεσε έκπληξη η γνωστοποίηση, προχτές, των προκλητικών φορολογικών και κεφαλαιακών κινήτρων στις επιχειρήσεις, από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκη. Κίνητρα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του μονοπωλιακού κεφαλαίου της χώρας μας, αλλά με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων από το ξένο κεφάλαιο, το οποίο, για διάφορους οικονομικούς και γεωπολιτικούς λόγους, δε φαίνεται να έχει επιλέξει έως τώρα την Ελλάδα ως τόπο πραγματοποίησης επενδυτικών δραστηριοτήτων.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στις προτάσεις της κυβέρνησης προβλέπεται η δημιουργία «φορολογικής σύμβασης» δεκαετούς διάρκειας με ελληνικές και ξένες πολυεθνικές που θα θελήσουν να πραγματοποιήσουν μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα, η αποσύνδεση της υποχρέωσης δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης για επιχειρήσεις που θα πραγματοποιήσουν μεγάλες επενδύσεις καθώς και η άρση του περιοριστικού ορίου για το ύψος των κεφαλαίων με τα οποία το ελληνικό κράτος θα συνδράμει τις επενδύσεις του ιδιωτικού επιχειρηματικού φορέα. Υπερδιπλασιάζει, επίσης, το ύψος της ενισχυόμενης με ζεστό κρατικό χρήμα επένδυσης για δημιουργία μεγάλων τουριστικών-ξενοδοχειακών μονάδων, εντάσσει και πάλι στα αναπτυξιακά κίνητρα τις «παλιές» - μεγαλύτερες των 5 ετών - επιχειρήσεις, προβλέπει ειδικά προνόμια για ξένες πολυεθνικές που θα επενδύσουν στη χώρα μας.

Με λίγα λόγια, τους προσφέρουν ένα νέο πακτωλό φορολογικών και κεφαλαιακών κινήτρων, με την ελπίδα ότι οι πολυεθνικές που ρυθμίζουν την κίνηση των επενδυτικών κεφαλαίων διεθνώς θα άρουν το σήμα επενδυτικής απαγόρευσης προς τη χώρα μας και ότι τελικά θα εισρεύσει το ξένο κεφάλαιο στην επενδυτικά άνυδρη ελληνική γη.

Η νέα αυτή βάναυση πρόκληση της ελληνικής κυβέρνησης προς τα λαϊκά στρώματα - γιατί περί αυτού πρόκειται - απηχεί τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου να γίνει μεγαλύτερο. Και η κυβέρνηση σπεύδει να τις ικανοποιήσει. Βεβαίως, με δεδομένο το σημερινό συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, με την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος όχι μόνο να έχει υποστείλει τις σημαίες των αγώνων, αλλά να συνδιαλέγεται με την ηγεσία του ΣΕΒ και την κυβέρνηση, υπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ο Χριστοδουλάκης, και ο κάθε Χριστοδουλάκης, έχει λυμένα τα χέρια να εξαγγέλλει ό,τι πιο αντιλαϊκό και φιλομονοπωλιακό μέτρο βάζει ο ανθρώπινος νους. Αρα, αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό στους εργαζόμενους είναι ότι η ανατροπή του σημερινού συσχετισμού πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι αναγκαία όσο ποτέ. Και πρώτ' απ' όλα χρειάζεται η αποφασιστική ενίσχυση του ταξικού πόλου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος προκειμένου να ορθώνονται εμπόδια, να αποτρέπονται τέτοιες εξελίξεις, ώσπου να ανατραπεί αυτή η πολιτική.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η ανάπτυξη της περιβόητης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, στην οποία αναφέρεται συνεχώς η κυβέρνηση και τα κάθε μορφής παπαγαλάκια της ...ελεύθερης αγοράς, στην πράξη σημαίνει τη λήψη μέτρων ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ενισχύουν, δηλαδή, τους μηχανισμούς συσσώρευσης του πλούτου στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, στερώντας τα λαϊκά στρώματα από την ικανοποίηση των στοιχειωδέστερων υλικών αναγκών τους.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα ασυμβίβαστα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ εποχές. Παλιά, το κυβερνών κόμμα μάς έλεγε «ΠΑΣΟΚ - Λαός στην Εξουσία». Τώρα ...«ΠΑΣΟΚ - Χαμός στην Εξουσία»! Μπάχαλο τους έκανε με τα «ασυμβίβαστα» ο Σημίτης και το θέμα είναι, αν θα μπορέσει και αυτή τη φορά να τη «σκαπουλάρει»...

