Τι κρινόταν, αλήθεια, την περασμένη Παρασκευή στο Πανεπιστήμιο «Μακεδονία», στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών; Η ελευθερία διακίνησης των ιδεών και της ακαδημαϊκής έρευνας και, μάλιστα, μέσα στον κατ' εξοχή χώρο τους; Το δικαίωμα λόγου του Στέφαν Κουρτουά, ενός μισαλλόδοξου και χυδαίου αντικομμουνιστή, ένθερμου οπαδού της «νέας τάξης» και των πολέμων της και ενός εκ των συγγραφέων της «Μαύρης Βίβλου του κομμουνισμού»;

Ας μας επιτρέψουν, όσοι έσπευσαν να επικρίνουν τη δικαιολογημένη αντίδραση φοιτητών και καθηγητών, μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, να υπογραμμίσουμε ότι αυτό που κρινόταν ήταν το πρώτο. Ο κ. Κουρτουά μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Και το κάνει, έχοντας την απλόχερη βοήθεια των κυρίαρχων δυνάμεων. Εχει, όμως, δικαίωμα η διοίκηση ενός Πανεπιστημίου να μετατρέπει το ακαδημαϊκό βήμα -και, μάλιστα, συστηματικά - σε προκεχωρημένο φυλάκιο της πλέον μισαλλόδοξης και αντικομμουνιστικής προπαγάνδας ή των βάρβαρων και φιλοπόλεμων «ιδεών» του ΝΑΤΟ και της «νέας τάξης», με πρόσχημα τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου; Εμείς λέμε όχι. Κάνοντας αυτό, αρνείται στην πράξη τόσο την ελευθερία διακίνησης των ιδεών, όσο και τις θεμελιακές αρχές της ακαδημαϊκής έρευνας και αναζήτησης της επιστημονικής αλήθειας, όπως ακριβώς κάνουν αποδεδειγμένα τόσο ο χυδαίος αντικομμουνισμός, όσο και οι πόλεμοι του Μπους. Η διαβόητη «Μαύρη Βίβλος» έχει τόση και τέτοια σχέση με τη διακίνηση των ιδεών και την αλήθεια, όση και τα εμετικά «αναγνώσματα» περί πηγάδας του Μελιγαλά, της δεκαετίας του 1950.

Ας ξανασκεφθούν, επομένως, όσοι καλόπιστα επέκριναν τους κομμουνιστές, ποιοι υπεράσπιζαν την ακαδημαϊκή ελευθερία και τη διακίνηση των ιδεών και ποιοι τις έστηναν στον τοίχο, την περασμένη Παρασκευή...