Ορισμένοι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μας λένε: «Αν είναι έτσι για την ΕΕ, όπως τα λέει το ΚΚΕ, τότε γιατί όλες οι χώρες κάνουν "ουρά" για να μπουν στην ΕΕ;».

Το ερώτημα αυτό είναι πέρα για πέρα πλαστό. Κατ' αρχήν, αν ήταν έτσι γιατί καμία φορά δεν τόλμησαν να ρωτήσουν με δημοψήφισμα τον ελληνικό λαό, για την ΕΟΚ, την ΕΕ, το ευρώ; Γιατί τους «διαφεύγουν» οι γνωστές περιπτώσεις της Νορβηγίας, που ο λαός της δύο φορές την κράτησε εκτός «τειχών» ΕΕ, ή της Γροιλανδίας που «δραπέτευσε» από αυτά. Αλλά, ας δούμε και τι έγινε στις χώρες που εντάχτηκαν στην ΕΕ και που πριν 13 χρόνια είχαν λαϊκά καθεστώτα, όπου συνήθως τελευταία εκεί εστιάζεται η προσοχή.

Πρώτα απ' όλα, όσοι θέτουν το παραπάνω ερώτημα γι' αυτές, τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, παραλείπουν ένα θεμελιακό στοιχείο! Οτι σε αυτές χώρες κάνει πλέον «κουμάντο» η ασυδοσία της ελίτ, που από την εποχή του Καρλ Μαρξ αποκαλείται αστική τάξη! Και βέβαια η αστική τάξη αυτών των χωρών έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για την είσοδο σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, όχι μόνο για ν' «αυγατίσει» τα κέρδη της, αλλά και για να αποκτήσει «γερές πλάτες», που θα της επιτρέψουν την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στις χώρες τους!

Ετσι, δεν είναι τυχαίο πως στις περισσότερες από αυτές τις χώρες έγινε στο λαό μια πλύση εγκεφάλου για να πει το «ΝΑΙ» στην ΕΕ, ενώ για το ΝΑΤΟ φρόντισαν να μην τον ρωτήσουν καθόλου. Η επιδίωξη αυτή συνοδεύτηκε με απαγορεύσεις των ΚΚ ή με σοβαρά εμπόδια που τέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στη δράση τους! Σήμερα τα ΚΚ είναι παράνομα σε 3 χώρες της ΕΕ: Στη Λετονία, στην Εσθονία και τη Λιθουανία. Μάλιστα, η τελευταία έχει σήμερα το 2004 το «προνόμιο» να είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου ανώτατα στελέχη του ΚΚΛ βρίσκονται στις φυλακές, γιατί δεν υπογράφουν δηλώσεις αποκήρυξης του κομμουνισμού! Στην Ουγγαρία, ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κόμματος δικάστηκε και καταδικάστηκε γιατί τόλμησε να φορέσει στο πέτο του το Κόκκινο Αστέρι. Στην Τσεχία λειτουργεί ειδικό Γραφείο της Ασφάλειας, με στόχο να εμποδίζει το διορισμό των κομμουνιστών στο Δημόσιο. Στη Σλοβακία έγινε προσπάθεια απαγόρευσης του ΚΚ, ενώ συνεχίζεται η δίωξη σε βάρος ανώτατου στελέχους του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, για τη διεθνιστική βοήθεια που έδινε κατά τα σοσιαλιστικά χρόνια αυτό το Κόμμα σε άλλους λαούς! Στην Πολωνία, υπάρχει το απαράδεκτο άρθρο 13 του Συντάγματος, που ταυτίζει κομμουνισμό και φασισμό και εξαιτίας του οποίου επί μια δεκαετία δε δινόταν άδεια λειτουργίας στο ΚΚ Πολωνίας.

