ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το νήμα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλήθεια, μια και ο Ν. Κωνσταντόπουλος έκφρασε προχτές τη διάθεση «να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί που το άφησαν οι κλασικοί του μαρξισμού», μπορεί να μας πει ένα ιστορικό παράδειγμα από τη μέχρι σήμερα πορεία του καπιταλισμού ή, τέλος πάντων, πώς οραματίζεται τον όποιο καπιταλισμό, είτε στη χώρα μας, είτε στην Ευρώπη, όπου οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη, η αλληλεγγύη πάνω από τον ανταγωνισμό και το κοινωνικό συμφέρον πάνω από την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση των συλλογικών αγαθών;

Εμείς, πάντως, γνωρίζουμε, ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός - πολύ περισσότερο ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός - αυτά δε γίνονται. Και τούτο δεν είναι συμπέρασμα μόνο των μαρξιστών (κλασικών και νεότερων), αλλά και πολλών ακόμη μελετητών του σύγχρονου καπιταλισμού. Εκτός και ο Ν. Κωνσταντόπουλος έχει βρει ή προσμένει να εμφανιστεί ο κεφαλαιοκράτης, ο οποίος δε θα βάζει πάνω απ' όλα τα κέρδη του, αλλά τα συμφέροντα των εργατών, που δουλεύουν στις επιχειρήσεις του, μαζί με αυτά της κοινωνίας. Εμείς, πάντως, δε γνωρίζουμε ούτε έναν...

Προφανώς, άλλο νήμα έχει πιάσει και ξεδιπλώνει ο Ν. Κωνσταντόπουλος...

Ο ... πρωταγωνιστής

«Δε θέλει το ΚΚΕ να πρωταγωνιστεί η αριστερά στην πολιτική ζωή». Ετσι σχολίασε η χτεσινή «Αυγή» τη δήλωση της Αλ. Παπαρήγα, ότι το ΚΚΕ δε θα ψηφίσει κανέναν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακόμη και εάν προέρχεται από την αριστερά, εξηγώντας ότι «το ΚΚΕ θα λυπηθεί να ψηφίσει έναν αριστερό Πρόεδρο, που θα είναι αναγκασμένος να υπογράφει αντιδραστικά διατάγματα».

Ο σχολιασμός της «Αυγής», όμως, όπως και η σχετική τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΝ («Γιατί όχι και αριστερός πρόεδρος...»), αποκαλύπτουν τι περιεχόμενο δίνουν στην έννοια της αριστεράς και, ακόμη περισσότερο, στον πρωταγωνιστικό της ρόλο μέσα στις σύγχρονες συνθήκες. Να παριστάνει το «φύλλο συκής» του συστήματος και να υπογράφει τις αντεργατικές αποφάσεις και τους αντιλαϊκούς νόμους του δικομματισμού...

Εξίσου ευρωενωσιακά κι αυτά

Τι θέλουν να πουν, άραγε, όσοι συνάδελφοι ισχυρίζονται ότι στην προεκλογική συζήτηση κυριαρχούν τα ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής ζωής και όχι τα ευρωπαϊκά ζητήματα; Προφανώς, βέβαια, όταν λένε «ζητήματα εσωτερικής πολιτικής ζωής» δεν εννοούν τους ανούσιους και γελοίους «καυγάδες» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για την «πατρότητα» των Ολυμπιακών και άλλων έργων... Εννοούν, όμως, την ακρίβεια, την ανεργία, τα χαμηλά μεροκάματα και τις εξευτελιστικές συντάξεις, κλπ., κλπ. Και αυτά, όμως, έχουν εξίσου με άλλα ευρωενωσιακή διάσταση και περιεχόμενο. Αποτελούν τις συνέπειες των συναποφασισμένων στις Βρυξέλλες πολιτικών και μέτρων από τις κυρίαρχες δυνάμεις και τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών. Είναι ορισμένες από τις πολλές και επώδυνες για τους εργαζόμενους συνέπειες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του Συμφώνου Σταθερότητας, του ευρώ και των νόμων της αγοράς, κλπ.

Και δε λέμε, πως δεν υπάρχουν κι άλλα, εξίσου σημαντικά και σοβαρά. Και, βέβαια, υπάρχουν, όπως ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της πορείας ενοποίησης της ΕΕ, η διεύρυνσή της, το Ευρωσύνταγμα, οι ευρωτρομονόμοι, ο Ευρωστρατός, κλπ., κλπ. Οσοι, όμως, επιχειρούν να διαχωρίσουν τεχνητά και να αποσπάσουν τα μεν από τα δε, θα ήταν καλύτερο και πιο ωφέλιμο, να αναρωτηθούν ποιοι ευθύνονται, τόσο για την υποβάθμιση, όσο και την «ανοργανωσιά» της προεκλογικής αντιπαράθεσης.

