Παρασκευή 25 Ιούλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν τα γνώριζαν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Τελικά, ο δικομματικός καυγάς, που γίνεται τόσο καιρό τώρα, για το «πόθεν έσχες» των βουλευτών και, ιδιαίτερα, για τις χρηματιστηριακές τους δραστηριότητες, ήταν χωρίς το παραμικρό αντικείμενο. Η ειδική διαδικασία, την οποία ανακοίνωσε με μπόλικο θόρυβο ο Κ. Σημίτης, καλώντας και τ' άλλα κόμματα να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ, όπως και οι ειδικές προτάσεις νόμου της ηγεσίας της ΝΔ, αποδείχνονται παντελώς αχρείαστες, αφού η αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το «πόθεν έσχες» έχει το δικαίωμα άρσης των απορρήτων (χρηματιστηριακού, φορολογικού και τραπεζικού), όπως γνωμοδότησε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Η αρμόδια επιτροπή, επομένως, έχει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις και δυνατότητες να κάνει τον οποιονδήποτε έλεγχο.

Και το ερώτημα είναι, δεν τα γνώριζαν όλ' αυτά οι δήθεν κοπτόμενοι για τη διαφάνεια, την εξυγίανση και τον έλεγχο και, ιδιαίτερα, η κυβέρνηση, η οποία έχει και την πρώτη ευθύνη; Και, τέλος πάντων, για να δούμε τώρα, τι σόι ελέγχους θα κάνουν και με τι αποτελέσματα, αφού ξεπεράστηκαν όλα τα σχετικά νομικά εμπόδια;

Η πραγματικότητα ... φταίει

Αν οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης και, ιδιαίτερα, οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, κλπ., δεν το έχουν καταλάβει, τους πληροφορούμε ότι στην πόλη τους συντελείται και προωθείται ένα πολύμορφο και εντυπωσιακό πρόγραμμα κυβερνητικών παρεμβάσεων, που αφορά δημόσια έργα, έργα υποδομών, τα θέματα Υγείας, Παιδείας και Απασχόλησης. Τουλάχιστον, αυτή είναι η εκτίμηση της χτεσινής σύσκεψης κυβερνητικών και κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που έγινε με την προεδρία του Κ. Σημίτη, σύμφωνα με την ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου προς τους δημοσιογράφους.

Εάν η πραγματικότητα, που ζουν καθημερινά οι Θεσσαλονικείς, δεν επιβεβαιώνει τα παραπάνω, τόσο το χειρότερο γι' αυτήν...

Αποκαλυπτική δημοσκόπηση

Σχεδόν ένας στους τρεις Γερμανούς, κάτω των 30 ετών, πιστεύει ότι η αμερικανική κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από την τρομοκρατική, πολύνεκρη επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Η σχετική έρευνα της κοινής γνώμης έγινε από τη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα «Ντι Βελτ» και τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν χτες. Σύμφωνα με αυτά, το 31% των ερωτηθέντων κάτω των 30 ετών απάντησε «ναι», στο ερώτημα εάν πιστεύουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε διατάξει τις επιθέσεις. Με τον ίδιο τρόπο απάντησε το 19% του συνόλου, ενώ το 68% του όλου αριθμού των ερωτηθέντων πιστεύει ότι τα ΜΜΕ απέκρυψαν την αλήθεια γύρω από τις επιθέσεις στου δίδυμους πύργους και το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Και να σκεφθείτε ότι δεν έχουν περάσει ακόμη ούτε καν δύο χρόνια από το γεγονός, η διεθνής εκστρατεία «αντιτρομοκρατικής» υστερίας βρίσκεται στο φόρτε της και, κυρίως, δεν έχει δει ακόμη το φως της δημοσιότητας το παραμικρό στοιχείο, σχετικά με τις έρευνες, που κάνουν οι κάθε λογής αμερικανικές, μυστικές και φανερές υπηρεσίες, το Κογκρέσο, η Γερουσία, κλπ., κλπ.

Βαμμένα με αίμα τα χέρια τους

Σε 500.000 ανέρχονται τα θύματα των εμφυλίων πολέμων στη Δυτική Αφρική τα τελευταία χρόνια, εκτιμούν οι διεθνείς οργανισμοί. Κι ενώ, τις μέρες αυτές, ο εμφύλιος πόλεμος μαίνεται στη Λιβερία, με τις γειτονικές χώρες (Σιέρα Λεόνε, Γουινέα, Ακτή του Ελεφαντοστού) να έχουν εμπλακεί άμεσα σ' αυτόν, στηρίζοντας τις αντάρτικες ομάδες, το αμερικανικό υπουργείο των Εξωτερικών κατάγγειλε τους Λιβεριανούς αντάρτες, ζήτησε από τις προαναφερόμενες χώρες να εμποδίσουν τη διοχέτευση όπλων στις αντιμαχόμενες φατρίες και επανέλαβε την ανάγκη απομάκρυνσης του Τέιλορ.