Στο πρόσφατο παρελθόν, βλέπετε, όταν ο Σημίτης έπαιρνε ρίσκα στο εσωτερικό του «κινήματος», έταζε την «κουτάλα της εξουσίας», ζητώντας ενότητα ενόψει κυβέρνησης. Τώρα, τα πράγματα είναι δύσκολα και αμφίβολα.

Ομως, το λέγαμε κι ας ήταν δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Μπορείτε να φανταστείτε ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς Λαλιώτη; Θα λείψει η ίδια η ...πεμπτουσία του εν λόγω κόμματος και τα βασικά του ιστορικά χαρακτηριστικά.

Οσο για τους «εκσυγχρονιστές», συντάχθηκαν «με τη μία» πίσω από τον Σημίτη, μήπως και παρεξηγηθούν: Βενιζέλος, Σκανδαλίδης δηλώνουν «εν λευκώ» υποστηρικτές και ο Γιωργάκης προανήγγειλε τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Κάτι θα ξέρει...

Περισσότερα, βέβαια, ίσως φανούν στη σημερινή Κεντρική Επιτροπή, μια και μπόλικα ονόματα παρελαύνουν, για κυβέρνηση, γραμματέα ΚΕ και Εκτελεστικό Γραφείο. Τα «ασυμβίβαστα» του Σημίτη, άλλωστε, δημιουργούν πολλές θέσεις και κανέναν πολυθεσίτη.

Μάλιστα, η φήμη για την υποψηφιότητα Χρυσοχοΐδη στη θέση του γραμματέα της ΚΕ φαίνεται πολύ ταιριαστή. Μετά τη θητεία του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και τα τόσα που έμαθε είναι ό,τι πρέπει για να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βέβαια, έχει και η περίπτωση του Ρέππα τα ...πλεονεκτήματά της. Τόσα χρόνια έκανε ο άνθρωπος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εχει μάθει να κάνει το μαύρο άσπρο...

Οι υπόλοιποι, βεβαίως, παρακολουθούμε και το διασκεδάζουμε. Γιατί «εκσυγχρονισμένο» ή όχι το κυβερνών κόμμα, και παραμένει ΠΑΣΟΚ και ΠΑΣΟΚική η πολιτική που ακολουθεί.

Διότι σας βεβαιώνουμε πως το κυβερνητικό «έργο» και οι αντιλαϊκές επιλογές καλά κρατούν. Τα νομοσχέδια για τις φοροαπαλλαγές επιχειρήσεων, τα ΜΜΕ, τα αυθαίρετα και πολλές άλλες κακές «εκπλήξεις» δεν αναστέλλονται και έρχονται μέσα στο καλοκαίρι.

Η ΝΔ, η ΚΑΠ...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και η στρατηγική ανάπτυξης του αγροτικού τομέα πρέπει να γίνεται με δεδομένα τα πλαίσια της ΚΑΠ». Αυτά αναφέρει το πολυδιαφημισμένο «κυβερνητικό πρόγραμμα» της ΝΔ για την αγροτική ανάπτυξη, στη σελίδα 17, ενώ λίγο πιο μπροστά, και συγκεκριμένα στη σελίδα 15, σημειώνει και τα εξής: «Τα περιθώρια ενίσχυσης του αγροτικού εισοδήματος με τη διεκδίκηση υψηλότερων τιμών για τα προϊόντα που υπάγονται στην ΚΑΠ και υψηλότερων επιδοτήσεων από την ΕΕ, ή από εθνικούς πόρους, είναι πενιχρά». Τα αναφέρουμε, για να γίνουν κατανοητές οι πραγματικές διαστάσεις και το αληθινό περιεχόμενο, όπως και ο δημαγωγικός-ψηφοθηρικός χαρακτήρας της έντονης στα λόγια κριτικής, που άσκησε η αξιωματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, για τη στάση της τελευταίας στη συμφωνία αναθεώρησης της ΚΑΠ.

Στην πραγματικότητα, η αγροτική πολιτική της ΝΔ - και όχι μόνον αυτή... - κινείται στην ίδια κατεύθυνση με αυτή της κυβέρνησης. Οι όποιες διαφορές τους είναι δευτερεύουσες και ανούσιες και βρίσκονται κυρίως στους ρυθμούς και στις μορφές προώθησης των διαρθρωτικών αλλαγών, που θα οδηγήσουν στην παραπέρα καπιταλιστικοποίηση της αγροτικής οικονομίας, επιφέροντας σοβαρές και αλυσιδωτές συνέπειες στη μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών.

