Κάθε βδομάδα οι ίδιες ανακοινώσεις. Τόσες χιλιάδες θέσεις εδώ. Αλλες τόσες παραπέρα. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, αυτοί το ίδιο βιολί. Προγράμματα για νέους ανέργους. Υπο-προγράμματα για ανέργους άνω των 60 ετών. Ειδικά μέτρα για τους ανέργους μεταξύ 55 και 60, αλλά και «ειδικές δράσεις» για τις γυναίκες, τις έγγαμες και τις άγαμες, τις μητέρες... Και παρακάτω άλλες «δράσεις» για τους ανέργους που θα γίνουν λέει επιχειρηματίες, για τους άνεργους επιστήμονες, τους παλιννοστούντες. Τελειωμό δεν έχουν οι κυβερνητικές ασκήσεις επί χάρτου. Τέλος δεν έχει η κοροϊδία.
Και όμως η ανεργία σπάει κόκαλα. Σπάει τη ραχοκοκαλιά της νέας γενιάς. Τσακίζει τη ραχοκοκαλιά της πατρίδας. Και αυτοί το χαβά τους. Με το ένα χέρι «χαϊδεύουν» τους ανέργους. Με το άλλο γεμίζουν τα ταμεία των επιχειρήσεων με επιδοτήσεις. Δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων διασπαθίζονται στους ημέτερους. Και όμως: Ούτε μία νέα θέση εργασίας. Δεν είναι ανίκανοι. Είναι άκρως επικίνδυνοι. Είναι ταγμένοι αλλού. Υπηρετούν άλλα συμφέροντα και όχι το δίκιο των ανέργων. Δουλεύουν με σχέδιο, για να «δουλεύουν» τους ανέργους. Ως πότε θα τα καταφέρνουν; Ως πότε θα μένουν ατιμώρητοι; Οι άνεργοι και όλοι οι εργαζόμενοι έχουν το λόγο.
Ελάχιστες μόνο βδομάδες έχουν περάσει από τη μέρα, που ο Θ. Πάγκαλος εξέφραζε δημόσια την πρόβλεψη ότι το ΠΑΣΟΚ θα ηττηθεί στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Προχτές, μετά τη συνάντηση που είχε ο πρώην υπουργός με τον γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, ο Θ. Πάγκαλος δήλωσε ότι «πάντα είχε την πρόθεση να βοηθήσει όσο μπορεί τον εκλογικό αγώνα του ΠΑΣΟΚ» και, βέβαια, απέφυγε να εκφράσει ξανά την πρόβλεψή του, όπως και οτιδήποτε παρόμοιο. Προφανώς, η απαισιόδοξη για το κυβερνητικό κόμμα πρόβλεψη αφορούσε σ' ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς τον Πάγκαλο σε «σημαντικό ρόλο». Εάν, μάλιστα, ξαναγίνει υπουργός, τότε μέχρι και πρόβλεψη νίκης θα κάνει...
Για μια ακόμα φορά εξαγγέλθηκε από υπουργό Γεωργίας της κυβέρνησης Σημίτη, η δημιουργία κέντρου τηλεφωνικής πληροφόρησης και εξυπηρέτησης των αγροτών, καθώς επίσης και ηλεκτρονικής πύλης. Τις προηγούμενες φορές ανακοινωνόταν στερεότυπα: «Οπου να 'ναι γίνεται». Τις προάλλες ανακοινώθηκε και πάλι, με την προσθήκη ότι προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς οι διαδικασίες δημιουργίας.
Προεκλογικές μέρες που 'ναι, ο υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς θεωρεί ότι οι αγρότες ξεχνούν τις χιλιοειπωμένες υποσχέσεις - κοροϊδίας και επιμένει να τους «ρίχνει στα αυτιά» μέχρι και τηλεφωνικά κέντρα. Και να είχαν και τίποτα να κερδίσουν από όλα αυτά οι αγρότες... Μόνο φτηνή κυβερνητική προπαγάνδα θα ακούν τηλεφωνικώς και θα διαβάσουν ηλεκτρονικώς - όσοι έχουν την τελευταία δυνατότητα... - σε κάθε απορία και πρόβλημά τους. Με αυτή την κυβέρνηση, θα είναι «πράσινη» προπαγάνδα στα πλαίσια των εντολών της ΕΕ, των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Αν στη συνέχεια προκύψει κυβέρνηση ΝΔ, θα είναι αντίστοιχα «μπλε» προπαγάνδα στα πλαίσια επίσης των εντολών της ΕΕ, των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Θα αλλάζει δηλαδή ο Μανωλιός, αλλά όχι και η τηλεφωνική και ηλεκτρονική πληροφόρηση - κοροϊδία...
