ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μακριά τα σαλόνια από τ' αλώνια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο μικρό διάστημα από τότε που έγινε γνωστό ότι προορίζεται ν' αναλάβει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου έκανε αρκετές φορές, ιδιαίτερη αναφορά στους αγρότες, επισημαίνοντας τις «καλές σχέσεις» που είχε, παλιότερα, το κυβερνών κόμμα με τους ξωμάχους της υπαίθρου κι υποσχόμενος «καλύτερες μέρες» γι' αυτούς. Ομως, πρέπει εξαρχής ν' αντιληφθεί ο Γιωργάκης ότι ο κόσμος της περιφέρειας δεν «τρώει κουτόχορτο» για να πιστέψει πως είναι ειλικρινές και πραγματικό το όψιμο ενδιαφέρον του για την ταλαίπωρη κι αδικημένη αγροτιά. Ούτε «μασάει λωτούς» για να ξεχάσει ότι ήταν κι αυτός μέλος των κυβερνήσεων του Α. Παπανδρέου και του Κ. Σημίτη, που συναποφάσιζαν τόσα χρόνια τώρα στις Βρυξέλλες και εφάρμοζαν κατόπιν τις αντιαγροτικές πολιτικές και μέτρα, διέταζαν τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν τους αγωνιστές της αγροτιάς κι έστηναν σ' όλη τη χώρα «αγροτοδικεία» σκοπιμότητας. Αλλωστε, «σε τούτη τη χώρα και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε» κι είναι δύσκολο να πείσει ο «Τζορτζ» ότι θέλει ν' αφήσει τα σαλόνια και να κατεβεί στ' αλώνια...

Αλλοθι ο «πολιτικός πολιτισμός»;

Τι εννοεί ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας για την ανάγκη ενός νέου «πολιτικού πολιτισμού»; Αν εννοεί ότι στην πολιτική αντιπαράθεση πρέπει ν' αποφεύγονται οι βαρείς κι ενίοτε συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων, που είθισται να εκτοξεύονται εκατέρωθεν του δικομματισμού στη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων, μας βρίσκει σύμφωνους. Οχι μόνο γιατί τέτοιες συμπεριφορές προσβάλλουν κι ενοχλούν τους πολίτες, αλλά και γιατί η προεκλογική οξύτητα χρησιμοποιείται επιτούτου για να αποκρυβεί το γεγονός ότι τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούν, επί της ουσίας, σε όλα τα βασικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα.

Αν, όμως, εννοεί ότι ο προεκλογικός διάλογος ανάμεσα στα κόμματα πρέπει να πάρει ένα γλυκανάλατο, ανώδυνο και ανούσιο χαρακτήρα, να εξαντλείται σε πολιτικές αβρότητες κι εκφράσεις προσωπικής αλληλοσυμπάθειας, χωρίς να εντοπίζει και να καταγγέλλει την ταξική διάσταση, τη ζημιογόνα δράση και την επικίνδυνη προοπτική της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση και στηρίζει η ΝΔ, τότε διαφωνούμε. Η ευγένεια, το ήθος και ο πολιτισμός είναι απαραίτητα στην πολιτική, αρκεί να μην αποτελούν το άλλοθι της πολιτικής εξαπάτησης...

Γιατί ψάχνει προσχήματα;

Τις αποφάσεις της τελευταίας συνεδρίασης της ΚΠΕ του ΣΥΝ επικαλέστηκε ο Π. Σκοτινιώτης για να δικαιολογήσει την αποχώρησή του από το κόμμα του και την οσονούπω πρόσδεσή του στο άρμα του... νέου ΠΑΣΟΚ.