Διαπιστευτήρια ... «ριγκανισμού»

Δε θα μπορούσε να αφήσει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία, προκειμένου να καταθέσει τα διαπιστευτήρια αμερικανοδουλίας η δήμαρχος Αθηναίων. Ευρισκόμενη στην Ουάσιγκτον, υποτίθεται για να διαφημίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες που «ενώνουν τους λαούς», η Ντόρα Μπακογιάννη έσπευσε να υπογράψει το βιβλίο συλλυπητηρίων για τον Ρόναλντ Ρίγκαν. Μάλιστα, έκανε και εγκωμιαστική δήλωση για την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού («αυτοκρατορία του κακού» την αποκαλούσε...). «Η προεδρία του Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν προεδρία ενός μεγάλου Αμερικανού ηγέτη, ο οποίος, χωρίς να ρίξει ούτε μία πιστολιά, κατάφερε να επηρεάσει τις εξελίξεις, που οδήγησαν στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την αλλαγή προς τη δημοκρατία, πολλών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης», δήλωσε έμπλεα θαυμασμού και περηφάνιας η δήμαρχος. Φανταζόμαστε ότι στην Ουάσιγκτον θα εκτίμησαν δεόντως την προσήλωσή της στα ...ιδεώδη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού...

«Απροσάρμοστοι... »

...Οφείλετε να εκσυγχρονιστείτε με τις απαιτήσεις των καιρών. Να εκσυγχρονίσετε τη σκέψη σας και τους νόμους σας. Να προσαρμοστείτε, ώστε να επιβιώσετε με ρεαλισμό. Οποιος διαφωνεί τον σέβομαι, γιατί στη δημοκρατία η διαφωνία είναι υγεία. Επιμένω, όμως, ότι οφείλετε να προσαρμόσετε τη σκέψη και τις κρατικές λειτουργίες σας στα δεδομένα της εποχής μας»... Ετσι απάντησε ο Τ. Μίλερ, σε συνέντευξή του στην αθλητική εφημερίδα «Sportime» και σε ερώτηση, που του θύμιζε πως το άρθρο 25 του Συντάγματος αυτής της χώρας απαγορεύει τη διέλευση και παραμονή ξένων στρατευμάτων.

Ευτυχώς, που για ειδικούς λόγους («απαιτήσεις των καιρών»), οι τέτοιοι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού δε μασάνε τα λόγια τους. Καθαρά και ξάστερα, επειδή ακριβώς βιάζονται να δημιουργήσουν συνείδηση υποταγής στους λαούς, απαιτούν αδίστακτα ακόμα και με άμεσες απειλές («ώστε να επιβιώσετε») τα πάντα. Απαιτεί, να μπαινοβγαίνει ο στρατός του στην ανεξάρτητη χώρα, χωρίς εμπόδια, όχι μόνον από το νόμο, αλλά ούτε στη σκέψη των ανθρώπων. Για την ολίγη δημοκρατία, έτσι όπως τη διατυπώνει, δεν αξίζει μάλλον σχόλιο, αφού πρόκειται για το κλασικό απροσχημάτιστο «λέγε ό,τι θες, αλλά κάνε μόνον ό,τι θέλω εγώ...».

Οποιος βιάζεται να βγάλει συμπέρασμα πως αυτή είναι κακή διπλωματία, αν δεν είναι αφελής, μάλλον βγάζει μπουρμπουλήθρες, καθώς πνίγεται, στις αυταπάτες που έχει για τη φύση του ιμπεριαλισμού. Ο Αμερικάνος πρεσβευτής ακολουθεί την πάγια τακτική του «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Παρουσιάζεται πανίσχυρος, να υπαγορεύει, για να μη φανερωθεί ανίσχυρος μπροστά στην πιθανή ΑΝΥΠΑΚΟΗ. Μπροστά σε άλλο ένα λαϊκό ΟΧΙ.

