Κάποιοι νεοφασίστες - μια πολύ μικρή και ασήμαντη μειοψηφία - ονειρεύονται νέους χιτλερίσκους. Οι μισοί έκαναν μνημόσυνο στο δικτάτορα Μεταξά και οι άλλοι μισοί εμφανίστηκαν σε κάποιους χώρους παρελάσεων, συναντώντας την καθολική αντίδραση και καταδίκη του λαού. Τα κανάλια - κυρίως τα ιδιωτικά - έκαναν πρώτο θέμα τους τα ελάχιστα και μεμονωμένα γεγονότα, τύπου Ν. Μηχανιώνας και οι κυβερνώντες θεώρησαν τις στιγμές, ως άκρως κατάλληλες, για να παίξουν άλλη μια πράξη του ατέλειωτου σίριαλ της δικομματικής κοκορομαχίας με την ευρισκόμενη σε μειονεκτική θέση ηγεσία της ΝΔ. Κι ενώ, η ελληνική σημαία κυματίζει στο Αφγανιστάν, μαζί με αυτές των άλλων δυνάμεων κατοχής της πολύπαθης αυτής χώρας, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αναλώνονταν στις γνωστές υποκρισίες.

Κι έτσι, άλλη μια επέτειος του «ΟΧΙ» πέρασε στην ιστορία. Και η ζωή συνεχίζεται, βρίσκοντας και πάλι τον Ελληνα εργάτη να χύνει τον ιδρώτα του δίπλα στον Αλβανό, τον Πολωνό, τον Πακιστανό συνάδελφό του. Παλεύοντας πλάι πλάι, να εξασφαλίσουν τον επιούσιο, μέσα στις ίδιες, λίγο πολύ, συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, παίζοντας πολλές φορές κορόνα γράμματα ακόμη και τη ζωή τους. Γιατί οι δουλιές είναι λίγες, οι άνεργοι πολλοί και τα αφεντικά δεν αστειεύονται. Ολ' αυτά, όμως, δε γίνονται ούτε καν τελευταίο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Βλέπετε, η σημαία της ταξικής πάλης είναι άγνωστη στα τελευταία...