Ομως, την απόφασή του δεν την πήρε τώρα, αλλά προ καιρού και ήταν εν γνώσει του υποψήφιου προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, όπως γράφτηκε στον Τύπο του Βόλου την Παρασκευή 19-12-2003, ο Π. Σκοτινιώτης - μαζί με άλλα πολιτικά πρόσωπα που πρόσκεινται στο ΣΥΝ - είχε συνάντηση στην Πορταριά του Πηλίου με τον Γ. Παπανδρέου στη διάρκεια της περιβόητης επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών στο Βόλο. Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι γιατί ο Π. Σκοτινιώτης - σε αντίθεση με τον Ν. Μπίστη, τη Μαρία Δαμανάκη, τον Μ. Ανδρουλάκη, τον Π. Κουναλάκη κι άλλους - νιώθει την ανάγκη να βρει προσχήματα για να δικαιολογήσει τη στάση του. Ποιος θα τον κατηγορήσει; Το ΠΑΣΟΚ που τον περιμένει «με ανοιχτάς τας αγκάλας» ή αρκετοί από τους πρώην συντρόφους του στον ΣΥΝ που τον «ζηλεύουν», επειδή τόλμησε αυτό που πολλοί απ' αυτούς θέλουν ή σκέπτονται να κάνουν, αλλά ακόμα διστάζουν;...

Ας μην ξεχνούν

Ενας από τους πρωτομάστορες της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόστηκε στην 8ετία των κυβερνήσεων Σημίτη ήταν και ο Γ. Παπανδρέου. Είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε, γιατί ο διάδοχος στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν βέβαια αποτέλεσμα παρθενογένεσης. Αντίθετα, στήριξε και πρωτοστάτησε σε όλο το πλέγμα των κυβερνητικών μέτρων και ως υπουργός και ως μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Υπενθυμίζουμε τα παραπάνω, με αφορμή ανακοίνωση των εργαζομένων στη Γενική Τράπεζα. Ο Σύλλογος των Υπαλλήλων «καλεί» τον Γ. Παπανδρέου που «επαγγέλθηκε νέα ήθη και έθιμα να παρέμβει και να σταματήσει το ξεπούλημα της Γενικής Τράπεζας». Βέβαια, δε λέμε, εκλογές έρχονται, ο καθένας μπορεί στα λόγια να υποσχεθεί οτιδήποτε, προκειμένου να αποσπάσει λαϊκές ψήφους. Αλλωστε και ο πατέρας του συνήθιζε να τάζει στους εργαζόμενους... «καλύτερες μέρες» και στη συνέχεια να εφαρμόζει σκληρή πολιτική λιτότητας στο όνομα των δήθεν αντοχών της οικονομίας, ενώ η ολιγαρχία συσσώρευε αμύθητα πλούτη. Οι εργαζόμενοι της χώρας δεν πρέπει να διατηρούν αυταπάτες. Αντίθετα πρέπει να δυναμώσουν τον αγώνα τους. Να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και για τους άλλους ψεύτικους φίλους των λαϊκών στρωμάτων. Να συμπαραταχτούν και να ρίξουν στις κάλπες τα ταξικά και αγωνιστικά ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.

Ο «διάλογος με τον πολίτη»

Διάλογος με τον πολίτη, λέει ο Γ. Παπανδρέου και επεξηγεί ο υφυπουργός Τύπου Τ. Χυτήρης: «Πρώτη προτεραιότητά μας είναι η επαφή με το λαό, ο διάλογος με το λαό, η συζήτηση με το λαό». ΠΑΣΟΚικά λόγια, υποσχέσεις, δεσμεύσεις με αξία ανάλογη μιας κάλπικης λίρας. Την πραγματικότητα - σε ό,τι αφορά το Νομό Αχαΐας - ο λαός αυτές τις μέρες τη βίωσε εντελώς διαφορετικά. Την Τρίτη, είδε τη βίαιη απώθηση των αγωνιζόμενων ελαιοπαραγωγών της Αιγιάλειας στα μπλόκα του Διακοφτού από τις δυνάμεις καταστολής και μια μέρα αμέσως μετά παρακολούθησε τις ειδικές δυνάμεις των ΜΑΤ να απαντούν με χημικά και ρόπαλα στην απεργία των οικοδόμων που αξίωναν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας ώστε να μπορούν να επιστρέφουν σπίτια τους σώοι και να μην αφήνουν ορφανά τα παιδιά τους όπως ο άτυχος συνάδελφός τους Βλάσι Μαρτζίνι.

Φαίνεται, τελικά, πως ο αέρας του Καλεντζίου και η έμπνευση από τα πεπραγμένα του γεροπαπατζή Παπανδρέου, όταν βρέθηκε στο τιμόνι της εξουσίας, για το πώς καταστέλλονται λαϊκές κινητοποιήσεις, έχουν δώσει νέα πνοή στα αυταρχικά κρούσματα αυτής της κυβέρνησης.