Και ο Τέιλορ, όμως, ο οποίος έχει σπουδάσει στις ΗΠΑ, όπως και τα καθεστώτα των γειτονικών στη Λιβερία χωρών, είναι «παιδιά» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Οι ΗΠΑ, τους δίνουν όπλα και τους στηρίζουν πολύμορφα, χρησιμοποιώντας μόνιμα και συστηματικά την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» ανάμεσα στις διάφορες φυλές και εθνότητες, ενώ αμερικανικές και άλλες πολυεθνικές απομυζούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών αυτών (πετρέλαιο, διαμάντια, ξυλεία, κλπ.). Αυτή είναι η αλήθεια κι ας μην επιχειρούν οι ΗΠΑ, να «πλύνουν» το αίμα από τα χέρια τους.

Τέρμα τα «παιχνίδια»

Λόγω εποχής ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας σκέφτηκε ότι μπορεί να επιδοθεί σε «καλοκαιρινά παιχνίδια», με αντικείμενο την ανεργία και την ανασφάλεια. Σχολιάζοντας τα στοιχεία του «ευρωβαρόμετρου», σύμφωνα με τα οποία το 62% των Ελλήνων θεωρεί ως το πιο σημαντικό πρόβλημα αυτό της ανεργίας, προσπάθησε να μειώσει τη σημασία τους, προτάσσοντας το ζήτημα της μικρότερης ανασφάλειας που καταγράφεται. Η ...συνταρακτική διαφορά προκύπτει από το ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι αισθάνονται ανασφαλείς κατά 24%, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 29%. Και για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την άποψή του, ο υπουργός Εργασίας - στη λογική τού υπάρχουν και χειρότερα - επικαλέστηκε τη Βρετανία, την Ιρλανδία και την Ολλανδία, όπου η ανασφάλεια φτάνει μέχρι και το 49%, παρόλο που ο φόβος απέναντι στην ανεργία είναι μικρότερος. Κάποιος, όμως, πρέπει να πει στον υπουργό και στην κυβέρνησή του, εφόσον δείχνουν να μην το έχουν καταλάβει, ότι με τις αγωνίες του λαού δεν παίζουν, ανεξαρτήτως εποχής και συγκυρίας.

Η Ιρλανδία, μέχρι πρότινος λαμπρό παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης για τη ΝΔ, αλλά και για τα στελέχη της κυβέρνησης, χρησιμοποιήθηκε αυτή τη φορά από τον υπουργό ως αρνητικό παράδειγμα, όπως και η Βρετανία, αλλά και η Ολλανδία, η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό μερικής απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν είπε, όμως, ο υπουργός Εργασίας ότι οι παραπάνω χώρες αποτελούν, ακόμη και αυτήν τη στιγμή, το μοντέλο της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις. Η αντεργατική πολιτική της επιδιώκει να μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν παράδεισο «ευελιξίας». Προωθεί με κάθε μέσον τη μερική απασχόληση, ακολουθεί κατά πόδας και με ιδιαίτερη σπουδή τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που σ' αυτές τις χώρες έχουν γίνει πράξη νωρίτερα.

Ναι. Σ' αυτές τις χώρες, ο φόβος της ολοκληρωτικής ανεργίας ίσως είναι μικρότερος, αλλά οι εργασιακές σχέσεις είναι πολύ χειρότερες. Τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, μας πληροφορούν πως οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις χώρες δουλεύουν και προκοπή δε βλέπουν. Αυτό επιθυμεί η κυβέρνηση και για τους Ελληνες εργαζόμενους. Να δουλεύουν και να μην μπορούν να τα φέρουν βόλτα. Από την άλλη πλευρά, είναι φτηνή δημαγωγία εκ μέρους της η επίκληση του μικρότερου - συγκριτικά - ποσοστού ανασφάλειας, το οποίο ουσιαστικά είναι μεγαλύτερο, δεδομένης της καταλυτικής οικογενειακής στήριξης, που - ευτυχώς - υπάρχει ακόμη στην Ελλάδα.