Πολεμάει με «γλύκες» και με απειλές, ταυτόχρονα, να φτιάξει ακόμα και τα μυαλά των ανθρώπων στα μέτρα του. Να τους μάθει με το ζόρι πώς να «νιώθουν άνετα» με τα «δυο πόδια στο ένα παπούτσι» της λεγόμενης Νέας Τάξης. Αυτή είναι, ταυτόχρονα, η δύναμη και η αδυναμία του συστήματος που εκπροσωπεί. Δεν είναι «Χάρτινη Τίγρης», είναι αληθινή τίγρης, που για να επιβιώσει διεκδικεί μόνιμα «ζωτικό χώρο» ακόμα και στη σκέψη των ανθρώπων. Αν η αντίσταση των λαών την περιορίζει, μπορεί να αγριεύει και να διεκδικεί, αλλά ταυτόχρονα χάνει έδαφος, καθυστερεί και μπερδεύει στόχους... Αν η αντίσταση γίνει ακόμα μεγαλύτερη και το ΟΧΙ πιο βροντερό και μαζικό, τότε είναι που χάνει τον μπούσουλα και ίσως να προετοιμάζεται η ανατροπή όχι μόνο κάποιων σχεδίων, αλλά του ίδιου του συστήματος.

Μ' αυτήν την έννοια, ο Αμερικάνος πρεσβευτής, μας κάνει άλλο ένα χρήσιμο μάθημα. Αφού, τόσο πολύ, το σύστημα που εκπροσωπεί θέλει «να προσαρμοστούμε», τότε πρέπει να μείνουμε μόνιμα «ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΙ», κόβοντάς του με μαζικούς αγώνες, όχι μόνο το έδαφος, αλλά ακόμα και τον αέρα, που αναπνέει. Από την «προσαρμογή» - υπακοή είναι, που τραβάει οξυγόνο. Καιρός να του κοπεί η παροχή. Εξω, πρώτ' από όλα, από τα μυαλά μας...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα ... πληθωριστικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΑΘΕΡΟΣ είναι ο εγχώριος πληθωρισμός, ανακοίνωσε χτες η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (κι εδώ που τα λέμε, αν μπορούσε, ας ...έκανε κι αλλιώς, μια εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές). Σε κάθε περίπτωση πάντως, σταθερά αυξανόμενη παραμένει και η ακρίβεια.

Βεβαίως, οι κυβερνώντες δυσκολεύονται να βρουν τους δείκτες, που αποτυπώνουν την ...ταχύτητα «εξαέρωσης» ενός μέσου μισθού, όταν πρόκειται να καλύψει τις βασικές ανάγκες του αμειβόμενου. Ομως, οι μισθωτοί τους γνωρίζουν πολύ καλά.

Οσο για τις φήμες που λένε ότι μας περιμένει κύμα ακρίβειας τους επόμενους μήνες του καλοκαιριού, μοιάζει μάλλον απίθανο να διαψευστούν και οι διακοπές αναμένονται ζόρικες. Είναι και οι Αγώνες, είναι και τα πετρέλαια, δύσκολο να ξεφύγει κανείς.

Βεβαίως, έχουμε και τις ευχές των αρμόδιων υπουργείων περί εξομάλυνσης της αγοράς, οι οποίες, όμως, δυστυχώς δεν μπορούν να εξαργυρωθούν με κάποιο ικανοποιητικό αντίτιμο.

ΜΑΛΛΟΝ κακεντρεχής ήταν ο Θοδωρής Ρουσόπουλος και η ανακοίνωσή του περί πρόσκλησης του Κώστα Σημίτη και υπουργών στην προηγούμενη κυβέρνηση στα εγκαίνια των έργων που θα γίνονται εφεξής.

Προφανώς, για κάποιους, θα είναι πραγματικό μαρτύριο (ιδίως αν θήτευσαν στο ΥΠΕΧΩΔΕ). Φοβερό πράγμα να χάνει κανείς το ψαλίδι, την κορδέλα και τους ...εργολάβους του. Ακόμη χειρότερο, όταν βλέπει να τους χαίρεται κάποιος άλλος.

ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ήξερε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που συναντήθηκε με την δήμαρχο Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη και δήλωσε ότι «η Ελλάδα έχει αφιερώσει τεράστια κονδύλια για την ασφάλεια των Αγώνων»...