***

Η Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας με την ανακοίνωσή της θα μπορούσε να «τιμηθεί» με ένα ιδιότυπο βραβείο «πώς να κάνεις το άσπρο-μαύρο», αφού αναφέρει πως οι διαδηλωτές επιτέθηκαν πρώτοι στις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν μπροστά από τη Νομαρχία, αντί της αλήθειας που είναι ότι η αρχή έγινε από αστυνομικό που βρισκόταν στον εσωτερικό χώρο της Νομαρχίας και ψέκασε με πυροσβεστικό αφρό τους απεργούς! Αναφέρει επίσης ότι κανείς διαδηλωτής δεν τραυματίστηκε ενώ η αλήθεια είναι ότι τραυματίστηκαν τέσσερις. Επιδίδεται στη συνέχεια σε ένα ρεσιτάλ αλλοίωσης γεγονότων όταν αναφέρει πως: «με την εμφάνισή της αυτής (ΔΥ) εξωτερικά της Νομαρχίας δέχτηκε απρόκλητα επίθεση από το σύνολο των διαδηλωτών με καδρόνια σπάζοντας ασπίδες και κράνη ανδρών της ΔΥ τραυματίζοντας τρεις Αστυνομικούς» (σ.σ. η ορθογραφία και το συντακτικό ανήκει στην Αστυνομία).

***

Ο Νομάρχης Αχαΐας Δημήτρης Κατσικόπουλος, εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ, το παίζει «αθώα κορασίδα». Μέσα σε λιγότερο από δυο μήνες οι ειδικές δυνάμεις των ΜΑΤ έχουν επέμβει τρεις φορές - και μάλιστα οι δύο από αυτές μέσα στη Νομαρχία - για να καταστείλουν εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις. Και αντί να απολογηθεί γι' αυτό το αίσχος - προχτές τρίτωσε το κακό κι ο λαός του νομού έχει πλέον αγανακτήσει από τη συμπεριφορά της Νομαρχιακής Αρχής - προσπαθεί τώρα με ανακοίνωση που εξέδωσε, όπου χαρακτηρίζει υπερβολική τη χρήση δακρυγόνων από την πλευρά των αστυνομικών δυνάμεων, να επιρρίψει τις ευθύνες αποκλειστικά στην Αστυνομία!

***

Το δούλεμα πάει σύννεφο και το όργιο βίας από το... ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ και η πρακτική της καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων δεν αλλάζει. Ας το έχει αυτό στην άκρη του μυαλού του ο καθείς που στις 7 Μάρτη θα βρεθεί μπροστά στην κάλπη. Γιατί μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Και δεν είναι καθόλου απαραίτητο να περιμένει τη ματσουκιά του ΜΑΤατζή που ενδεχομένως να δεχτεί στο μέλλον, όταν θα διεκδικεί το δίκιο του, για να του ταρακουνήσει το μυαλό και να αναφωνήσει: «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα». Υπάρχει κι άλλος τρόπος. Γι' αυτό... δαγκωτό ΚΚΕ.

Νίκος ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ

Τα ... τερατώδη

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΒΡΕΘΗΚΑΝ σε μια απόσταση που τους κάνει να αισθάνονται καλά. Ο ένας στην Κρήτη, ο άλλος στη Θράκη. Για το «δικέφαλο τέρας» που λέγεται ΠΑΣΟΚ μιλάμε και τις ...κεφαλές του, τους Παπανδρέου - Σημίτη.

Βέβαια, το όλο σκηνικό μοιάζει ...σα να μας κύκλωσαν, οπότε ουδείς μπορεί να νιώθει ασφαλής. Οπως καταλαβαίνετε πάντως, οι «ακριτικές περιοχές» θα έχουν την τιμητική τους και ξαφνικά θα μεταφερθούν (στις ομιλίες των δυο πολιτικάντηδων) στην «καρδιά της Ελλάδας».

Φυσικά, οι παραγωγοί της Θράκης που έμεναν απλήρωτοι από τις καιρικές καταστροφές και πιέζονταν από τράπεζες και μεσάζοντες, καθώς και οι νησιώτες που τους έκοψαν τις ακτοπλοϊκές γραμμές ως παραχώρηση στους εφοπλιστές, πρέπει να ξεχαστούν, αφού ...«το ΠΑΣΟΚ αλλάζει».