Οσο για το ποσοστό αύξησης των κοινωνικών δαπανών, που επίσης επικαλέστηκε ο Δ. Ρέππας, λέγοντας ότι στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία αυξήθηκε κατά 42,6%, με αντίστοιχο μέσο όρο αύξησης στην ΕΕ το 8,7%, πολλά μπορούν να ειπωθούν. Αρκεί, όμως, μια παρατήρηση: Το «σημείο εκκίνησης» αυτών των χωρών είναι πολύ υψηλότερο από της Ελλάδας, η οποία συνεχίζει να υπολείπεται κατά πολύ. Επιπροσθέτως, η συμμετοχή του κράτους σ' αυτές τις δαπάνες μειώνεται συστηματικά, ενώ αυξάνεται η απ' ευθείας ιδία συμμετοχή των εργαζομένων, οπότε η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να υπερηφανεύεται για μια αύξηση, με την οποία δεν ασχολείται... Εν κατακλείδι, στον κύριο Ρέππα και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούν να επιβάλουν τις αντιλαϊκές τους πολιτικές με επιχειρήματα του τύπου «υπάρχουν και χειρότερα», οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να απαντήσουν και με τους αγώνες τους πως «υπάρχουν και καλύτερα».


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Τα ... ιστορικά

Mega Channel

ΔΗΛΑΔΗ, ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ αυτό που είπε ο Κώστας Σκανδαλίδης; Μίλησε χτες στη Βουλή για «ιστορική αποτίμηση της εποχής του Κώστα Σημίτη», που, όπως υποστηρίζει, «δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί τόσο γρήγορα»; Για τον Κώστα Σημίτη, μιλάμε υπουργέ ...όχι για τον Τσένγκις Χαν!

Εκτός πια, κι αν μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ επιβάλλονται πλέον τέτοιου είδους μεγαλοστομίες για τον ...«αρχηγό». Ισως και για τον νέο γραμματέα, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Οπως και να έχει, αυτά είναι δικά τους προβλήματα, αλλά, όταν τα δημοσιοποιούν στην κοινωνία, καλό θα είναι να έχουν και κάποια σχέση με την πραγματικότητα. Ο μέσος Ελληνας έχει μια σχετική γνώση, τι σημαίνει η έννοια «πολιτικός» και μπορεί να κρίνει το μέγεθος του καθενός.

Ε ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ σαφές πού το πάνε μετά τους χτεσινούς υπαινιγμούς του Χρήστου Πρωτόπαππα, περί ...«εκπλήξεων» που θα προκύψουν από τον αναδρομικό έλεγχο των «πόθεν έσχες» των βουλευτών. Σε μια προεκλογική κόντρα, αντάξια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Ξαφνικά, η πολιτική θα πεταχτεί στην άκρη και κάποιοι (συνεπικουρούμενοι από τα αντίστοιχα ΜΜΕ) θα επικεντρώσουν την αντιπαράθεση στο «πού τα βρήκες, ρε;»...

Και να φανταστείτε ότι ο υπουργός Τύπου στηλίτευε την «Αυριανή», όταν είχε δημοσιεύσει τα γνωστά πρωτοσέλιδα εναντίον του για το ήθος και τις τακτικές της. Τώρα σχεδιάζουν να κάνουν ολόκληρη την Ελλάδα μια ...τεράστια «Αυριανή». Και να σκεφθείτε ότι ο Λαλιώτης έχει αποσυρθεί. Για την ώρα...

Πάντως, οι πιο σώφρονες το είχαν προβλέψει πως πάμε σε εκλογές με μεγάλη ένταση, όπου «θα πέσουν κορμιά». Ομως, ο λαός πρέπει να κρίνει, με βάση τα συμφέροντά του. Παρότι είναι σαφές ότι επιθυμούν να χάσει αυτήν την ιδιότητα...


Γρηγοριάδης Κώστας

Τι θα πουν τούτη τη φορά;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αδιαμφισβήτητο είναι το συμπέρασμα, σε όποιον διαβάσει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα ο υπουργός Εργασίας και θα «συζητηθεί» την επόμενη Τετάρτη στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης από τους «κοινωνικούς εταίρους». Η κυβέρνηση - εκτός των άλλων - προωθεί τη ραγδαία ενίσχυση της μερικής απασχόλησης κάθε μορφής και είδους. `Η, όπως λέει το Σχέδιο, η ανεργία θα αντιμετωπιστεί με τη «λειτουργία ποικίλων και πολλαπλών τύπων εργασίας». Μοιράζοντας, δηλαδή, μια δουλιά, σε δυο και τρεις εργαζόμενους...

