Σάββατο 19 Ιούνη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στα ... αζήτητα των TV

Γρηγοριάδης Κώστας

Ακροθιγώς και μόνο την περασμένη Τρίτη - λόγω της σχετικής συνέντευξης Τύπου του υπουργού Δικαιοσύνης - ασχολήθηκαν τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων με το νέο τρομο-νομοσχέδιο και το αντιδημοκρατικό περιεχόμενό του, την κατάθεσή του στη Βουλή, τις θέσεις των κομμάτων κλπ. Εάν ρωτήσει κανείς τους υπευθύνους τους, θα πάρει την απάντηση ότι και βέβαια είναι ένα σοβαρό ζήτημα το τρομο-νομοσχέδιο, αλλά δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος... Πώς να ενδιαφερθεί ο τελευταίος, όμως, όταν ένα μεγάλο μέρος του δεν έχει πάρει ακόμη ούτε καν μυρωδιά για το θέμα, αφού ενημερώνεται αποκλειστικά - ή σχεδόν αποκλειστικά - από την τηλεόραση; Και σε ό,τι αφορά στις ευθύνες κάθε εργαζόμενου, που έχει αφεθεί στις αποχαυνωτικές τηλεοπτικές αγκάλες της χειραγώγησης, είναι ολοφάνερες. Τούτο, όμως, δε σημαίνει ότι δεν έχουν σοβαρότατες ευθύνες οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών καναλιών, όπως και οι εργαζόμενοι σ' αυτά δημοσιογράφοι. Στο κάτω κάτω της γραφής, η ουσιαστική και δημοκρατική ενημέρωση αποτελεί θεμελιώδες και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη και οι προαναφερόμενοι έχουν ως πρώτιστη υποχρέωσή τους την εξασφάλισή του και όχι να κρύβονται πίσω από γελοία επιχειρήματα, περί των ...επιθυμιών του κόσμου...

Συνέπεια...

«Κι απ' τη μύγα ξίγκι» προσπαθεί να βγάλει η κυβέρνηση για λογαριασμό των επιχειρηματιών, προκειμένου να μη βάλουν το χέρι στην τσέπη. Ετσι, φαίνεται, σκεπτόμενος και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Παπαθανασίου, κατάργησε απόφαση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας -που κι αυτή με τη σειρά της την είχε συντάξει για δικούς της λόγους - με την οποία οι ανώνυμες εταιρίες που πρόκειται να ελεγχθούν για τη μετατροπή του μετοχικού τους κεφαλαίου από δραχμές σε ευρώ υποχρεούνταν να καταβάλουν στον κάθε ελεγκτή 150 ευρώ. Επισήμως, ο υφυπουργός δικαιολογεί την απόφασή του με το σκεπτικό ότι «είναι απαράδεκτο ο ελεγχόμενος να επιβαρύνεται για τον έλεγχο που υποχρεούται να κάνει η πολιτεία». Σε κάθε περίπτωση, ο υφυπουργός είναι συνεπής με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις απέναντι στους επιχειρηματίες και ...με το παραπάνω.

Μερικές φορές - ευτυχώς, σπάνια - όχι μόνο γίνεται ένα λάθος, αλλά, κατόπιν, δε γίνεται αντιληπτό κι από μια σειρά ακόμη ζευγάρια μάτια, πριν πάρει το δρόμο της εκτύπωσης. Ετσι έγινε και χτες και γράφαμε στη διπλανή στήλη του «Επωνύμως» ότι το ποσοστό της αποχής στις πρόσφατες ευρωεκλογές, που άγγιξε το 37%, είναι το 1/4 των ψηφοφόρων. Μικρό το κακό, ίσως πείτε. Ετσι είναι, αλλά κι αυτά, και πρέπει, και θέλουμε να μη γίνονται.