ΤΟ ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πριν από μερικούς μήνες, που έλεγε ότι δεν το ενδιαφέρουν τα γκάλοπ και πως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις εκλογές; Πώς έγινε και ξαφνικά όλες οι τοποθετήσεις των στελεχών του αρχίζουν και τελειώνουν με αυτά;

Μήπως - λέμε μήπως - επειδή τα τελευταία γκάλοπ τους βολεύουν; Μήπως γιατί στην επικοινωνιακή αντιπαράθεση (αφού μόνο τέτοια υπάρχει) μπήκαν πλέον για τα καλά όλες οι δυνάμεις της «διαπλοκής» και οι «γνωστοί» και «φίλοι» (από ΜΜΕ μέχρι εταιρίες δημοσκοπήσεων) είναι στην «πρώτη γραμμή»;

ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ δηλώνουν οι κυβερνώντες, διά στόματος Χρήστου Πρωτόπαππα, γιατί τώρα, λέει, τους ασκείται κριτική για την πληθώρα νομοσχεδίων που κατέθεσαν στη Βουλή, ενώ πιο πριν τους κατηγορούσαν για «φτωχό» νομοθετικό έργο...

Αν κρίνουμε με βάση τι συμφέρει τον κόσμο, τότε μακάρι να μην είχαν καταθέσει ποτέ τους κανένα νομοσχέδιο, αφού από άποψη περιεχομένου ήταν το ένα χειρότερο από το άλλο, όσα κατέθεσαν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, από την άλλη, τέτοια σπουδή, να ολοκληρώσουν, 49 μέρες πριν από τις εκλογές, το έργο τους, μόνο ...καχύποπτο μπορεί να κάνει κάποιον. Αλλωστε, δε μας έχουν συνηθίσει σε τίμιες συμπεριφορές, και, μάλιστα, προεκλογικά.

«Κράξιμο» στα ΜΜΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Αντιδράσεις προκαλεί η πρωτοφανής υπερβολή προβολής από τα ΜΜΕ των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οπαδοί, ακόμα και μέλη των δυο μεγάλων κομμάτων, εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία τους μ' αυτό το «επικοινωνιακό αίσχος», μην αντέχοντας την κατάφωρη αδικία που συντελείται σε βάρος των άλλων κομμάτων. Το τι «κράξιμο» γίνεται στα καφενεία κατά των τηλεπαρουσιαστών, όταν αναφέρονται, για πολλοστή φορά, στις καθημερινές ανούσιες δραστηριότητες του Γιωργάκη και του Κωστάκη, δε λέγεται.

Βεβαίως, η ευθύνη δε βαρύνει μόνο όσους διαχειρίζονται στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες την επιχείρηση επικοινωνιακού αφανισμού των άλλων κομμάτων. Βαρύνει, κυρίως και πρωτίστως, τα μεγάλα αφεντικά των ΜΜΕ που, σε συνεργασία με τις πολιτικές ηγεσίες του δικομματισμού και με άλλους παράγοντες, εντός και εκτός της Ελλάδας, σχεδίασαν και οργάνωσαν αυτή την επιχείρηση.

Αντιλαμβανόμενοι τη δυσφορία και τις αντιδράσεις που προκαλεί η τακτική τους σ' ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων και φοβούμενα ότι, αν συνεχιστεί χωρίς κανένα πρόσχημα, μπορεί να εξελιχτεί μπούμερανγκ σε βάρος των ίδιων και των εκλεκτών τους, τ' αφεντικά των ΜΜΕ κάνουν, τις τελευταίες μέρες, «σκόντο», παρουσιάζοντας, για πολύ λίγο, εκπροσώπους και άλλων κομμάτων. Βεβαίως, επιλέγουν με προσοχή ποιους κι από ποια από τα άλλα κόμματα θα καλέσουν και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σπανίως προσκαλούνται εκπρόσωποι του ΚΚΕ....

... με το ΠΑΣΟΚ

Αποψη για τα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών εξέφρασε και ο νομαρχιακός συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΣΥΝ, «Αρκάδων Κοινόν», ο οποίος εντόπισε το πρόβλημα στην... παρανομία και στις ψευδείς δηλώσεις ορισμένων ελαιοπαραγωγών, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή του. Δεν υπάρχει λέξη για την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης, που οδηγεί σε εξοβελισμό από τα χωράφια της τη μικρομεσαία αγροτιά και το διακηρυγμένο στόχο της ΕΕ για μείωση του αγροτικού πληθυσμού στο 8%.