... και ο ΣΥΝ

Στην ίδια ουσιαστικά λογική κινείται και η πολιτική του ΣΥΝ. Στα λόγια, βέβαια -όπως γράφει χτες στην «Αυγή» ο υπεύθυνος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής του κόμματος- «ο ΣΥΝ είναι διαμετρικά αντίθετος στην αγροτική πολιτική της ΝΔ». Ποιες είναι όμως οι προτάσεις του; Διαβάστε: «Προτείνει τη χάραξη μιας εθνικής αγροτικής πολιτικής που απαντά στα δύο βασικά ερωτήματα: Τι διεκδικούμε στο πλαίσιο της ΕΕ; Τι αλλαγές και μέτρα προωθούμε για μια βιώσιμη γεωργία μέσα σε ένα περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό;»

Δεδομένο, επομένως, το πλαίσιο της ΕΕ και για τον ΣΥΝ. Δεδομένες οι πολυεθνικές των τροφίμων, οι φιλομονοπωλιακές ρυθμίσεις και μέτρα, οι νόμοι της αγοράς, κλπ., κλπ. Οι όποιες διεκδικήσεις του ΣΥΝ, αφ' ενός βρίσκονται μέσα στο πλαίσιο αυτό και δε συγκρούονται μαζί του και αφ' ετέρου πρέπει να συνδυάζονται και να υπηρετούν «τις αλλαγές και μέτρα για μια βιώσιμη γεωργία μέσα σ' ένα περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό». `Η, όπως γράφει ο ίδιος λίγο παραπάνω, «μια εθνική αγροτική πολιτική με σχέδιο και πρόγραμμα, για βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές που θα εξασφαλίζουν την παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, θα συμπιέζουν το κόστος παραγωγής και θα αυξάνουν την ανταγωνιστικότητά τους στην εγχώρια και διεθνή αγορά».

Ολ' αυτά, όμως, οδηγούν σ' ένα και μόνο συμπέρασμα, με δεδομένο το πλαίσιο της ΕΕ και την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου: Στη δημιουργία μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά και τους καταναλωτές.

Τι λένε τώρα;

«Δικαίωσε τον ΔΟΛ και το Mega το Συμβούλιο της Επικρατείας - "Πράσινο φως" για τη συμμετοχή σε προμήθειες του δημοσίου τομέα χωρίς να δημιουργείται συνταγματικό, νομικό ή άλλο πρόβλημα». Ετσι παρουσίασε το χτεσινό «Βήμα» την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ακυρώθηκε το πρόστιμο των 100 εκατ. δραχμών, που είχε επιβάλει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο στο «Μέγκα», πριν τρία χρόνια. Θυμίζουμε ότι το πρόστιμο είχε επιβληθεί, επειδή παραβιάστηκε ο νόμος 2328/95 και, συγκεκριμένα, γιατί θυγατρική εταιρία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) έπαιρνε συμβάσεις του δημοσίου, ενώ ο ΔΟΛ ήταν και είναι ιδιοκτήτης εφημερίδων και μέτοχος σε τηλεοπτικό σταθμό («Μέγκα»).

Τι λένε για όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο υπουργός Τύπου, που πολλές φορές μέχρι σήμερα έχει ισχυριστεί ότι η ισχύουσα νομοθεσία - η οποία υποτίθεται πως απαγορεύει στους μετόχους εταιριών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να αναλαμβάνουν έργα και προμήθειες του δημοσίου - αποτελεί την ικανή δικλείδα ασφάλειας και καταπολέμησης της λεγόμενης διαπλοκής; Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε ότι η προχτεσινή εξέλιξη δικαιώνει τον έντονο σκεπτικισμό, με τον οποίο αντιμετώπιζε πάντα το ΚΚΕ τις προαναφερόμενες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις;