Σίγουρα τρίβουν τα χέρια τους οι αμερικάνικες εταιρίες, που σύναψαν τις σχετικές συμβάσεις. Οπως φαίνεται, εκτός από επικίνδυνο, το δόγμα ασφάλειας των ΗΠΑ μπορεί να αποδειχθεί και κερδοφόρο. Για τους εμπνευστές του, βέβαια, όπως και τους κάθε λογής πλασιέδες του...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας το ξανασκεφθούν

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι κρινόταν, αλήθεια, την περασμένη Παρασκευή στο Πανεπιστήμιο «Μακεδονία», στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών; Η ελευθερία διακίνησης των ιδεών και της ακαδημαϊκής έρευνας και, μάλιστα, μέσα στον κατ' εξοχή χώρο τους; Το δικαίωμα λόγου του Στέφαν Κουρτουά, ενός μισαλλόδοξου και χυδαίου αντικομμουνιστή, ένθερμου οπαδού της «νέας τάξης» και των πολέμων της και ενός εκ των συγγραφέων της «Μαύρης Βίβλου του κομμουνισμού»;

Ας μας επιτρέψουν, όσοι έσπευσαν να επικρίνουν τη δικαιολογημένη αντίδραση φοιτητών και καθηγητών, μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, να υπογραμμίσουμε ότι αυτό που κρινόταν ήταν το πρώτο. Ο κ. Κουρτουά μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Και το κάνει, έχοντας την απλόχερη βοήθεια των κυρίαρχων δυνάμεων. Εχει, όμως, δικαίωμα η διοίκηση ενός Πανεπιστημίου να μετατρέπει το ακαδημαϊκό βήμα -και, μάλιστα, συστηματικά - σε προκεχωρημένο φυλάκιο της πλέον μισαλλόδοξης και αντικομμουνιστικής προπαγάνδας ή των βάρβαρων και φιλοπόλεμων «ιδεών» του ΝΑΤΟ και της «νέας τάξης», με πρόσχημα τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου; Εμείς λέμε όχι. Κάνοντας αυτό, αρνείται στην πράξη τόσο την ελευθερία διακίνησης των ιδεών, όσο και τις θεμελιακές αρχές της ακαδημαϊκής έρευνας και αναζήτησης της επιστημονικής αλήθειας, όπως ακριβώς κάνουν αποδεδειγμένα τόσο ο χυδαίος αντικομμουνισμός, όσο και οι πόλεμοι του Μπους. Η διαβόητη «Μαύρη Βίβλος» έχει τόση και τέτοια σχέση με τη διακίνηση των ιδεών και την αλήθεια, όση και τα εμετικά «αναγνώσματα» περί πηγάδας του Μελιγαλά, της δεκαετίας του 1950.

Ας ξανασκεφθούν, επομένως, όσοι καλόπιστα επέκριναν τους κομμουνιστές, ποιοι υπεράσπιζαν την ακαδημαϊκή ελευθερία και τη διακίνηση των ιδεών και ποιοι τις έστηναν στον τοίχο, την περασμένη Παρασκευή...

3,5 εκατ. δρχ. μηνιάτικο

Το διαβάσαμε στη χτεσινή «Νίκη» και το αναδημοσιεύουμε, μια και αποτελεί άλλη μια απόδειξη της... εφαρμογής των προεκλογικών υποσχέσεων της ΝΔ και του «νοικοκυριού» που θα βάλει στον δημόσιο τομέα. Σύμφωνα, λοιπόν, με το σχετικό ρεπορτάζ - πηγή του οποίου αποτελεί σχετική καταγγελία της κομματικής οργάνωσης Ελεούσας Ιωαννίνων της ΝΔ - σε πρόσφατη γενική συνέλευση των μετόχων της υποτιθέμενης συνεταιριστικής βιομηχανίας γάλακτος «ΔΩΔΩΝΗ», ο υποδιοικητής της Αγροτικής Τράπεζας «... με το έτσι θέλω διόρισε διευθύνοντα σύμβουλο με μισθό 10.200 ευρώ το μήνα».

Αναρωτιόμαστε, τι μισθό θα παίρνουν οι διοικητές και οι διευθύνοντες σύμβουλοι μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων και τραπεζών, όταν ο διευθύνων σύμβουλος της «ΔΩΔΩΝΗΣ», θα παίρνει περίπου 3,5 εκατ. δρχ. το μήνα...

Επιμένει ο εγχώριος πυρετός

Οπως όλα δείχνουν, ο κερδοσκοπικός πυρετός με τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου υποχωρεί, καθώς συνεχίζεται η πτωτική τάση τους. Δε συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τον εγχώριο κερδοσκοπικό πυρετό. Μπορεί η διεθνής τιμή του πετρελαίου να έπεσε κατά 11% τις τελευταίες μέρες, αλλά η τιμή της βενζίνης στα πρατήρια παραμένει στο ύψος της.