«Οι αιγιαλοί, τα δάση και οι θάλασσες επιβεβαιώνουν διθυραμβικά πως η ρουσφετολογία, η συναλλαγή και η διαφθορά είναι η αγία τριάδα που οδηγεί τις σκέψεις και τα συμφέροντα μεγάλου μέρους της δημοτικής αρχής. Αξιότιμε πολίτη της Παραλιακής, ρίξε μια ματιά στην ψήφο σου, να πάθεις κόλπο με τις επιλογές σου. Ο δήμαρχός σου περίπου εγκατέστησε πέντε βαρελοχορευτάδικα δίπλα σε αρχαία μνημεία. Και ένας άλλος δήμαρχος περίπου... τσιμεντοκονίασε την άμμο, το κύμα και τη θάλασσα για να γεμίσει το πουγκί του μίστερ... Μπο. Σε καταλαβαίνω (που δε σε καταλαβαίνω) να τρέχεις πίσω από το δικομματισμό με τη γλώσσα έξω. Αλλά αντί για δήμαρχο να ψηφίζεις χαβαλοελληνάδικα και τσιμέντο! Και μην ακούσω τη φράση "δεν άκουσα, δεν είδα, δεν ξέρω". Και άκουσες και έβλεπες και μύρισες. Πως ο υπόνομος ξεχείλισε στη γειτονιά σου. Δεν είσαι ψήφος, αλλά ανώνυμη συνενοχή και τυφλή συναυτουργία. Δηλαδή τρίτο μπουζούκι της κομπανίας "όλα για πούλημα" το πολύ!» Του Δημήτρη Δανίκα, από τη «στήλη άλατος» των χθεσινών «Νέων»
Αποκλείεται να έχουν πιστέψει οι ίδιοι τα ψέματά τους. Αποκλείεται να έχουν πάρει στα σοβαρά αυτοί οι δολοφόνοι των λαών τα παραμύθια για «απελευθερώσεις, δημοκρατία, ασφάλεια...» και με ό,τι άλλο ντύνουν τη σκληρή στρατιωτική κατοχή, που έχουν επιβάλει. Αποκλείεται να μην έχουν συναίσθηση πως είναι αυτοί, που καθημερινά δημιουργούν το άδικο. Αποκλείεται να μη γνωρίζουν στοιχειώδες μάθημα της ιστορίας, πως όταν στριμώχνεις τόσο άγρια ένα λαό, θα βρει τρόπο, όποιο τρόπο, να αντισταθεί.
Λογικά επιχειρήματα, που οι λαοί σε όλο τον κόσμο τα έχουν απαντήσει. Ομως, η σκέτη αγανάκτηση, για τον παραλογισμό που πάει να περάσει για λογική, δε φτάνει. Η ευχή, να ξεκουμπιστούν οι δυνάμεις κατοχής από το Ιράκ, δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται μαζική πάλη ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στις παραλλαγές τους. Για παράδειγμα, να μην επιτραπεί ποτέ σε Ελληνα στρατιώτη, να βρεθεί στο πλευρό των δυνάμεων κατοχής κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ή «νόμιμα» άλλοθι δημιουργηθούν...
Ο λόγος για τα αναδρομικά του οικογενειακού επιδόματος των δημοσίων υπαλλήλων, τα οποία ως εκ θαύματος ...μειώνονται στο μισό με μια νομοθετική ρύθμιση. Η κυβέρνηση, που καμαρώνει ότι ξεπέρασε τον εαυτό της στις αυξήσεις στο Δημόσιο, βρίσκει έναν ακόμη τρόπο να «βάλει χέρι» στα πορτοφόλια.
Προφανώς, μέχρι την ολοκλήρωση του προϋπολογισμού, ο Νίκος Χριστοδουλάκης και το οικονομικό επιτελείο του έχει ...κι άλλους άσους στο μανίκι και, μάλιστα, τέτοιου είδους. Οπότε κι άλλοι κλάδοι ας ετοιμάζονται για «εκπληξούλες»....
ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ελέγχου των συνόρων συζητούν και προτίθενται να δημιουργήσουν ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ενωση, δήλωσε χτες ο Αμερικανός υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας και ο Γερμανός ομόλογός του και, φυσικά, όταν το λένε αυτοί οι δύο δεν πρόκειται για θεωρητικό σχήμα.
Αξίζει να αναρωτηθεί, βέβαια, κανείς τι ...επαχθέστερο μπορούν να βρουν αυτοί οι δύο από τη Συνθήκη Σένγκεν, που εφαρμόζεται και σήμερα, σε συνδυασμό με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και όλα τα συναφή. Εννοείται, προφανώς, πως όλα θα γίνουν για τη δική μας ασφάλεια...
Ομως, τίποτε από όλα αυτά δεν ενόχλησε τον υπουργό Οικονομίας. Βιάστηκε να διαψεύσει μόνο την πρόβλεψη ότι θα υπάρξει μείωση των δημοσίων εσόδων. Αυτό μόνο τον προσέβαλε και προφανώς σε κάποιους τον εξέθεσε....
Οσο για το ότι πολλά πλασματικά νούμερα και καλλιεργούμενες προσδοκίες θα διαψευστούν μετά την Ολυμπιάδα, αυτό δεν περιμέναμε την Εκθεση της Κομισιόν για να το αντιληφθούμε. Είναι ...κοινό μυστικό.