Σε καθεστώς ομηρίας

Χιλιάδες είναι οι μετανάστες που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν κατάφεραν να καταθέσουν αιτήσεις για την απόκτηση ή ανανέωση της άδειας παραμονής στη χώρα μας, όχι με δική τους ευθύνη, όπως προσπάθησε να πείσει η κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει πως αρκετοί ήδη «διαβαίνουν» το δρόμο της απέλασης ή της παραμονής στη χώρα σε καθεστώς φόβου και παρανομίας, γεγονός που τους καθιστά περισσότερο ευάλωτους στις ορέξεις της εργοδοσίας. Ομως, ακόμα και όσοι πρόλαβαν να καταθέσουν μέχρι τις 30 Ιούνη τα δικαιολογητικά τους για την άδεια, καταβάλλοντας ανάμεσα σε άλλα και το χαράτσι των 147 ευρώ, δεν είναι σίγουρο ότι θα λάβουν την κάρτα παραμονής. Ο νόμος προβλέπει τον έλεγχο των στοιχείων των μεταναστών από τις Περιφέρειες με τη συνδρομή των αστυνομικών αρχών και δίνει το δικαίωμα στον γενικό γραμματέα να απορρίψει την αίτηση για λόγους που «ανάγονται στη δημόσια τάξη και την ασφάλεια της χώρας» ή άλλους που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα του αλλοδαπού, ο οποίος για το λόγο αυτό «περνά» από τις προφορικές εξετάσεις στις Επιτροπές Μετανάστευσης.

Το καθεστώς ομηρίας των μεταναστών, που τώρα τους κλείνουν την πόρτα, δεν έχει τελειωμό, ακριβώς επειδή είναι μια συνειδητή επιλογή της πλουτοκρατίας και των πολιτικών δυνάμεων που την υπηρετούν. Ο στόχος είχε χαραχτεί ήδη το 1999, στη Σύνοδο Κορυφής του Τάμπερε και επιβεβαιώθηκε στην πρόσφατη στη Χαλκιδική: Η δημιουργία μιας Ευρώπης - φρούριο, που θα ανοίγει τα σύνορά της μόνο σε όσους μετανάστες χρειάζονται οι τοπικές οικονομίες ως φτηνή εργατική δύναμη. Για το σκοπό αυτό θα υπογράφονται συμβόλαια ανάμεσα στις χώρες προέλευσης των μεταναστών και την εργοδοσία της χώρας όπου επιθυμούν να μεταναστεύσουν, με όρους που είναι προφανές ποιους θα εξυπηρετούν. Ενώ κάθε χρόνο οι μετανάστες θα πρέπει να ανανεώνουν την άδεια εργασίας τους για να παραμείνουν στη χώρα, γεγονός που τους υποτάσσει στους όρους της εργοδοσίας.

Είναι προφανές πως οι μετανάστες είναι δύο φορές θύματα της αντιδραστικής πολιτικής. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που τους έδιωξε από τον τόπο τους, τους καταδικάζει σε ένα καθεστώς συνεχούς παρανομίας, ή στην «καλύτερη περίπτωση» τους προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί κι αυτό για όσο το κεφάλαιο κάθε χώρας τούς έχει ανάγκη. Η απαράδεκτη διαδικασία νομιμοποίησης που εφαρμόστηκε στη χώρα μας αυτό το σκοπό εξυπηρετούσε. Η κυβέρνηση όρθωσε όσα εμπόδια μπορούσε - όγκο δικαιολογητικών που ήταν δύσκολο να συγκεντρωθούν, ασάφεια στα δικαιολογητικά που ζητούσαν, ελλιπής υποδομή και ανεκπαίδευτο προσωπικό, πολύπλοκη διαδικασία που σήμαινε απώλεια μεροκάματων κλπ. - για να διώξει τους περισσότερους μετανάστες από τη χώρα.

Αναδεικνύεται η ανάγκη διαμόρφωσης ενός ενιαίου μετώπου Ελλήνων εργαζομένων και ξένων μεταναστών, για την ανατροπή της πολιτικής που γεννάει την εκμετάλλευση και καταπίεσή τους. Στην κατεύθυνση αυτή αγωνίζεται το ΚΚΕ, το οποίο από την ψήφιση ακόμα της νέας μεταναστευτικής πολιτικής είχε υπογραμμίσει ότι στόχο της έχει την παραπέρα εκμετάλλευση των μεταναστών από το κεφάλαιο. Και ζητά την πλήρη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, με ίσα δικαιώματα στο μεροκάματο, στην ασφάλιση, στην υγεία, στη μόρφωση με τους Ελληνες εργάτες.

Τα «χαρτιά» του

Σημαδεμένη η τράπουλα,

καθένας πια το ξέρει,

και με τα σκάρτα του χαρτιά

τι πια να καταφέρει;

όσο αυτή την τράπουλα

κι αν την ανακατέψει

δε θα γελάσει το λαό

και ψήφους δε θα κλέψει!

***

Σημαδεμένη η τράπουλα,

ντάμες, δεκάρια, άσοι