Σήμερα, γίνεται νέα, έκτακτη σύσκεψη στο υπουργείο Ανάπτυξης, με τη συμμετοχή μάλιστα, όλων των εμπλεκόμενων φορέων, από τα διυλιστήρια και τις εταιρίες εμπορίας, μέχρι τους πρατηριούχους. Για να δούμε, σε τι συμπεράσματα θα καταλήξουν...

Να ζήσει!

Ενα υγιέστατο κοριτσάκι έφεραν στον κόσμο, αργά το βράδυ προχτές, δυο δικά μας παιδιά, η Ελένη και ο Γιώργος! Τους ευχόμαστε η κορούλα τους να είναι πάντα υγιέστατη, ευτυχισμένη και να τους γεμίζει με χαρές, ακόμη και ...απρόβλεπτες!

Να είμαστε όλοι εκεί

Μια κόκκινη γιορτή. Ενα βήμα επικοινωνίας και διαλόγου με χιλιάδες ανθρώπους για το χαρακτήρα και το ρόλο της Ευρωένωσης, για την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, για την ανάγκη εκλογικής ισχυροποίησής του. Ολα αυτά και πολλά άλλα συνιστά η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ, απόψε στο Πεδίον του Αρεως. Εκεί συναντιόμαστε όλοι, μέλη και φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ. Αλλά, αυτή η συγκέντρωση δεν αφορά στενά εμάς, δεν πάμε εκεί να μετρηθούμε μεταξύ μας. Η συγκέντρωση αφορά στο λαό της Αθήνας. Τους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, τη νεολαία της. Τους καλούμε όλους να πάρουν μαζικά μέρος.

Καλούμε τους προοδευτικούς ανθρώπους, τους αγωνιστές, όσους προβληματίζονται, αγωνιούν, αναζητούν διέξοδο. Ολους εκείνους που μπορεί να ψήφισαν οτιδήποτε στις βουλευτικές εκλογές, αλλά τώρα ψάχνουν ανήσυχοι το κάτι άλλο, αυτό που θα δώσει διέξοδο στις αγωνιστικές διαθέσεις τους, στην οργή τους από τα συσσωρευμένα στην πλάτη τους προβλήματα. Τους καλούμε να έρθουν μαζικά στη συγκέντρωση. Να μας ακούσουν και να κρίνουν. Αυτό το κάλεσμα, φροντίζουμε ως την τελευταία στιγμή, να το φτάσουμε όσο πλατύτερα γίνεται. Σε χώρους δουλιάς, συνοικίες, σχολεία και σχολές. Από το πόσο πλατιά θα φτάσει και το μέγεθος της ανταπόκρισης που θα βρει, δεν εξαρτάται μόνο η μαζικότητα της συγκέντρωσης, εξαρτάται σε ένα βαθμό αν αυτή θα αξιοποιηθεί για να κερδηθούν περισσότερες συνειδήσεις από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, κάτι που θα εκφραστεί την ερχόμενη Κυριακή και στην κάλπη.

Στην προσπάθειά μας αυτή απευθυνόμαστε σήμερα έως το «παραπέντε» σε όλους. Συζητάμε ξανά μαζί τους για την ανάγκη σ' αυτές τις εκλογές να διορθώσουν την ψήφο τους, να καταδικάσουν την ευρωενωσιακή πολιτική και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Εχουν κάθε συμφέρον να το κάνουν. Να προσέλθουν μαζικά στην κάλπη και να ρίξουν σ' αυτή το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, για την ενίσχυση της πάλης στη χώρα μας και στην Ευρώπη υπέρ των συμφερόντων και δικαιωμάτων τους.

Με όλους αυτούς δίνουμε ραντεβού στο Πεδίον του Αρεως, απόψε. Πάμε μαζί τους στη συγκέντρωση. Σπάμε το κλίμα εφησυχασμού και χαλαρότητας που οι άλλες πολιτικές δυνάμεις σκόπιμα καλλιεργούν, για να μην ανοίξει η συζήτηση και η αντιπαράθεση για τη φύση της ΕΕ, για να μην εκφραστεί στις εκλογές η συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια. Κι αύριο το βράδυ από το Πεδίον του Αρεως ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Κυριακή των εκλογών, στην κάλπη, που όσο πιο «κόκκινη» θα είναι, τόσο πιο φωτεινή η επόμενη μέρα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.