Προφανώς, τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα, για τους «αριστερούς» οπαδούς του «ευρω-μονόδρομου». Αλλωστε, είναι ώρα τώρα να τα βάλουμε με την ΕΕ; Τώρα, που προσπαθεί να ορθώσει ανάστημα και να γίνει το... αντίπαλο δέος των ΗΠΑ; Α πα πα...

Το άλλο... γκάλοπ

Καλές οι δημοσκοπήσεις, «οι πρώτες με κάλπη» κλπ., αλλά ο ελληνικός λαός έσπευσε να κάνει τη δική του, ανεπίσημη, αυθόρμητη και άτυπη «δημοσκόπηση», λίγες μέρες νωρίτερα. Αυτή η πρώιμη «δημοσκόπηση» έγινε όταν μερικά εκατομμύρια Ελληνες στήθηκαν την περασμένη βδομάδα στην ουρά για να ρίξουν το «ψηφοδέλτιό» τους στις ηλεκτρονικές «κάλπες» των απανταχού ανά την Ελλάδα πρακτορείων ΠΡΟ-ΠΟ!

Και ήταν τέτοια η προσέλευση, καθώς αυτή η διαδικασία δεν έχει αναποφάσιστους και η αποχή είναι πολύ μικρή, που μπλόκαραν τα μηχανάκια, προς δόξα του κρατικού τζόγου και της κατάντιας στην οποία έχουν οδηγηθεί οι εργαζόμενοι, που έτρεξαν να παίξουν το τζόκερ - «γίγαντα», μήπως και κατορθώσουν να γλιτώσουν από τη μιζέρια.

Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά ότι οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- απ' αυτούς τους κυνηγούς της τύχης δεν είναι οι λεγόμενοι «έχοντες και κατέχοντες». Στην ουσία, οι άνθρωποι αυτοί, αντιμέτωποι με λιγότερα ή περισσότερα αδιέξοδα, αποκάλυψαν την πραγματική τους άποψη για τους όποιους πρώην και τους όποιους επόμενους, τον «Γιωργάκη» και τον «Κωστάκη», το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Κι αυτό που δήλωσαν είναι ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό από το δικομματισμό, ανεξάρτητα από τις όποιες εξαρτήσεις, αλλοτριώσεις και χειραγωγήσεις υφίστανται...

Χέρι - χέρι...

«Εμείς σε αυτές τις ασχήμιες δε συμμετέχουμε» είπε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Αρκαδίας της ΝΔ Πέτρος Τατούλης, αναφερόμενος στις τελευταίες κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, όταν ρωτήθηκε από αγρότες της Κυνουρίας στα Δολιανά προχτές το βράδυ, γιατί η ΝΔ και ο ίδιος προσωπικά δεν αναλαμβάνουν αγωνιστική δράση για την επίλυση των προβλημάτων τους. Ασχήμιες λοιπόν είναι τα μπλόκα του αγώνα και όχι η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ που στηρίζει η ΝΔ και οδηγούν στο ξεκλήρισμα τη μικρομεσαία αγροτιά, σύμφωνα με το νεοδημοκράτη βουλευτή. Γι' αυτό και επιδίδεται κατά κόρον στους γάμους, στα βαφτίσια και τις λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, για να αλιεύει ψηφαλάκια...

Ο δικός μας μονόδρομος

Ποιο είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο, η ειδοποιός διαφορά αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, από τις άλλες που ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν;