Αδιαμφισβήτητο είναι, όμως, ότι η όποια μερική απασχόληση, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και έχει πολύμορφες και σοβαρότατες αρνητικές συνέπειες συνολικά στις εργασιακές σχέσεις και τα λαϊκά εισοδήματα, ενώ αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και πολλαπλασιάζει τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, κατόπιν όλων αυτών, με ποια ...επιχειρήματα θα καμουφλάρει τη συμφωνία της η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ), την ερχόμενη Τετάρτη, στον «κοινωνικό διάλογο». Δεν αμφιβάλλουμε, βέβαια, για τη θέλησή τους, να συμβάλουν στην «εθνική συναίνεση», ούτε για τη ...φαντασία τους. Οπως και να το κάνεις, όμως, κάθε επιχείρηση, να γίνει το μαύρο άσπρο έχει ένα ...ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Δεν υπάρχει καν αντικείμενο διαλόγου

Για γέλια ή για κλάματα ή και για τα δυο - ό,τι προτιμάτε - είναι ο προτεινόμενος από την κυβέρνηση διάλογος για τον εκλογικό νόμο. Πέρα από τον ολοφάνερα προσχηματικό και αποπροσανατολιστικό του χαρακτήρα, κλπ., κλπ., υπάρχει και το εξής: Από τη μια, η κυβέρνηση θεωρεί ότι το μόνο, ουσιαστικά, που τίθεται για συζήτηση είναι οι προτάσεις για διπλή κάλπη και η ύπαρξη ή όχι λίστας υποψηφίων. Και, από την άλλη, πολλοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος τάσσονται ανοιχτά και δημόσια ενάντια στις συγκεκριμένες αυτές κυβερνητικές προτάσεις. Μάλιστα, όπως δήλωναν στο χτεσινό «Βήμα», «αυτές οι διατάξεις είναι απίθανο να ψηφιστούν».

Με άλλα λόγια, οι μόνες διατάξεις, που συζητά η κυβέρνηση, είναι ήδη απορριπτέες - εκτός από τα άλλα κόμματα - και από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Αρα, δεν υπάρχει καν αντικείμενο συζήτησης...

Πάλι τα ίδια...

Αντε πάλι, τα περί διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος, κλπ. Στην πλειοψηφία του ΕΚ Θεσσαλονίκης αναφερόμαστε, η οποία κατάγγειλε την «Εργατική Ενότητα» και το ΠΑΜΕ για διασπαστική τακτική, επειδή το τελευταίο - μαζί με συνδικάτα εργαζομένων - πραγματοποίησε παράσταση στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, στα πλαίσια αγωνιστικών πρωτοβουλιών, κυρίως για το πρόβλημα της ανεργίας και το κλείσιμο εργοστασίων.

Δηλαδή, ποια είναι η άποψη της πλειοψηφίας του ΕΚΘ; Μήπως πιστεύει ότι δεν έχει κανένας άλλος, πλην αυτής, το δικαίωμα της γνώμης και της όποιας διεκδίκησης των προβλημάτων; Η, όποιος διαφωνεί με την τακτική της χαρακτηρίζεται αυθαίρετα και συκοφαντείται ως διασπαστής και τελειώνουμε;

Προφανώς, βέβαια, η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΘ δεν καταλαβαίνει ότι τα καθημερινώς οξυνόμενα προβλήματα των εργαζομένων, η αυξανόμενη συνεχώς ανεργία και η συνεχής χειροτέρευση των όρων ζωής και εργασίας, δεν αντιμετωπίζονται στα πλαίσια των «κοινωνικών διαλόγων» και των «δημοσίων σχέσεων» με τους αρμοδίους. Δε φταίνε, όμως, γι' αυτό οι εργαζόμενοι, ούτε, βέβαια, το ΠΑΜΕ.

Επεσε σύρμα...

...Τζάμπα ξενύχτησε προχτές το βράδυ στην ευρύτερη περιοχή του Ρέντη ο Κ. Κουλούρης, προσπαθώντας να πατάξει το παρεμπόριο οπωροκηπευτικών. Είχε πάρει μαζί του και τους επικεφαλής της Αστυνομίας και του ΣΔΟΕ, για πιο ...άμεσα αποτελέσματα και η όλη επιχείρηση στήθηκε κατ' αυτόν τον τρόπο, ώστε να μείνει άκρως μυστική για να περιέχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού! Τελικώς, χτες το μεσημέρι, ο εμφανώς ταλαιπωρημένος - απ' το ξενύχτι - Κ. Κουλούρης ανακοίνωσε ότι δεν έπιασαν κανέναν, αφού οι παρανομούντες έγιναν ...καπνός! «Μα, πού το μάθανε;», ρωτήθηκε και η απάντηση του Κ. Κουλούρη: «Επεσε σύρμα! Εχουν ένα φοβερό σύστημα ενδοεπικοινωνίας...».