Ακόμη να το παραδεχτούν

Τρεις λόγους - όπως όλοι θυμούνται - επικαλέστηκαν οι ΗΠΑ, για να εισβάλουν στο Ιράκ: Ο πρώτος αφορούσε στη δήθεν κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής και, βέβαια, έχει από καιρό αποδειχθεί ολότελα ψεύτικος. Ο δεύτερος - έτσι κι αλλιώς απαράδεκτος - αφορούσε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην πολύπαθη χώρα. Την απάντηση δίνουν όλα όσα τραγικά γίνονται σήμερα στο Ιράκ και οι δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες η ολότητα σχεδόν των Ιρακινών (92%) θεωρούν τα αμερικανικά και άλλα ξένα στρατεύματα δυνάμεις κατοχής. Ο τρίτος λόγος αφορούσε στις δήθεν σχέσεις του καθεστώτος του Σ. Χουσεΐν με την «Αλ Κάιντα», χωρίς ποτέ, όμως, να δημοσιοποιηθεί το οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο γι' αυτό. Και όχι μόνον. Η προκαταρκτική έκθεση της αμερικανικής διακομματικής επιτροπής, που ερευνά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη και δημοσιοποιήθηκε τις μέρες αυτές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ουδέποτε υπήρξε συνεργασία μεταξύ του Σ. Χουσεΐν και του Οσάμα μπιν Λάντεν, αναφέροντας, μάλιστα, συγκεκριμένα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία το τότε καθεστώς του Ιράκ αρνήθηκε να παράσχει την οποιαδήποτε διευκόλυνση στην «Αλ Κάιντα». Αντίθετα, όπως σημειώνει η ίδια έκθεση, το «προστατευόμενο» από τις ΗΠΑ δικτατορικό καθεστώς του Πακιστάν ενίσχυε πολύμορφα τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, που ήταν το στήριγμα της οργάνωσης του Οσάμα μπιν Λάντεν.

Τα αναφέρουμε όλ' αυτά, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί πρέπει να καταγράφονται. Και δεύτερον, για να υπενθυμίζουμε σε όσους υποστήριζαν - με τον έναν ή άλλον τρόπο - την εισβολή στο Ιράκ ότι δεν έχουν ακόμη παραδεχτεί το λάθος τους...

Στο ΝΑΤΟικό επιθετικό δόγμα

«

Χρειαζόμαστε δυνάμεις που να μπορούμε να τις αναπτύσσουμε ταχύτερα, που θα μπορούν να φτάσουν πιο μακριά και να παραμένουν επί του πεδίου για περισσότερο χρόνο».

Με αυτόν τον τρόπο συνοψίζει, σε άρθρο του, στο τελευταίο ΝΑΤΟ Review ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ τις «ανάγκες» που πρέπει να καλύψει η συμμαχία, προκειμένου να ανταποκριθεί στο ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα που αυτόκλητα έχει αναλάβει.

Οι ΝΑΤΟικές ανάγκες, όπως είναι γνωστό, προσδιορίζονταν πάντα από τους Αμερικανούς και ικανοποιούνταν από τους «συμμάχους». Με βάση αυτές τις προσδιορισμένες από τους Αμερικανούς ανάγκες ήταν οικοδομημένες οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις. Από τη στιγμή ένταξης της χώρας μας στη βορειοατλαντική συμμαχία, ο ελληνικός στρατός εκπαιδεύτηκε σύμφωνα με τα αμερικανικά εγχειρίδια και εξοπλίστηκε από τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες. Με βάση αυτήν την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό και τη φιλοσοφία, ο ελληνικός στρατός λειτούργησε ως εξάρτημα των Αμερικανών κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου οι Αμερικανοί όχι μόνο δε διέλυσαν το ΝΑΤΟ, αλλά το αξιοποίησαν, για να καταλάβουν το ζωτικό χώρο που προέκυψε από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και ταυτόχρονα, για να βοηθήσουν την οικονομία τους να βγει από την ύφεση. Η ένταξη των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ, υπογράμμισε την αμερικανική παρουσία στην Ευρώπη και ταυτόχρονα άνοιξε τεράστιες προοπτικές στις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες προς τις οποίες υποχρεωτικά σπεύδουν οι Ανατολικοευρωπαίοι, για να προσαρμόσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους στις απαιτήσεις της συμμαχίας.

Η μετεξέλιξη της συμμαχίας, με την υιοθέτηση ευέλικτων διοικητικών και επιχειρησιακών δομών, υπαγορεύεται από την ανάγκη της Ουάσιγκτον να διατηρεί σε εγρήγορση μια δεξαμενή πελατών για τα προϊόντα της πολεμικής της βιομηχανίας, οι οποίοι ταυτόχρονα θα υποχρεωθούν να πλαισιώνουν τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στα πεδία των μελλοντικών μαχών, όπως στο Αφγανιστάν και το Ιράκ σήμερα, στην Αφρική και την Απω Ανατολή στο εγγύς μέλλον. Δηλαδή στη δράση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων και τη σφαγή λαών.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, αυτές του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, ουδέποτε αμφισβήτησαν τις αμερικανικές εντολές για τον τρόπο προσαρμογής των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας μας στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ. Τώρα που ο Ολλανδός νέος Γενικός Γραμματέας της συμμαχίας οδηγεί τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, «ταχύτερα, μακρύτερα, μονιμότερα» και οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές από κοινού επιβάλλουν τα προληπτικά χτυπήματα ως το νέο δόγμα της συμμαχίας, η ελληνική κυβέρνηση, μετά και από την πρόσφατη «πετυχημένη» επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Λευκό Οίκο πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες ΝΑΤΟικές απαιτήσεις. Ετσι το 40% των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να δομηθεί στα πρότυπα της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης και το 8% από αυτές τις δυνάμεις να αποκτήσει τη δυνατότητα μόνιμης παραμονής στα μελλοντικά, ή τα σημερινά - όπως στο Αφγανιστάν και το Ιράκ - πεδία των μαχών. Αυτό ζητούν σήμερα οι Αμερικανοί. Σε αυτό θα συμφωνήσει, αργά ή γρήγορα, η ελληνική κυβέρνηση...


Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Τα τρομοκρατικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ καλά, η... εγγύηση για τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα σε αυτή τη χώρα είναι η «καλή πίστη» της κυβέρνησης, η οποία - όπως λέει - δεν προτίθεται να εφαρμόσει τις σχετικές διατάξεις του τρομονόμου που ψήφισε. Δηλαδή, τώρα, πρέπει να αισθανόμαστε ασφαλείς..!

Μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που συζητάει - κι ας μην το παραδέχεται - την αποστολή στρατευμάτων στο Ιράκ, που στήνει φυλακές ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων και ενεργοποιεί τις χειρότερες εκδοχές της Συνθήκης Σένγκεν και που είναι έτοιμη να συμφωνήσει για τη δημιουργία της ευρωπαϊκής Σι Αϊ Εϊ.

Σε τελική ανάλυση όλος ο κόσμος ξέρει ποιοι είναι οι εμπνευστές αυτού του νέου ευρω-τρομονομοσχεδίου και ποιοι είναι οι στόχοι του. Απλά πράγματα: Οποιος διαφωνεί το λέει, τον καταψηφίζει και κυρίως παλεύει για να μην εφαρμοστεί και να μη νομιμοποιηθεί ποτέ στη συνείδηση του λαού.

ΓΙΑ ΠΟΣΟ καιρό ακόμη στο μεταξύ σκέπτεται να μας «δουλεύει» το ΠΑΣΟΚ με το θέμα του τρομονόμου και να μας λέει ότι προτίθεται να εκφράσει τις «βαθιές ανησυχίες και επιφυλάξεις» του;

Πού ήταν όλοι αυτοί οι... ανήσυχοι και επιφυλακτικοί του ΠΑΣΟΚ όταν διαπραγματεύονταν στα Συμβούλια Υπουργών της ΕΕ το συγκεκριμένο νομοθέτημα συζητώντας και συναποφασίζοντας ακριβώς τους ίδιους όρους;

Πώς γίνεται να ανησυχούν και ταυτοχρόνως να ψηφίζουν το νομοσχέδιο αφού ακριβώς αυτό κάνουν όταν οι εκπρόσωποί τους στη Βουλή δηλώνουν ότι συμφωνούν και με το ευρω-ένταλμα και με τους ορισμούς της τρομοκρατίας που προβλέπει;

Ξέραμε ότι μέχρι στιγμής κάνουν αντιπολίτευση «της πλάκας», τώρα αποδεικνύεται πως μπορούν να προσποιούνται ότι κάνουν αντιπολίτευση, ακριβώς την ίδια ώρα που τα κάνουν «πλακάκια»!


Γρηγοριάδης Κώστας

Παίζουν στις πλάτες του λαού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΝΔ θέλει να καλύπτει το Κέντρο και τη Δεξιά, λένε τα στελέχη της. Με άλλα λόγια, να εφαρμόζει δεξιά πολιτική, προς όφελος της πλουτοκρατίας και της «νέας τάξης», αλλά να διατηρεί και το προσωπείο της «λαϊκής κεντροδεξιάς», ώστε να αρμέγει τις ψήφους λαϊκών στρωμάτων και να συναντά τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις στην αντιλαϊκή της πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ θέλει να πιάνει το χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς, να μη στριμωχτεί στο χώρο της δεύτερης, αλλά και να μην επικεντρώσει αποκλειστικά στο πρώτο, λένε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Με άλλα λόγια, δηλαδή, να έχει την ίδια ουσιαστικά με τη ΝΔ δεξιά πολιτική, αλλά να διατηρεί και το προσωπείο του αριστερού κόμματος, ώστε να αρμέγει τις ψήφους των προοδευτικών και αριστερών εργαζόμενων και να «παίζει» με τα αντι-δεξιά αντανακλαστικά μεγάλης μερίδας των λαϊκών στρωμάτων.