Είναι ίσως η πρώτη φορά που στελέχη πρώτης γραμμής του δικομματισμού, παράλληλα με τη γενική γραμμή των δημαγωγικών και ψηφοθηρικών συνθημάτων, διαγκωνίζονται στην προβολή ακραίων αντιλαϊκών διακηρύξεων. Στο παρελθόν, στις εκλογές του 2000, του 1996 ή του 1993, είχαμε μια προεκλογική πλειοδοσία «φιλολαϊκών διακηρύξεων» από τα επιτελεία των κομμάτων του δικομματισμού, τα οποία, στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν τη λαϊκή ψήφο, έσπειραν σύγχυση στην κοινή γνώμη για το χαρακτήρα της επόμενης μέρας. Και από την άλλη ήταν το ΚΚΕ που προειδοποιούσε τα λαϊκά στρώματα ότι έρχονται οι παγετώνες του πολέμου, της φτώχειας, έρχονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η υπονόμευση και ανατροπή της σταθερής εργασίας, η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας... Οτι η «νέα εποχή», που διαφήμιζαν πως χάραζε, θα είναι εφιαλτική για το μισθοσυντήρητο, το μικρό βιοτέχνη, το μικρό αγρότη, τον άνεργο που προσδοκά το μεροκάματο.

Ετσι ήταν μέχρι χτες το προεκλογικό σκηνικό. Σήμερα, τα δεδομένα έχουν διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο που έρχονται ακόμα και πρώτα ονόματα του δικομματισμού και με το δικό τους τρόπο, βάφουν με μαύρες πινελιές την επόμενη ημέρα... Η αρχή έγινε με τη συνέντευξη Μητσοτάκη, ο οποίος με μεγάλη ωμότητα, είπε, πως όποιο κόμμα και αν αναδειχτεί στην κυβέρνηση, την επόμενη των εκλογών θα ακολουθήσει περιοριστική πολιτική, επειδή η οικονομία... έχει τα χάλια της. Οι προπαγανδιστές του ΠΑΣΟΚ δεν πρόλαβαν να χαρούν και πολύ, που ο... αυθεντικός πολιτικός εκφραστής της άρχουσας τάξης ξεμπρόστιασε το «κρυφό πρόγραμμα της ΝΔ για την οικονομία», καθώς έκανε την εμφάνισή του ο Αλ. Παπαδόπουλος. Ο πρώην υπουργός, με την ιδιότητα του επικεφαλής του εκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, δεν άφησε περιθώρια για αυταπάτες. Τόπε ξεκάθαρα πως... υπεύθυνη πολιτική σημαίνει τη λήψη μέτρων σοκ, ενώ δεν παρέλειψε να παραδεχτεί ότι συμφωνεί απόλυτα με όσα δήλωσε ο Μητσοτάκης. Ακολούθησε ομιλία του Ν. Χριστοδουλάκη σε... ξένους επενδυτές που τους «έκλεισε το μάτι», μιλώντας για την ανάγκη νέων ταχύρυθμων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να εδραιωθεί η ανάκαμψη στην ευρωπαϊκή οικονομία, βγήκε ο Ν. Γκαργκάνας και είπε πως η κυβέρνηση «ξεπέρασε τα όρια της συνετής δημοσιονομικής πολιτικής» και έπεται συνέχεια...

Συμπέρασμα; Ακόμα και το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο δεν μπορεί να κρύψει ότι το πολιτικό σύστημα, έτσι όπως εκφράζεται από το δικομματισμό, παρουσιάζει έντονες τάσεις παραπέρα αντιδραστικοποίησης σε όλα πλέον τα επίπεδα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Σ' αυτά τα πλαίσια η καταδίκη του δικομματισμού και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ στις 7 του Μάρτη προβάλλει σαν μονόδρομος. Το ΚΚΕ είναι σήμερα η πιο αυθεντική και γνήσια δύναμη που αντιπαλεύει με συνέπεια και αποφασιστικότητα, μέσα σε πρωτοφανείς αντίξοες συνθήκες, τη νέα (κατάμαυρη) τάξη πραγμάτων και τους πολιτικούς της εκφραστές. Είναι ο συνεπής εκφραστής των άγρια δοκιμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, και αυτό μας δίνει αυτοπεποίθηση κι ελπίδα ότι στην ερχόμενη εκλογική μάχη θα βγει ενισχυμένο και δυνατό.

Μέγα ερώτημα

Πώς γίνεται και δίνετε,

ρωτώ, συγχωροχάρτι

σ' αυτούς που σας αργάζουνε

αλύπητα την πλάτη;

Πώς γίνεται και παίρνετε

στις εκλογές σφουγγάρι

και σβήνετε τις τράκες τους

τη «ζώνη» και τα βάρη;

***

Πώς λησμονείτε μονομιάς

τα πάθη σας τα χίλια,