Δηλαδή, πόσο φοβερό είναι και τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτό το «σύστημα ενδοεπικοινωνίας»..;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα πάθη του μετρό

Φαίνεται πως τα «βάσανα» του μετρό της Αθήνας δεν έχουν τελειωμό. Είναι γνωστό ότι το κυρίως έργο, ελέω κυβερνητικής πολιτικής της σκανδαλώδους εύνοιας των μεγαλοεργολαβικών συμφερόντων, παραδόθηκε με καθυστέρηση έξι ετών και αφού σπαταλήθηκαν δεκάδες δισ. δρχ. σε «πανωπροίκια». Τώρα - όπως αποκάλυψε χτες ο «Ρ» - η κυβέρνηση μετατρέπει την «Αττικό Μετρό ΑΕ», την εταιρία που διαχειρίζεται το έργο και ανήκει εξ ολοκλήρου στο ελληνικό Δημόσιο, σε προβληματική επιχείρηση!

Σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία, που βασίζονται στους επίσημους ισολογισμούς της εταιρίας, από τη μια η κυβέρνηση έχει βάλει στην «Αττικό Μετρό» ένα «φέσι» που ξεπερνά τα 50 δισ. δρχ., ποσά που παράνομα παρακρατούνται από τις κρατικές επιδοτήσεις των εισιτηρίων, όπως ρητά ορίζει ο νόμος. Από την άλλη, παρά τα όσα ορίζει ο ίδιος νόμος, η ΑΜΕΛ, η θυγατρική της «Αττικό Μετρό», που έχει αναλάβει τη λειτουργία του έργου, έχει αποδώσει στη μητρική της μόνο 28,7 εκατ. ευρώ. Ποσό εντελώς αστείο μπροστά στα συσσωρευμένα χρέη της Αττικό Μετρό (624,5 εκατ. ευρώ), αλλά και μπροστά στα τεράστια έσοδα που αποκομίζει η ΑΜΕΛ, εκμεταλλευόμενη βέβαια τα πάγια στοιχεία της μητρικής της!

Πρόκειται ουσιαστικά και τυπικά για μια ακόμη σκανδαλώδη κυβερνητική μεθόδευση, για την παράδοση του κερδοφόρου λειτουργικού μέρους του μετρό της Αθήνας - δηλαδή της ΑΜΕΛ - σε ιδιώτες μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι είναι στα σκαριά να κατασκευάσουν τις νέες επεκτάσεις με τη ληστρική μέθοδο των «συμβάσεων παραχώρησης». Οταν, βέβαια, αυτό προχωρήσει, τα χρέη της προβληματικής «Αττικό Μετρό» θα κληθεί να πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή θα φορτωθούν και αυτά στις πλάτες του λαού, όπως και τα υπέρογκα «πανωπροίκια» των υπερβάσεων κατασκευής.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτό το σκηνικό στη χώρα μας. Το ίδιο έργο είδαμε και με τις δεκάδες «προβληματικές επιχειρήσεις» της πρώτης πενταετίας του ΠΑΣΟΚ. Ολες αυτές οι επιχειρήσεις, με την πολιτική της κυβέρνησης, δημιούργησαν πλούσιους επιχειρηματίες - οι οποίοι είτε «προβληματικοί», είτε όχι πάντα κερδίζουν - και χρέη που πλήρωσε ο ελληνικός λαός και εξακολουθεί πάντα να πληρώνει, αφού είτε έτσι, είτε αλλιώς πάντοτε χάνει. Τα ίδια γίνονται και με το ξεπούλημα του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και των άλλων δημόσιων επιχειρήσεων, που δημιουργήθηκαν και γιγαντώθηκαν με τον ιδρώτα του λαού. Και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνοι που χαρίζουν δεκάδες δισεκατομμύρια στο μεγάλο κεφάλαιο, είναι οι ίδιοι που επικαλούνται ότι...«το ταμείον είναι μείον», όταν πρόκειται να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις ή όταν πρέπει να αυξήσουν τις παροχές στην Υγεία, στην Παιδεία κλπ. Ολα αυτά όμως τα ξέρει πλέον καλά ο ελληνικός λαός, που πρέπει επιτέλους να το δείξει και στην πράξη - με πρώτη ευκαιρία τις προσεχείς εκλογές - και να δώσει μια γερή κλοτσιά σε όλους όσοι εκφράζουν αυτήν την πολιτική που τον εξουθενώνει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