Ετσι, παίζουν και οι δυο στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν, όσο θα βρίσκουν «πελάτες», είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο. Οποιος έχει και την παραμικρή αμφιβολία ή διαφορετική γνώμη, ας αναλογιστεί τι γίνεται τα 30 χρόνια τώρα της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Οι αιτίες της αποχής

Κάποια Βρετανίδα ...ειδικός, για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, μιλώντας τις προάλλες σε εκπομπή του «Μπι Μπι Σι», απέδιδε τη μεγάλη αποχή των λαών των χωρών αυτών στις πρόσφατες ευρωεκλογές στην πολύ μικρή κοινοβουλευτική τους εμπειρία, αφού εδώ και δεκατέσσερα, πάνω κάτω, χρόνια ζουν σε κοινοβουλευτικό καθεστώς. Τα ίδια - με τον τρόπο της - έλεγε και η προχτεσινή «Αυριανή»: «Είδατε σε κανένα πρώην σοσιαλιστικό κράτος να πηγαίνει ο κόσμος να ψηφίσει; Οχι βέβαια!», σημειώνει το σχόλιο της εφημερίδας.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική. Και, ίσως, η πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη αποτελεί το γεγονός των όσων συκοφαντικών έλεγαν και έγραφαν τότε οι κάθε λογής εγχώριοι και αλλοδαποί ...ειδικοί, για τις εκλογικές διαδικασίες στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, τη μεγάλη συμμετοχή των λαών τους σ' αυτές, κλπ. κλπ.

Βέβαια, έχει κάποιο ...δίκιο στα όσα σημειώνει η Βρετανίδα «ειδικός». Πράγματι, η εμπειρία του αστικού κοινοβουλευτισμού των λαών αυτών δεν ξεπερνά τα δεκατέσσερα χρόνια και, σίγουρα, τους έχει πέσει απότομη και βαριά η υποκρισία και η διγλωσσία, που τον χαρακτηρίζει, όπως και η ανατροπή και το ξερίζωμα των σοσιαλιστικών κατακτήσεων.

Η δημοκρατία του Πούτιν...

Ιδιαίτερα «παραγωγικές» ήταν οι τελευταίες εβδομάδες για την ελεγχόμενη από τον Βλαντίμιρ Πούτιν ρωσική κυβέρνηση. Αρχικά η Κρατική Δούμα υπερψήφισε την τελική μορφή του νομοσχεδίου που βάζει εμπόδια στα συλλαλητήρια και στις διαδηλώσεις. Το νομοσχέδιο απαγορεύει τις διαδηλώσεις «μόνον» έξω από τις προεδρικές κατοικίες, τις φυλακές, τα δικαστήρια, τα σύνορα και «εγκαταστάσεις επικίνδυνες για την υγεία». Επίσης, αν οι αρχές «συμπεράνουν» ότι οι στόχοι των διαδηλώσεων δεν είναι «συμβατοί με το νόμο» μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις...

Ακόμη, από τη Δούμα πέρασε νομοσχέδιο που καθιστά πρακτικά αδύνατη τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, όταν δεν έχουν την έγκριση της Βουλής. Επίσης, εδώ και λίγες εβδομάδες, έχει ξεκινήσει η «συζήτηση» για το νομοσχέδιο που προβλέπει την περικοπή των «κοινωνικών προνομίων» (φθηνότερα φάρμακα, δωρεάν αστικές συγκοινωνίες κλπ.) των συνταξιούχων και των βετεράνων του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Και έπεται συνέχεια...

Ιμπεριαλιστές κουρσάροι...

Μπορεί ο Βέλγος υπουργός Εξωτερικών (και όχι μόνον...) να βιάζεται να στείλει νέα «ειρηνευτική» (τάχα) δύναμη του Ευρωστρατού στο Μπουκάβου της ΛΔ Κονγκό, όμως οι Αμερικανοί δε μένουν αμέτοχοι στη στρατιωτική αρένα ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην Αφρική.