Την ίδια ώρα που απαγορεύουν ή εμποδίζουν τη δράση των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, στήνουν μνημεία στα ναζιστικά Ες-Ες σε Λετονία και Εσθονία, υπό τις ευλογίες της ΕΕ και προσωπικά του γνωστού επιτρόπου Φερχόιγκεν, αλλά και του «κεντροαριστερού» Πρόντι.

Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν, όχι μόνο το σε ποιες συνθήκες πραγματοποιήθηκαν τα δημοψηφίσματα, αλλά και ότι το λεγόμενο κοινοτικό κεκτημένο λειτουργεί και ισχύει μόνο όταν στρέφεται σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος των λαών, των κοινωνικών τους κατακτήσεων και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ενας ακόμη «μύθος» για τη «δημοκρατικότητα» της ΕΕ ξέφτισε μπροστά στα μάτια μας, αφού αποδεικνύεται πως στην κάθε περίπτωση εφαρμόζεται το αντιδραστικότερο κι αντιλαϊκότερο. Οι μόνες ελευθερίες που μπορούν να αναγνωρίζονται στην ΕΕ είναι οι 4 ελευθερίες του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ (της κίνησης των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού), που βέβαια καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια της «ελευθερίας» όπως την καταλαβαίνουν τα δεκάδες εκατομμύρια των εργαζομένων της Ευρώπης.

Μ' άλλα λόγια, η ένταξη αυτών των χωρών έγινε με «σημαδεμένα χαρτιά», αφού επιβλήθηκε καθεστώς απαγορεύσεων της άλλης άποψης! Παρ' όλα αυτά, στα δημοψηφίσματα εκδηλώθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις ένα σημαντικό ποσοστό που ψήφισε ΟΧΙ, καταλαβαίνοντας τους κινδύνους της ένταξης, παρά τη διαστροφή της ευρω-προπαγάνδας. Καταλαβαίνοντας ότι οι χώρες τους εντάσσονται στην ΕΕ, με συνθήκες και όρους (οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς) ιδιαίτερα δυσμενείς για τους λαούς τους και μάλιστα θα συμπληρώναμε από την πλευρά μας χειρότερους από αυτούς που ίσχυαν στο παρελθόν. Τους εξανάγκασαν να διαλύσουν και να ιδιωτικοποιήσουν το δημόσιο κοινωνικό σύστημα Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας. Τους επέβαλαν καταστροφικές ποσοστώσεις στην αγροτική τους οικονομία. Τους έσπρωξαν στο δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων. Τους εξανάγκασαν να κλείσουν τους ατομικούς σταθμούς κι από εξαγωγείς να γίνουν εισαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας. Τους αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης, εκτίναξαν στα ύψη την ανεργία και δίνουν μισθούς και συντάξεις πείνας. Αυτή η προενταξιακή εμπειρία οδήγησε μεγάλο μέρος του λαού αυτών των χωρών να πει ΟΧΙ στην ένταξη, παρά την έλλειψη διαλόγου και τη φίμωση όσων ήταν ενάντια στην ένταξη.

Είναι χαρακτηριστικό πως στη Λετονία και στην Εσθονία το 33% όσων συμμετείχαν στο δημοψήφισμα ψήφισαν ενάντια στην ένταξη. Την ίδια ώρα στις δύο αυτές χώρες το 30% του πληθυσμού δεν είχε δικαίωμα ψήφου, αφού στερείται πολιτικών δικαιωμάτων! Κανείς δε γνωρίζει αν αυτές οι δύο χώρες θα ήταν σήμερα μέλη της ΕΕ στην περίπτωση που θα είχε δικαίωμα ψήφου όλος ο λαός. Ανοίγοντας εδώ μια παρένθεση πρέπει να πούμε πως σε αυτές τις χώρες έχουμε να κάνουμε μ' ένα σύγχρονο απαρτχάιντ (!), που στήνεται με τη σιωπηλή συναίνεση και ενίσχυση της ΕΕ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι σήμερα και στις νέες χώρες της ΕΕ, παρά το ότι μόλις εισήλθαν, φουντώνει το ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού», δηλαδή η αίσθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν κάθε δικαίωμα να στείλουν αυτήν την ΕΕ για ...«απόσυρση»!