Κι έτσι, άλλη μια επέτειος του «ΟΧΙ» πέρασε στην ιστορία. Και η ζωή συνεχίζεται, βρίσκοντας και πάλι τον Ελληνα εργάτη να χύνει τον ιδρώτα του δίπλα στον Αλβανό, τον Πολωνό, τον Πακιστανό συνάδελφό του. Παλεύοντας πλάι πλάι, να εξασφαλίσουν τον επιούσιο, μέσα στις ίδιες, λίγο πολύ, συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, παίζοντας πολλές φορές κορόνα γράμματα ακόμη και τη ζωή τους. Γιατί οι δουλιές είναι λίγες, οι άνεργοι πολλοί και τα αφεντικά δεν αστειεύονται. Ολ' αυτά, όμως, δε γίνονται ούτε καν τελευταίο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Βλέπετε, η σημαία της ταξικής πάλης είναι άγνωστη στα τελευταία...
Ολο και περισσότερο του θυμίζει το Βιετνάμ η κατάσταση στο Ιράκ, εκτιμά ο Αμερικανός ρεπουμπλικανός γερουσιαστής και παλαίμαχος πολεμιστής εκείνου του πολέμου, Τζον Μακ Κέιν, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Νιούσγουικ». Κι έχει, βέβαια, τη σημασία της η εκτίμηση αυτή, καθώς φανερώνει τις διεργασίες που συντελούνται στις ΗΠΑ, πολύ περισσότερο γιατί προέρχεται από έναν ένθερμο οπαδό του Τζ. Μπους και της πολεμόχαρης πολιτικής του. Από την άλλη, όμως, πρέπει να σημειώσουμε και το εξής: Την ίδια στιγμή, που αρκετές εξελίξεις στο Ιράκ θυμίζουν το Βιετνάμ, υπάρχουν και αρκετές διαφορές. Μια απ' αυτές είναι και το συνεχώς αυξανόμενο αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ. Την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ πέρασαν αρκετά χρόνια και χρειάστηκε να φτάνουν κατά εκατοντάδες στις ΗΠΑ τα πτώματα των Αμερικανών στρατιωτών, μέχρι να υπάρξουν αλλαγές στην κοινή γνώμη και να ξεδιπλωθεί το αντιπολεμικό κίνημα. Στην τωρινή περίπτωση, όμως, δε συμβαίνει το ίδιο. Λίγους μόνο μήνες μετά την εισβολή στο Ιράκ, η αμερικανική κοινή γνώμη έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό μεταστραφεί και το αντιπολεμικό κίνημα κάνει όλο και περισσότερο έντονη την παρουσία του. Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες, μετά την έναρξη του πολέμου, αντιπολεμικές διαδηλώσεις στην Ουάσιγκτον και άλλες αμερικανικές πόλεις. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους και φώναζαν «πόσες ζωές ανά γαλόνι;» και «δουλιές όχι πόλεμος».
Εχετε, αλήθεια, αναρωτηθεί ποτέ, γιατί υπάρχει φαρμακοβιομηχανία; Προφανώς, για να καλυφθούν οι ανάγκες της κοινωνίας σε φάρμακα, ίσως πείτε. Λάθος κάνετε. Η απάντηση αυτή, θα μπορούσε να είναι σωστή, εάν υπήρχαν ριζικά διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες. Με άλλα λόγια, εάν δεν είχαμε καπιταλισμό, αλλά σοσιαλισμό.
Στο σημερινό κοινωνικό σύστημα, οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες υπάρχουν - όπως και οι υπόλοιπες κάθε λογής μεγάλες επιχειρήσεις - για να βγάζουν κέρδη οι κεφαλαιοκράτες ιδιοκτήτες τους. Εάν δε βγάζουν κέρδη, ή δεν τα θεωρούν ικανοποιητικά, παίρνουν τα μέτρα τους. Π.χ., κάνουν απολύσεις και μειώνουν την παραγωγή, φτάνουν ακόμη και στο κλείσιμο των επιχειρήσεων ή τη μεταφορά τους σε άλλες χώρες, όπου η εργατική δύναμη είναι πολύ φτηνότερη και η προοπτική κερδών πολύ μεγαλύτερη, κλπ., κλπ.
Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση του Κ. Κουλούρη με τους φαρμακοβιομηχάνους. Οι τελευταίοι αξίωσαν νέες αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων, προβάλλοντας ως πρόσχημα τη στήριξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας και της απασχόλησης στον κλάδο, όπου το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει περί 2.500 εκβιαστικές, εν πολλοίς, απολύσεις. Και ο Κ. Κουλούρης, αφού δήλωσε την κατανόησή του στα «επιχειρήματα» των φαρμακοβιομηχάνων, τους ζήτησε να μη γίνουν σήμερα αυξήσεις - προεκλογική περίοδος γαρ... - αλλά αργότερα...
Τα συμπεράσματα δικά σας...