Αξιωματούχοι του Πενταγώνου αποκάλυψαν πως το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό σχεδιάζει την (ασυνήθιστη, αλλά διόλου ανεξήγητη) ανάπτυξη δυνάμεων ανοιχτά του στρατηγικού (ένεκα πετρελαίου...) Κόλπου της Γουινέας... Αρχικώς θα πρόκειται για «ασκήσεις» και, μάλιστα, με τη συμμετοχή και αεροπλανοφόρων! Για να δοθεί και καλά το μήνυμα στους εκεί «τρομοκράτες» πως οι πανταχού παρούσες ΗΠΑ είναι και στην Αφρική... Επειτα, θα ακολουθήσουν πιο μόνιμες στρατιωτικές παρουσίες στην περιοχή, εξυπακούεται για τα «εθνικά συμφέροντα» των ΗΠΑ, δηλαδή το αφρικανικό πετρέλαιο και όχι μόνο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μην αφήσουμε να περάσει

Οποιος αγωνίζεται για πανανθρώπινα ιδανικά, για έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο και γενικά αμφισβητεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, σε πρώτη φάση μπορεί να θεωρηθεί ύποπτος και σε δεύτερη φάση να βρεθεί κατηγορούμενος. Αυτό γίνεται με τον «τρομονόμο Νο2» και το νέο «δικαστικό ένταλμα σύλληψης και παράδοσης» που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ την επαύριο των ευρωεκλογών. Για να αποφύγει το πολιτικό κόστος και τις λαϊκές αντιδράσεις σχεδίασε να ψηφιστούν τα δύο νομοθετήματα «πακέτο» σε ένα, λίγο πριν λήξουν οι εργασίες της Ολομέλειας της Βουλής, ενόψει των θερινών διακοπών.

Με το νέο νομοθέτημα θα μπορούν να χαρακτηριστούν ως τρομοκράτες ακόμη και τα λαϊκά και απελευθερωτικά κινήματα ή και οι εργαζόμενοι που διεκδικούν αιτήματά τους. Αναφερόμαστε σε κινητοποιήσεις που αφορούν για παράδειγμα τις συγκοινωνίες ή ένας απεργός της ΔΕΗ μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκράτης και να διαλυθεί το σωματείο του. Εξάλλου, σ' αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να δίνεται η όποια ερμηνεία, ανάλογα με το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων. Αρκεί να θυμηθούμε εδώ τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, τότε που υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είχε πει ότι το «ΚΚΕ βρίσκεται στα όρια της νομιμότητας». Θέλουν να μας εκμεταλλεύονται και να μας καταληστεύουν χωρίς αντιδράσεις.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση καταβάλλει προσπάθεια να εξωραΐσει το νομοθέτημά της με στόχο να το περάσει με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις τόσο εντός όσο και εκτός της Βουλής. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας υποστηρίζει ότι το νέο νομοθέτημα δεν αυστηροποιεί την ισχύουσα νομοθεσία, υποστηρίζοντας ότι συνιστά τη χρυσή «τομή εξυπηρέτησης της ελευθερίας και της ασφάλειας»! Της ελευθερίας του υποταγμένου και της ασφάλειας του κρατικού τρόμου. Αυτές τις μέρες αναπτύσσεται μια έντονη επιχειρηματολογία ότι οι διατάξεις είναι ορθές, αφού σε γενικές γραμμές είχαν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση! Και ό,τι εγκρίνεται από το συνασπισμό των ιμπεριαλιστών είναι θέσφατο. Βάρβαρο για τους λαούς πηγή ευδαιμονίας για το κεφάλαιο.

Ο νέος τρομονόμος υιοθετεί την απόφαση -πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και δίνει πλέον τον ορισμό της τρομοκρατίας, επιτρέποντας να «μεταβαπτίζονται» σαν τρομοκρατικές και άλλες πράξεις του κοινού Ποινικού Δικαίου, ενώ σχεδόν εξαλείφεται η έννοια του «πολιτικού εγκλήματος». Ομως, ο λαός ξέρει πολύ καλά τι είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση που εκτός του ευρωτρομονόμου μηχανεύεται και δημιουργεί τον Ευρωστρατό, το Ευρωσύνταγμα, τον ευρωεισαγγελέα, τη Σένγκεν, κλπ. κλπ. Είναι αυτή η Ενωση που με πρόσχημα την ασφάλεια χαλκεύει τα ατομικά μας δικαιώματα και τις ελευθερίες. Είναι η ίδια η Ενωση που συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Θα τους επιτρέψουμε να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους; Οχι, δεν πρέπει να περάσει αυτό το νομοσχέδιο. Οι δημοκρατικές, προοδευτικές, αριστερές, αγωνιστικές δυνάμεις από κοινού με τους κομμουνιστές πρέπει να αντιδράσουν για να ακυρώσουν αυτό το νομοθέτημα. Απ' αυτή τη μάχη, παλλαϊκή υπόθεση, δεν πρέπει να λείψει κανείς.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