Το ΚΚΕ έθεσε αυτά τα ζητήματα των αντιδημοκρατικών μέτρων με τον πιο επίσημο τρόπο από το βήμα της ελληνική Βουλής, κατά τη συζήτηση για τη διεύρυνση! Στις επίσημες συναντήσεις της ΓΓ του Κόμματος με τους προέδρους αυτών των χωρών, όταν αυτοί επισκέφτηκαν την Αθήνα! Τα έθεσε κι από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου! Αντιπροσωπείες του επισκέφτηκαν αυτές τις χώρες και στήριξαν τους διωκόμενους με συναντήσεις, με επιτόπιες συνεντεύξεις Τύπου και παραστάσεις διαμαρτυρίας στις αρχές αυτών των χωρών! Αντιπροσωπεία του επισκέφτηκε τις φυλακές του Βίλνιους, για να σφίξει το χέρι και να εκφράσει την αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους Λιθουανούς κομμουνιστές ηγέτες! Πήγε στα δικαστήρια της Βουδαπέστης, για να υπερασπιστεί τον διωκόμενο αντιπρόεδρο του ΕΚ Ουγγαρίας. Ανέδειξε το ζήτημα αυτών των διώξεων σε ειδικές συναντήσεις που έκανε με συμμετοχή των διωκόμενων κομμάτων σε Αθήνα και Στρασβούργο.

Αλήθεια, πού ήταν οι ηγεσίες των άλλων ελληνικών κομμάτων, που ξέρουν να κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις «δημοκρατία» κι «ελευθερία»; Πού ήταν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΝ, που θέλει να εκφράσει την αριστερά; Γιατί όλοι τους σιωπούν γι' αυτά τα ζητήματα; Αραγε τι σχέση μπορεί να έχει μια τέτοια συμβιβασμένη «Aristera» με τα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης κι αλληλεγγύης, όταν σιωπά μπροστά στην κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, μόνο και μόνο για να μην κακοκαρδίσει την ΕΕ, φοβούμενη μην τυχόν και καταγραφεί ως δύναμη κριτικής προς την ΕΕ;

Η ψήφος της 13ης Ιούνη στο ΚΚΕ θα είναι και:

- Ψήφος καταδίκης των προσπαθειών δικαίωσης του φασισμού στην Ευρώπη!

- Θα είναι και μια επένδυση ότι ο αγώνας ενάντια στο καθεστώς του «απαρτχάιντ», ενάντια στα αντιδημοκρατικά μέτρα και διώξεις που υπάρχουν σε χώρες της ΕΕ και εκτός αυτής, θα συνεχιστεί!!!

Εξω από τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά κόμματα», τα κόμματα - «προκάτ», που συγκροτεί η ίδια η ΕΕ, με σχετικό κανονισμό της και τα οποία, με το δέλεαρ της οικονομικής παροχής, δεσμεύοντας τα να μην συγκρούονται με τις αποφάσεις της, να τις στηρίζουν, να περιορίζονται σε ανώδυνη κριτική και αντιπολίτευση!

Δεν είμαστε μόνοι μας! Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μαζί με τα άλλα κομμουνιστικά, εργατικά, ριζοσπαστικά, αντιιμπεριαλιστικά κόμματα κι οργανώσεις, που δε δεσμεύονται να είναι τα «καλά παιδιά» της ΕΕ. Που συνεχίζουν να αμφισβητούν και να αντιπαλεύουν τον ευρωμονόδρομο! Που βαδίζουν μαζί μας στο δρόμο της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της ρήξης με την ΕΕ του κεφαλαίου! Για την Ευρώπη της ειρήνης, των λαϊκών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και του σοσιαλισμού!